Λάβαμε 02/12/2020 από @antirinfo
Πέρασαν 12 χρόνια από εκείνο το βράδυ που το κράτος έδειξε το πιο σκληρό του πρόσωπο, δολοφονώντας εν ψυχρώ ένα 15χρονο παιδί, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Ένα ακόμη “μεμονωμένο περιστατικό” αστυνομικής βίας, που αυτή τη φορά έφτασε μέχρι τη δολοφονία. Ένα ακόμη “μεμονωμένο περιστατικό”, το οποίο αποπειράθηκε σύσσωμο το σύστημα (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, κλπ) να το συγκαλύψει ή και να το διαστρεβλώσει (ποιος μπορεί να ξεχάσει το παραποιημένο βίντεο από το MEGA της στιγμής που δολοφονείται ο Αλέξανδρος;).
Γιατί για τα “μεμονωμένα περιστατικά” πάντα συστρατεύευται όλο το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο, για να τα συγκαλύψει, να τα διαστρεβλώσει ή και να τα δικαιολογήσει.
Τη δολοφονία του Αλέξανδρου από το χέρι του Επαμεινώνδα Κορκονέα ακολούθησαν μαζικές διαδηλώσεις και εξεγέρσεις σε όλη τη χώρα, που διήρκεσαν εβδομάδες.Το πνεύμα των ημερών εκείνων αποτυπώνεται ξεκάθαρα σε δύο εικόνες: εκείνη του χριστουγεννιάτικού δέντρου στην πλατεία Συντάγματος να καίγεται και εκείνη που το νέο χριστουγεννιάτικο δέντρο φυλάσσεται από διμοιρίες των ΜΑΤ. Η θλίψη, η οργή του κόσμου απέναντι στην υποκρισία μιας “κανονικότητας”. Μιας “κανονικότητας” που είχε αποδειχθεί κενή και απάνθρωπη, αλλά η εξουσία συνέχιζε να σου την επιβάλλει. Με τη βία. Είχαμε δει το βασιλιά γυμνό, αλλά έπρεπε να συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε πως ήταν ντυμένος με τα πιο όμορφα χριστουγεννιάτικα ρούχα.
Οι συνθήκες είναι ίσως διαφορετικές από το 2008, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια.
Η πανδημία ανάγκασε εμάς να φοράμε μάσκες και ταυτόχρονα υποχρέωσε τον καπιταλισμό να πετάξει κάθε μάσκα που του είχε απομείνει. Οι διαχειριστές της πανδημίας στη δημοκρατική και “πολιτισμένη” Δύση έβαλαν την οικονομία και το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
Χρησιμοποίησαν και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την πανδημία ως αφορμή για να ολοκληρώσουν πιο άμεσα την επίθεση ενάντια στις εναπομείνουσες ατομικές ελευθερίες μας και τα πετσοκομμένα εργασιακά μας δικαιώματα. Παράλληλα, συνεχίζεται ακάθεκτο το πάρτυ της μίζας με την αγορά εξοπλιστικών και την περαιτέρω ενίσχυση και στρατικοποίηση των στρατών πόλεως, ενώ αφήνεται στην τύχη της η δημόσια υγεία , με ξεκάθαρο στόχο την πλήρη απαξίωσή της.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική η παρουσία μας στο δρόμο.
Στην επέλαση του καπιταλισμού, στην άνοδο των φασιστικών αντιλήψεων και πρακτικών, στην ευθεία επίθεση εναντίον της ζωής, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειάς μας, το μόνο ανάχωμα είναι η μαζική και οργανωμένη παρουσία μας στους δρόμους και η συνεχής διεκδίκηση ενός κόσμου αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.
Στην καραμέλα της “ατομικής ευθύνης” που χρησιμοποιείται για να απαλλάξει την εξουσία από τις εγκληματικές της ευθύνες και να τις πετάξει πάνω μας, απαντάμε με συλλογική συνείδηση και αλληλεγγύη, όπως κάναμε πάντα. Γι’αυτό και στο δρόμο κατεβαίνουμε τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα:
Φοράμε μάσκα, διπλά γάντια, χρησιμοποιούμε συχνά το αντισηπτικό διάλυμα, προσφέρουμε την επιπλέον μάσκα μας στο σύντροφο που πιθανόν να μην έχει, δεν αφήνουμε κανέναν μόνο.
Το δικαίωμά μας να βρισκόμαστε στο δρόμο είναι ηθικό, δίκαιο και αναγκαίο.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ
Ακολουθεί ο 4τράλογος του καλού μασκοφόρου ,
Link για βιντεο: https://lbry.tv/@antirinfo:d
