Λάβαμε 09/03/2020
Η αλληλεγγύη και η ελευθερία δεν συλλαμβάνονται
Την πέμπτη 27/2 στις 6 το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας κι ενώ ήδη εκείνες τις μέρες είχαν προηγηθεί οι ανέκλητες επιθέσεις σε Λέσβο και Χίο, βίωσα και εγώ ένα περιστατικό απρόκλητης και εξαιρετικά βίαιης καταστολής από τα ΜΑΤ. Επέστρεφα σπίτι μου όταν συνάντησα τρεις κλούβες και διμοιρίες στη Βασιλίσσης Σοφίας που είχαν φράξει το δρόμο. Ρώτησα για ποιό λόγο είχε κλείσει ο δρόμος και δεν πήρα απάντηση, όπως επίσης δεν είδα κάποια πορεία σε έκβαση ή έκριθμη κατάσταση στο σημείο. Μου είπαν μόνο ότι έπρεπε να ανέβω από το Κολωνάκι και είχα το θάρρος να απαντήσω ότι μένω προς άλλη κατεύθυνση, αρνούμενη δικαιολογημένα να αλλάξω πορεία.
Στο επόμενο λεπτό δύο από αυτούς με είχαν πιάσει από τα χέρια και με τραβούσαν μαζί με έναν ασφαλίτη προς την Ακαδημίας. Ο τελευταίος μου φώναζε και με απειλούσε “Θα σε γαμήσω, θα σε κανονίσω, θα δεις τί έχεις να πάθεις” χωρίς να έχω κάνει τίποτα παρά να πω ότι θέλω να διασχίσω το δρόμο. Παράλληλα με χτυπούσαν με τα χέρια και το γκλομπ και συνέχιζαν λυσσαλέα να με τραβάνε. Στη συνέχεια με έριξαν κάτω στις μαρμάρινες σκάλες μιας πολυκατοικίας και συνέχισαν να με χτυπάνε στο πρόσωπο και τα χέρια, ενώ με πατούσαν στο πάτωμα πιέζοντας με με τα γόνατα στο στήθος και το κεφάλι. Όλα αυτά συνέβαιναν μπροστά σε άπειρους συναδέρφους τους που κοιτούσαν άπραγοι. Όπως είναι αναμενόμενο αντιστεκόμουν και ζητούσα αλληλεγγύη από περαστικούς, επαναλαμβάνωντας ότι δεν έχω κάνει τίποτα ελπίζοντας ότι κάποιος θα καταλάβαινε ότι μου ασκείται σωματική και λεκτική βία αναίτια.
Κάποια λεπτά αργότερα μια κοπέλα που περνούσε με το ποδήλατο της, σταμάτησε αντιλαμβανόμενη ότι δεν είμαι σε θέση να υπερασπιστώ την εαυτή μου ακινητοποιημένη.
Απευθύνθηκε στα ματ και τους ρώτησε γιατί με χτυπούσαν, όταν σε λίγα λεπτά άρχισαν να τραβάνε με βία και εκείνη για να τη συλλάβουν, διότι ασχολήθηκε και προσπάθησε να με βοηθήσει.
Την χτύπησαν, της μάτωσαν τα χέρια και δεν σταμάτησαν μέχρι που ήρθε το περιπολικό. Από την πολυκατοικία έβγαιναν κάποιοι πολίτες που απλά πέρασαν αντιμετωπίζοντας το συμβάν σαν “αναγκαστικό” με εξαίρεση μια κυρία που σχολίασε λέγοντας, είστε νέες, γι’ αυτό σας τα κάνουν αυτά. Ευτυχώς που η γυναίκα τη γλύτωσε… Εμάς μας οδήγησαν αυτόφορο στο ατ συντάγματος κατηγορούμενες για σωματική βλάβη, αντίσταση, απείθια και εξύβρηση κατά των Αρχών. “Ούτε στη χούντα δεν γίνονταν αυτά τα πράγματα” σχολίασε μια γιαγιά που άκουσε για το περιστατικό μαζί με όλα τα άλλα τραγικά γεγονότα της περιόδου που διανύουμε.
Οι τελευταίοι μήνες με συναπτά παραδείγματα δείχνουν ξεκάθαρα πως οι ομάδες καταστολής επεκτείνουν την εξουσία τους ωστε να μπορούν να επιβάλλουν ύπουλα και με πολλούς τρόπους απαγόρευση “κυκλοφορίας”, έκφρασης και υπεράσπισης των βασικών σου δικαιωμάτων.
Συνδιαστικά με την αστυνομική καταστολή, ο δικαστικός μηχανισμός που με την σειρά του μέσω των ποινών που μοιράζει σε όσες/σους αντιστέκονται στην άκλιτη βία νομιμοποιεί την ενοχοποίηση της αθωότητας και αθώοση της ενοχής.
Η αλληλεγγύη και η ελευθερία δεν συλλαμβάνονται, ούτε εμποδίζονται από κανέναν και καμία από αυτές τις πρακτικές στην ουσία τους. Η αστυνομική βία και η κτηνοδία των ματ δεν μπορούν να μας σταματήσουν να αγωνιζόμαστε για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Ι.
