Λάβαμε 02/04/2020
Συνθήματα αλληλεγγύης στους κρατούμενους-ες σε γειτονιές της Αθήνας
Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές τις τελευταίες μέρες προχώρησε στην αναγραφή συνθημάτων στήριξης των αιτημάτων που έχουν καταθέσει οι κρατούμενοι-ες από διάφορες φυλακές σχετικά με την λήξη μέτρων προστασίας από τον κορωνοϊό. Δεκάδες συνθήματα γράφτηκαν στις περιοχές: Αμπελόκηποι, Γαλάτσι, Γκύζη, Εξάρχεια, Ίλιον, Νέα Σμύρνη, Νέος Κόσμος.
Η φυλακή, αποτελώντας βασικό πυλώνα του ποινικού συστήματος, έχει ξεκάθαρα τιμωρητικό και εκδικητικό χαρακτήρα και ανέκαθεν αποτελούσε αποθήκη ανθρώπων β’ κατηγορίας χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Κάθε κατάκτηση που κερδήθηκε από μεριάς των κρατουμένων ήταν αποτέλεσμα σκληρών αγώνων, όπως επίσης και η διατήρησή τους ήταν σημείο διαρκούς αντιπαράθεσης με το κράτος.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους κρατούμενους και τις κρατούμενες και στηρίζουμε τα αιτήματά και τις κινητοποιήσεις τους που αφορούν σε μια σειρά μέτρων για την αποσυμφόρηση των φυλακών, την ανάγκη για ενημέρωση, πρόληψη και αντιμετώπιση της πανδημίας.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Ακολουθεί σχετικό κείμενο της συνέλευσης:
Ο δικός μας εχθρός δεν είναι αόρατος
Τις τελευταίες βδομάδες, η ελληνική κυβέρνηση έχει κηρύξει τον πόλεμο απέναντι σε διάφορες «ασύμμετρες απειλές» που βάλλουν εναντίον της «ακεραιότητας» και της «συνοχής» της χώρας. Αρχής γενομένης από τον Έβρο, βαφτίζει ως εισβολείς τους κολασμένους αυτής της γης, πρόσφυγες και μετανάστες, που, έχοντας πέσει θύμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής ΕΕ και Τουρκίας, επιχειρούν να περάσουν μαζικά τα ελληνικά σύνορα. Λίγες μέρες –αν όχι ώρες– αργότερα και κατά το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, κηρύττει τον πόλεμο σε έναν «αόρατο εχθρό», τον Covid-19. Λαμβάνοντας μια σειρά από μέτρα, τα οποία έφτασαν έως την απαγόρευση κυκλοφορίας, το κράτος παρουσιάζεται ως ο ισχυρός εγγυητής της δημόσιας υγείας που, με σύμμαχο την «ατομική ευθύνη» και την κοινωνική συναίνεση, θα καταφέρει να συντρίψει την ασύμμετρη απειλή της πανδημίας αυτή τη φορά.
Όμως πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα, τα γεγονότα μιλούν τη δική τους αμείλικτη γλώσσα. Τη γλώσσα του πολέμου και της ξαναμοιρασιάς της πίτας, που πάντα γραφόταν και θα γράφεται με το αίμα των λαών, τη δυστυχία, τον ξεριζωμό και την εξαθλίωση εκείνων που σώθηκαν. Τη γλώσσα της καταστροφής του περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που γεννάει επιδημίες και «αόρατους» εχθρούς. Τη γλώσσα της διάλυσης της δημόσιας υγείας, που καταδικάζει σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Τη γλώσσα της ενδοοικογενειακής βίας και της κακοποίησης των γυναικών, που σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες εντείνεται και πολλαπλασιάζεται. Τη γλώσσα του φόβου και του κοινωνικού ελέγχου, που καθιστά οποιαδήποτε αμφισβήτηση της κυβερνητικής πολιτικής ως αντικοινωνική και επικίνδυνη. Τη γλώσσα της καταπάτησης των εργατικών κεκτημένων (απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση κυριακάτικης αργίας, ελαστική και εξ αποστάσεως εργασία, νομοθετικές πρωτοβουλίες για πολιτική επιστράτευση και επίταξη απεργών), που υπό το πρόσχημα μιας ακόμα κατάστασης έκτακτης ανάγκης θα επιχειρηθεί να έχει μόνιμο χαρακτήρα, υπηρετώντας τις νεοφιλελεύθερο οικονομικό δόγμα της κυβέρνησης. Τη γλώσσα των φτωχών και των πλουσίων, που καθιστά την «ατομική ευθύνη» και τα «μένουμε σπίτι» προνόμιο εκείνων που δεν είναι αναγκασμένοι να πάνε για δουλειά, να εκτεθούν σε ελλιπή ή ανύπαρκτα μέτρα προστασίας, που έχουν ένα σπίτι για να μείνουν και δεν ζουν στο δρόμο ή στοιβαγμένοι σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, σε κάποια φυλακή.
Επαναφέρουν την ποινή του θανάτου… μέσω του κορωνοϊού
Η φυλακή, αποτελώντας βασικό πυλώνα του ποινικού συστήματος, έχει ξεκάθαρα τιμωρητικό και εκδικητικό χαρακτήρα. Οι φυλακές είναι ένα παιδί, γέννημα-θρέμμα της κοινωνικής οργάνωσης, η ύπαρξή τους αποτελεί ένα από τα βασικότερα εργαλεία πειθάρχησης που επιβάλλεται από το κράτος και το κεφάλαιο. Λειτουργεί ως ένα παραδειγματικό φόβητρο, που στόχο έχει την εμπέδωση της ιδεολογίας του φόβου, που στοχεύει στον ακρωτηριασμό της σκέψης, στην αδυναμία της πράξης.
Οι φυλακές για το κράτος ανέκαθεν αποτελούσαν αποθήκες ανθρώπων β’ κατηγορίας χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Κάθε κατάκτηση που κερδήθηκε από μεριάς των κρατουμένων ήταν αποτέλεσμα σκληρών αγώνων, όπως επίσης και η διατήρησή τους ήταν σημείο διαρκούς αντιπαράθεσης με το κράτος.
Αυτήν τη στιγμή στις ελληνικές φυλακές βρίσκονται περίπου 12.000 κρατούμενοι/ες, ενώ η χωρητικότητά τους δεν ξεπερνάει τις 10.000. Παρατηρείται λοιπόν ένας υπερπληθυσμός, που σε πολλές φυλακές φτάνει μέχρι και το 250%. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι από ανεπαρκής εως και ανύπαρκτη. Το δε νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού μπορεί να συγκριθεί μόνο με κέντρο υγείας μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι κάθε χρόνο να υπάρχουν αρκετοί θάνατοι κρατουμένων, που αν βρίσκονταν έξω θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει το πρόβλημά τους.
Με το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού, φάνηκε ακόμα πιο καθαρά η έλλειψη οποιασδήποτε μέριμνας για τους/τις κρατούμενους/ες που στοιβάζονται κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες σε περιορισμένους και ακατάλληλους χώρους. Η πιθανότητα να υπάρξει κρούσμα στο εσωτερικό των φυλακών ξεπερνάει και το πιο εφιαλτικό σενάριο που μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους.
Το κράτος για άλλη μια φορά δείχνει την αναλγησία του απέναντι στις κρατούμενες και τους κρατούμενους και τους θεωρεί αναλώσιμους, αφού τα μόνα μέτρα που έχουν παρθεί έως σήμερα είναι η απαγόρευση των επισκεπτηρίων, το να μην λαμβάνουν τρόφιμα ρούχα κλπ οι κρατούμενοι και το κόψιμο των αδειών. Κανένα μέτρο αυτοπροστασίας δεν έχει παρθεί τόσο για τους/τις κρατούμενους/ες όσο και για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, οι οποίοι είναι αυτοί που το πιο πιθανόν θα μεταφέρουν τον κορωνοϊού στο εσωτερικό της φυλακής. Γάντια, μάσκες, αντισηπτικά, απολυμάνσεις συνεχίζουν να αποτελούν άγνωστα είδη στο εσωτερικό των φυλακών. Οι δε κρατούμενοι/ες παραμένουν στο σκοτάδι, αφού κανείς υπεύθυνος δεν τους έχει ενημερώσει σχετικά με μέτρα υγιεινής που πρέπει να λάβουν.
Οι κρατούμενοι/ες αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασης και αγωνιούν για την ίδια τους τη ζωή. Από διάφορες φυλακές της χώρας έχουν κατατεθεί υπομνήματα με μια σειρά αιτημάτων που ζητάνε να ικανοποιηθούν άμεσα προκειμένου να αντιμετωπίσουν με καλύτερους όρους μια αρνητική εξέλιξη. Στην πρώτη γραμμή βρέθηκαν οι γυναίκες κρατούμενες από τις φυλακές Κορυδαλλού, οι οποίες κατέθεσαν ένα ευρύ πλαίσιο αιτημάτων, ενώ παράλληλα προχώρησαν και σε κινητοποίηση κρατώντας τα κελιά ανοιχτά, διεκδικώντας πιο δυναμικά την ικανοποίησή τους. Το υπουργείο από την πλευρά του τηρεί με συνέπεια σιγή ιχθύος ως προς τα αιτήματα που έχουν κατατεθεί από διάφορες φυλακές και σαν να μην έφτανε αυτό, θέλοντας να τερματίσει την κινητοποίηση που είχε ξεκινήσει στις γυναικείες φυλακές κάτω από το φόβο της εξάπλωσής της, προχώρησε στην άμεση μεταγωγή στις φυλακές Θήβας της αναρχικής μέλους του Επαναστατικού Αγώνα Πόλας Ρούπα, ενώ παράλληλα με απειλές και εκβιασμούς για 24ωρο κλείσιμο στα κελιά των γυναικών κρατουμένων κατάφερε να τερματίσει την κινητοποίηση. Όπως φαίνεται, η ίδια η κινητοποίηση και η πιθανή εξάπλωσή της φόβισαν και έθεσαν σε εγρήγορση τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης και της διεύθυνσης των φυλακών περισσότερο και από τον ίδιο τον κορωνοϊό και τον κίνδυνο για την υγεία των κρατουμένων.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους κρατούμενους και τις κρατούμενες και στηρίζουμε τα αιτήματά τους που αφορούν: μια σειρά μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών, την ανάγκη για ενημέρωση, πρόληψη και αντιμετώπιση της πανδημίας, την απολύμανση των φυλακών και τη χορήγηση υλικών σχετικών με την υγιεινή των κρατουμένων, τη δημιουργία κατάλληλων δομών για τους νοσούντες κρατούμενους/ες, καθώς και μέτρα που αφορούν τη μη μετάδοση του κορωνοϊού στο εσωτερικό της φυλακής από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
