Οι ιστορικές πληροφορίες που διαθέτουμε για τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό είναι σχετικά ελλιπείς. Σε γενικές γραμμές όμως, το έτος προέλευσης του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού, επίσης γνωστός ως Αναρχικός Ερυθρός Σταυρός (ARC), σύμφωνα με τον Rudolph Rocker (ταμίας του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού στο Λονδίνο), είναι κάπου κατά τη διάρκεια της περιόδου 1900 – 1905. Ενδεχομένως αυτές οι ημερομηνίες να μην είναι πολύ ακριβείς. Σύμφωνα με τον Harry Weinstein, έναν από τους δύο άνδρες που ξεκίνησαν την οργάνωση, άρχισε μετά τη σύλληψή του τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο του 1906. Μόλις αφέθηκε, ο Weinstein μαζί με άλλους παρείχαν είδη ένδυσης για αναρχικούς που καταδικάστηκαν σε εξορία στη Σιβηρία. Αυτά ήταν τα πρώτα στάδια του ARC. Άλλες πηγές θέτουν ως έτος προέλευσης το 1907.
Ωστόσο, η αιτία για τη δημιουργία του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού δεν αμφισβητείται. Σχηματίστηκε μέσω διάσπασης από τον Πολιτικό Ερυθρό Σταυρό (PRC). Ο PRC ελεγχόταν από τους σοσιαλδημοκράτες και αρνήθηκε να παράσχει υποστήριξη σε αναρχικούς και κοινωνικούς επαναστάτες πολιτικούς κρατούμενους, παρά τις συνεχείς δωρεές από διάφορους αναρχικούς και κοινωνικούς επαναστάτες.
Κατά τις επόμενες 7 δεκαετίες, η ομάδα θα συνεχίσει με διάφορα ονόματα, αλλά πάντα θεωρούσε τον εαυτό της μέρος του ευρύτερου σχηματισμού του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού / Αναρχικού Μαύρου Σταυρού. Η υποστήριξη του ABC (Anarchist Black Cross) προς τους πολιτικούς κρατούμενους εξαπλώθηκε στις «τέσσερις γωνιές του πλανήτη» και πλέον αποτελεί μια διεθνή οργανωτική δομή, με ομάδες σε σχεδόν κάθε κράτος παγκοσμίως.
Κάπου εδώ, εν έτη 2016, ερχόμαστε και εμείς για να ανακοινώσουμε την ίδρυση του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού – πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης (Anarchist Black Cross – anarchist solidarity cell).
Ως αναρχικές/οι αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη ενός πολύμορφου αναρχικού αγώνα που θα θέτει το ζήτημα της επίθεσης κατά του κράτους και της υποτέλειας που επιβάλλεται με όλα τα μέσα, στο εδώ και στο τώρα.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν θεωρούμε πως η δράση των αναρχικών συντροφισσών/ων μας τερματίζεται μετά την αιχμαλωσία ή την καταστολή. Απεναντίας, θεωρούμε πως οι αναρχικοί/ές αιχμάλωτοι/ες αποτελούν κομμάτι του αναρχικού αγώνα σε πολιτικό θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Η στάση τους μετά τη σύλληψη, η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης ή υπεράσπιση της πολιτικής τους ταυτότητας και της πολυμορφης αναρχικής δράσης όταν αρνούνται τις κατηγορίες, η άρνηση αναγνώρισης της οποιασδήποτε εξουσίας των δικαστικών θεσμών, η πεισματική μη αλλοτρίωση από το ολοκληρωτικό και εφιαλτικό περιβάλλον της φυλακής, ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στην υλική υπόσταση του εγκλεισμού τους με απόπειρες απόδρασης, όλα αυτά αποτελούν παρακαταθήκες ισάξιες της δράσης τους πριν τη σύλληψη και ερεθίζουν τις συνειδήσεις των απ’ έξω, αντιστεκόμενων ή δυνάμει αντιστεκόμενων.
Η άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη, λοιπόν, έρχεται να τεθεί ως μια πράξη στήριξης και αναγνώρισης του αγώνα των συντροφισσών/ων μας, του συνόλου των πολιτικών υποκειμένων, ανεξαρτήτως της δράσης τους.
Θεωρούμε, κατ’ αρχήν, ότι η παρανομία, ως άρνηση συμμόρφωσης μιας ατομικότητας με τους κανόνες του κράτους, μπορεί να είναι από μόνη της μία πολιτική πράξη, ακόμα και όταν το υποκείμενό της δεν έχει αναρχικές καταβολές , αν έχει επιδείξει, ωστόσο, μία αξιοπρεπή διαδρομή στη ζωή της/του, μέσα ή έξω από τη φυλακή. Η ταυτότητα της/ου ποινικής/ού κρατούμενης/ου δεν είναι, συνεπώς, ένα ομοιογενές πράγμα και ένας απόλυτος διαχωρισμός ποινικών/πολιτικών κρατουμένων ως πολιτικά υποκείμενα( ή υποκείμενα αντίστασης) και αποδέκτες της αλληλεγγύης μας δεν είναι για μας δυνατός ούτε θεμιτός. Το γεγονός, λοιπόν, ότι οργανωτικά, σαν δομή, επιλέξαμε να στοχεύσουμε συγκεκριμένα στη στήριξη των αναρχικών πολιτικών κρατουμένων, έχει να κάνει με στρατηγικές στοχεύσεις και προτεραιότητες λόγω πολιτικής συγγένειας και δεν αναιρεί την αλληλεγγύη μας και σε ποινικούς/ές κρατούμενους/ες ή πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί/ές.
Η αλληλεγγύη σημαίνει αναγνώριση του αγώνα, αλλά όχι απαραίτητα και ταύτιση. Οι επιλογές των αναρχικών αιχμαλώτων αποτελούν για εμάς συνειδητές λογικές επιλογές, τη μόνη συνεπή απόρροια των αναλύσεών τους, που έρχονται να συμπληρώσουν ένα ευρύτερο παζλ στον αναρχικό αγώνα. Κάπως έτσι, νιώθουμε πως αλληλοσυμπληρωνόμαστε μαζί στον αέναο δρόμο της αναρχίας.
Στηρίζουμε την πολύμορφη αναρχική θεώρηση και πράξη, αλλά ως αναρχικός μαύρος σταυρός πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης, η αλληλεγγύη μας θα μετουσιώνεται σε δημόσιες δράσεις αλληλεγγύης και στήριξης.
Στο blog μας abcsolidaritycell.espivblogs.net θα ανεβαίνουν ενημερώσεις σχετικά με τις/ους αναρχικές/ούς αιχμαλώτους καθώς και ενημερώσεις από τις δίκες τους.
Στον αναρχικό αγώνα για το τέλος των κρατών και της εξουσίας δε χωράνε μικροπολιτικάντικες λογικές και αντιπαραθέσεις. Στόχος μας είναι η καταστροφή του υπάρχοντος και όχι η αυτοαναφορικότητά μας.
Αναρχικός Μαύρος Σταυρός
πυρήνας έμπρακτης αναρχικής αλληλεγγύης
