Όλα καλά ως εδώ;

Δεν μπορούμε δυστυχώς ακόμα να προσάψουμε σ’έναν θεωρούμενο ακροαριστερό εκδότη, την πρόσφατη δημοσίευση του απροκάλυπτα αντισημιτικού λιβέλου «Οι Λευκοί, οι Εβραίοι κ’εμείς» της Houria Bouteldja, που, ωστόσο, δεν προκάλεσε αντιδράσεις ανάλογες προς το κατάπτυστο περιεχόμενό του. Οι ρατσιστικές κατηγοριοποιήσεις και το σχετικό λεξιλόγιο καθώς χρησιμοποιούνται εδώ και καιρό από πολιτικές οργανώσεις και πολιτικούς κύκλους -από την Άκρα Αριστερά έως τους Ελευθεριακούς-, τείνουν να ηγεμονεύσουν σήμερα και να γίνουν κανόνας. Το λεξιλόγιό τους επιβλήθηκε ύπουλα, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς συζήτηση. Άλλωστε λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να υποστηρίξουν πολιτικά, πέρα από ταυτολογίες και ψευδαποδείξεις, αυτές τις αβέβαιες απόψεις. Μια διολίσθηση της σημασίας των λέξεων έχει ήδη επιτευχθεί. Οι όροι «Φυλή», «Λευκός», «μη Λευκός», «Ανακάλυψη της Φυλής», «Ριζοσπαστικός Φυλετισμός», «Τέλος της Αποικιοκρατία» έχουν αναχθεί, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε δήθεν αξιόπιστες αναλυτικές κατηγοριοποιήσεις και χρησιμοποιούνται μάλιστα ως εργαλεία της μελλοντικής απελευθέρωσης. Εμείς τους θεωρούμε καταστρεπτική χρεωκοποπία.

Σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης που ευνοεί τη σύγχυση και όπου ευδοκιμούν αντεπαναστατικά κινήματα, απειλητικά και καμιά φορά δολοφονικά, όπως οι Φαιοκόκκινοι, οι ρατσιστές μαγαζάτορες Σοράλ και Ντιεντονέ ή, ακόμα, οι διάφορες παραλλαγές του πολιτικού Ισλάμ, ορισμένοι δεν βρήκαν καλύτερο από το ν’αναστήσουν τη φυλετική θεωρία ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο τις φυλετικές, θρησκευτικές και κοινωνικές κατηγοριοποιήσεις, ακολουθώντας πιστά την παράδοση των εθνοτικών διαφοροποιήσεων της Νέας Δεξιάς. Τόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα που είναι αδύνατον να αμφισβητήσει κανείς την φυλετίζουσα ιδεολογία, αφού η δημόσια συζήτηση, ζωντανή ή ιντερνετική, λογοκρίνεται από τους στρατευμένους κύκλους της. Το αποτέλεσμά είναι στέρεο και υποστηρίζεται από τον εκβιασμό, που τόσο καλά χειρίζονται οι υποστηρικτές της. Ειρωνεία του πράγματος, κανείς δεν μπορεί σήμερα ν’αμφισβητήσει τους όρους «Ρατσισμός» και «Ισλαμοφοβία», χωρίς να εκτεθεί στη δυσφημιστική κατηγορία του ρατσιστή, που θέλει να πνίξει κάθε δυνατότητα συζήτησης, κριτικής ή αντίρρησης. Υπάρχουν Αναρχικοί που απαρνήθηκαν το σύνθημα «Ούτε θεός, ούτε αφέντης» για να μην τους πουν ισλαμοφοβικούς και Μαρξιστές που, για να είναι αντιρατσιστές, πρόσθεσαν κατεπειγόντως τη λέξη «φυλή» δίπλα στη λέξη «κοινωνική τάξη». Με αποτέλεσμα, ο όρος «Φυλή», που μέχρι χθες έβρισκες μόνο στην Άκρα Δεξιά, σήμερα να σερβίρεται παντού. Και όμως, το δικαίωμα στην ταυτότητα, στη θρησκευτική ή την πολιτιστική συλλογικότητα, υπήρξε πάντα ένα εργαλείο της κοινωνικής ειρήνης.

Η περιχαράκωση που πραγματοποιείται σήμερα γύρω απ’αυτά τα θέματα πρέπει να αρθεί και ν’αποτελέσει αντικείμενο συνετού στοχασμού. Κατά μείζονα λόγο στην παρούσα κατάσταση που ο ριζοσπαστικός φυλετισμός δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σ’έναν πόλεμο «όλοι εναντίον όλων». Η πολιτική επίθεση που εξαπολύει έχει βαριές συνέπειες και, από επαναστική άποψη, αποτελεί ένα σημείο καμπής. Τι θ’ακολουθήσει στην περίπτωση που επικρατήσει; Αργά ή γρήγορα πρέπει να διαλέξει κανείς στρατόπεδο και όσο νωρίτερα το κάνει, τόσο το καλύτερο.

Το κείμενο προορίζεται να κυκλοφορήσει όσο πλατύτερα γίνεται, και μπορεί να χρησιμεύσει σε συζητήσεις, σε ανταλλαγές απόψεων και σε συζητήσεις κατ’αντιπαράθεση.