Ξάνθη: Ανάληψη Ευθύνης

0
206

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τα 3 χτυπήματα στην Ξάνθη, το πρώτο στις 14 Νοέμβρη 2017 στα γραφεία των “Ελλήνων Συνέλευσης”, το δεύτερο στις 16 Δεκέμβρη 2017 στα κεντρικά της εταιρίας Security G4S και το τρίτο στις 3 Φεβρουαρίου 2018 στην ΕΑΑΣ (Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού) Ξάνθης. Εδώ να σημειώσουμε πως τα 2 τελευταία αποκρύφτηκαν επιμελώς απο ολα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία της πόλης.

Στην πρώτη περίπτωση αυτο που πρέπει να επισημάνουμε είναι το γεγονός οτι ελάχιστη σημασία δίνουμε σε γραφικές καρικατούρες τύπου Σώρρα ή άλλων επίδοξων εθνικών σωτήρων. Απλώς διαμηνύουμε- προειδοποιούμε οτι δεν θα αφήσουμε κανένα συντηρητικό, εθνικιστικό θύλακα να εξαπλωθεί και να σηκώσει κεφάλι.

Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μία απο τις μεγαλύτερες εταιρίες στον τομέα των Security και γενικότερα των συστημάτων ασφαλείας. Εταιρίες οι οποίες αναλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα εργολαβιών, μικρών η μεγάλων. Μεγάλων όπως ανεφοδιασμούς τραπεζών, εξοπλισμό φυλακών και στρατοπέδων συγκέντρωσης, ή ακόμα και η χρήση τους σαν ιδιωτικούς στρατούς απο όποιονοδήποτε μπορεί να πληρώσει το κατάλληλο αντίτιμο. Μικρών όπως οι κάμερες που φυτρώνουν σαν μανιτάρια σε δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους (πλατείες, δρόμους,πανεπιστήμια, εργασιακούς χώρους). Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές οτι όσο αυτή η μόδα θα εντείνεται, άλλο τόσο θα εντείνονται και οι επιθέσεις απέναντι της.

Στην τρίτη περίπτωση, η ΕΑΑΣ μια φωλιά απο ξεπεσμένους στρατόκαυλους που σαν οργάνωση πρωτοστάτησε σε όλη την χώρα στις κινητοποίησεις και τα συλλαλητήρια για το λεγόμενο “Μακεδονικό” ζήτημα. Στο παρασκήνιο του πρώτου συλλαλητηρίου υπήρξε η επίθεση και ο εμπρησμός της κατάληψης Λιμπερτάτια απο ομάδα φασιστών που αποσπάστηκαν από το σώμα της συγκέντρωσης (σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αυτές τις επιθέσεις σε άλλη συγκυρία, χωρίς την πολιτική κάλυψη όλου του υπόλοιπου εθνικιστικού όχλου και την αποφασιστική συνδρομή της αστυνομίας καθ’ όλη την διάρκεια), καθώς και οι συλλήψεις των 5 αντιφασιστών στην πορεία που ακολούθησε την επόμενη μέρα. Όσο αναφορά το ζήτημα του “Μακεδονικού” αυτό καθ’ αυτό πολλά μπορούν να ειπωθούν και να αναλυθούν. Ωστόσο η ουσία συμπυκνώνεται στο γεγονός οτι είμαστε ξεκάθαρα εχθρικοί τόσο στα αμερικανόφερτα, νεοφιλελεύθερα σχέδια (χωρίς να σημαίνει οτι η Ελλάδα είναι άμοιρη ευθυνών) στρατηγικής και ανάπτυξης του κεφαλαίου στα Βαλκάνια, όσο και στον εθνικιστικό παροξυσμό που προσπαθεί να μας πείσει οτι εναντιώνεται σε αυτα, στη πραγματικότητα παίζοντας τον ρόλο που του αρμόζει σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτόν του αποπροσανατολισμού. Το ζήτημα του πολέμου δεν ήταν ποτε εθνικό, τα διεθνή συμφέροντα των αστικών τάξεων συγκρούονται και όταν οι ανταγωνισμοί δεν μπορούν να διευθετηθούν μέσω διπλωματικών λύσεων, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι μονόδρομος. Εμείς απο την θέση μας, είμαστε πάντα στο πλευρο των καταπιεσμένων και των εξεγερμένων που μάχονται όχι για αλυτρωτικά όνειρα αλλα για την επιβίωση τους και την κατάλυση των υφιστάμενων κοινωνικών συσχετισμών, την Επανασταση, είτε αυτοί είναι στην Μέση Ανατολή, στην Λατινική Αμερική, στα Βαλκάνια.

Δεν πιστεύουμε σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που σκοτώνει, κλέβει, δολοφονεί, επιφέρει σύγχρονο φασισμό, επιφέρει ρατσισμό, επιφέρει πολέμους στις ζωές μας. Δεν πιστεύουμε σε ένα σύστημα που συντρέχει τις τράπεζες εξαιτίας των λαθών τους, την ίδια ώρα που άνθρωποι λιμοκτονούν απο την πείνα.
Καμιά εναλλάκτική διαχείρηση του καπιταλισμού δεν έχει μέλλον, μόνη διέξοδος μια οργανωμένη ακυβέρνητη κοινωνία.

Άρση του κατ’ οίκον περιορισμού με βραχιολάκι του Γρηγόρη Τσιρώνη.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα.

Αντιφασιστική επαγρύπνηση μέχρι να κοπάσει το εθνικιστικο καρναβάλι.

Αντιφασιστική Οργή