Λάβαμε 24/05/2020
Συμμετέχουμε -στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης, στους δικηγόρους του Λαού και τους πολιτικούς κρατούμενους που συνεχίζουν την απεργία πείνας και στο Grup Yorum
Τρίτη 26 Μάη, 18:00 στα Προπύλαια πορεία στην τουρκική πρεσβεία
“Τα τραγούδια δεν σιωπούν, οι χοροί συνεχίζονται”
«Είτε εκείνη θα πέθαινε, είτε εγώ, τίποτα περισσότερο από αυτό. Εκείνη είναι νεκρή, τώρα θα πεθάνω κι εγώ. Ικανοποιηθήκατε; Ό,τι κι αν κάνετε, η νίκη θα είναι δική μας, η νίκη θα είναι του Grup Yorum. Θα νικήσουμε!» { Ιμπραϊμ Γκοκτσέκ, με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε την Χελίν Μπολέκ, λίγες ημέρες προτού πεθάνει και ο ίδιος.}
Το Grup Yorum δημιουργήθηκε το 1985 στην Κωνσταντινούπολη και αποτέλεσε ένα από τα πλέον επαναστατικά και ριζοσπαστικά συγκροτήματα της χώρας. Έγινε διάσημο στην Τουρκία και στο εξωτερικό για τα τραγούδια του, που συνδυάζουν την παράδοση με τη διαμαρτυρία και την παρότρυνση σε αγώνα. Υμνούν την ελευθερία, εναντιώνονται στην καταπίεση και καταδεικνύουν την ανισότητα και τη φτώχεια ασκώντας κριτική στο καθεστώς της Τουρκίας. Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι στις απεργίες και τους εργάτες, στις εξεγέρσεις και τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, στους νεκρούς διαδηλωτές, στους ένοπλους αντάρτες, στους πολιτικούς κρατούμενους και στους αγώνες που δίνουν μέσα στις φυλακές.
Τα μέλη του Grup Yorum δεν είναι αποστασιοποιημένοι υποστηρικτές των αγώνων, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι τους. Από το 2016 και μετά, έχουν υποστεί πολλές επιθέσεις, διώξεις, συλλήψεις, φυλακίσεις, απαγωγές, βασανισμούς και δολοφονίες, καθώς βρίσκονται στην «γκρίζα λίστα» της κυβέρνησης ως «υποστηρικτές τρομοκρατικών οργανώσεων» και κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο (DHKP-C) την οποία το τουρκικό κράτος, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε έχουν χαρακτηρίσει ως τρομοκρατική. Τα τελευταία δύο χρόνια, πάνω από 30 μέλη του Grup Yorum έχουν συλληφθεί. Η αστυνομία έχει μπει επανειλημμένα στο πολιτιστικό κέντρο, όπου δίδασκαν δωρεάν μαθήματα θεάτρου και μουσικής στους φτωχούς, και τους έχει καταστρέψει τα μηχανήματα και τα όργανα μουσικής, ενώ έχουν απαγορεύσει και τις συναυλίες τους.
Μια απόφαση ζωής… αγώνας μέχρι το τέλος
Ένας μεγάλος αγώνας που έχει ως μέσο την απεργία πείνας μέχρι θανάτου για το δίκαιο και την ελευθερία έχει ξεκινήσει εδώ και έναν χρόνο στην Τουρκία και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Κατά τη διάρκεια της αντίστασης αυτής, τρεις αγωνιστές δολοφονήθηκαν ύστερα από πολύμηνες απεργίες πείνας. Πάλεψαν με τρομερή δύναμη ψυχής και ανιδιοτέλεια δίνοντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή αντιστεκόμενοι στο φασιστικό καθεστώς του ΑΚΡ, στην καταπίεση και τη λογοκρισία που επιβάλλει στους αγωνιστές, στους εργαζόμενους, στους νέους και τους λαούς της Τουρκίας.
Χελίν Μπολέκ, 28 χρονών, μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum, αγωνίστρια: δολοφονήθηκε από το Τουρκικό κράτος στις 3 Απριλίου έπειτα από 288 ημέρες απεργία πείνας. Είχε ξεκινήσει την απεργία πείνας μέσα στην φυλακή με αίτημα την απελευθέρωση επτά μελών του συγκροτήματος που έχουν συλληφθεί, την απόσυρση των ενταλμάτων σύλληψης εναντίον άλλων μουσικών, αλλά και για να επιτραπεί στο συγκρότημα να κάνει ξανά συναυλίες. Η Χελίν είχε αφεθεί ελεύθερη τον περασμένο Νοέμβριο αλλά συνέχιζε την απεργία πείνας μέχρι να βγουν από την φυλακή όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Είχε συλληφθεί ξανά το 2016 και είχε αφεθεί ελεύθερη δύο χρόνια αργότερα.
Μουσταφά Κοτσάκ, 28 χρονών, μέλος του DHKP-C, αγωνιστής: δολοφονήθηκε από το Τουρκικό κράτος στις 28 Απριλίου έπειτα από 297 ημέρες απεργία πείνας. Βρισκόταν στις τουρκικές φυλακές από το 2017, καταδικάστηκε πέρυσι, χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο σε ισόβια κάθειρξη με την κατηγορία της προμήθειας οπλισμού σε τρομοκρατική οργάνωση. Είχε ξεκινήσει απεργία πείνας με αίτημα να γίνει από την αρχή ένα νόμιμο δικαστήριο για την υπόθεσή του και να σταματήσουν οι άδικες και παράνομες αποφάσεις εις βάρος του. Ακόμη, ζητούσε να καταργηθούν τα ειδικά δικαστήρια για τους πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και οι νόμοι που αναγνωρίζουν τις καταθέσεις των ρουφιάνων της αστυνομίας, να γίνει έρευνα και να τιμωρηθούν οι βασανιστές αστυνομικοί της “αντι”τρομοκρατικής υπηρεσίας στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μουσταφά υποβαλλόταν σε υποχρεωτική σίτιση δεμένος με οκτώ χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια καθώς και με σχοινιά από το σώμα και το κεφάλι. Επιχειρήθηκε 73 φορές η αναγκαστική σίτισή του, στην οποία αντιστάθηκε όλες τις φορές διώχνοντας τον ορό με τα δόντια του. Πέθανε στο κελί του δεμένος χειροπόδαρα και ζυγίζοντας μόλις 30 κιλά.
Ιμπραϊμ Γκοκτσέκ, μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum, αγωνιστής: δολοφονήθηκε από το τουρκικό κράτος έπειτα από 323 μέρες. Έγινε το τρίτο μέλος του συγκροτήματος που πέθανε, ενώ η σύζυγός του, Σουλτάν, παραμένει ακόμα φυλακισμένη. Ο Γκιοκτσέκ είχε ξεκινήσει απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενος για τον αυταρχισμό της κυβέρνησης Ερντογάν, τις διώξεις και τις φυλακίσεις μελών του συγκροτήματός Grup Yorum και αιτούμενος την απελευθέρωση των μελών και την άρση απαγόρευσης διεξαγωγής των συναυλιών.
Μέσα σ’ ένα περιβάλλον βίας και τρομοκρατίας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στην Τουρκία, το καθεστώς Ερντογάν δεν δίστασε να επιτεθεί ακόμα και στις κηδείες των αγωνιστών με δακρυγόνα, συλλήψεις και βασανιστήρια. Στην πολιτική κηδεία του Ιμπραϊμ Γκοκτσέκ έφτασαν στο σημείο να απαγάγουν το σώμα του, εξαπολύοντας μεγάλη αστυνομική επίθεση, προσάγοντας μέχρι και τον πατέρα του. Οι δυνάμεις καταστολής αποτελούσαν ανέκαθεν τον βασικό πυλώνα επιβολής της φασιστικής πολιτικής της Τουρκίας που στοχεύει, όχι μόνο στην εξόντωση των αγωνιστών του Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Κόμματος-Μετώπου (DHKP-C) και του μουσικού συγκροτήματος GRUP YORUM, αλλά στην αδρανοποίηση και τον εκφοβισμό οποιουδήποτε τολμά να αμφισβητεί την παντοκρατορία του σουλτάνου. Στοχεύει το σύνολο του λαού της Τουρκίας, όλων εκείνων που σηκώνουν ανάστημα και σπάνε την σιωπή παλεύοντας για δικαιοσύνη, ελευθερία της έκφρασης και ισότητα.
Την απεργία πείνας μέχρι θανάτου συνεχίζουν οι υπόλοιποι απεργοί, οι δικηγόροι, η Ebru Timtik (132η μέρα) και ο Aytaç Ünsal (101η μέρα), οι οποίοι είναι κρατούμενοι περίπου για 3 χρόνια και έχουν καταδικαστεί συνολικά σε 159 έτη, καθώς και οι πολιτικοί κρατούμενοι, Didem Akman (85η μέρα) και Özgür Karakaya (85η μέρα), μέχρι να επιτευχθούν τα δίκαια αιτήματά τους.
Στεκόμαστε στο πλευρό τους, προτάσσοντας τη διεθνιστική αλληλεγγύη
ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
-Να γίνουν άμεσα δεκτά τα αιτήματα του Grup Yorum.
-Να αφεθούν ελεύθεροι οι δικηγόροι του Λαού.
-Να αρθεί το καθεστώς αδικίας στις πολιτικές διώξεις.
-Να ακυρωθούν όλες οι άδικες ποινές που δόθηκαν ως αποτέλεσμα των εκδικητικών δικών και να αρθούν τα εμπόδια που μπαίνουν στο δικαίωμα της δίκαιης εκδίκασης, όπως είναι οι κρυφοί μάρτυρες.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Πορεία αλληλεγγύης στο Grup Yorum, τους δικηγόρους του Λαού
και τους πολιτικούς κρατούμενους
Τρίτη 26 Μάη, 18:00, Προπύλαια – τουρκική πρεσβεία
Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
