Οὐκ Ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος

0
1459

XΑΡΟΝΤΑΣ: Πλήρωσέ μου, καταραμένε, τα ναύλα του Θανάτου! Aμέσως! Έλα τώρα!

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Πιο σιγά ρε Κύριος, τι φωνάζεις;

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Πλήρωνε, είπα!

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ωχ, καλά….Aρχίσαμε τα «χουντιλίκια» λοιπόν Χάρoντα; Καλά, συνέχισε να φωνάζεις, φώναζε όσο σου γουστάρει!

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Πλήρωσέ με! Αυτός είναι ο νόμος! Ο Νόμος του Χάροντα όταν σας περνάμε στην απέναντι όχθη.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος!

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Tι είναι πάλι αυτό; τι λες τώρα; τι εννοείς;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Δεν πρόκειται να πάρεις τίποτα από αυτούς που δεν έχουν…

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Χα! Και υπάρχει κάποιος που να μην έχει ούτε έναν οβολό;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Δεν ξέρω αν υπάρχει και κάποιος άλλος, εγώ πάντως δεν έχω.

ΧΑΡΟΝΤΑΣ:Ε, λοιπόν, μά τον Πλούτωνα, θα σε πνίξω, παλιάνθρωπε αν δεν με πληρώσεις.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Κι εγώ θα αρπάξω το κουπί, να σου δώσω μια με το ξύλο, και θα σε διαλύσω!

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Δηλαδή, την πορεία προς το θάνατο με το καράβι μου, ελπίζεις πως θα την έχεις κάνει δωρεάν;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ρώτα τον Ερμή, τον αγγελιοφόρο σας! Αυτός να πληρώσει για λογαριασμό μου, αυτός που πήρε ένα σωρό τηλέφωνα για να με παραδώσει σ᾽ εσένα.

ΕΡΜΗΣ: Μεγάλο κέρδος, μά τον Δία, αν θα πρέπει και να πληρώνω από πάνω για τους πεθαμένους.

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Α, δεν πρόκειται να σε αφήσω ήσυχο.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αυτό βλέπω…Γι᾽ αυτό λοιπόν τράβα το πλεούμενο στη στεριά και περίμενε. Αλλά για σκέψου: εφόσον δεν έχω φράγκα, πώς θα μπορέσεις να μου τα πάρεις;

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Καλά, εσύ δεν ήξερες ότι έπρεπε να τα φέρεις;
Μόνο εσύ λοιπόν θα καυχιέσαι ότι ταξίδεψες τζάμπα;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Aααα, όχι και τζάμπα! Όχι και τζάμπα, αφεντικό· και την αντλία τη χειρίστηκα και στο κουπί εγώ βοήθησα περισσότερο, και ο μόνος που δεν κρύφτηκε να βάλει τα κλάματα όταν μας σκότωνες στις παράλογες προσταγές σου και στο μαστίγιο, πάλι εγώ ήμουν.

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Kαλά, άσε τώρα τις πολιτικούρες!
Αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα ναύλα. Πρέπει να πληρώσεις τον οβολό· δεν επιτρέπεται να γίνει αλλιώς!

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αφού είναι έτσι, σου έχω μια καλή ιδέα: πήγαινέ με πάλι πίσω στη ζωή!

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Πλάκα κάνεις! Για να με ξυλοφορτώσουν από το Υπουργείο του Θανάτου!

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ε, τότε λοιπόν, μη με ενοχλείς.

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Για δείξε μου τα χαρτιά σου και τί έχεις στο σακούλι σου.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Λούπινα, αν θέλεις, και την προσφορά στην Εκάτη, έχω στείλει και τον σχετικό κωδικό.

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Αχ! Θεοί! Από πού μας τον έφερες, Ερμή, αυτόν τον κυνικό; Και τί λόγια δεν έλεγε στο ταξίδι, κοροϊδεύοντας όλους όσους αποδέχτηκαν το ταξίδι στο θάνατο, και τραγουδώντας μόνο αυτός, μέχρι και πανό για αυξήσεις όσων τραβάνε κουπί και για συντάξεις επιστροφής στη ζωή ανέβασε στο καράβι επάνω! Και όλα αυτά ενώ θα έπρεπε απλά να θρηνεί τον χαμό του όπως όλοι!

ΕΡΜΗΣ: Δεν ξέρεις, Χάροντα, ποιόν άνθρωπο πέρασες απέναντι; Κάποιον εντελώς ελεύθερο· δεν τον νοιάζει για τίποτε. Αυτός είναι ο Μένιππος.

ΧΑΡΟΝΤΑΣ: Κι όμως, αν ποτέ σε πιάσω….

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αν με πιάσεις, αφεντικό. Και να με πιάσεις! Δυο φορές όμως δεν θα μπορέσεις να με πιάσεις!

—Από τους ΝΕΚΡΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ, —
του Λουκιανού
(Σαμοσάτα 125 μ.Χ. – Αθήνα 180 μ.Χ.)

Η μετάφραση του αποσπάσματος είναι πιστή απόδοση από τα αρχαία, πλην κάποιων ελάχιστων επικαιροποιήσεων, ώστε να γίνει η μεταφορά στο πνέυμα των νεκρικών διαλόγων των καιρών μας.

Φωτογραφία: από την σημερινή πορεία ενάντια στα τηλε-μπατσο-χαρο-πρόστιμα καταστολής της διαμαρτυρίας όσων συμμετέχουν στους αγώνες για υγεία – αξιοπρέπεια – παιδεία – ίσα δικαιώματα

Αρχική δημοσίευση στις 06/02/2021 στο Αυτοοργανωμένοι Δημόσιοι Χώροι