Το Σάββατο 5 Δεκέμβρη ένα σώμα 80 περίπου ανθρώπων του αναρχικού και ευρύτερου ακδεμόνευτου ριζοσπαστικού κινήματος, επιλέξαμε να σπάσουμε το κλίμα τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί στην πόλη όλο αυτό το διάστημα, και να πραγματοποιήσουμε διαδήλωση στην γειτονιά του Κολωνού.
Η έκτακτη συνθήκη της de facto απαγόρευσης μετακινήσεων και συγκεντρώσεων μας εξανάγκασε να οργανώσουμε τη διαδήλωση μας στόμα με στόμα, όχι επειδή είχαμε κάτι να κρύψουμε, αλλά για να εξασφαλίσουμε ότι θα καταφέρουμε να βγόυμε στο δρόμο και να διεκδικήσουμε τη δημόσια παρουσία μας χωρίς να χτυπηθούμε άμεσα από τις ανεξέλεκτες ορδές της αστυνομίας.
Επιλέξαμε να πορευτούμε στους δρόμους της γειτονιάς και να κατευθυνθούμε προς το ΑΤ Κολωνού σε μια προσπάθεια να συνδέσουμε την τίμηση της δολοφονίας του αναρχικού μαθητή Αλεξάνδρου Γρηγογόπουλου το 2008 από τον ένστολο υπηρέτη της δημοκρατίας Κορκονέα ,με την κατάδειξη της διαρκούς αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας, σε μια συγκυρία μάλιστα που αυτή δείχνει να έχει εκτροχιαστεί πλήρως με την απόλυτη κάλυψη, αν όχι παρότρυνση των κυβερνητικων επιτελείων και του αρμόδιου υπουργείου.
Μια συγυρία που με πρόσχημα τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε, μέριμνα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ που διαφεντεύει τις ζωές μας είναι η ισοπέδωση όλων των κοινωνικών κεκτημένων, η επίθεση σε κάθε σχεδόν κατοχυρωμένο δικαίωμα μας και η απόλυτη και ασύδοτη καταστολή κάθε εστίας αντίδρασης και διαμαρτυρίας στις κυβερνητικές πολιτικές. Πολιτικές που εκτός των άλλων διακρίνονται σε προκλητικό βαθμό από δύο μέτρα και σταθμά, με τις κατώτερες τάξεις των υποτελών να υπόκεινται διαρκώς σε περιορισμό των ελευθεριών τους και σε μια συνεχόμενη δυσχέρεια του επιπέδου διαβίωσης τους, την ίδια στιγμή που βρίσκονται εκτεθειμένοι (ειδικά πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού όπως κρατούμενοι αι έγκλειστοι σε μεταναστευτικές δομές) στον κίνδυνο της πανδημίας εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο γίνεται διαχείρισημη από το κράτος.
Η απόφαση μας να πορευτούμε προς το συγεκριμένο τμήμα προέυψε από μια συνειδητή επιλογή να καταδείξουμε μία ακόμα περίπτωση κραυγαλέας αστυνομικής βίας, μία από τις πολλές του τελευταίου καιρού, και συγεκριμένα το περιστατικό της σύλληψης ενός 25χρονου αγωνιστή έξω από το σπίτι του στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, και την επακόλουθη σύλληψη δια βασανισμού μάλιστα, κι άλλων μελών της οικογενείας του, ανάμεσα τους και ο πατέρας του που υπέστη έμφραγμα μετά από επίθεση αστυνομικών της ΔΙΑΣ έξω από το ίδιο τμήμα όπου είχε προσέλθει για να βρει το συλληφθέντα γιο του.
Από την πρώτη στιγμή που βγήκαμε στο δρόμο ,ήταν εξαρχής φανερό στον οποιονδήποτε ότι πραγματοποιούσαμε διαδήλωση, καθώς στο μπροστινό κομμάτι υπήρχε ένα μεγάλο πανό ενώ όλος ο κόσμος της πορείας φώναζε συνθήματα στη μνήμη του Αλέξη και ενάντια στην αστυνομική βία. Σε όλη τη διαδρομή μέχρι και το ΑΤ πορευτήκαμε συγκροτημένα, φορώντας μάσκες για την μεταξύ μας ασφάλεια από τη μετάδοση του ιού, και κρατώντας σημαίες ως διακριτικά της πολιτικής μας καταβολής και τοποθέτησης, ενώ πέρασαν και κάποια λεπτά μέχρι να φτάσουμε έξω από το ΑΤ. Η πιθανότητα να μπερδευτεί κανείς για ότι ήμασταν ένα σώμα πορείας εκ των πραγμάτων καθίστατο μηδενική.
Κατά την άφιξη μας έξω από το Τμήμα κρατήσαμε μια απόσταση 20-30 μέτρων από τα κιγκλιδώματα ασφαλείας που ήταν τοποθετημένα μπροστά του, και παραμείναμε στο σημείο φωνάζωντας συνθήματα με παλμό και πετώντας τρικάκια για ένα περίπου λεπτό. Σε εκείνο το σημείο και ενώ η διάθεση μας ήταν ξεκάθαρο ποια είναι, μια ομάδα ΔΙΑΣ περίπου ατόμων, κατέφθασε στο σημείο και επιτέθηκε με σφοδρότητα και δολοφονική μανία στο μπροστινό κόμμάτι της διαδήλωσης με δακρυγόνα, κρότου λάμψης αλλά και με μία φωτοβολίδα, αντικείμενο που δεν είναι καν κομμάτι αστυνομικού εξοπλισμού, γεγονός που από ότι διαπιστώσαμε τις επόμενες μέρες, έχει καταγραφεί και σε βίντεο κατοίκων της περιοχής που δημοσιεύτηκε σε γνωστή ειδησεογραφική σελίδα.
Η ομάδα των αστυνομικών της ΔΙΑΣ που μας επιτέθηκε, απρόκλητα και απροειδοποίητα, δεν είχε σκοπό απλά να μας απομακρύνει προληπτικά, αλλά να διαλύσει το σώμα της πορείας, να μας καταδιώξει και να τσακίσει όσους και όσες από μας έβρισκε πιο εκτεθειμένους και έυκολους στόχόυς, και κατόπιν να προβεί σε συλλήψεις τραυματιών κατά την προσφιλή τακτική αστυνομίας, όπως συνέβη και στην επίθεση στην πλατεία του Αγίου Ανδρέα στο Γαλάτσι ένα περίπου μήνα πρίν. Για αυτό και δεν αρκέστηκαν στο γεγονός ότι ο κόσμος της πορείας έτρεξε προς τα πίσω και βρήκε κάλυψη στο επόμενο στενό αλλά συνέχισαν μανιασμένα την καταδίωξη κραδαίνωντας πτυσόμενα γκλοπς, βρίζοντας χυδαία, απειλώντας και προσπαθώντας να μας αρπάξουν το πανό της διαδήλωσης σαν τρόπαιο. Ωστόσο αυτό δεν κατέστη εφικτό.
Το σώμα της διαδήλωσης με τα απλά μέσα περιφρούρησης που είχε, με μερικές σημαίες και πυροσβεστήρες, αντιστάθηκε και αναχαίτησε την μανιασμένη τους επίθεση, κατάφερνοντας να ανασυνταχθεί και να συνεχίσει με ασφάλεια και ανυψωμένο ηθικό την πορεία της μέχρι και το σταθμό του Μετρό Σεπόλια όπου ήταν και το σημείο διάλυσης μας.
Με έκπληξη όμως διαπιστώσαμε ήδη από το βράδυ της ίδιας μέρας ότι η είδηση της παρέμβασης μας προβάλεται στα ΜΜΕ ως καταδρομική επίθεση στο ΑΤ, κατά την οποία μάλιστα υποτίθεται ότι εμείς πετούσαμε φωτοβολίδες, ξύλα, αλλά και δακρυγόνα καθώς και κρότου λάμψης , τα οποία μάλιστα υποτίθεται, είχαμε λέει κλέψει από αστυνομικούς παλιότερα.
Τη γελοία αυτή ιστορία είναι σίγουρο ότι τη σκέφτηκαν οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ που μας επιτέθηκαν, προκειμένου να διασώσουν λίγο την πληγωμένη τους τιμή για το γεγονός ότι η περιφρούρηση της διαδήλωσης μας στάθηκε στο ύψος της και δεν τους επέτρεψε να ασχημονίσουν πάνω στα κορμιά μας και να προβούν σε συλλήψεις στο σωρό. Η αξιοπιστία όμως των συγκεκριμένων αστυνομικών είναι υποβαθμισμένη από αυτούς τους ίδιους.
Μήπως αυτοί δεν ήταν που πριν λίγους μήνες ξυλοκόπησαν ανελέητα νεαρούς στην περιοχή χωρίς καν πρόσχημα και για να καλύψουν τις ασχήμιες τους ισχυρίζονταν ότι έπεσαν σε παρκαρισμένες μηχανές και χτύπησαν μόνοι τους, για να γελοιοποιηθούν αργότερα όταν σε βίντεο πολίτη φάνηκαν τα κατάφορα ψέματα τους;
Αυτοί δεν ήταν που τη 17 Νοέμβρη παρουσίασαν ως καταδρομική επίθεση με ξύλα και πέτρες τη συγκέντρωση συγγενων και φίλων του 25χρονου συληφθέντα αγωνιστή για να καλύψουν τα βασανιστήρια που διέπραξαν ενάντια στην οικογένεια του την οποία συνέλαβαν και συνέχισαν να κακοποιούν και εντός του αστυνομικού τμήματος, παρά το έμφραγμα που υπέστη ο πατέρας ο οποιός μεταφέρθηκε και νοσηλεύτηκε φρουρούμενος, και μήπως δεν γελοιποιήθηκαν εκ νέου μετά τα νέο βίντεο αλλά και τις δεκάδες μαρτυρίες που κατέδειξαν τι πραγματικά συνέβη;
Πέρα από ψεύτες και γελοίοι ωστόσο είναι και θρασύδειλοι. Διότι τώρα κλαψουρίζουν για τα τραύματα που τους προξένησαν οι κακοί κουκουλοφόροι, ενώ ένα μήνα πρίν ήταν αρκετά μάγκες όταν έπεφταν πέντε μαζί πάνω σε ένα πατέρα που αναζητούσε το συλληφθέντα γιο του, όταν πετούσαν στο δρόμο τη μητέρα και την αδερφή του, τραβολογόντας τη μία από αυτές από τα μαλλιά της στο τμήμα, γρονθοκοπώντας την και απειλώντας την χαιρέκακα ότι θα τη βιάσουν.
Όμως μέσα σε όλα τα ψέματα που λένε δε προσέχουν να κατασκευάσουν και μια ιστορία της προκοπής, Ισχυρίζονται ότι εμείς ήμασταν που πετούσαμε φωτοβολίδες ενώ υπάρχει και πάλι βίντεο που τους διαψεύδει. Λένε επίσης ότι πετάξαμε δακρυγόνα και κρότου λάμψης και ότι τα τελευταία μάλιστα είναι υλικό που έχει κλαπεί από την αστυνομία. Αν το τελευταίο όμως ήταν αλήθεια θα έπρεπε να υπάρχει καταγεγγραμμένο το περιστατικό σε κάποιο βιβλίο συμβάντων της αστυνομίας, να έχει σχηματιστεί κάποια δικογραφία που να αναφέρει συγκεκριμένη ώρα και ημέρα της κλοπής, καθώς και το μέρος και τις συνθήκες που αυτό συνέβη. Θα έπρεπε να υπάρχουν οι σειριακοί αριθμοί των αντικειμένων που κλέψαμε και που υποτίθεται ότι πετάξαμε και να αντιστοιχούν αυτοί οι αριθμοί σε αυτούς που βρέθηκαν στο σημείο. Πιθανόν να είχε διενεργηθεί κάποια ΕΔΕ για ενδεχόμενες ευθύνες ή παραλείψεις των αστυνομικών από τους οποίους κλάπηκε το συγκεκριμένο υλικό.
Ρωτάμε λοιπόν, που είναι άραγε όλα αυτά; Αν έστω ένα από όλα όσα λένε είναι αλήθεια, γιατί δε δίνουν στο φως της δημοσιότητας όλα τα στοιχεία και τις λεπτομέρεις της υπόθεσης όπως πολύ καλά ξέρουν να κάνουν, και κάνουν σε αντίστοιχες περιπτώσεις; Ποιος ο λόγος να τα κρατάνε κρυφά, φοβούνται τίποτα; Εμείς τους προκαλούμε ανοικτά να προχωρήσουν στη δημοσίευση των στοιχείων αυτών σε απόδειξη των λεγομένων τους. Προφανώς όμως και δε θα το κάνουν, και όχι γιατί η δημοκρατία “δεν διαπραγματεύεται με μπαχαλάκηδες” αλλά γιατί δεν υπάρχει τίποτα να δημοσιεύσουν. Γιατί για μια ακόμα φορά η αστυνομία πιάνεται να διακινεί fake news όπως συνέβη πρόσφατα με το γνωστό καραγκιόζη και τηλεπερσόνα συνδικαλιστή τους Σταύρο Μπαλάσκα, όπου για να δικαιολογήσει τη ρίψη χειροβομβίδα κρότου λάμψης από αστυνομικότης ομάδας Δράση εντός πολυκατοικίας στα Εξάρχεια την 6η Δεκέμβρη, ισχυρίστηκε σε πάνελ ότι μια ομάδα κουκουλοφόρων προσπάθησε να τον απαγάγει και να τον τραβήξει εντός του κτιρίου. Γεγόνος που διαψεύστηκε πανηγυρικά την επόμενη με νέο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Είναι δεδομένο ότι η αστυνομία γνωρίζει πολύ καλά ότι οι καταδρομικές επιθέσεις σε ΑΤ δε γίνοντα από 80 άτομα που πορεύονται για ώρα μέσα στους δρόμους φωνάζωντας συνθήματα και κρατώντας πανό. Γνωρίζει πολύ καλά ότι οι καταδρομικές επιθέσεις δε χάνουν έτσι χρόνο δίνοντας περιθώριο σε ένα στρατό δυνάμεων να προσεγγίσουν τον υποτιθέμενο στόχο. Το γνωρίζει και ψεύδεται συνειδητά μόνο και μόνο για να αναβαθμίσει το ποινικό σκέλος μιας δημόσιας πολιτικής παρουσίας στο δρόμο και να επιβαρύνει τυχόν άτομα που θα επιλέξει να εμπλέξει σε κάποια νέα σκευωρία, όπως και έκανε στην περίπτωση της 22χρονης συντρόφισσας που συνελήφθη και κατηγορείται για αυτήν την υπόθεση, χωρίς να έχει η ίδια καμία σχέση ούτε με την προπαρασκευή όυτε και με την διεκπαιρέωση της συγκεκριμένης παρέμβασης/πορείας σε κανένα επίπεδο. Μια φορά ψεύτες όμως, πάντα ψεύτες.
Εμείς από τη δική μας πλευρά θεωρούμε ότι η κίνηση μας να πορευτούμε στο δρόμο τις μέρες εκείνες ήταν μια ακόμα πινελιά στο όμορφο μωσαϊκό δράσεων και παραμβάσεων που έγιναν το τετραήμερο από 4 ως 7/12 σε όλη τη χώρα, κόντρα σε όλες τις απαγορεύσεις, την τρομοκρατία, την καταστολή, την αστυνομική βία , τις προσαγωγές/συλληψεις και τα αμέτρητα πρόστιμα που μοίραζαν δεξιά και αριστερά. Θεωρούμε ότι στο βαθμό που της αναλογούσε ήταν μια μικρή συνεισφορά στο σύνολο των εκδηλώσεων μνήνης στο δικό μας Αλέξη, μέσα σε μια πραγματικά πολύ δύσκολη συγκυρία όπου πλέον αποτελεί βασικό διακύβευμα ακόμα και η απλή παρουσία μας στο δρόμο. Τέλος κρίνουμε ότι η στάση της περιφρούρησης της διαδήλωσης μας η οποία δεν άφησε εκτεθειμένο κόσμο στις άγριες ορέξεις των χουλιγκάνων μπάτσων υπήρξε υποδειγματική, κάτι που άφησε σε όλους μας μια πολύ ικανοποιητική αίσθηση, μας γέμισε αυτοπεποίθεση και μας έκανε να πιστεύουμε ξανά στις δυνάμεις μας, σε δύσκολες εποχές, όπου αν κάτι χρειάζεται στον κόσμο του αγώνα, είναι κουράγιο και αυτοπεποίθεση. Με αυτά τα δύο, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.
Από τη μικρή γωνία του δικου μας γεωγραφικού χώρου, όπου όλα πλέον φαντάζουν πολύ πιο σκοτεινά και πολύ πιο δύσκολα, παρακολοθούμε τις εξελίξεις στο διεθνές περιβάλλον, συγκινούμαστε και εμπνεόμαστε από τις εξεγερτικές στιγμές που λαμβάνουν χώρα κοντά ή μακριά μας, από τις φλογερές διαδηλώσεις στους δρόμους της Γαλλίας ενάντια στο νόμο περί ασφάλειας των αστυνομικών μέχρι τις συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις στην πρωτεύουσα της Αλβανίας για το φόνο του 25 χρονου Κλόντιαν Ράσα από την αστυνομία. Και ελπίζουμε πως η στιγμή που και οι δικοί μας δρόμοι θα πλυμηρήσουν οργή δεν είναι μακριά.
Τιμή για πάντα στον αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο
Αλληλεγγύη σε όσους/ες συνελήφθησαν στις εκδηλώσεις μνήμης τις ημέρες αυτές.
Με υψωμένες γροθιές και αξιοπρέπεια απέναντι στους ένστολους δολοφόνους και τις εξουσιαστικές ελίτ που υπηρετούν.
Αναρχικοί/ες
Αρχική δημοσίευση στις 20/12/2020 στο athens.indymedia.org
