Τα Black Block, η Αυτόνομη μαχητικότητα και η λαϊκή αντίσταση ενάντια σε αστυνομία – κράτος και στη Νέα Τάξη Πραγμάτων διαδόθηκε στην ευρωπαϊκή νεολαία στη δεκαετία του 1980. Παρόλα αυτά οι Ολλανδοί ριζοσπάστες δεν αυτοαποκάλεστηκαν Αυτόνομοι μέχρι το 1986˙ νωρίτερα οι Ολλανδοί ακτιβιστές μοιράζονταν τακτικές, οργανωτικές δομές και μαχητικότητα με αυτοαποκαλούμενους Αυτόνομους. Το Ολλανδικό κίνημα καταλήψεων ουσιαστικά ξεκίνησε γύρω στο 1968 και μέχρι το 1981 πάνω από 10,000 μονοκατοικίες και διαμερίσματα ήταν κατειλημμένα στο Άμστερνταμ και υπήρχαν γύρω στις 15,000 καταλήψεις στην υπόλοιπη Ολλανδία. Κατειλημμένα εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες και κέντρα πληροφοριών ήταν κοινοτοπία και οι οργανωμένοι καταληψίες (συχνά αναφερόμενοι ως ‘’Kraakers’’) είχαν το δικό τους συμβούλιο ώστε να οργανώνουν τη ροή του κινήματος και είχαν επίσης το δικό τους ραδιοσταθμό.
Μολονότι κάποιοι Ολλανδοί απέρριψαν τη μάσκα του σκι όσο βρίσκονταν στο Black Block, το κίνημα δεν ήταν λιγότερο μαχητικό. Ένα βιβλίο για το Ολλανδικό κίνημα καταλήψεων αναφέρει ότι «Από την αρχή υπήρχε μια ‘’ταξιαρχία με μαύρα κράνη’’ η οποία θεωρούσε ότι είχε ξεκινήσει πόλεμο με την τοπική σοσιαλδημοκρατία.»
Οι μάχες των εξώσεων στις καταλήψεις του Άμστερνταμ συχνά εμφάνιζαν την κατασκευή τεράστιων οδοφραγμάτων και ταμπουρωμένους καταληψίες που πετούσαν έπιπλα και άλλα αντικείμενα όλων των σχημάτων και μεγεθών στους μπάτσους που βρίσκονταν από κάτω. Στα πρώτα χρόνια υπήρχαν κάποια όρια στη βία που χρησιμοποιούσαν οι Ολλανδοί καταληψίες ενάντια στις αστυνομικές επιθέσεις.
Ωστόσο το 1985 όταν ένας καταληψίας εν ονόματι Hans Kok πέθανε προφυλακισμένος αφού είχε συλληφθεί σε μια ιδιαίτερα βίαιη επιδρομή και έξωση, η βία αυξήθηκε. Την είδηση του θανάτου του ακολούθησε μια νύχτα πύρινων καταστροφών στο Άμστερνταμ˙ μέχρι και περιπολικά καίγονταν μπροστά από πολλούς διαφορετικούς περίβολους. Ένας καταληψίας είπε : «Όλοι είχαν την ιδέα, τώρα θα χρησιμοποιήσουμε τα ύστατα μέσα, πριν τα όπλα οπωσδήποτε: mollies… Όλοι κυκλοφορούσαν με mollies στις τσέπες τους, όλοι είχαν δοχεία γεμάτα βενζίνη… ήταν η νέα μέθοδος δράσης». Παρά το θάνατο του Hans Kok και την πύρινη τιμωρία που ακολούθησε υπήρχε κάτι αρνητικό: το φημισμένο κίνημα των καταλήψεων, οι νέες πολεμικές τακτικές αποδείχθηκαν χρήσιμες σε κάποιους κύκλους ακτιβιστών. Το 1985 το Ολλανδικό Anti-racist Action Group (RARA) διεξήγαγε μια πετυχημένη καμπάνια πίεσης στην ολλανδική αλυσίδα σουπερμάρκετ MARKO να φύγει απ’ τη Νότιο Αφρική: η καμπάνια πέτυχε μέσω σκληρών και καταστροφικών βομβιστικών επιθέσεων στα καταστήματα και γραφεία της MARKO.
Στη Γερμανία το 1986η αστυνομία επιτίθεται και επιχειρεί εκκενώσεις σε ένα συγκρότημα κατειλημμένων σπιτιών στο Αμβούργο που ονομάζεται Haffenstrasse όπου έρχονται αντιμέτωποι με μια αντεπίθεση 10.000 ατόμων που κάνουν πορεία πλαισιωμένοι από τουλάχιστον 1500 άτομα του Black Block, κουβαλώντας ένα τεράστιο πανώ που έγραφε: Χτίσιμο Επαναστατικής Δυαδικής Εξουσίας! Στο τέλος της πορείας, το Black Block ήταν σε θέση να ξεκινήσει με επιτυχία οδομαχίες που έκαναν την αστυνομία να οπισθοχωρήσει. Την επόμενη μέρα πυρκαγιές άναψαν σε 13 πολυκαταστήματα που τις ζημίωσαν σχεδόν 10 εκατομμύρια δολάρια.
Τον ίδιο χρόνο, η καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ επέφερε νέες μαχητικές διαδηλώσεις ενάντια στους πυρηνικούς σταθμούς που βρίσκονταν υπό κατασκευή στη Γερμανία. Σε σχέση με αυτές τις αντιπυρηνικές διαδηλώσεις ειπώθηκε: «Σε σκηνές ‘’εμφυλίου πολέμου’’ κρανοφόρα με δερμάτινη επένδυση στρατεύματα των Αναρχικών Αυτόνομων οπλισμένα με σφεντόνες, μολότοφ και φωτοβολίδες συγκρούστηκαν βίαια με την αστυνομία που χρησιμοποίησε αύρες, ελικόπτερα και αέρια CS (επίσημα απαγορευμένα για χρήση ενάντια σε πολίτες)».
Τον Ιούνιο του 1987 όταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν πήγε στο Βερολίνο, γύρω στους 50.000 ανθρώπους διαδήλωσαν στους δρόμους ενάντια σ’ αυτόν τον κάπηλο του Ψυχρού Πολέμου, συμπεριλαμβανομένων 3000 ανθρώπων του Black Block. Κανά δυο μήνες αργότερα η αστυνομική ανιπαλότητα ενάντια στη Haffenstrasse εντάθηκε ξανά. Τον Νοέμβριο του 1987 κάτοικοι και άλλοι Αυτόνομοι οχύρωσαν το συγκρότημα, έχτισαν οδοφράγματα στους δρόμους και πολέμησαν την αστυνομία για σχεδόν ένα 24ωρο. Στο τέλος η πόλη επέλεξε να νομιμοποιήσει το κατειλημμένο συγκρότημα.
Πάνω από δέκα χρόνια πριν το Σιάτλ και τις WTO διαμαρτυρίες, οι Αυτόνομοι κινητοποίησαν ένα παρόμοιο γεγονός με μεγαλύτερο αριθμό αντιστεκόμενων. Το Σεπτέμβριο του 1988, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συναντήθηκαν στο Βερολίνο. Οι Αυτόνομοι χρησιμοποίησαν αυτό το κομβικό σημείο για διεθνή αντίσταση στο διεθνή εταιρικό καπιταλισμό και την κυβερνητική καταστροφή των λαϊκών αυτόνομων κοινοτήτων. Εκατοντάδες ακτιβιστές απ’ όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ κινητοποιήθηκαν και 80.000 διαδηλωτές συνάντησαν τους τραπεζίτες (τουλάχιστον 30.000 περισσότεροι απ’ όσους στο Σιάτλ). Οι περισσότεροι αριθμητικά αστυνομικοί και σεκιουριτάδες προσπάθησαν να διατηρήσουν την τάξη αποκλείοντας όλες τις διαδηλώσεις και επιτέθηκαν βίαια σε κάθε δημόσια συνέλευση, αλλά οι ταραχοποιοί κατέστρεψαν τις μοδάτες αστικές εμπορικές περιοχές (καθώς ήταν παράδοση).
Πηγή ainfos.ca
Το ‘Α μέρος: Σκληρή Καταπίεση, Μαχητική Αντίσταση και καταγωγή του Black Block
