Τα ξημερώματα της 9ης Απριλίου τέθηκε σε εφαρμογή από το γαλλικό κράτος η επιχείρηση καταστολής και εκκένωσης της αυτόνομης ζώνης του Notre-Dame-des-Landes, που βρίσκεται κοντά στην πόλη της Νάντης. Την επιχείρηση στελέχωσαν 2500 μπάτσοι, ενώ επιστρατεύτηκαν μέχρι και ελικόπτερα, drones, αλλά και θωρακισμένα οχήματα, με στόχο να εξώσουν τους 300 κατοίκους της κοινότητας και να γκρεμίσουν τις κατοικίες τους. Η αντανακλαστική απάντηση των κατοίκων και του κινήματος αλληλεγγύης ήταν γενικευμένες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, διαδηλώσεις και άμεσες δράσεις σαμποτάζ σε στόχους του γαλλικού κράτους.
Η αυτόνομη ζώνη του Notre-Dame-des-Landes, αποκαλούμενη και ZAD (Zone a Défendre =ζώνη προς υπεράσπιση) είναι μια κατειλημμένη έκταση από χωράφια, δάση, φάρμες, εγκαταλελειμμένα κτήρια, καλύβες και καταλύματα. Η εν λόγω ζώνη καταλήφθηκε το 2009 από ακτιβιστές, ώστε να αποτραπεί η κατασκευή ενός νέου αεροδρομίου στην περιοχή της Νάντης, που θα σήμανε ταυτόχρονα την καταπάτηση 2000 εκταρίων γης. Στη ZAD εκτυλίσσεται σε σημαντικό βαθμό ένα πείραμα κοινοτιστικής αυτοθέσμισης, καθώς τμήματα της γης καλλιεργούνται συλλογικά, ενώ ταυτόχρονα στην αυτόνομη ζώνη λειτουργούν χώροι συλλογικών δραστηριοτήτων, αλλά και κάποιες κολλεκτίβες (βλ. αρτοποιεία, σιδηρουργεία, μύλοι).
Το σχέδιο για την κατασκευή καινούριου αεροδρομίου 25 χιλιόμετρα βόρεια της Νάντης προέκυψε το 1960 στα πλαίσια της προσπάθειας του γαλλικού κράτους να αποκεντρώσει την ήδη υπερβολική συγκέντρωση κεφαλαίου στα αστικά κέντρα, επιχειρώντας να δημιουργήσει επιχειρηματικές ζώνες στην επαρχία. Το σχέδιο όμως αναβλήθηκε καθώς συνάντησε αντιδράσεις και διαμαρτυρίες από τον ντόπιο αγροτικό πληθυσμό. Στην αναβολή του συντέλεσαν επίσης η πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 70’, καθώς και η δημιουργία ταχείας σιδηροδρομικής γραμμής στην περιοχή.
Το 2000 η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Ζοσπέν σε συνεργασία με τις δημοτικές αρχές επαναφέρει το αναπτυξιακό σχέδιο στην επιφάνεια, υποδεικνύοντας -με το αζημίωτο- σε επιτροπές εμπειρογνωμόνων να χαρακτηρίσουν το έργο ως υψίστης σημασίας για το δημόσιο συμφέρον. Πέρα από την κατασκευή του αεροδρομίου, το επιχειρηματικό πλάνο προβλέπει και τη δημιουργία μιας ζώνης με εμπορικά κέντρα και καταστήματα που θα περιστοιχίζουν τον αερολιμένα, προδιαγράφοντας ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την κερδοφορία των καπιταλιστών. Όμως, το οικολογικό κόστος του συνολικού επιχειρηματικού σχεδίου συνιστά την καταστροφή των δασών, του υδροβιότοπου και τη διατάραξη της βιοποικιλότητας, έχοντας καταστροφικές επιπτώσεις τόσο για την πανίδα όσο και για τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής. Το συμβόλαιο της κατασκευής του αεροδρομίου ενέχει, επίσης, μέτρα έξωσης των κατοίκων από την κατασκευαστική ζώνη, η οποία μεταξύ άλλων θα καταπατήσει και τη μόνη πηγή εισοδήματος των ντόπιων, δηλαδή τις εκτάσεις που καλλιεργούν.
Αξίζει να σημειωθεί πως το εν λόγω επιχειρηματικό σχέδιο εκπονείται τη στιγμή που υπάρχει ήδη ένας αερολιμένας μεταξύ της Νάντης και της Σαιν Ναζαίρ, ο οποίος όμως είναι κακοσυντηρημένος εξαιτίας της κρατικής υποχρηματοδότησης. Η δημιουργία καινούριου αεροδρομίου όμως είναι μια ευκαιρία για συσσώρευση κερδών για τα αφεντικά, τις τοπικές και κρατικές αρχές, καθώς πέρα από τα λεφτά που πρόκειται να φαγωθούν, αναμένεται να αυξηθεί και η φορολογία για την απόσβεση και τη μετακύλιση των δαπανών πάνω στις πλάτες των απόκληρων στρωμάτων. Η πολυεθνική κατασκευαστική εταιρεία VINCI, η μεγαλύτερη στον κλάδο της διεθνώς, είναι αυτή που ανέλαβε την περάτωση του κατασκευαστικού έργου του νέου αερολιμένα, εξασφαλίζοντας κρατικές επιχορηγήσεις από το γαλλικό κράτος. Η συγκεκριμένη πολυεθνική θησαυρίζει λεηλατώντας τη φύση σε παγκόσμια κλίμακα. Στο Κίμκι της Ρωσίας οι προσπάθειές της να αποψιλώσει τα δάση της περιοχής δεν τελεσφόρησαν λόγω της αντίστασης ντόπιων και αλληλέγγυων παρά τις σφοδρές επιθέσεις που δέχθηκαν από μπάτσους, ακροδεξιούς και λοιπούς παρακρατικούς. Κατά αντίστοιχο τρόπο, ο άξονας του γαλλικού κράτους και της VINCI επιχειρεί να κάμψει τις αντιστάσεις των Ζαντιστών μέσα από μηνύσεις, αστυνομική καταστολή και εξώσεις.
Η πολυετής αντίσταση των ντόπιων και των αλληλέγγυων κατόρθωσε τελικά να αναγκάσει τη γαλλική κυβέρνηση να εγκαταλείψει το πλάνο κατασκευής του αεροδρομίου τον Ιανουάριο του 2018, υπερνικώντας προηγουμένως την κατασταλτική επιχείρηση «Καίσαρας» που ενορχήστρωσε το γαλλικό κράτος τον Οκτώβριο του περασμένου έτους για να εκκενώσει πλήρως τη ZAD. Τρεις μήνες μετά όμως, το γαλλικό κράτος εξαπέλυσε μια σφοδρή κατασταλτική επίθεση η οποία έχει ως απόληξη την εκκένωση της αυτόνομης ζώνης. Οι συγκρούσεις όμως στα οδοφράγματα που έχουν στηθεί δεν έχουν κοπάσει. Συνεχίζονται και ενώνονται με τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης που έχουν οργανωθεί σε πολλές πόλεις της Γαλλίας, αλλά και διεθνώς.
Τα διδάγματα από το Standing Rock μας υποδεικνύουν πως τα αντικαπιταλιστικά και αντικρατικά αντανακλαστικά των καταπιεσμένων πρέπει να βρίσκονται διαρκώς σε εγρήγορση. Τον Απρίλιο του 2016 χιλιάδες ιθαγενείς και αλληλέγγυοι διαδήλωσαν ενάντια στην κατασκευή του αγωγού πετρελαίου DAPL στη Ντακότα των Η.Π.Α.. Όταν ο Ομπάμα ανακοίνωσε τη διακοπή των εργασιών για την ολοκλήρωση του τελευταίου τμήματος του αγωγού, οι διαδηλωτές εγκατέλειψαν τις σκηνές που είχαν στήσει, πιστεύοντας πως πέτυχαν μια κεφαλαιώδη νίκη. Μόλις ανέλαβε όμως προεδρικά καθήκοντα ο Τραμπ, αστυνομικές δυνάμεις εκδίωξαν από το camp τους τελευταίους διαδηλωτές και οι κατασκευαστικές εργασίες προχώρησαν κανονικά. Αυτό σημαίνει πως η εξαγγελία του Γάλλου πρωθυπουργού Εντουάρντ Φιλίπ περί ακύρωσης της κατασκευής του αεροδρομίου δεν είναι απίθανο να αρθεί το προσεχές διάστημα.
Από τη μεριά μας, ως κομμάτι των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους της ZAD που αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία της φύσης, την αδηφαγία του κεφαλαίου και την κρατική καταστολή. Ο αγώνας τους καταδεικνύει εμφανώς πως η ανάπτυξη των αφεντικών σημαίνει ισοπέδωση του φυσικού περιβάλλοντος, οικονομική εκμετάλλευση και εξαθλίωση για την κοινωνική βάση. Επιπλέον, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως η κατασταλτική επιχείρηση στην αυτόνομη ζώνη αποτελεί μια ρεβανσιστική κίνηση του γαλλικού κράτους, μια κίνηση αποκατάστασης του χαμένου γοήτρου του. Οι νησίδες αυτοθέσμισης και οι ριζοσπαστικές κοινότητες ενοχλούν τους κυρίαρχους, γιατί αποτελούν παραδείγματα αυτοοργάνωσης των από τα κάτω, που αντιπαρατίθενται στις κυρίαρχες κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις. Για να μην αφομοιωθούν όμως από το κυρίαρχο σύστημα, τη στιγμή που λειτουργούν μέσα στα σωθικά του, οι αυτοοργανωμένες κοινότητες ταξικής και κοινωνικής αντίστασης οφείλουν να πολλαπλασιαστούν και να μετασχηματισθούν σε ένα κίνημα για την επαναστατική αναδιαμόρφωση του συνόλου της κοινωνίας, για την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού, για την άμεση μετάβαση στην ακρατική και αταξική κοινωνία της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης.
Ο αγώνας για τη χειραφέτηση του ανθρώπου από κάθε εξουσία και εκμετάλλευση είναι αναπόσπαστος με την παύση της εκμετάλλευσης της φύσης από τον άνθρωπο. Το κεφάλαιο προκειμένου να αναπαραχθεί δια της απομύζησης υπεραξίας από την ανθρώπινη εργασία, καταδυναστεύει όχι μόνο τον κόσμο της παραγωγής και την κοινωνική βάση γενικότερα, αλλά λεηλατεί και το φυσικό περιβάλλον, η εκμετάλλευση του οποίου αποφέρει κέρδη στους καπιταλιστές. Οι ακηδεμόνευτοι και οριζόντιοι αγώνες που στοχεύουν στον τερματισμό της τυραννίας του κράτους και του κεφαλαίου, που έχουν ως σκοπό τη δημιουργία αυτοδιευθυνόμενων κοινοτήτων ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών, είναι αυτοί που θα συναρτήσουν την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών με την αρμονική συμβίωση με τη φύση.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ZAD
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
ΣΑΒΒΑΤΟ 14/4, 12:00, ΠΑΡΚΟ ΑΝΘΟΚΟΜΙΚΗΣ (ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΤ 3)
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης – μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
[email protected]
