Λάβαμε 31/05/2020
ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ ΓΙΑ ΑΛΟ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ .
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Διανύουμε μια περίοδο κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, όπου το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα προσπαθεί για άλλη μια φορά να παρακάμψει τις ενδογενείς αντιφάσεις του, να αποκαταστήσει βίαια τις αναλογίες της καπιταλιστικής αναπαραγωγής (παραγωγικότητα-απορροφητικότητα αγοράς) και να ανανεώσει την βαρβαρότητα της κυριαρχίας με τους ευνοϊκότερους δυνατούς όρους για τ’ αφεντικά, σε βάρος των εργαζόμενων. Παράλληλα, η εκδήλωση της βασικής αντίθεσης στο καπιταλιστικό σύστημα ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής, και την ατομική μορφή ιδιοποίησης των παραγόμενων αγαθών, δηλαδή της αντίθεσης κεφαλαίου-εργασίας, ως κρίση σε οικονομικό επίπεδο, επισύρρει την εκδήλωση όλων των υπόλοιπων αντιφάσεων του καπιταλιστικού κόσμου ως επιμέρους πτυχές μιας γενικευμένης κρίσης σε επίπεδο πολιτικό/πολιτειακό, κοινωνικό, ηθικό/ταξικό, πολιτισμικό.
Η επιχειρούμενη αναδιάρθρωση των τελευταίων χρόνων, πτυχή και απόρροια της παγκόσμιας καπιταλιστικής στρατηγικής, βιώνεται από την κοινωνία σήμερα ως μια άνευ προηγουμένου επίθεση του κράτους και των αφεντικών στα εργασιακά κεκτημένα δεκαετιών καθώς και σε ευρύτερα κοινωνικά αγαθά, έχοντας οδηγήσει, μέσα από το πρόσχημα του ξεπεράσματος της κρίσης, τεράστια κοινωνικά κομμάτια στην εξαθλίωση. Για μια κοινωνία παθητική, απογοητευμένη και απελπισμένη λόγω της αδυναμίας του καπιταλισμού να της παρέχει την «ευημερία» προηγούμενων δεκαετιών, τρομοκρατημένη από τις πολιτικές του, και ελλείψει επαναστατικής προοπτικής, το μόνο βέβαιο δεδομένο για αυτήν, που μέχρι στιγμής επιβεβαιώνει η πραγματικότητα, είναι ότι η συσσώρευση πλούτου στον έναν πόλο σημαίνει την διόγκωση της φτώχειας και της εξαθλίωσης στον άλλο.
Στην τωρινή συγκυρία, το μεγαλύτερο κομμάτι των καπιταλιστών σε παγκόσμιο επίπεδο έχει εγκαταλείψει το μοντέλο διαχείρισης της κρίσης και ακολουθεί νεοφιλελεύθερες πολιτικές, διαλύοντας τις αυταπάτες μιας προηγούμενης περιόδου «ανάπτυξης» και «ευμάρειας», που ούτως η άλλως είχε ημερομηνία λήξης..
Το νεοφιλελεύθερο πολιτικοοικονομικό μοντέλο διαχείρησης που εφαρμόζεται ως τακτική επιλογή του κεφαλαίου τουλάχιστον στην εγχώρια οικονομία, με τις συνεχείς μειώσεις των δημόσιων δαπανών σε ζωτικούς τομείς (υγεία, παιδεία) και την παράλληλη δραματική αύξηση της φορολόγησης των κατώτερων και μεσαίων εισοδημάτων, τις ευρείες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων τομέων/κρατικών επιχειρήσεων, την βίαιη προλεταριοποίηση των μικρομεσαίων, την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και την καταβαράθρωση των εργασιακών, αλλά και των ευρύτερων κοινωνικών δικαιωμάτων και κεκτημένων προηγούμενων δεκαετιών, σε συνδυασμό με την βίαιη καταστολή του συνόλου των καταπιεσμένων, συνιστούν το σύγχρονο κράτος ολοκληρωτισμού.
Το προφίλ του τέρατος του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού έρχονται να συμπληρώσουν ο πολιτικός έλεγχος από διακρατικούς θεσμούς και διεθνείς ελεγκτικούς μηχανισμούς (Ευρωζώνη, Τρόϊκα, ΔΝΤ) μέσα από τον έλεγχο του χρέους, σε συνδυασμό με την πλήρη αδιαφορία του εκάστοτε πολιτικού προσωπικού των καπιταλιστών για το οποιοδήποτε πολιτικό/κοινωνικό κόστος των επιταγών τους, ακόμα και αν αφορά ανθρώπινες ζωές (συγχωνεύσεις νοσοκομείων, αυτοκτονίες).
για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο (άρθρο 93)από internet
Ο Μητσοτάκοvirus δήλωσε αναφανδόν υπέρ των εξορύξεων παντού: «Μπορεί να υπάρξει εξορυκτική διαδικασία και εντός περιοχών Natura». Το πρόβλημά του είναι ότι αυτές οι επενδύσεις σήμερα δεν είναι επικερδείς. «Μ’ αυτές τις τιμές είναι αμφίβολο αν θα υπάρχει ενδιαφέρον για εξορύξεις. Η επένδυση στον Πρίνο κινδυνεύει αυτή τη στιγμή γιατί δεν βγαίνει με τις υφιστάμενες τιμές πετρελαίου. Ίσως αυτή η συζήτηση, λοιπόν, να ξεπεραστεί από τις εξελίξεις» είπε.
Δεν μπορώ να απαντήσω σε φθαρμένα επιχειρήματα. Απαντά το έργο προηγούμενης κυβέρνησης. Η πρωτοφανής παράλυση διαχείρισης αποβλήτων, οι παγωμένες επενδύσεις. Εδώ θα ταίριαζε η έκφραση ‘Όχι άλλο κάρβουνο’» είπε και επιτέθηκε στις οικολογικές οργανώσεις για τη συγκέντρωση της Δευτέρας: «Τι να πω; Ούτε στοιχειώδεις αποστάσεις ασφαλείας δεν κρατάτε και μετά εκνευρίζεστε όταν οι πολίτες σκέφτονται τι θα τους συνέβαινε αν διαχειριζόσασταν εσείς την κρίση. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δημοκρατίας η διαμαρτυρία(άμα υπάρχουν 1000 μπάτσοι ,αύρες και κάμερες παντού )
επισημαίνεται πως από την ενημέρωση που έχει ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι το νομοσχέδιο «έχει τύχει διεθνούς αναγνώρισης και έχει υποστηριχθεί ανοιχτά από όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις»!?
Επιμονή κατά Natura
Σε εμφανώς δυσχερή θέση ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι για τις περιοχές Natura «έγινε μεγάλη φασαρία. Ανέβηκαν πολύ οι τόνοι. Υπήρχε μεγάλη ένταση από την αντιπολίτευση(γιατί αυτοί έσωσαν της σκουριές και σταμάτησαν την καύση ρυπογόνων στο Βόλο ,πολέμησαν τον καπιταλισμό με καπιταλισμό ),. Ίσως για να κρύψει την έλλειψη επιχειρημάτων». Επί της ουσίας παραδέχθηκε ότι οι περιοχές Natura χωρίζονται σε ζώνες και η χρήση γης θα είναι ανάλογη με το καθεστώς προστασίας και συμβατή ανάλογα με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά της. «Άλλη η περίπτωση του Ολύμπου ή του φαραγγιού της Σαμαριάς, όπου δεν επιτρέπεται καμία παρέμβαση, και άλλη η κατάσταση σε άλλες περιοχές. Το πλαίσιο θα ρυθμίζεται με Προεδρικό Διάταγμα και δεν θα υπάρχει αδιαφάνεια και αυθαιρεσία» είπε.
Με απλά λογία Περιοχές όπως η Ήπειρος ,το Νότιο Πήλιο και τα Άγραφα θα γίνουν στόχοι επέκταση των βιομηχανικών, , που έχουν ήδη προκαλέσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος . Ένα νομοσχέδιο που λύνει τα χέρια των επενδυτών, απλοποιώντας και επιταχύνοντας τη διαδικασία έκδοσης της ΑΕΠΟ σε μεγάλο βαθμό. Υποβαθμίζεται, έτσι ο ήδη ελλιπής περιβαλλοντολογικός έλεγχος, σε σημείο που κινδυνεύει να αφήσει τις περιοχές Natura 2000 εντελώς απροστάτευτες.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ .
