Αθήνα: Παρέμβαση στα γραφεία του ΕΟΔΥ

0
669

Λάβαμε 07/07/2020

Παρέμβαση στα γραφεία του ΕΟΔΥ

από την “Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές”

Την Τρίτη 7 Ιουλίου σύντροφοι-ισσες από την “Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές” πραγματοποίησαν παρέμβαση στα γραφεία του ΕΟΔΥ στο Μαρούσι, στηρίζοντας το αίτημα για άμεση αποσυμφόρηση των φυλακών και για μαζική εξέταση των κρατουμένων προληπτικά, ενώ παράλληλα τονίστηκε ότι η σιωπή του ιατρικού και επιστημονικού προσωπικού του ΕΟΔΥ γύρω από το θέμα των φυλακών είναι μέρος του όλου προβλήματος.

Κατά την διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν κείμενα στα γραφεία του οργανισμού, κρεμάστηκε πανό στο κτίριο και πετάχτηκαν τρικάκια. Το προσωπικό σε γενικές γραμμές δέχτηκε την παρέμβαση και έλαβε κείμενα που μοιράστηκαν  στους χώρους του οργανισμού. Δεν έλειψαν όμως και παρελκυστικές ενέργειες προϊσταμένων που αρχικά προσπαθούσαν να εμποδίσουν την είσοδο στο κτίριο σε κόσμο της παρέμβασης ακόμα και με απόπειρες  ώθησης (ισχνές είναι η αλήθεια), ενώ στη συνέχεια ζητούσαν τα προσωπικά στοιχεία των εισερχομένων στο κτίριο προκειμένου να τους επιτραπεί να συνεχίσουν το μοίρασμα κειμένων, και εν τέλη κάλεσαν -σύμφωνα με τους δικούς τους ισχυρισμούς- την αστυνομία. Ωστόσο η παρέμβαση ολοκληρώθηκε χωρίς να υπάρξει κάποιο δυσάρεστο απρόοπτο και κατέστη εφικτό να μοιραστούν κείμενα μέχρι και τον 4ο όροφο του οργανισμού.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

Κανείς δεν περισσεύει

η συμπαιγνία κυβέρνησης και ΕΟΔΥ βάζει σε κίνδυνο τη ζωή των κρατουμένων

Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε ότι επισπεύδεται η μεταφορά των φυλακών Κορυδαλλού εκτός οικιστικού ιστού και η δημιουργία νέων πειθαρχικών φυλακών στο Δομοκό. Σε μια προσπάθεια μάλιστα ευρύτερης κοινωνικής νομιμοποίησης καλλιεργείται το ανάλογο κλίμα με συνεχείς έρευνες που φέρνουν με τυμπανοκρουσίες στο φως στοιχεία ότι στις φυλακές υπάρχουν νόμιμα τηλεοράσεις, συσκευές αναμετάδοσης ήχου – εικόνας και είδη προσωπικής υγιεινής και περιποίησης (όπως νυχοκόπτες).

Στη νέα φάση διαχείρισης της κρίσης της πανδημίας της νόσου covid-19 , σε μια φάση που επικρατεί ένας γενικευμένος παραλογισμός καθώς δεν υπάρχει καμία λογική ακολουθία στο τι μένει ανοικτό, τι παραμένει κλειστό και γιατί, τα μοναδικά μέτρα πλέον που τηρούνται είναι καθαρά προσχηματικά. Και δε θα μπορούσαν να μην είναι, τη στιγμή για παράδειγμα που χτυπιέται από τα ΜΑΤ κόσμος που αράζει σε πλατείες όσο ο Δήμαρχος Αθηνών στήνει φιέστες εγκαινίων για το νέο σιντριβάνι της πλατείας Ομόνοιας. Σε αυτή τη συγκυρία λοιπόν, που πλέον είναι διάχυτη μια συλλογική επανάπαυση και μια αίσθηση ότι τελείωσε η κρίση της πανδημίας, έρχεται την προηγούμενη Τρίτη η είδηση ότι βρέθηκε κρούσμα του ιού σε κρατούμενο της Β Πτέρυγας φυλακών Κορυδαλλού, κατά την εξέταση του σε δημόσιο νοσοκομείο στο οποίο είχε μεταφερθεί για άλλο λόγο.

Η τυχαία και συμπωματική εξέταση ενός κρατούμενου για τον κορονοϊό , το μούδιασμα που ακολούθησε, η εγρήγορση του ΕΟΔΥ που κλήθηκε υποτίθεται να ανιχνεύσει τις επαφές του κρατουμένου σε μια πτέρυγα μιας φυλακής με πρόβλημα υπερπλυθησμού μαρτυρά πολλά. Πρώτον, το γεγονός ότι δε γίνονται (σε ικανοποιητικό βαθμό) προληπτικά τεστ μέσα στις φυλακές για την ανίχνευση της καμπύλης μιας ενδεχόμενης εξάπλωσης του ιού και ότι χρειάστηκε ο παράγοντας τύχη για να ανιχνευθεί ένα κρούσμα. Δεύτερον, ότι η πιθανότητα και μόνο ενός κρούσματος προκάλεσε πανικό σε όλους τους αρμόδιους φορείς και υπευθύνους καθώς τόσο το πολιτικό ρίσκο θα ήταν υψηλό σε μια τέτοια περίπτωση αλλά και το επίπεδο διαχείρισης αρκετά δύσκολο και περίπλοκο καθώς δεν είναι εύκολο να μαζευτεί η κατάσταση εντός της φυλακής αν ο ιός εξαπλωθεί. Έτσι λοιπόν υπήρξε άμεση επανεξέταση του κρατούμενου για δεύτερη και τρίτη φορά κατά τις οποίες οι ενδείξεις για τον ιό, όπως τουλάχιστον ανακοινώθηκε, ήταν αρνητικές.

Όσο και να θέλουμε να μείνουμε μακριά από συνωμοσιολογίες, η αλήθεια είναι το υπουργείο και οι κινήσεις των αρμοδίων, ειδικά της Γενικής Γραμματέας Αντεγκληματικής πολιτικής Σοφίας Νικολάου, κάθε άλλο παρά εμπνέουν εμπιστοσύνη. Αυτό δεν αφορά τόσο τη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά το συνολικό χειρισμό του σχεδιασμού για την αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης εξάπλωσης της νόσου στις φυλακές, καθώς επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει κανένας τέτοιος. Επί δύο μήνες, στη προηγούμενη φάση διαχείρισης της κρίσης δηλαδή, ενέπαιζαν τους κρατούμενους με δήθεν εξαγγελίες για μερική αποσυμφόρηση των φυλακών, με αυστηρά κριτήρια μάλιστα, κάτι που φυσικά δε συνέβη ποτέ. Αντίθετα, υπήρξε μια λογική εκδικητικών και στοχευμένων μεταγωγών οποιουδήποτε υπήρχε υπόνοια ότι συμμετείχε ή προκαλούσε εντάσεις και διαμαρτυρίες, αλλά και η βίαιη καταστολή γυναικών κρατούμενων στη Θήβα που εξεγέρθηκαν εξαιτίας του θανάτου συγκρατούμενης τους που δεν της παρασχέθηκε έγκαιρα η απαραίτητη νοσηλεία. Για την ακρίβεια τόσο η εξέγερση όσο και η καταστολή που επακολούθησε δεν συνέβησαν ποτέ κατά την Νικολάου. Είναι λοιπόν γεγονός ότι δε μπορούμε να επαναπαυθούμε σε μια απλή επανάληψη των τεστ όταν μάλιστα δεν συνέβη το ίδιο σε περιπτώσεις στις οποίες, της άμεσης επιβολής καραντίνας δεν προηγήθηκαν επαναληπτικά τέστ, όπως σε κέντρα μεταναστών (Ριτσώνα), κοινότητες Ρομά και μειονοτικά χωριά μουσουλμάνων στην Ξάνθη.

Αυτό που προέχει λοιπόν και είναι άμεση προτεραιότητα να γίνει, είναι δύο πράγματα: πρώτον αποσυμφόρηση των φυλακών ώστε να λυθεί όσο μπορεί το ζήτημα του υφιστάμενου υπερπληθυσμού και δεύτερον μαζική εξέταση κρατουμένων προληπτικά ώστε να καταστεί γνωστό ποια ακριβώς μπορεί να είναι η καμπύλη εξάπλωσης, αν υπάρχει τέτοια, δεδομένου από όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα, ότι πολλοί άνθρωποι που νοσούν είναι ασυμπτωματικοί.

Η σιωπή του ιατρικού και επιστημονικού προσωπικού του ΕΟΔΥ επομένως στο συγκεκριμένο θέμα είναι μέρος του προβλήματος. Κι αυτό γιατί γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να γίνει εφόσον οι συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές είναι αυτές που είναι, και πόσο εύκολο είναι να υπάρξει μια ανεξέλεγκτη κατάσταση με πιθανά θύματα. Είναι ένα θέμα που δε μπορεί ο ΕΟΔΥ ως οργανισμός να μένει αμέτοχος παριστάνοντας ότι δεν τον αφορά ή ότι δεν έχει κάτι να πει. Αντιθέτως η δική του συμβολή και δημόσια τοποθέτηση στα πράγματα θα μπορούσε να καταστήσει έκθετη την πολιτική ηγεσία του υπουργείου για τους χειρισμούς της και να πιέσει προς μια άλλη κατεύθυνση. Η απουσία δε αυτής αποτελεί τύποις μια ευθυγράμμιση με τις κυβερνητικές επιλογές και αποφάσεις του υπουργείου και της γενικής γραμματείας αντεγκληματικής πολιτικής. Πράγμα που σημαίνει ότι μερίδιο ευθύνης για ότι προκύψει εντός των φυλακών από δω και πέρα, καταμερίζεται και στον ΕΟΔΥ σαν αρμόδιο επιστημονικό φορέα. Μια ευθύνη που το κίνημα αλληλεγγύης στους κρατούμενους είναι σε θέση να αντιληφθεί και να λάβει υπόψη της και να πιέσει τον οργανισμό να εισηγηθεί και να στηρίξει τα αιτήματα για:

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΉ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΕΣΤ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ: ΜΕΤΡΑ ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID-19

Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές