Κείμενο/μαρτυρία για τον Αγ. Παντελεήμονα και την χρόνια συνεργασία νεοναζί και καθεστωτικών ΜΜΕ

Χθες Κυριακή βρέθηκα για 12 ώρες στη πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα.

Μετά το μεσημέρι και αφού είχαν έρθει τα ΜΑΤ για να αδειάσουν την πλατεία με προσέγγισε μια ηλικιωμένη κυρία και κοιτάζοντας τη φωτογραφική που κρατούσα στα χέρια μου με ρώτησε :

-Εσύ ρεπόρτερ είσαι?
-Περίπου της λέω, κ γελάω, αλλά δεν είμαι σαν τους άλλους!
Γελάει και με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω σα να με ζυγίζει.
-Είσαι από τους καλούς, με ρωτάει;
-Ναι από αυτούς είμαι, της απάντησα
Χαμογελάει κι εκείνη και ξεκινάει να μου λέει:

” Όταν ερχόντουσαν πριν κάτι χρόνια αυτοί οι χρυσαυγίτες εδώ, για να μοιράσουν φυλλάδια που λέγανε πιο πολλές φασαρίες κάνανε, παρά φυλλάδια μοιράζανε.
Εγώ τα έβλεπα αυτά αλλά δε μπορούσα να μιλήσω γιατί φοβόμουν. Δέρνανε και κλέβανε. Άμα βλέπανε κανέναν μετανάστη να φοράει χρυσό, ή να έχει πάνω του κάτι κάποιας αξίας, αφού τον δέρναμε του τα είχαν πάρει κι όλα. Κάποιοι έμποροι της περιοχής μου είπαν ότι ζήταγαν και λεφτά από καταστήματα που τα είχαν μετανάστες για να μην τους τα σπάσουν.
Ε, …αυτά να ξέρεις, εγώ , όταν ήρθαν εδώ οι δημοσιογράφοι τότε ,τους τα είπα, αλλά κανένας τους δεν μου έδωσε σημασία. Ένας από αυτούς που βγαίνει και στη τηλεόραση όταν του τα είπα, για αυτούς της χρυσής αυγής, με ρώτησε αν φοβάμαι τους μετανάστες κι αν φοβάμαι να κυκλοφορώ τα βράδια μη με κλέψουν.
Σταμάτησα κι εγώ να μιλάω. Κάποιοι μου πήραν συνέντευξη αλλά δεν την είδα ποτέ στα κανάλια. Να ξέρετε εδώ στον Άγιο Παντελεήμονα μας αδικήσανε, μας βγάλανε ρατσιστές. Τα κανάλια και αυτοί οι χρυσαυγίτες υποβάθμισαν την περιοχή.

Όλη η Αθήνα έχει προβλήματα, παντού είναι βρώμικα, δεν έχει σχολεία και πάρκα για τα παιδάκια, …πολλά , …είναι πολλά τα προβλήματα…,. Αλλά τα κανάλια άρχισαν να λένε ότι το πρόβλημα της γειτονιάς είναι οι ξένοι. Ξένους παιδί μου εμείς είχαμε πάντα στη γειτονιά. Όσα προβλήματα κάνουν οι Έλληνες άλλα τόσα κάνουν κι οι ξένοι. Δε φταίει αυτός που κλέβει γιατί δεν έχει να φάει.

Κλέβει γιατί δεν υπάρχει κανείς να τον στηρίξει. Εμένα ούτε οι γονείς μου, ούτε ο προπάππους μου, ήταν πρόσφυγες, αλλά όταν ήρθαν τους στήριξαν, τους βοήθησαν να σταθούν στα πόδια τους, γιατί αυτό κάνουν οι άνθρωποι. Βοηθάνε ο ένας τον άλλον… ”

Σταμάτησε για λίγο να μιλάει κοιτάζοντας την πλατεία που ήταν γεμάτη από παιδάκια που έτρεχαν χαρούμενα πάνω κάτω παίζοντας ότι παιχνίδι μπορείς να φανταστείς!, κι ύστερα με ρώτησε :

Εσείς βάλατε τις μουσικές το πρωί;
-Ναι, της απάντησα.
-Μπράβο, ωραία ήταν. Ελπίζω να σας ξαναδώ. ”

ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

ΠΟΥ ΞΕΠΛΕΝΑΤΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΒΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΑ

@kinimatini

Στα αγγλικά