Πώς μια απόπειρα κλοπής στέκεται η αφορμή για ένα νέο κυνήγι μαγισσών

0
187

Λάβαμε 27/08/2019

Πώς μια απόπειρα κλοπής στέκεται η αφορμή για ένα νέο κυνήγι μαγισσών

Την Παρασκευή 12/7,[…] στο κατάστημα της «Leroy Merlin» στην οδό Πειραιώς πραγματοποιείται ένα περιστατικό απόπειρας κλοπής. O Χριστόφορος Κορτέσης και ο Θύμιος Α. εντοπίζονται από τους σεκιούριτι του μαγαζιού και οδηγούνται στο γνωστό «δωματιάκι» (που έχουν όλα τα μεγάλα καταστήματα) για να «επιλυθεί το ζήτημα». […] Πρόκειται για ένα κοινό συμβάν, από τα χιλιάδες καθημερινά σε μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ και μαγαζιά . […]

Κι ενώ το ζήτημα φαινόταν να διευθετείται με τον «τυπικό τρόπο» (της άμεσης επιστροφής των προϊόντων και της καταγραφής του περιστατικού), η εταιρία σεκιούριτι (ξεκάθαρα καθ’ υπόδειξη της εργοδότριας εταιρίας Leroy Merlin) άρχισε να αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι τακτική. Στην αρχή ζήτησε να γίνει πληρωμή-αποζημίωση των «υπεξαιρεθέντων» αντικειμένων, πράγμα και το οποίο έγινε δεκτό από τους συντρόφους. Κάποιοι άνθρωποι ειδοποιηθήκαν για να βοηθήσουν στην άμεση διευθέτηση του ζητήματος, φέρνοντας μάλιστα και το χρηματικό ποσό για να «αποζημιωθεί» η εταιρεία […]  Το περιστατικό αυτό αποτέλεσε μια καλή αφορμή για να φτιαχτεί ένα βολικό σενάριο που ενέπλεκε αγωνιζόμενο εργαζόμενο στο συγκεκριμένο κατάστημα, τον Γιάννη Α. (λόγω της φιλικής του σχέσης με τον Χριστόφορο Κορτέση […] Καθώς η ώρα προχωρούσε, η εταιρεία σεκιούριτι κέρδιζε χρόνο στο να στήσει το σενάριο που τη βόλευε,[…] ενώ σε άλλο όροφο και άλλο δωμάτιο οι προϊστάμενοι «έκαναν συστάσεις» στον εργαζόμενο να παραιτηθεί. […] Η άρνησή τους να υπογράψουν το αναβαθμισμένο εργοδοτικό σενάριο οδήγησε την εταιρία

σεκιούριτι (και πιο συγκεκριμένα τον Δρίβα) να κλιμακώσει τις απειλές, […] και να αρχίσει να ασκεί και σωματική βία πάνω τους. […] Στόχος της εταιρίας σεκιούριτι OVIT και της Leroy Merlin,   δεν ήταν τα 200 ευρώ, ούτε η «τήρηση της νομιμότητας» αλλά η δυνατότητα της εταιρίας με προφανή ψεύδη να ενοχοποιήσει τον εργαζόμενο Γιάννη Α. […]

Και ενώ μέχρι εκείνη την ώρα, ο βασικός στόχος των μεθοδεύσεων των υπεύθυνων του καταστήματος αφορούσε στον Γιάννη Α., από το επόμενο πρωί, ήταν το «προφίλ» του Χριστόφορου Κορτέση που έδωσε «νέο αέρα» στη διαχείριση του ζητήματος τόσο από την πλευρά της εταιρίας όσο και των διωκτικών μηχανισμών. Ο σύντροφος το απόγευμα του Σαββάτου συνελήφθη στον δρόμο από ορδή ασφαλιτών, που τον ξυλοκόπησε βάζοντάς του κουκούλα στο κεφάλι και κρατήθηκε έτσι, με χειροπέδες στα χέρια για 2 και πλέον ώρες. Το ίδιο βράδυ γίνεται εξονυχιστική έρευνα στο σπίτι του στην Κυψέλη […] Το επόμενο πρωί η εισαγγελέας Πειραιά, Αγγελούδη, […] μετουσιώνει μια απλή περίπτωση «απόπειρας κλοπής για αντικείμενο ευτελούς αξίας» (μάλιστα χωρίς ακόμα να υπάρχει έγκληση από τη «θιγόμενη» εταιρία, η οποία ποτέ δεν έκανε μήνυση) σε «ληστρική κλοπή από κοινού», μαζί με όλα τα παρελκόμενα για τους «συνεργούς» του: σωματικές βλάβες, συνέργεια σε ληστεία, υπόθαλψη εγκληματία(!) […] Όλα αυτά επικυρώθηκαν και από την πλευρά του ανακριτή, ο οποίος παραβλέποντας τις εισαγγελικές ακροβασίες  την Τρίτη 16/7 αποφάσισε την προφυλάκιση του συντρόφου. […]

Απόσπασμα από το κείμενο του Παύλου Χ. “Για τις διώξεις στην υπόθεση Leroy Merlin-Ovit από την πλευρά ενός διωκόμενου αλληλέγγυου”

 

Το παραπάνω περιστατικό καταλήγει, μέσα σε ένα 24ωρο, στη μετατροπή μιας τυπικά ασήμαντης απόπειρας κλοπής προϊόντων αξίας μόλις 180 ευρώ σε μια αναβαθμισμένη δίωξη συνολικά 7 εμπλεκόμενων συντρόφων, με τον Π. Χ. να υποδεικνύεται στις αρχές μέσω ανώνυμου τηλεφωνήματος, και τελικά στην προφυλάκιση του αναρχικού συντρόφου Χ. Κορτέση.

Η ανάγνωση όσων ακολούθησαν φέρνει στην επιφάνεια ένα σύνολο στοχεύσεων από την πλευρά τόσο του κράτους όσο και των αφεντικών, με πολλαπλούς αποδέκτες .

Η πολιτική δίωξη του Χ. Κ.

Η μεθοδευμένη διόγκωση του κατηγορητηρίου και η προφυλάκιση του Χ. Κ. αποτελούν μέρος μιας συνολικότερης απόπειρας πολιτικής εξόντωσης του συντρόφου.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από το “πλούσιο βιογραφικό” του ως κομμάτι του αναρχικού κινήματος και ιδιαίτερα αυτό της καταδίκης του για συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση “Επαναστατικός Αγώνας”. Παρών στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες τα τελευταία 20 χρόνια, δικαίως θεωρείται ως ένας από τους δηλωμένους εχθρούς της κυριαρχίας, έχοντας “ανταμειφθεί” με φυλακίσεις σε διάφορα κολαστήρια ανά την επικράτεια, δέσμευση του τραπεζικού του λογαριασμού, κατ’ οίκον αστυνομικές εισβολές με το πρόσχημα της έρευνας κ.α.

Το  περιστατικό απόπειρας κλοπής, αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως αφορμή για να εξαπολύσει το κράτος την εκδικητικότητά του, καταρχήν, στο πρόσωπο του συντρόφου, και κατ’ επέκταση, στο φιλικό/συντροφικό του περίγυρο. Από την αναβάθμιση με νομικές ακροβασίες και τερτίπια του κατηγορητηρίου, τον τρόπο σύλληψής, την φαντεζί έρευνα στο σπίτι, μέχρι και το σκεπτικό της προφυλάκισης, οι διωκτικοί-κατασταλτικοί μηχανισμοί καθιστούν σαφή, για μια ακόμη φορά, τη μεταχείριση που επιφυλάσσουν σε κάθε αγωνιστή/ρια που με συνέπεια στέκεται εμπόδιο στους κρατικούς σχεδιασμούς.

Η απαλλοτρίωση ως μια οικεία και οικειοποιήσιμη κοινωνική πρακτική

Η πρακτική της αυτομείωσης ήταν ανέκαθεν αρκετά διαδεδομένη στους κόλπους των από τα κάτω. Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, την οικειοποιείται όλο και περισσότερος κόσμος. Η βίαιη φτωχοποίηση μεγάλου κομματιού της κοινωνίας και η αδυναμία να καλύψει έστω και τα βασικά, την καθιστούν απαραίτητη για την επιβίωση του καθενός και της καθεμίας. Επιπλέον, συνιστά και επιλογή έμπρακτης αμφισβήτησης των καθημερινών οικονομικών σχέσεων που επιβάλει το σύστημα.

Το κεφάλαιο προσπαθώντας να διαφυλάξει τα κέρδη του και, κυρίως, να αναχαιτίσει λογικές και πρακτικές που μπορούν να κερδίζουν έδαφος στο κοινωνικό πεδίο, θωρακίζει συνεχώς τις επιχειρήσεις του με συστήματα ασφάλειας υπό την εποπτεία και διαχείριση των εταιρειών σεκιούριτι, ανάγοντας την “κλοπή” σε ποινικά κολάσιμη πράξη με αντικοινωνικό πρόσημο. Μέσα από το αφήγημα νόμος και τάξη, καλλιεργείται στη συνείδηση των από τα κάτω η αντιμετώπιση των  κοινωνικά αποκλήρων ως δυνάμει εχθρών, ενισχύοντας τον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό, με σαφή στόχο τον “διεμβόλισμό” της ταξικής συνείδησης στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων . Έτσι, δεν είναι λίγες, δυστυχώς, οι περιπτώσεις, που απλοί πολίτες προτάσσουν τα στήθη τους ως αυτόκλητοι σωτήρες για να υπερασπιστούν τα κέρδη των αφεντικών.

Ως αναρχικοί, ως κομμάτι του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος ως εργάτες, επισφαλείς εργαζόμενοι, άνεργοι, εκμεταλλευόμενοι, ως κομμάτι αυτής της κοινωνίας εν γένει, προτάσσουμε  την πρακτική της απαλλοτρίωσης ως ένα μέσο να ανακτούμε (είτε ατομικά είτε συλλογικά) μέρος αυτών που μας κλέβουν καθημερινά μέσα από την υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης, ως μια ελάχιστη επιστροφή της κλεμμένης υπεραξίας. Ένας ελάχιστος φόρος  για την εκμετάλλευση που βιώνουμε συνολικά στο πετσί μας από κράτος κ αφεντικά.

Η πολυεθνική Leroy Merlin και το “κοινωνικό” της έργο.

Η ζέση με την οποία η Leroy Merlin κίνησε την όλη υπόθεση και ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε ο επικεφαλής της εταιρείας σεκιούριτι OVIT(Δρίβας), προφανώς με τις ευλογίες της πρώτης, δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με το ευτελές ποσό των 180 ευρώ. Απεναντίας, έδωσε το πάτημα ώστε να στοχοποιηθεί από την Leroy Merlin(λόγω της φιλικής του σχέσης με τον Χ. Κ.), ο σύντροφος Γ. Α., εργαζόμενος σε αυτή τα τελευταία 6 χρόνια, με έντονη συνδικαλιστική-ταξική δράση. Ως μέλος του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, με  συμμετοχή σε αγώνες και διεκδικήσεις μέσα από αυτοοργανωμένα, εργατικά σχήματα βάσης, αλλά και την επιμονή του να απεργεί, υπερασπιζόμενος την κυριακάτικη αργία, ο Γιάννης αποτελούσε για την εταιρεία ένα αγκάθι από το οποίο έπρεπε να απαλλαγεί, καθώς οτιδήποτε  στέκεται εμπόδιο στην πολιτική της, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, είναι επιζήμιο και θα πρέπει να “απομακρύνεται”.

Φροντίζοντας, και κρατώντας χαμηλό προφίλ, ώστε να διαφυλάξει όσο μπορεί την εικόνα της τόσο προς το εσωτερικό της(τους εργαζόμενούς της) όσο και έξω από αυτό.

Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης του συντρόφου Γ. Α. και η προσπάθεια εμπλοκής του ως συνεργού στο αδίκημα της “ληστρικής κλοπής” έρχεται να προστεθεί σε ένα πλήθος περιστατικών εργοδοτικής αυθαιρεσίας από την πλευρά της συγκεκριμένης πολυεθνικής. Από το πιο πρόσφατο, που αφορούσε τη μη καταβολή τωνυπερωριών(έγινε γνωστό μετά από ελέγχους της επιθεώρησης εργασίας), μέχρι την απόλυση εργαζόμενης που έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας και την προσπάθεια καθιέρωσης του 9ωρου, όλα τα παραπάνω, αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα γραφής των πρακτικών που η Leroy Merlin και κάθε άλλη εταιρία επιβάλουν στα πλαίσια της “υγιούς επιχειρηματικότητας” και της “αναπτυξιακής προοπτικής” καθώς το κέρδος μπαίνει πάνω από όλους και όλα.

Στον αντίποδα, οι κινήσεις αλληλεγγύης που έγιναν από το κόσμο του αγώνα και η στοχοποίηση της εταιρίας με το πλήθος των παρεμβάσεων που ακολούθησαν, έστησαν αναχώματα απέναντι στις μεθοδεύσεις στο πρόσωπο του συντρόφου και εργαζόμενου Γ. Α. και εξέθεσαν την πραγματική εικόνα της πολυεθνικής που κρύβεται πίσω από τα γεμάτα ράφια και τους χαμογελαστούς εργαζόμενους.

Ο Δρίβας και άλλοι καλικάντζαροι

Πρωταγωνιστικό ρόλο σε όσα εκτυλίχθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής έπαιξε ο πρώην καραβανάς και ιδιοκτήτης της Ovit Δρίβας. Ως επαγγελματίας τσάτσος της πολυεθνικής Leroy Merlin με επαγγελματική κατάρτιση που περιλαμβάνει ειδική στρατιωτική εκπαίδευση γύρω από την άντληση, συλλογή, διαχείριση και αξιοποίηση υπηρεσιακών πληροφοριών, στρατιωτικών σεμιναρίων που ακολουθούν τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, πέρα από την ψυχολογική και σωματική βία που άσκησε στους 2 συντρόφους για πάνω από 2 ώρες στο γνωστό δωματιάκι(φυσικός αυτουργός των εν λόγω συμπεριφορών και πρακτικών είναι ο ίδιος και τα τσιράκια του, και ηθικός η Leroy Merlin), φρόντισε ώστε οι καταθέσεις του να στρώσουν το χαλί τόσο για την στοχοποίηση του Γ. Α. όσο και για την αναβάθμιση  του κατηγορητηρίου.

Χωρίς ακόμη να αγγίζουν τα επίπεδα όπου παγκοσμίως οι εταιρίες σεκιούριτι έχουν μετεξελιχθεί σε ιδιωτικούς στρατούς, αναλαμβάνοντας νευραλγικές θέσεις(βλ. φύλαξη συνόρων, εποπτεία φυλακών κ.ά.) ή να προσπαθούν να αντικαταστήσουν τους κρατικούς μηχανισμούς ασφάλειας  (με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας), αρχίζουν και στον ελλαδικό χώρο να καταλαμβάνουν μια διαφορετική θέση και να διεκδικούν το δικό τους κομμάτι στο τερέν της παροχής υπηρεσιών φύλαξης. Πέρα από τη συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις και οργανισμούς του δημοσίου, τα τελευταία χρόνια τοποθετούνται σε ιδιαίτερα σημαντικά πόστα όπως στη φύλαξη των αποκαλούμενων hot spots , συνδράμουν στον έλεγχο των συνοριακών γραμμών κ.α.

Και ενώ η εικόνα του σεκιουριτά, του χαμηλόμισθου τύπου, του ανθρώπου τις διπλανής πόρτας, ενίοτε μπορεί να δημιουργεί και μια μικρή συμπάθεια, δε θα πρέπει να παραβλέπεται ο ουσιαστικός του ρόλος, που δεν είναι άλλος από την προάσπισης των συμφερόντων κράτους και αφεντικών και τη διασφάλιση  της επιβολής της νομιμότητας. Επιπλέον, δε είναι καθόλου αμελητέα η αποδεδειγμένη, σε πολλές περιπτώσεις, σχέση/εμπλοκή με αστυνομικά-στρατιωτικά συμπλέγματα, όπως και οι ιδεολογικές αναφορές στην ακροδεξιά.

Η πρόσφατη τοποθέτηση στην θέση του διοικητή της ΕΥΠ τον Κοντολέων (διευθυντής της G4S στην Ελλάδα), με βασικό του “χαρτί” την πολύχρονη θητεία του σε εταιρείες φύλαξης, τις  στενές σχέσεις με στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας και χωρίς να διαθέτει τα προσόντα των προκατόχων του, δείχνει μια ξεκάθαρη κατεύθυνση και επιλογή αναβάθμισης του ρόλου που πρόκειται να διαδραματίσουν οι εν λόγω εταιρείες μελλοντικά ως ένας ακόμη επιχειρησιακός βραχίονας του κράτους.

Αστική δικαιοσύνη: φύσει και θέσει ταξική

Η τελευταία πράξη του κακοστημένου έργου ολοκληρώνεται στα δικαστήρια του Πειραιά. Η Εισαγγελέας Αγγελούδη και ο ανακριτής Παντελίδης  φροντίζουν με τα γνωστά δικονομικά μαγειρέματα να αναβαθμίσουν τις κατηγορίες ώστε η προφυλάκιση του Χ. Κ. να είναι μονόδρομος.

Στο σκεπτικό της προφυλάκισης, ο ανακριτής, έπειτα από 3 ώρες ανακριτικής διαδικασίας με ερωτήσεις που αφορούσαν κατά κύριο λόγο στην πολιτική δράση του συντρόφου και στην παλαιότερη καταδίκη του αναφορικά με τον Ε.Α., επικαλείται, μεταξύ άλλων, την “οικονομική του αδυναμία”, ως στοιχείο που τον καθιστά αυτομάτως ύποπτο και επιρρεπή τέλεσης νέων αδικημάτων. Ένα σκεπτικό που κάνει σαφές τόσο το πλαίσιο της πολιτικής δίωξης απέναντι στο συγκεκριμένο πρόσωπο όσο και την ποινικοποίηση της φτώχειας ενώ ταυτόχρονα το αφήγημα περί σύστασης μιας δήθεν συγκεκριμένης δομής και δικτύου “διαθέσιμων δραστών”, αναφερόμενο στον κόσμο που συνέδραμε στο “σπάσιμο” της ομηρείας των 2 στο δωματιάκι,  αποτελεί μια πρόδηλη προσπάθεια ποινικοποίησης της έκφρασης της αλληλεγγύης, των πολιτικών και συντροφικών σχέσεων. Ενώ την ίδια μέρα αποφυλακίζονταν ο ιδιοκτήτης  της εταιρίας Εnerga, Φλώρος, ο οποίος υπεξαίρεσε από το ελληνικό δημόσιο κάτι δις ευρώ…

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα! Η αστική δικαιοσύνη αποτελεί πυλώνα του κράτους και του κεφαλαίου, βασικό προασπιστή και θεματοφύλακα των συμφερόντων της κυριαρχίας. Και ως τέτοια δεν θα μπορούσε παρά να είναι φύσει και θέσει ταξική.

Μέσα στα ανακριτικά γραφεία και τις δικαστικές αίθουσες, η ζυγαριά της τυφλής αυτής κυρίας γέρνει πάντα εις βάρος των κοινωνικά αδύναμων, εξαντλώντας την αυστηρότητα των νόμων απέναντι στους φτωχοδιάβολους ενώ τα πραγματικά βαρίδια αυτού του κόσμου μένουν στο απυρόβλητο. Οι ελάχιστες περιπτώσεις όπου μεγαλοαφεντικά ή πολιτικοί λειτουργοί περνούν το κατώφλι της φυλακής (για λόγους επικοινωνιακούς και τακτικής ή για την ικανοποίηση του περί δικαίου αισθήματος) αποτελούν απλά τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα για τον ρόλο που παίζει η δικαιοσύνη, ως μηχανισμός διαφύλαξης του υπάρχοντος. Ως το δεξί χέρι της εξουσίας, έτοιμο να συντρίψει οτιδήποτε αμφισβητεί την τελευταία.

Αντί επιλόγου…

Το κυρίαρχο μοντέλο της σύγχρονης ζωής περιστρέφεται γύρω από έννοιες όπως εξατομίκευση και ανταγωνισμός, γαλουχώντας υποκείμενα που πασχίζουν για την επιβίωση ή κυνηγούν την επιτυχία με κάθε κόστος.

Η εξουσία θέλοντας να διατηρεί το “διαίρει και βασίλευε” – απαραίτητο συστατικό για τη συντήρηση της, ξεδιπλώνει όλο το θεσμικό και νομικό της οπλοστάσιο προκειμένου να αντιμετωπίζει “ακραία” φαινόμενα όπως αυτό της αλληλεγγύης.

Κάπως έτσι, η υπεράσπιση των συντρόφων απέναντι στην παράνομη κράτηση τους με εντολή της εργοδοσίας της Leroy Merlin από τα μαντρόσκυλα της Ovit, αποτελεί ποινικό αδίκημα και συντελεί στην προσθήκη άλλης μιας κατηγορίας στην ευφάνταστη αυτή δικογραφία, που έχει ως αποτέλεσμα τη φυλάκιση του Χ. Κ. και την ομηρία του Θ. Α. μέσω της επιβολής περιοριστικών όρων.

Για εμάς, τέτοιες πρακτικές αποτελούν μια ελάχιστη έκφραση αλληλοβοήθειας και αλληλοστήριξης, έρχονται σε ρήξη με τη λογική των παράλληλων μικρόκοσμων και αποτελούν τα θεμέλια για μια συλλογική απάντηση και αντίσταση απέναντι στην επέλαση των ζωών μας.

Δεν αποτελεί έκπληξη η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι στους συντρόφους. Τα παραδείγματα είναι διαρκή και στοχεύουν στον εκφοβισμό και την καταστολή των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Από λαϊκές συνελεύσεις, σωματεία βάσεις, αρνητές στράτευσης, διώξεις συλλογικοτήτων, ομηρίες συντρόφων μέσω δικογραφιών μέχρι ολόκληρα χωριά όπως στις Σκουριές και στη Λευκίμμη και νέους ποινικούς κώδικες, ο κρατικός μηχανισμός προσπαθεί να απομονώνει με κάθε μέσο τον “εσωτερικό εχθρό”.

Από την πλευρά μας, φέρουμε πάντα περήφανα τον τίτλο του εχθρού του κράτους και του κεφαλαίου, σπάμε στην πράξη την ανάθεση και οργανωνόμαστε οριζόντια και αντιεξουσιαστικά σε εργατικά σωματεία βάσης, γειτονιές, σχολεία και σχολές. Εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου  και στήνουμε αναχώματα απέναντι στην εκμετάλλευση των ζωών μας.

Όσα δικαστήρια κι αν στήνουν θα μας βρίσκουν μπροστά τους.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΖΩΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΟΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Αναρχικοί και Κομμουνιστές από τις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη

 

Το κείμενο που μοιράστηκε στις γειτουνιές του Γκύζη και της Κυψέλης:

Αγώνας για ζωή όχι για επιβίωση

Την Παρασκευή 12-07-19, ο σύντροφος Χ.Κ. , πράττει όπως πολλοί άνθρωποι γύρω μας, απαλλοτριώνοντας από το κατάστημα Leroy Merlin υλικά αξίας περίπου 200 ευρώ, τα οποία θα χρησίμευαν στην εργασία του σε μία προσπάθεια να πάρει πίσω λίγο από τον αέρα που τελείωνει από όλους μας. Σε μία κοινωνική συνθήκη όπου πολλοί, όλο  και περισσότερο, πιέζονται οικονομικά τέτοιες  πρακτικές είναι αυτονόητες και καθημερινές.

Όταν ο σύντροφος γίνεται αντιληπτός, από την πρώτη στιγμή επιστρέφει τα πράγματα, όμως η εταιρία security OVIT και ο επικεφαλής της Δρίβας τον πιέζουν να παρουσιάσει ως συνεργό του το σύντροφο Γ.Α. , ο οποίος εργάζεται στο κατάστημα. Ύστερα από έντονες πιέσεις στο Χ.Κ. , ο ίδιος επικοινωνεί με άλλους συντρόφους ώστε να έρθουν στο κατάστημα , αφενός για να δώσουν τα λεφτά που πρέπει και αφετέρου για να καταγγείλουν το περιστατικό παράτυπης κράτησης του.

Την επόμενη μέρα, ο Χ.Κ. συλλαμβάνεται κινηματογραφικά με τους αστυνομικούς να του φορούν κουκούλα και να του ασκούν βία και να τον οδηγούν στην ασφάλεια Πειραιά. Εκεί μετά από μία φαντασμαγορική κατ’οίκον έρευνα, η οποία διήρκησε  τέσσερις ώρες και προσπάθησε να διασύρει το σύντροφο και την οικογενεια του για ακομα μια φορά, με μόνο αποτέλεσμα την εύρεση δύο κουρτινόξυλων, για τα οποία ο σύντροφος κατηγορείται με οπλοκατοχή,  η εισαγγελέας Αγγελούδη αναβαθμίζει τις πλημμεληματικές κατηγορίες  στην κακουργηματική κατηγορία της ληστρικής κλοπή κατά συναυτουργία. Στη συνέχεια ο ανακριτής Παντελίδης διατάζει την προφυλάκιση του. Όλα τα παραπάνω, αποδεικνύουν ξεκάθαρα την πολιτική διάσταση της δίωξης του συντρόφου και την εκδικητικότητα  των διωκτικών μηχανισμών απέναντι στο πρόσωπο του. Στον σύντροφο Γ.Α. επίσης ασκείται κακουργηματικού βαθμού κατηγορία, ως απλή συνέργια. Παράλληλα, οι υπόλοιποι σύντροφοι αναζητούνται και ένας εξ αυτών, ο σύντροφος Π.Χ. , γίνεται γνωστός στις αρχές μέσω της γελοίας τακτικής του ανώνυμου τηλεφωνήματος.

Όλη αυτή η αναβάθμιση μιας υποθέσης ασήμαντης απόπειρας ευτελούς κλοπής σχετίζεται προφανώς με την πολιτική ταυτότητα των εμπλεκόμενων. Ο σύντροφος Χ.Κ. έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή στην Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας και αποτελεί κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων μέσω της συλλογικότητας ΣΑΚΚΓ  που συμμετέχει. Ο σύντροφος Γ.Α. είναι και αυτός μέρος του ανταγωνιστικού κινήματος , με ενεργό συνδικαλιστική δράση και συμμετοχή σε αναρχική συλλογικότητα στις Ανατολικές συνοικίες. Ο σύντροφος Π.Χ.  , επίσης, όπως φάνηκε είναι γνωστός στις αρχές λόγω της πολιτικής του δράσης και της συμμετοχής του σε αναρχική συλλογικότητα στις δυτικές συνοικίες.

Όλα αυτά συμβαίνουν , κατά σύμπτωση, την ίδια μέρα που ο Φλώρος, εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Energa, αποφυλακίζεται δίνοντας ένα ακόμα τρανταχτό παράδειγμα για την ταξικότητα της δικαιοσύνης. Επιπλέον, συμβαίνουν μέσα σε ένα χώρο όπως το Leroy Merlin συμφερόντων Φουρλή (στέλεχος μεταξύ αλλών του Σ.Ε.Β. με μακρά αντικοινωνική δράση), το οποίο είναι γνωστό για την κλοπή αμέτρητων ωρών απλήρωτης εργασίας από τους εργαζομένους, την απόλυση εργαζόμενης με σκλήρυνση κατά πλάκας και πολλών άλλων εργοδοτικών αθαιρεσιών.

Η απάντηση μας σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι άλλη από το ότι εμεις και οι σύντροφοι θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε καθημερινά σε όλα τα πεδιά αγώνα χωρίς να τρομοκρατούμαστε από τις μεθοδεύσεις κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟ Χ.Κ.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ