Ενημέρωση από την μοτοπορεία για τον Σ. Χριστοδούλου και την παρέμβαση στο σπίτι του Εισαγγελέα Δράκου
Την Δευτέρα 11/2 πραγματοποιήθηκε μοτοπορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σ. Χριστοδούλου με την συμμετοχή δεκάδων αλληλέγγυων. Η μοτοπορεία κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και πέρασε από την πλατεία Κουμουνδούρου (Σύριζα), το Θησείο, το Μοναστηράκι και κατέληξε στα Εξάρχεια. Κατά την διάρκεια της μοτοπορείας κρεμάστηκαν πανό, πετάχτηκαν τρικάκια, γράφτηκαν συνθήματα.
Μία παράκαμψη μας οδήγησε στο σπίτι του γνωστού εισαγγελέα Περικλή Δράκου όπου φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης στον Σ. Χριστοδούλου, ανοίχτηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια και “διακοσμήθηκε” αναλόγως με την αναγραφή συνθημάτων η πολυκατοικία που μένει.
Ο συγκεκριμένος ανήκει σε αυτή την δράκα των “πρόθυμων” εισαγγελέων και δικαστικών που έχουν αναλάβει εργολαβικά τις βρώμικες δουλειές ενάντια σε αναρχικούς, πολιτικούς κρατούμενους, όπως και σε αγωνιστές- ανυπότακτους κοινωνικούς κρατούμενους.
Τον εισαγγελέα Περικλή Δράκο, εκτός από την υπόθεση του Σ. Χριστοδούλου, τον έχουμε “ξανασυναντήσει” στην αναίρεση της αθωωτικής απόφασης για τον Τάσο Θεοφίλου, στη πρόταση για ισόβια στην Πόλα Ρούπα για την Τράπεζα της Ελλάδας (που τελικά επιβλήθηκε). Στην σύνταξη του βουλεύματος για την απόπειρα απόδρασης πολιτικών κρατουμένων με ελικόπτερο που επιχείρησε η Ρούπα καθώς και στο βούλευμα για την υπόθεση “των ληστών του Διστόμου”.
Όλοι-ες στην πορεία αλληλεγγύης στον Σπ. Χριστοδούλου
Παρασκευή 15/2, Προπύλαια, 18.00
Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σ. Χριστοδούλου:
Σπύρο Γερά – κείμενο αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σ. Χριστοδούλου
Ο αγωνιστής Σ. Χριστοδούλου βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές Λάρισας και από τις 14.1.2019 έχει ξεκινήσει απεργία πείνας, διεκδικώντας τη συγχώνευση των ποινών του, όπως δικαιούται ο κάθε κρατούμενος από τον νόμο, και συγκεκριμένα από τα άρθρα 101, 107 του ποινικού κώδικα. Η εφαρμογή του νόμου θα επιτρέψει την αποφυλάκισή του, αφού οι υποδικίες του έχουν λήξει. Σε αντίθετη περίπτωση θα παραμείνει για περισσότερο από μία δεκαετία στη φυλακή, εκτίοντας συνολικά το άθροισμα των ποινών του. Αυτό που τον κρατάει πλέον στη φυλακή είναι οι εμμονές, η εκδικητικότητα και οι νομικές παρατυπίες των διωκτών του, με επικεφαλής τον εισαγγελέα εφετών Δράκο, που χειρίζεται την υπόθεσή του.
Ο εισαγγελέας Δράκος, γνωστός για τις μεθοδεύσεις του εναντίον πολιτικών κρατουμένων, αγωνιστών και κοινωνικών κρατουμένων, επιχειρεί σαν πιστό σκυλί των αφεντικών του να εξουδετερώσει βιολογικά τους πολιτικούς του αντιπάλους, και να ξεριζώσει τα πολιτικά ερείσματά τους στην κοινωνία, εγκληματοποιώντας την αντίσταση. Ειδικότερα, πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται σε καθεστώς εξαίρεσης, στους οποίους επιβάλλονται εξοντωτικές ποινές, σε αντίθεση με μεγαλοαφεντικά που απολαμβάνουν την ατιμωρησία της αστικής δικαιοσύνης, είτε αθωώνοντάς τους σε δίκες-παρωδίες ενώ συνεχίζουν να δολοφονούν εργάτες στα εργοτάξιά τους. Αυτό αναδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής δικαιοσύνης, που σαν φίδι δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους.
Η απεργία πείνας αποτελεί για τον αγωνιστή και κοινωνικό κρατούμενο Σ. Χριστοδούλου έναν ακόμα σταθμό της σύγκρουσής του με την εξουσία και τον κόσμο της. Μία ακόμα μάχη με τους γδάρτες των ονείρων μας.
Μία ενδεχόμενη νίκη του κινήματος αλληλεγγύης θα ανοίξει τον δρόμο σε εκατοντάδες κρατούμενους ώστε να συγχωνεύσουν τις ποινές τους και να δουν το φως της ελευθερίας μια ώρα αρχύτερα.
Η ακεραιότητα του κράτους διαφυλάσσεται από τους νόμους, οι οποίοι επιβάλλονται στο κοινωνικό σύνολο. Οι νόμοι έρχονται και επισφραγίζουν την ανισότητα και τις ταξικές αντιθέσεις μεταξύ καταπιεστών και καταπιεζομένων.
Η φυλακή αποτελεί το έσχατο εργαλείο πειθάρχησης για τον κρατικό μηχανισμό. Αν και παρουσιάζεται ως τρόπος σωφρονισμού, στην ουσία αποτελεί ένα στείρο, εκδικητικό μέσο, και μια απόπειρα αναμόρφωσης του ατόμου μέσα σε σάπιες αξίες, όπως αυτή της ρουφιανιάς, της υποταγής, της μεταμέλειας και της εθελοδουλείας.
Η σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο έχει πολλές φορές σαν αποτέλεσμα τις διώξεις και τις φυλακίσεις των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Μέσα από την καταστολή, το κράτος προσπαθεί να σπείρει τον τρόμο και να περιορίσει τα πλαίσια του αγώνα στα όρια της αστικής νομιμότητας, θέτοντας το εξής δίλημμα: υποταγή ή εγκλεισμός.
Η εξουσία ανέκαθεν επένδυε στη στοχοποίηση των πολιτικών της αντιπάλων, επιδιώκοντας τον παραδειγματισμό όσων σκέφτονται να αμφισβητήσουν το μονοπώλιο της κρατικής και καπιταλιστικής βίας.
Εδώ βρίσκεται και η αξία της αλληλεγγύης. Να αποτελέσει ανάχωμα στην εξόντωση αγωνιστών, υπενθυμίζοντας πως οι φυλακισμένοι αγωνιστές δεν είναι μόνοι τους, αλλά αποτελούν κομμάτι του ευρύτερου επαναστατικού κινήματος.
Είναι προφανές ότι σε έναν κόσμο χωρίς ιδιοκτησία, ταξική διαστρωμάτωση, εξουσία, σε έναν κόσμο χωρίς πολέμους, ανταγωνισμούς, πείνα, εθνικισμούς και σεξισμό, δε θα υπήρχε κοινωνικός κανιβαλισμός και φυλακές. Ο νόμος, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των πλουσίων, είναι αυτός που γεννά το έγκλημα, και η ιδιοκτησία την κλοπή. Οι φυλακές, ως προπύργιο του φόβου και της τιμωρίας, πρέπει να καταστραφούν, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα στα πλαίσια της επαναστατικής διαδικασίας που θα καταργήσει το κράτος και το κεφάλαιο. Οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι σάρκα από τη σάρκα του επαναστατικού κινήματος, γι’ αυτό και η αλληλεγγύη είναι ένα μέσο σύνδεσης του αγώνα των μέσα με τους έξω.
Αλληλεγγύη στον αγωνιστή κοινωνικό κρατούμενο (απεργό πείνας από 14/1) Σ. Χριστοδούλου.
Άμεση ικανοποίηση του αιτήματός του.
Αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση, για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
Ως την λευτεριά
★ Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σ. Χριστοδούλου