Είτε το Black Block συνεχίζει ως τακτική είτε έχει εγκαταλειφθεί, έχει σίγουρα πετύχει το σκοπό του. Σε ορισμένα μέρη και στιγμές το Black Block ώθησε κόσμο στο να δράσει συλλογικά ενάντια στη βία του κράτους και του καπιταλισμού. Είναι σημαντικό ότι ούτε συνδεόμαστε μ’ αυτό νοσταλγικά σαν μια παλαιότερη τελετουργία ή παράδοση, ούτε και το απορρίπτουμε τελείως επειδή κάποιες φορές φαίνεται ακατάλληλο. Μάλλον θα πρέπει να συνεχίζουμε να δουλεύουμε για να εκπληρώσουμε τις ατομικές ανάγκες και επιθυμίες μας, μέσα από διάφορες τακτικές και αντικείμενα, καθώς είναι πιο κατάλληλα τη συγκεκριμένη στιγμή. Η κάλυψη των χαρακτηριστικών στο Black Block έχει το χρόνο και το μέρος , όπως και άλλες τακτικές που συγκρούονται μ’ αυτό.
«Οι εξουσιαστές φοβούνται τη μάσκα γιατί η δύναμη τους στηρίζεται εν μέρει στην αναγνώριση, το σταμπάρισμα και την καταλογοποίηση: στο να ξέρουν ποιος είσαι…οι μάσκες μας δεν υπάρχουν για να κρύψουν τα στοιχεία μας αλλά για να τα αποκαλύψουν. Σήμερα θα έπρεπε να δώσουμε στην αντίσταση ένα πρόσωπο: φορώντας τις μάσκες μας αποκαλύπτουμε την ενότητα μας, υψώνοντας τη φωνή μας εκφράζουμε το θυμό μέσα από την απρόσωπη δύναμη.»
Από ένα μήνυμα που τυπώθηκε στο εσωτερικό των 9000 μασκών που διανεμήθηκαν στις 18 Ιουνίου στο Carnival Against Capital που κατέστρεψε την οικονομική περιοχή στο κέντρο του Λονδίνου.
Στις WTO (Οργανισμός Διεθνούς Εμπορίου) διαδηλώσεις στο Seattle πέρυσι, κάπου 100 με 300 αναρχικοί και άλλοι έβαλαν τα ‘’μαύρα’’ τους και συστηματικά κατέστρεψαν τις βιτρίνες των απεχθών πολυεθνικών εταιριών. Από τότε η τακτική του Black Block τραβάει την προσοχή του κόσμου που ενδιαφέρεται για την κοινωνική αλλαγή. Όλα τα είδη της ανώτερης – μεσαίας τάξης, προοδευτικοί, ελευθεριακοί φλυαρούσαν ηθικιστικά σε μεγάλο βαθμό για το πόσο δεν υπάρχει χώρος για τέτοια συμπεριφορά στο κίνημα τους. Την ίδια στιγμή, το Black Block στο Σιάτλ ενέπνευσε ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για τις μαχητικές τακτικές διαμαρτυρίας που δεν εξευμένιζε την εξουσία ούτε υποκλινόταν στη δύναμη της. Το Ν30 Black Block, μαζί με άλλες απόψεις για τα γεγονότα του Seattle, έχει επίσης εμπνεύσει ριζοσπάστες αναρχικούς να σταματήσουν να κρύβονται μέσα σε ελευθεριακές ακτιβίστικες ομάδες με ρεφορμιστικές ατζέντες και να αρχίσουν να φωνάζουν τις απαιτήσεις τους για την επανάσταση και για την ολική κοινωνική αλλαγή. Εκτός από τη ραγδαία αύξηση των αναρχικών δημοσιεύσεων και οργανώσεων, καθαρή απόδειξη αυτής της αναζωπύρωσης του αναρχισμού στις ΗΠΑ φαίνεται στα μεγάλα Black Block που ήταν παρόντα στις 16 Απριλίου στην Ουάσινγκτον, στα Δημοκρατικά και Ρεπουμπλικανικά εθνικά συνέδρια εκείνο το καλοκαίρι, και σε πολλές άλλες πορείες, διαμαρτυρίες και δράσεις απ’ άκρη σ’ άκρη. Καλώς ή κακώς, φαίνεται ότι το προηγούμενο καλοκαίρι το Black Block έγινε μια Αμερικανική παράδοση, και όλα ξεκίνησαν από τα γενναία παιδιά του Σιάτλ.
Ή μήπως όχι; Στην πραγματικότητα η 30η Νοεμβρίου ήταν πολύ μακριά από την πρώτη φορά που μια μεγάλη ομάδα ριζοσπαστών έβαλαν τα ‘’μαύρα’’ τους με σκοπό να ασχοληθούν με μια μαχητική διαμαρτυρία ανώνυμα και αλληλέγγυα. Το Black Block ως μια συμφωνημένη τακτική διαμαρτυρίας μπορεί να ‘’είναι και 20 χρονών’’. Οι ρίζες του στην πραγματικότητα ξεκίνησαν από τους Ευρωπαίους Αυτόνομους, ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό κίνημα που δεν αποκαλούσε απαραίτητα τον εαυτό του ως αναρχικό, παρόλα αυτά πολλές απ’ τις τακτικές του εκτιμήθηκαν και υιοθετήθηκαν από αυτοαποκαλούμενους αναρχικούς.
Πηγή: ainfos.ca
Το ‘Α μέρος: Σκληρή Καταπίεση, Μαχητική Αντίσταση και καταγωγή του Black Block
Το Β’ μέρος: Επιτεύγματα του BLACK BLOCK των Αυτόνομων
Το Γ’ μέρος: Προ ‘’Σιατλικά’’ Black Blocks στις ΗΠΑ
