Λάβαμε 04/05/2020
Μαίος 2020
Η εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού έχει προκαλέσει σε σύντομο χρόνο ραγδαίες εξελίξεις σε πολλαπλά πεδία. Μέσα σε μια περίοδο εντεινόμενης συστημικής κρίσης που διανύουμε, νέες κοινωνικές συνθήκες διαμορφώνονται, νέες ανάγκες και απαιτήσεις προκύπτουν. Οι κρατούμενοι/ες ανήκουν σε αυτά τα κομμάτια της κοινωνίας που βάλλονται περισσότερο μέσα σ’ αυτή την νέα πραγματικότητα, καθώς η υγεία τους εκτίθεται καθημερινά στον κίνδυνο της προσβολής από τον ιό και την γρήγορη διασπορά του λόγω του συνωστισμού εντός των φυλακών. Από την πρώτη στιγμή, οι φυλακισμένοι/ες έθεσαν τα δίκαια αιτήματά τους για αποσυμφόρηση και κατήγγειλαν τις άθλιες συνθήκες υγιεινής και την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης εντός των φυλακών. Κρατούμενοι/ες σε πολλές φυλακές της χώρας προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας με άνοιγμα των κελιών κατά τις μεσημβρινές ώρες και αποχή από τα μεροκάματα. Το κράτος από την πλευρά του ενώ κραυγάζει για την ανάγκη απομόνωσης και αποφυγής του συνωστισμού δεν έχει προχωρήσει σε καμία ουσιαστική κίνηση για την αποσυμφόρηση ενώ τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της διάδοσης του ιού εντός των φυλακών είναι κατασταλτικού τύπου (απαγόρευση επισκεπτηρίων, αδειών). Οι δε αντιδράσεις των κρατουμένων αντιμετωπίστηκαν από τον κρατικό μηχανισμό με όργιο βίας και πειθαρχικών. Οι σύντροφοι Ν. Μαζιώτης και Π. Ρούπα, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις που έλαβαν χώρα στις αντρικές και γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, αντιτάχθηκαν και αντιτάσσονται ακόμα με σθένος στην θανατοπολιτική που εφαρμόζει το κράτος για τους φυλακισμένους. Το τίμημα γι’ αυτή την επιλογή τους και την αδιάλλακτη, αγωνιστική και πολιτικά συνεπή στάση που τηρούν όλα αυτά τα χρόνια μέσα από την φυλακή, ήταν οι εκδικητικές και βίαιες μεταγωγές τους στις φυλακές του Δομοκού και της Θήβας αντίστοιχα. Κατά τις αιφνιδιαστικές μεταγωγές τους δεν τους επετράπη να πάρουν μαζί τους κανένα προσωπικό αντικείμενο. Οι συνθήκες κράτησης των συντρόφων έχουν δυσχεράνει, οι ανάγκες έχουν πολλαπλασιαστεί και ελλείψει των υλικών πόρων η δυνατότητά τους για επικοινωνία έχει καταστεί δύσκολη.Το κράτος εξαντλεί την εκδικητικότητά του με τους πολιτικούς του αντιπάλους. Με τις μεταγωγές του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλα Ρούπα επιχειρεί την απομόνωσή τους, να δυσχεράνει τις συνθήκες κράτησής τους και να αποτρέψει την εμπλοκή τους σε αγώνες εντός των φυλακών. Από την πλευρά μας, διαρκής στόχος από την αρχή της συγκρότησης της συνέλευσης αλληλεγγύης στον Επαναστατικό Αγώνα ήταν και είναι να σταθούμε αλληλέγγυα δίπλα στους συντρόφους. Να τους στηρίζουμε πολιτικά, υλικά και ηθικά. Μέσα σ’ αυτή τη νέα δύσκολη συνθήκη, δεν θα μπορούσαμε παρά να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να στηρίζουμε τους συντρόφους με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας.
Θεωρούμε πως η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους, τους αγωνιστές που θυσίασαν την ελευθερία τους για την επαναστατική υπόθεση πιστοί στις αναρχικές ιδέες και αξίες, είναι ένα αναπόσπαστο μέρος του αναρχικού αγώνα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο και δεδομένων των νέων συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί θεωρούμε αναγκαία την οικονομική ενίσχυση για την στήριξη των συντρόφων του Επαναστατικού Αγώνα, και καλούμε τον κόσμο του αγώνα τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο που έχουν την δυνατότητα να στηρίξουν οικονομικά, να έρθουν σε επαφή με την συνέλευσή μας μέσω email: [email protected].
YΓ: Ενημερώνουμε πως έχει εκδοθεί (Φλεβάρη του 2020), η μπροσούρα των συντρόφων με τίτλο «ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΑΚΡΑΤΙΚΗ – ΑΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ». Διατίθεται από την συνέλευση Αλληλεγγύης και όσοι/όσες σύντροφοι/ισσες θέλουν να στηρίξουν το πολιτικό αυτό κείμενο μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας. Επιχειρούμε επίσης την μετάφραση της μπροσούρας στα αγγλικά.
Συνέλευση Αλληλεγγύης στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα
