ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ.
Η φυλακή σήμερα προσωποποιεί τον σύγχρονο καιάδα. Οι ποινικοί και σωφρονιστικοί κώδικες των εκάστοτε κυβερνήσεων, δεξιών και αριστερών, νομιμοποιούν τους τρόπους που θα μας θάβουν εκεί αντίστοιχα. Αυτό δεν είναι σημερινό φαινόμενο, αυτό είναι φαινόμενο που έχει ρίζες τόσο βαθιές όσο και η εξουσία και το κεφάλαιο. Η φυλακή είναι συνομήλικη με την αντίσταση και την αντίδραση όπως άλλωστε είναι και αδελφές από άλλο πατέρα. Αν το κράτος έχει απλώς υπόνοιες πως έχεις οποιαδήποτε σχέση με την αντίσταση και την αντίδραση τότε καταλήγεις με συνοπτικές διαδικασίες στη φυλακή. Οι λογικές της εξουσίας είναι πάντα οι ίδιες, απλά αλλάζει το περιτύλιγμα, δηλαδή η εκλογίκευση του τρόπου με τον οποίο το κράτος θα σε θάψει.
Ο νέος σωφρονιστικός και ποινικός κώδικας αποτελεί ακριβώς αυτή την εκλογίκευση.
Το κράτος συντηρεί την ελπίδα μέσω της διαβάθμισης των δικαστηρίων: ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ- ΕΦΕΤΕΙΟ-ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ- ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ και από την άλλη μεριά κάνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή μέσω της ελπίδας συντηρεί τα δικαστήρια και όλες τις δομές της δικαστικής μαφίας. Ποιος/α από όλους/ες εμάς έχει τα χρήματα ώστε να φτάσει ως το ευρωπαϊκό δικαστήριο ή έστω στον Άρειο Πάγο μήπως και δικαιωθεί; Η απάντηση είναι κανείς/καμία. Όλες οι έδρες δικάζουν με βάση τα διαβιβαστικά των μπάτσων και δεν ενδιαφέρονται για τα πραγματικά γεγονότα.
Αυτόν τον καιρό η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει με νέο νομοσχέδιο την παραμονή μας στην φυλακή επ΄ αόριστον. Ετοιμάζεται να αποσύρει τον νόμο 4322/2015, ετοιμάζεται να διευρύνει τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και να τις ερμηνεύσει όπως την βολεύει κατά το δοκούν, ετοιμάζεται να συνεχίσει να βαπτίζει «εγκληματική οργάνωση» δυο-τρεις τοξικοεξαρτημένους που έκλεψαν, πχ ένα αυτοκίνητο, με τον κίνδυνο η ποινή που σήμερα είναι περίπου πέντε με έξι χρόνια, αύριο να είναι δεκαπέντε χρόνια. Η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό καταδικασμένων σε ισόβια. Είναι η χώρα που στο σύνολο των 9.560 κρατούμενων το 61% αυτών κατηγορούνται για εγκληματική οργάνωση, ενώ στην Ιταλία που είναι η πατρίδα του οργανωμένου εγκλήματος (Camorra) το ποσοστό αυτό αγγίζει μόλις το 5%. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα με τόσο μεγάλο ποσοστό προφυλακισμένων, πολλοί από τους οποίους θα καταδικαστούν σε μικρότερη ποινή από τον ίδιο τον χρόνο προφυλάκισης. Ο χρόνος όμως αυτός δεν επιστρέφεται πίσω στον κρατούμενο.
Σε κείμενο που είχαμε δημοσιεύσει στις 16/03/18 δηλώναμε πως δεν έχουμε σκοπό να συνηγορήσουμε και να δεχτούμε αμαχητί τα μέσα της σφαγής τα οποία ετοιμάζεται να ψηφίσει η «αριστερή » κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δηλώσαμε παρόντες στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετέχουν πολλές φυλακές της ελληνικής επικράτειας και δεσμευτήκαμε πως στο άμεσο μέλλον θα υπάρξει κείμενο υπογεγραμμένο από εμάς, δηλαδή τους νοσηλευόμενους κρατούμενους του Παραρτήματος του Νοσοκομείου Κρατουμένων Κορυδαλλού. Δηλώσαμε πως δεν έχουμε σκοπό να παραδώσουμε χωρίς μάχη και τα τελευταία δικαιώματα τα οποία θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε, επειδή είτε το θέλουμε, είτε όχι, είτε μας αρέσει, είτε όχι, δεν αλλάζει το γεγονός πως είμαστε κρατούμενοι, είμαστε αιχμάλωτοι της δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας που ετοιμάζει μέσα στα γραφεία της ένα καινούργιο σωφρονιστικό κώδικα και ένα καινούργιο ποινικό κώδικα, οι οποίοι αυτοί κώδικες αμφότεροι θα μας κρατήσουν , εφόσον ψηφιστούν και ισχύσουν, για πάρα πολλά χρόνια μέσα στη φυλακή και μάλιστα χωρίς δικαιώματα, μόνο με υποχρεώσεις τις οποίες εάν δεν σεβαστούμε , τότε θα νιώσουμε εκ νέου το μαστίγιο του κράτους στις πλάτες μας.
Δηλώνουμε υπεύθυνα τη συμμέτοχη μας στον αγώνα ενάντια στον νέο σωφρονιστικό και ποινικό κώδικα και επιθυμούμε να συμμετάσχουμε στη συνδιαμόρφωση τόσο του σωφρονιστικού όσο και του ποινικού κώδικα, οι οποίοι θα είναι πιο δίκαιοι, τόσο για εμάς, όσο για κάθε κρατούμενο/η που βρίσκεται έγκλειστος/η αλλά και για όσους/ες θα εγκλειστούν στο μέλλον.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Τον εξορθολογισμό των ποινών για όλες τις κατηγορίες. Οι δικαστές πρέπει να καταλάβουν ότι ένας άνθρωπος δεν ζει 150και 200 χρόνια και να μην μοιράζονται τα χρόνια σαν στραγάλια στα πρωτόδικα δικαστήρια.
- Να καταργηθεί η αναβάθμιση της κατηγορίας για εγκληματική- τρομοκρατική οργάνωση που χρησιμεύει μόνο για να πολλαπλασιάζουν τις ποινές και να γεμίζουν οι φυλακές.
- Την παρουσία ενόρκων σε όλα τα δικαστήρια που δικάζουν κακουργήματα, έτσι ώστε να εκφράζεται το κοινωνικό αίσθημα που επιβάλλεται να συνυπολογίζουν οι δικαστές.
- Την απαγόρευση χρήσης των τηλεφωνικών υποκλοπών, καθώς το 90% αυτών ερμηνεύονται αυθαίρετα ως «συνθηματικές». Μια δίκη πρέπει να βασίζεται σε στοιχεία και όχι στο «μάλλον» και το «ίσως» των αστυνομικών.
- Να ελεγχτούν οι προφυλακίσεις ως μέτρο για εξαιρετικές περιπτώσεις ως την εκδίκαση της υπόθεσης και να μειωθεί ο χρόνος της προφυλάκισης από 18 σε 12 μήνες ώστε να απονέμεται γρηγορότερα η δικαιοσύνη και να μην ανοίγει παράθυρα για την αυθαίρετη παράταση της ποινής.
- Οι ασθενείς κρατούμενοι και πολύ περισσότερο οι νοσηλευόμενοι, να απολύονται υπό όρους με ηλεκτρονική επιτήρηση, εφόσον έχουν πιστοποιημένο ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 50%.
- Να σταματήσει άμεσα η αυθαιρεσία των δικαστικών αρχών Πειραιά, που δεν αναγνωρίζουν επίσημες πιστοποιήσεις ΚΕΠΑ , που συνεπάγεται παρερμηνεία και ακύρωση του νόμου ζητώντας εκ νέου πραγματογνωμοσύνες για το κατά πόσο οι παθήσεις αποτελούν μόνιμες καταστάσεις και βλάβες εφόρου ζωής. Αυτή η αντιμετώπιση καθιστά τον νόμο ανενεργό και ισοδυναμεί με παράβαση καθήκοντος και με κατάχρηση εξουσίας.
- Να μην λειτουργούν οι δικαστές σαν γιατροί ακυρώνοντας τις επίσημες γνωματεύσεις των αληθινών γιατρών που γνωμοδοτούν, βεβαιώνουν και πιστοποιούν τις παθήσεις, καταδικάζοντας έτσι πολλές φορές σε θάνατο ανθρώπους, καταργώντας τους νόμους και αψηφώντας τον νομοθέτη.
- Οι κρατούμενοι που είχαν απολυθεί με το 110Α του ποινικού κώδικα πριν αυτό τροποποιηθεί με το άρθρο 6 του Ν 4322/2015 αλλά η απόλυση τους ανακλήθηκε για παραβίαση περιοριστικών όρων , που με την τροποποίηση που αναφέρθηκε αυτοί οι όροι δεν προβλέπονται και παρόλα αυτά συνεχίζουν να κρατούνται, να απολύονται εκ νέου με διάταξη του εισαγγελέα και να ακυρωθούν οι ανακλήσεις των απολύσεων.
- Το παράρτημα του Ν.Κ.Κ. να μετεγκατασταθεί άμεσα σε κτίριο που να πληρεί τις προδιαγραφές, να μην είναι απομονωμένο και να στελεχωθεί με μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό όπως και με γιατρό επί 24ωρού βάσεως. Να ελεγθεί επιτέλους η αθρόα χορήγηση ψυχοφαρμάκων η οποία χρησιμοποιείται ως μέσο ελέγχου και καταστολής.
- Τα επισκεπτήρια να γίνονται σύμφωνα με τον ισχύοντα σωφρονιστικό κώδικα και συγκεκριμένα για εμάς τους ασθενείς-νοσηλευόμενους κρατούμενους όπως ορίζει η παράγραφος 6 του άρθρου 50 «Οι επισκέψεις σε νοσηλευόμενους κρατούμενους και σε κρατούμενους με αναπηρία κινητική, ακουστική ή οπτική (…) είναι ανοικτές». Και όπως διευκρινίζεται από την παράγραφο 3γ «ανοικτές, με οπτικό έλεγχο και με σωματική επαφή μεταξύ κρατούμενου και επισκέπτη καθ΄ όλη τη διάρκεια τους ». Επίσης οι ελεύθερες επισκέψεις που είναι δικαίωμα όλων των κρατουμένων και ορίζονται ως εξής από την παράγραφο 3δ «ελεύθερες, χωρίς οπτικό έλεγχο και με σωματική επαφή μεταξύ κρατούμενου και επισκέπτη καθόλη την διάρκεια τους», να είναι όντως ελεύθερες και να λαμβάνουν χώρα μόνιμα σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο και όχι στους διαδρόμους και στο χώρο των κοινών επισκεπτηρίων. Σε καμία περίπτωση δεν είναι νόμιμος ο ακουστικός έλεγχος σε καμία κατηγορία επισκεπτηρίων , ούτε τα ισχύοντα κλειστά επισκεπτήρια μέσω διαχωριστικού τζαμιού και τηλέφωνου καθώς είμαστε νοσηλευόμενοι και υπαγόμαστε αυτοδικαίως στα ανοιχτά και ελευθέρα επισκεπτήρια.
- Η άδεια είναι δικαίωμα και όχι ευεργέτημα και ως τέτοιο πρέπει να θεσμοθετηθεί εφόσον ο κρατούμενος δεν έχει ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα.
- Απαιτούμε την απόσυρση του νέου σωφρονιστικού και ποινικού κώδικα στο σύνολο τους και κάνουμε τις δικές μας προτάσεις.
Σε περίπτωση που δεν ληφθούν υπόψη τα παραπάνω δίκαια αιτήματα μας από τους αρμόδιους θα κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας με κάθε νόμιμο μέσο σε κοινή ροη με τις ήδη υπάρχουσες κινητοποιήσεις των υπολοίπων συγκρατούμενων μας ώστε να συνδιαμορφωθεί, μαζί σε συνεννόηση με τους/τις συγκρατούμενους/ες σε όλη τη χώρα, μια ολοκληρωμένη πρόταση διαβούλευσης.
Τέλος , εκφράζουμε την δεδομένη μας αλληλεγγύη στον αγώνα του συγκρατούμενου μας και απεργού πείνας και δίψας Β. Δημάκη , ο οποίος με ανάχωμα το ίδιο του το σώμα ζητά να γίνει δεκτή η εκπαιδευτική άδεια που έχει αιτηθεί ώστε να συνεχίσει τις σπουδές του. Απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του συγκρατούμενου μας.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ!
Οι 37 υπογράφοντες από τους 42 νοσηλευόμενους κρατούμενους του Παραρτήματος του Νοσοκομείου Κρατούμενων Κορυδαλλού
09/04/18
Επιτροπή αγώνα Παραρτήματος Ν.Κ.Κ.
