Εφημερίδα τοίχου “Foglio Nero”: Φύλλο 2 – Μάρτης 2018

0
192

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΙΧΟΥ “FOGLIO NERO” ΦΥΛΛΟ 2-ΜΑΡΤΗΣ 2018

ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 

Σε μία περίοδο που η κρατική καταστολή έχει ενταθεί και τα σκυλιά του κράτους έχουν βγει στο κυνήγι, συλλαμβάνουν συντρόφους και μπουκάρουν σε καταλήψεις, είναι αναγκαία η παράθεση και ανάλυση των γεγονότων από τη δική μας σκοπιά. Η Foglio Nero είναι μία νεοσύστατη αναρχική εφημερίδα τοίχου, που σκοπό της έχει την ενημέρωση για τα πολιτικά και κινηματικά δρώμενα. Βασικές αιτίες για τη δημιουργία αυτού του εγχειρήματος, είναι η ανάγκη για άμεση αντιπληροφόριση, για αναρχική κριτική και θεώρηση στον ευρύτερο χώρο του αγώνα, η ενημέρωση για πολιτικά τεκταινόμενα και η υποκειμενική μας θέση γύρω από αυτά. Σκοπός μας, η γνωστοποίηση σοβαρών ζητημάτων, που θάβονται εντέχνως από τα συστημικά Μέσα, η σταθερή παρουσία αναρχικού λόγου στη δημόσια σφαίρα, ενώ κάθε λέξη που θα τυπώνεται μέσα στα φύλλα μας, θα αποτελεί συνδιαμόρφωση από τη συνέλευση της συντακτικής ομάδας της Foglio Nero. Η Foglio Nero αποτελείται από ατομικότητες, οι οποίες έχουν την ανάγκη να εκφραστούν μέσω ενός εντύπου για τους προαναφερθέντες λόγους. Στηρίζουμε και θα στηρίξουμε παρεμφερή εγχειρήματα λόγου και ενθαρρύνουμε στο να πληθύνουν στο μέλλον. Στηρίζουμε την ίση αναλογία θεωρίας και πράξης, καθώς θεωρούμε ότι δεν είναι δυο διαφορετικά πράγματα αλλά δυο όροι που αλληλοσυμπληρώνονται.

********************************

ΕΞΑΡΧΕΙΑ: ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΗΣ 6Η ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ

6/12/2008:
Η ροή της κανονικότητας σταματά. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονείται εν ψυχρώ στα Εξάρχεια από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη. Αυτά που ακολούθησαν είναι σε όλους γνωστά.Η ένταση και έκταση των συγκρούσεων καθώς και η μαζικότητα έκαναν την Αθήνα αλλά και πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας ,να θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη. Από τότε έχουν γίνει πολλές κριτικές για τα λάθη και τις αδυναμίες των αναρχικών να διατηρήσουν τον κόσμο που προσωρινά συσπειρώθηκε μαζί τους κατά τη διάρκεια αυτής της εξέγερσης και για τις ελλιπείς δομές που υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν στο χώρο.

Εμείς δεν εμμένουμε σε κριτικές για το παρελθόν ,αντίθετα επικεντρωνόμαστε στο εδώ και στο τώρα και στους τρόπους που θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε απειλή .

6/12/2017:
Όπως κάθε χρόνο, μετά την πορεία μνήμης, αρκετός κόσμος ήταν μαζεμένος στα Εξάρχεια με συγκρουσιακή διάθεση. Από νωρίς είχαν στηθεί οδοφράγματα στους γύρω δρόμους με ομάδες να τα υπερασπίζονται, καθυστερώντας έτσι τους μπάτσους να εισβάλουν στην πλατεία. Οι συγκρούσεις διήρκησαν περίπου 4 ώρες κατά τις οποίες οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών, εγκλώβισαν κόσμο σε πολυκατοικίες, κυνήγησαν άλλους από το Στρέφη μέχρι την Αλεξάνδρας και μοίρασαν το επετειακό τους ξύλο. (Να σημειωθεί εδώ ότι οι παραπάνω γραμμές είναι παράθεση γεγονότων χωρίς καμία διάθεση να θυματοποιηθούμε. Οι πρακτικές των μπάτσων-δεξιών και αριστερών-δεν μας φοβίζουν ούτε μας εκπλήσσουν αλλά μας πεισμώνουν.)

7/12/2017:
Την επόμενη μέρα όλα είχαν επιστρέψει στους ρυθμούς τους. Πέρα από μερικά απομεινάρια οδοφραγμάτων και μια ελαφριά μυρωδιά χημικού στην ατμόσφαιρα, δεν υπήρχε τίποτα άλλο που να μαρτυρά τη μάχη της προηγούμενης νύχτας. Όλα ήταν στη θέση τους. Και όλοι. Κόσμος κυκλοφορούσε ανενόχλητος στους δρόμους. Σε αντίθεση με αυτά που γράψαν οι εργαζόμενοι/κάτοικοι Εξαρχείων οι οποίοι προφανώς ζουν σε κάποια άλλη γειτονιά.

Και αυτό είναι το πρόβλημα. Για εμάς η 6/12 δεν είναι απλά μια επέτειος που θα συγκρουστούμε στους δρόμος για λίγες ώρες και έπειτα θα περιμένουμε μέχρι την επόμενη χρονιά. Αντίθετα αντιλαμβανόμαστε τη συγκεκριμένη μέρα, πέρα από ημέρα μνήμης που τιμάμε ένα νεκρό μας, ως μια ευκαιρία να εντατικοποιήσουμε τη σύγκρουση και να της δώσουμε συνέχεια.

Η συνέχεια είναι κάτι αναγκαίο και καθόλου ουτοπικό. Ξεκινώντας από τα Εξάρχεια, μια περιοχή που καλώς ή κακώς η ιστορία και τα άτομα που δραστηριοποιούνται σε αυτήν της έχουν δώσει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εννοείται πως δεν θεωρούμε τα Εξάρχεια μια αυτόνομη ζώνη χωρίς αστυνόμευση, όμως αναγνωρίζουμε ότι όντας ο τόπος που οι περισσότεροι επιλέγουν να συγκρουστούν και μετά από αρκετά χρόνια που δραστηριοποιούμαστε σε αυτόν και τον έχουμε λίγο πολύ χαρτογραφήσει, είναι ο καταλληλότερος για να γίνει η αρχή.

Μπορεί να λείπει η συνείδηση από αρκετούς που αυτοαποκαλούνται σύντροφοί σου, μπορεί να μην έχουμε ξεπεράσει τα κουτσομπολιά του καφενείου, μπορεί να μην έχουμε αποβάλλει εκατό τα εκατό τα μικροαστικά κατάλοιπα που κουβαλάμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε, μπορεί να ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλον, όμως η εξέγερση δεν είναι στο χέρι κάποιων ειδικών. Είναι στο χέρι όσων είναι διατεθειμένοι να ξεπεράσουν όλες αυτές τις αδυναμίες και να αφοσιωθούν με λύσσα στο σκοπό τους.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε την κυβέρνηση να προχωρά σε μέτρα όπως ψήφιση νέου σωφρονιστικού κώδικα, εγκατάσταση επιπλέον διμοιριών, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ στα Εξάρχεια, εκκενώσεις καταλήψεων, προφυλακίσεις συντρόφων, ανακοινώσεις για δημιουργία μετρό και πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής και άλλα πολλά. Γι’ αυτό τώρα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει η αναγκαιότητα δημιουργίας αναρχικών δομών για να οργανωθούμε αμυντικά και επιθετικά και να καταστρέψουμε ό,τι τόσα χρόνια μας καταπιέζει και μας στερεί τη χαρά της ελευθερίας.

Σε ένα πρώτο στάδιο σημαντικό θεωρούμε πως δεν μας αρκεί η στήριξη των εξεγερμένων από τον κόσμο που ζει εργάζεται ή “αράζει” στα εξάρχεια. Δεν δύναται μετά από 8 χρόνια συνεχής υποτίμησης των ζωών μας να θεωρούνται “ξένες” ή στην καλύτερη “φιλικές” για ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του κόσμου ο αναρχικός λόγος και η εξεγερτική συνεχής δράση. Θεωρούμε λοιπόν πως ένα στοίχημα των αναρχικών που πράττουν(με πολύμορφους φυσικά τρόπους) στα εξάρχεια είναι, όχι η κοινωνική νομιμοποίηση των δράσεων τους αλλά η εθελούσια συμμετοχή των καταπιεσμένων συνειδητοποιημένων υποκειμένων σε αυτές. Η εμβάθυνση τού λόγου μας σε πρακτικές προβληματικές της περιοχής και η υποστήριξή του έμπρακτα είναι δυνατό να δημιουργήσουν σοβαρά ρήγματα στην κανονικότητα που προσπαθεί να επιβληθεί στην περιοχή, με αποτέλεσμα επικίνδυνα πλήγματα στο καθεστώς. Το ζήτημα που θέτει προς όλους τους συντρόφους αλλά και προς τον κόσμο που νιώθει την ανάγκη να οργανωθεί και να επιτεθεί, αυτό το κείμενο, είναι ο τρόπος με τον οποίο υποστηρίζεται η ύπαρξη μιας περιοχής στην οποία εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους η αντικρατική-αντικαπιταλιστική σύγκρουση. Το ζήτημα εν ολίγοις της λειτουργίας ευέλικτων, αφορμαλιστικά συνδεδεμένων δομών και εγχειρημάτων. Μέσω της ανοιχτότητάς τους θα είναι άμεσα συνδεδεμένα και οργανικά μέρη της καθημερινότητας των καταπιεσμένων, που θέλουν να μετατρέψουν την οργή τους σε πράξη, καθώς και μιας επερχόμενης εξέγερσης. Εγχειρήματα αναρχικού λόγου και αντιπληροφόρησης, κοινωνικές συνεργατικές κουζίνες, αυτοοργανωμένες δομές υγείας, αναρχικά αντιεξουσιαστικά βιβλιοπωλεία είναι μερικά χρήσιμα παραδείγματα οργάνωσης μιας περιοχής που ζει την συνεχή αναρχική εξέγερση. Κάποια από αυτά προϋπάρχουν αυτού του κειμένου και καλούμε τους αναρχικούς-αντιεξουσιαστές-ελευθεριακούς αλλά και όποιον βρίσκει τον εαυτό του στο πλευρό μας να τα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις. Σε γεγονότα που κόσμος βρίσκει τον εαυτό του στην ίδια μεριά του οδοφράγματος με τους αναρχικούς μπλοκάροντας την ομαλή λειτουργία κράτους και καπιταλισμού, δεν δύναται κάποιοι να κερδοφορούν με εναλλακτικό πρόσημο στην περιοχή. Οι απεργίες, οι μεγάλες πορείες ρήξης σε σημαντικά γεγονότα θα πρέπει να σταματήσουν να είναι οι μέρες, που τα εναλλακτικά μαγαζιά των εξαρχείων κερδίζουν υπεραξία με ανατρεπτικό στυλ. Η άτυπη δικτύωση μεταξύ ατομικοτήτων και εγχειρημάτων είναι αυτή που θα αποτρέψει το κτήνος της ανάπτυξης να πατήσει και με τα δύο του πόδια στα εξάρχεια. Γνωρίζουμε τους διάφορους συνασπισμούς μεταξύ καταστηματαρχών και κατοίκων της περιοχής, που ζητούν ανάπλαση, δημιουργία μετρό και τουριστικής ζώνης στα εξάρχεια. Να ξέρουνε πως η ανάπλαση των εξαρχείων μόνο πάνω από το πτώμα της αναρχίας θα περάσει. Και δεν πεθαίνουμε εύκολα. Ας μη γελιέται το κομμάτι εκείνο των κατοίκων που θεώρει πως η διάλυση των κινηματικών δομών και αναρχικών ομάδων των εξαρχείων, θα βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους. Ο οδοστρωτήρας της ανάπτυξης θα φέρει ακόμα χειρότερες συνθήκες, αστυνομοκρατία-απολύσεις-πλειστηριασμούς κατοικιών και πολλά άλλα στα οποία οι αναρχικοί αντιστέκονται στο παρόν. Όλους τους υπόλοιπους, τους ασυμβίβαστους και τους εξοργισμένους, ξέρουμε ότι θα τους βρούμε στο πλευρό μας.

Να θυμόμαστε του νεκρούς μας και να πολεμάμε για τη ζωή.

Μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος.

Μέχρι η αναρχία να νικήσει το φόβο.

********************************

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ

Τους τελευταίους μήνες ο αγώνας των συντρόφων εντός των τειχών κλιμακώνεται συνεχώς, γεγονός που το αποδεικνύει η αθρόα συμμετοχή συντρόφων από τα σωφρονιστικά καταστήματα Αντρικών φυλακών Κορυδαλλού, Γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, Αγ. Στέφανου Πάτρας, Χανίων, Λάρισας, Μαλανδρίνου, Δομοκού, Κέρκυρας ,Τρικάλων (πτέρυγα Α1).

Αναφορικά με τη διαμαρτυρία για την ακύρωση των επισκεπτηρίων στον Κορυδαλλό στις 13, 14 και 15 Δεκέμβρη, επέλεξαν να στρεβλώσουν τα ωράρια της φυλακής με κράτημα του μεσημεριανού προαυλισμού και διεύρυνση της βραδινής κινητοποίησης από τις 19:00 ως τις 21:00 στο προαύλιο και από τις 20:00 ως τις 22:00 στα κελιά, για όσες μέρες στερούνται των επισκεπτηρίων. Στις γυναικείες φυλακές, το προαύλιο παρέμενε ανοιχτό μέχρι τις 20:00 και τα κελιά μέχρι τις 21:00.

Η επιτροπή αγώνα ζητούσε επανειλημμένα επικοινωνία με εκπρόσωπο του υπουργείου, κάτι το οποίο δεν επιτεύχθηκε και λόγω αυτού οι κινητοποιήσεις της επιτροπής εντάθηκαν. Στις 24 Γενάρη οι σύντροφοι κράτησαν τα προαύλια του Κορυδαλλού ως τις 21:00 και τα κελιά ως τις 22:00 το βράδυ και στις γυναικείες φυλακές κορυδαλλού το προαύλιο μέχρι τις 20:00 και τη φυλακή μέχρι τις 22:00, καλώντας εκ νέου κάποιον εκπρόσωπο να εμφανιστεί μέχρι τις 26 Ιανουαρίου.

Τελικά στις 26 Ιανουάριου, ο εκπρόσωπος του υπουργείου δικαιοσύνης και γενικός διευθυντής συντονισμού σωφρονιστικών καταστημάτων Π. Δουλάμης και ο καθηγητής εγκληματολογίας Ν. Κουλούρης (ένας εκ των τριών συντακτών του προσχέδιου του νέου σωφρονιστικού κώδικα) επισκέφθηκαν τις ανδρικές φυλακές Κορυδαλλού. Εκεί μίλησαν με δεκαπενταμελή αντιπροσωπεία της επιτροπής αγώνα από όλες τις εθνικότητες, με σκοπό τη συλλογική αποτίμηση της συζήτησης και την ενημέρωση σε όλες τις ακτίνες της φυλακής και τις γλώσσες. Οι κρατούμενοι κατέστησαν

σαφές ότι δεν θα δεχτούν καμία επαναφορά των φυλακών τύπου Γ, ότι θα πρέπει να τερματιστεί το καθεστώς υπερεξουσίας των εισαγγελέων μέσα στις φυλακές που ουσιαστικά ξαναδικάζουν κάθε μέρα τους κρατούμενους στερώντας τους άδειες ή αφαιρώντας τους χρόνο που έχουν εκτίσει απο την ποινή τους (αφαίρεση ευεργετικών μεροκάματων). Ακόμα, να σταματήσει η γενίκευση του τεχνοφασιστικού μέτρου της ηλεκτρονικής επιτήρησης (βραχιολάκι), να ακυρωθεί το εξοντωτικό μέτρο της αθροιστικής έκτισης της ποινής (το μέγεθος των ποινών στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλο που αν εκτίονται αθροιστικά δεν φτάνουν δυο ζωές για να τις εκτίσεις),ενώ αναφέρθηκαν και στα ζητήματα της σωματικής έρευνας, της υποχρεωτικής σίτισής (ως μέτρο σπασίματος της απεργίας πείνας του κρατούμενου) και σε αρκετά ακόμη που λόγω πίεσης χρόνου συμφωνήθηκε να συζητηθούν σε επόμενη συνάντηση. Όπως ήταν αναμενόμενο οι εκπρόσωποι του υπουργείου δεν έδωσαν κανένα σαφή χρονικό προσδιορισμό και καμία βέβαιη απάντηση για τις τροποποιήσεις και την ψήφιση του νέου σωφρονιστικού κώδικα. Οι εκπρόσωποι επισκέφθηκαν και τις γυναίκειές φυλακές, οπού τέθηκαν επιπρόσθετα ζητήματα προς επίλυση που αφορούν τον ποινικό κώδικα αλλά και τις συνθήκες κράτησης των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, όσο και του Ελαιώνα Θήβας. Συγκεκριμένα κατατέθηκε αναλυτικά η αναγκαιότητα του εξορθολογισμού των ποινών για όλα τα αδικήματα ως βάση για οποιαδήποτε δίκαιη και ουσιαστική αλλαγή. Δεύτερον, δόθηκε μια πλήρης εικόνα των προβλημάτων της ειδικής κατηγορίας δηλαδή αυτής των μητέρων κρατούμενων, η οποία θεωρούν ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ξεχωριστή ευπαθή κατηγορία. Επιπλέον απαιτήθηκε η δέσμευση για την επίλυση ζητημάτων συνθηκών κράτησης

όπως το πρόβλημα της θέρμανσης , η εξέταση του προϋπολογισμού που χρειάζεται για να επαναλειτουργήσει αυτόνομη κουζίνα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού ώστε να αναβαθμιστεί και η ποιότητα του φαγητού. Τέλος να ακυρωθούν οι ήδη υπάρχουσες συμβάσεις με τα super market που τροφοδοτούν τις φυλακές Κορυδαλλού, οι οποίες αισχροκερδούν στις πλάτες των κρατούμενων με υπερτιμολογήσεις και σάπια προϊόντα.

Νίκη στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα!

Κανένας σύντροφος μόνος του στα χέρια του κράτους.

********************************

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ-ΔΙΨΑΣ Κ.ΓΙΑΓΤΖΟΓΛΟΥ

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 24/2 μονάδα των ΕΚΑΜ εισέβαλε στο κελί του πολιτικού κρατούμενου Κ. Γιαγτζόγλου στην Α’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού όπου είχε μεταφερθεί για την περάτωση δικαστικών υποχρεώσεων από άλλη υπόθεσή του που εκκρεμεί.

Αφού τον ξυλοκόπησαν, τον μετέφεραν υπό καθεστώς απαγωγής στις φυλακές της Λάρισας, απαγορεύοντάς του να πάρει μαζί τα φάρμακά του όπως και τα προσωπικά του αντικείμενα.

Την ίδια ώρα στις φυλακές του Κορυδαλλού ξεκινάει εξέγερση από τους ίδιους τους κρατούμενους με αίτημα την εκ νέου μεταγωγή του Κ. Γιαγτζόγλου από τις φυλακές της Λάρισας, απαιτώντας την άφιξη ενός εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης στις φυλακές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Π. Δουλάμης , εκπρόσωπος του υπουργείου Δικαιοσύνης να σπεύσει στις φυλακές και να ”υποσχεθεί” την άμεση συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών , χωρίς παρ’ όλα αυτά να ασκηθούν πειθαρχικές και ποινικές διώξεις στους κρατούμενους.

Ο Κ. Γιαγτζόγλου είχε ξεκινήσει απεργία πείνας ήδη από τις 21/2 με αίτημα την μεταγωγή του στις φυλακές του Κορυδαλλού, η οποία στις 25/2 εξελίχτηκε και σε απεργία δίψας. Εδώ να συμπληρώσουμε ότι ο εγκλεισμός του στις φυλακές της Λάρισας αντίκειται στο ίδιο το νομικό πλαίσιο το οποίο υπαγορεύει πως όσοι συλλαμβάνονται στην Αθήνα μεταβαίνουν στη δικαστική φυλακή Κορυδαλλού, όπου κρατούνται οι υπόδικοι.

Στις 28/2 ο σύντροφος υπέστει λυποθυμικό επεισόδιο στο κελί του και μεταφέρεται εσπευσμένα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας. Προφανώς η υγεία του ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένη και λόγω φυσικής εξάντλησης η κατάστασή του τείνει εξαιρετική κρίσιμη.

Παρά όλα τα ανωτέρω , η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών και ενώ είχε ”υποσχεθεί” συνεδρίαση την Δευτέρα 26/2, έρχεται σε επικοινωνία με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ο οποίος πληροφορείται πως το αίτημα του Ντίνου για μεταγωγή του στις φυλακές του Κορυδαλλού θα εξεταστεί την Παρασκευή 2/5 καθώς η αρμόδια επιτροπή ”αδυνατεί” να συνεδριάσει νωρίτερα.

Εν τέλει το απόγευμα της Παρασκευής ανακοινώνεται ότι η μεταγωγή του συντρόφου θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Απρίλη χωρίς να παραλείψουν να τονίσουν ότι δεν πρόκειται για ικανοποίηση του αιτήματος του απεργού πείνας και δίψας αλλά για ένα συνολικότερο σχέδιο αναδιοργάνωσης της φυλακής Κορυδαλλού σε φυλακή υποδίκων. Το υπουργείο Δικαιοσύνης αποφάσισε ήδη την μεταγωγή των πρώτων 52 καταδίκων από το Κ.Κ. Κορυδαλλού σε άλλα Καταστήματα και, παράλληλα, τη μεταγωγή σ’ αυτό 27 υποδίκων. Λίγο αργότερα ο Ντίνος σταματά την απεργία.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας και δίψας, τα αντανακλαστικά του κινήματος αλληλεγγύης ήταν άμεσα και επιθετικά. Σύντροφοι προχώρησαν σε κατάληψη της Πρυτανείας μέχρι τη λήξη της απεργίας ώστε να δημιουργηθεί ένα κέντρο αγώνα και καλέστηκαν μικροφωνικές, συγκεντρώσεις και πορείες. Αντίστοιχες δράσεις οργανώθηκαν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Πολύ σημαντική επίσης, ήταν η έμπρακτη επιθετική αλληλεγγύη που εκφράστηκε από διάφορες ομάδες με χτυπήματα στην καρδιά των μητροπόλεων δηλώνοντας πως θα σταθούμε με οργή και πείσμα απέναντι στην προσπάθεια του κράτους να δολοφονήσει ένα ακόμα σύντροφό μας. Εκεί που η μαζική δημόσια αλληλεγγύη, που θέτει ως προαπαιτούμενο ο ρεφορμισμός για να ενεργοποιηθεί πολιτικά τελειώνει, γίνεται φωτιά η σπίθα της επιθετικής αλληλεγγύης. Μια πρακτική που μετατρέπει τα λόγια σε πράξη δημιουργώντας μέσα απ’ την καταστροφή τις συνθήκες της νίκης μας.

Γι’ ακόμη μια φορά το κράτος κάνει ξεκάθαρη την εκδικητική στάση του απέναντι στους αναρχικούς, αφενός καθυστερώντας τη συνεδρίαση της ΚΕΜ χωρίς να υπολογίζει την υγεία του συντρόφου και την επιτακτικότητα της κατάστασης και αφετέρου ,όπως γίνεται αντιληπτό από την έμμεσα απειλητική απόφαση του υπουργείου, θέλοντας να διασκορπίσει τους πολιτικούς κρατούμενους σε φυλακές σε όλη την Ελλάδα με σκοπό να καταστείλει οποιαδήποτε κινητοποίηση εντός των καταστημάτων κράτησης. Γι αυτόν και για όλους τους λόγους του κόσμου, δεν επαναπαυόμαστε-ο πόλεμος μαίνεται ακόμη.

********************************

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Στις 29 Νοεμβρίου του 2017 ξεκίνησε να εκδικάζεται μια σειρά υποθέσεων που αφορούν εμπρηστικές επιθέσεις και απαλλοτριώσεις , των οποίων κατηγορούμενοι είναι οι σύντροφοι Αργύρης Ντάλιος, Νίκος Ρωμανός, Γιάννης Μιχαηλίδης, Δημήτρης Πολίτης και ο σύντροφος Γεράσιμος Τσάκαλος-μέλος της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς .Οι σύντροφοι καταδικάστηκαν από την έδρα του πρωτόδικου δικαστηρίου σε 20 χρόνια για 3 εμπρησμούς ο Νίκος Ρωμανός, σε 29 χρόνια για απαλλοτριώσεις τραπεζών ο Αργύρης Ντάλιος (με μοναδικό στοιχείο δείγματα DNA), σε 13 χρόνια για διακεκριμένη κατοχή πυρομαχικών και 1 απόπειρα ληστείας ο Δημήτρης Πολίτης, σε 11 χρόνια για πλαστογραφία και διακεκριμένη κατοχή πυρομαχικών ο Γιάννης Μιχαηλίδης και σε 5 χρόνια για ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία ο Γεράσιμος Τσάκαλος.

Ενώ οι αναρχικοί αιχμάλωτοι Μιχαηλίδης, Ρωμανός, Ντάλιος και Πολίτης είχαν απαλλαγεί οριστικά από την κατηγορία ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση με βάση το νόμο 187Α, στην παρούσα φάση καταδικάστηκαν με τον όρο ”ατομικοί τρομοκράτες” ο οποίος εντάσσεται σε ένα άρθρο που πρώτη φορά εφαρμόζεται εναντίον αναρχικών αιχμαλώτων. Δύο σημαντικά στοιχεία που πρέπει να επισημανθούν είναι:
1) το γεγονός πως η αναρχική ταυτότητα κάποιου είναι αρκετή ώστε να χαρακτηριστεί και να δικαστεί για τις εκάστοτε πράξεις του ως “ατομικός τρομοκράτης”.
2) στοιχεία που επιβαρύνουν τους συντρόφους μας με επιπλέον καταδίκες σε πολλές άλλες περιπτώσεις δεν είναι επαρκή να οδηγήσουν ούτε σε προφυλάκιση.

Αυτές οι τακτικές των φασιστικών δικαστικών κύκλων έρχονται να συμπληρώσουν ένα καλά μελετημένο σχέδιο καταστολής ολόκληρου του αναρχικού χώρου. Μακροπρόθεμος στόχος του κράτους, ξεκινώντας από τις καταδίκες των συντρόφων είναι να εξισώσει τον όρο τρομοκρατία με την αναρχία. Εν ολίγοις θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου για όλους τους δηλωμένους εχθρούς της εξουσίας αφού η αντίσταση και η διαφυγή από τις νόρμες της Δημοκρατίας τους θα είναι συνυφασμένη με τρομοδίκες και πολλά χρόνια φυλάκισης.

[…]

Εν όψει της απόφασης του εφετείου στις 26 Μαρτίου καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες να μην αφήσουμε ούτε ένα χιλιοστό ελευθερίας κινήσεων στο συνάφι των ανθρωποφυλάκων να ολοκληρώσουν ανενόχλητοι το έργο τους.

Όσο αυτοί συνεχίζουν να υψώνουν τείχη και κάγκελα γύρω μας ,τόσο εμείς θα γινόμαστε οδοφράγματα για τους συντρόφους μας, ενάντια στις δικαστικές και κρατικές αυθαιρεσίες .

Απόσπασμα από κείμενο του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού -Πυρήνα Έμπρακτης Αναρχικής Αλληλεγγύης

FOGLIO NERO PAPER 2