Λάβαμε 21/06/2018
Για νέους και παλιούς μύθους
Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση δημιουργήθηκε το Δεκέμβρη του 2002 ως Αντιεξουσιαστική Κίνηση Salonika 2003 με κεντρικό στόχο τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στη σύνοδο κορυφής των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Ιούνιο του 2003 στη Θεσσαλονίκη, ενώ από τον επόμενο χρόνο συγκροτήθηκε σε πανελλαδικό δίκτυο αυτόνομων συνελεύσεων με παρουσία σε πολλές πόλεις ανά την επικράτεια και βασικές αρχές της τον αντιεξουσιαστικό χαρακτήρα του πλαισίου της, την άμεση δημοκρατία και τη μη κατάληψη της εξουσίας.
Ταυτόχρονα γεννήθηκε και ακολουθεί έκτοτε τη δική της παράλληλη πορεία μία ολόκληρη μυθολογία γύρω από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση, μυθολογία που παράγει, αναπαράγει και συγκροτεί ένα κομμάτι του α/α και του αριστερίστικου χώρου. Η αντιΑΚ μυθολογία λειτούργησε σταθερά ως παράγοντας ομοιογένειας για βραχύβιες ομαδώσεις, κάτι που ποτέ δεν μας ενόχλησε στην πολιτική μας δράση, καθώς εξαρχής επιλέξαμε το δρόμο της αυτάρκειας και του αυτοκαθορισμού σε ένα πλαίσιο ευθυτενούς πολιτικού ανταγωνισμού ενάντια στους ψιθύρους, τις κραυγές και τις συκοφαντίες.
Αυτά τα 15 χρόνια η Αντιεξουσιαστική Κίνηση συμμετείχε σε όλους τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες και κινήματα της περιόδου. Από τους αγώνες ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, τους τρομονόμους και τα λευκά κελιά την περίοδο 2002-2004, το φεστιβάλ ANTI-Olympics 2004, τη διοργάνωση συγκρουσιακών No Border στη Βέννα της Ροδόπης και στην Πάτρα, τις πρωτομαγιές στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, τις μεγάλες διαδηλώσεις των φοιτητικών κινητοποιήσεων την περίοδο 2006-2007 έως την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, τις πλατείες, τα B-Fest, τα μεγάλα οικολογικά κινήματα για την εκτροπή του Αχελώου και τις εξορύξεις στη Χαλκιδική και φυσικά το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα των τελευταίων χρόνων.
Η συμμετοχή της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης σε όλα τα παραπάνω και οι σημαντικές πολιτικές νίκες που σημείωσε στην προσπάθεια διεύρυνσης της κοινωνικής αντιεξουσίας, αναδημιουργίας του δημοσίου χώρου και χρόνου και διάχυσης ενός προτάγματος υπέρβασης του κρατισμού, όχι μόνο δεν έκαμψαν τη μυθολογία γύρω από τη δράση της, αλλά της προσέφεραν ακόμη περισσότερη τροφή, επιτείνοντας τον ετεροκαθορισμό και τη συκοφάντηση.
Για την Αντιεξουσιαστική Κίνηση υπήρξαν κεντρικής σημασίας οι αγώνες και ο πολιτικός λόγος υπεράσπισης των προσφύγων και μεταναστών από την κρατική θανατοπολιτική και τις μεθοδεύσεις της Ευρώπης-φρούριο. Έτσι, συγκρούστηκε στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Βέννας στη Ροδόπη το 2005, διοργάνωσε το No Border της Πάτρας το 2008, συμμετείχε στη μεγαλειώδη απεργία πείνας των 300 μεταναστών το χειμώνα του 2011 με την κατάληψη της Νομικής, αγωνίστηκε ενάντια στον εγκλεισμό των κέντρων κράτησης και το φράχτη του Έβρου με πλήθος διαδηλώσεων και παρεμβάσεων, ενώ φυσικά δεν έμεινε απούσα από το μεταναστευτικό κίνημα της περιόδου από το 2015 κι έκτοτε.
Στο πλαίσιο των παραπάνω, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση το Σεπτέμβριο του 2015 πρότεινε στην κοινωνία και τα κινήματα την κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών στον αστικό ιστό, στο κέντρο της μητρόπολης, σε μια περίοδο που τα προσφυγικά και μεταναστευτικά υποκείμενα βίωναν είτε το αδιέξοδο της έλλειψης στέγης είτε την απομόνωση σε άθλιες κρατικές δομές μακριά από τα κέντρα των πόλεων. Με στόχο να γίνει η οδύσσεια των προσφύγων για επιβίωση, ένα ταξίδι της ανθρωπότητας προς την ελευθερία.
Έτσι, στις 22 Σεπτέμβρη του 2015 καταλάβαμε -μαζί με ανοιχτή συνέλευση αλληλέγγυων προερχόμενων από ετερόκλητους πολιτικούς χώρους και κοινωνικά εγχειρήματα- το κτήριο της Αραχώβης 44, ενώ, τρεις μέρες αργότερα, στις 25/9 το εγχείρημα μεταφέρθηκε στο κτήριο της Νοταρά 26, καθώς το κτήριο της Αραχώβης βρισκόταν σε άθλια κατάσταση και θεωρήθηκε εντελώς ακατάλληλο για να στεγάσει ανθρώπους.
Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση λόγω της ιστορίας της και της ιστορικότητας των στιγμών δεν θα μπορούσε να είναι απούσα. Πρότεινε το εγχείρημα της Νοταρά 26, ένα εγχείρημα που έφυγε -ως όφειλε- γρήγορα από τα χέρια της, καθώς αγκαλιάστηκε από πλήθος αλληλέγγυων, πέτυχε και λειτούργησε συμβολικά και υλικά ως οδοδείκτης της κοινωνικής αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες. Ακόμη, στήριξε το άνοιγμα του 5ου σχολείου, φιλοξένησε αρκετές φορές πρόσφυγες και μετανάστες στο χώρο του ΕΚΧ Nosotros στα Εξάρχεια και στην κατάληψη του Βοτανικού Κήπου στην Πετρούπολη, ενώ στη Θεσσαλονίκη ο ΕΚΧ Μικρόπολις έγινε κέντρο αλληλεγγύης και δράσεων του προσφυγικού στη βόρεια Ελλάδα και στο λιμάνι του Πειραιά η Ex Portu – ΑΚ ασχολήθηκε επί ένα χρόνο με την αλληλεγγύη και την πολιτική υπεράσπιση των προσφύγων που έφταναν από τα νησιά. Αυτή ήταν η δράση μας την πυκνή περίοδο 2015-16 και γι’ αυτή φέρουμε περήφανα κάθε ευθύνη αλλά πέραν τούτων ουδεμία.
Άλλωστε, οι σχέσεις μας με τις καταλήψεις είναι σχέσεις αλληλεγγύης και τίποτα παραπάνω. Στις γενικότερες αναλύσεις εξάλλου για τη φιγούρα του πρόσφυγα δεν προκύπτει ανάγκη χρήσης τους ως υποκείμενα για τον κάθε πρωτοπόρο τράκτορα. Διότι δεν είμαστε εμείς αυτοί που φιλολογικά εντάσσουμε στον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης τους μετανάστες ως ταξικά αδέρφια, προκειμένου να τους στρατολογήσουμε.
Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας δεν χρησιμοποίησε καμία security team, για να επιβάλει τις θέσεις της στην κατάληψη της Νοταρά 26. Στο πλαίσιο λειτουργίας του εγχειρήματος συγκρούστηκαν πράγματι δύο διαφορετικές θέσεις για το προσφυγικό. Η πρώτη ήταν το ίδιο το πλαίσιο λειτουργίας και πρόταγμα της Νοταρά, δηλαδή η εξωστρέφεια, η κοινωνική αλληλεγγύη, η προσπάθεια να γίνουν οι αόρατοι ορατοί στο δημόσιο χώρο. Η δεύτερη οδηγούσε στο κλείσιμο σ’ ένα στενό ιδεολογικό πλαίσιο ερήμην των ίδιων των υποκειμένων και ερήμην του τρόπου που λειτουργούσε επί μήνες το εγχείρημα. Η τελευταία αποδοκιμάστηκε, με συνέπεια την αποχώρηση ομάδας συμμετεχόντων, οι οποίοι δεν έχουν σταματήσει έκτοτε να δημιουργούν μύθους και να διαδίδουν φήμες για τα γεγονότα.
Όπως είναι γνωστό, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση ως δίκτυο συμμετείχε κεντρικά στη διοργάνωση του No Border Camp της Θεσσαλονίκης τον Ιούλιο του 2016. Αυτή η πολιτική της επιλογή και οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής έξω από το κέντρο κράτησης της Ξάνθης, στο φράχτη του Έβρου και στο κέντρο της πόλης, δεν ήταν χωρίς κόστος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκκένωσε τη στεγαστική κατάληψη του Μανδαλίδειου στη λεωφόρο Νίκης, στο οποίο κατοικούσαν επί χρόνια σύντροφοι και συντρόφισσες από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης. Αυτές είναι οι σχέσεις της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης με το κράτος, τις ΜΚΟ και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τις οποίες μας κατηγορεί η περιρρέουσα μυθολογία.
Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας γεννήθηκε και κοντεύει να ενηλικιωθεί στα Εξάρχεια, ενώ αρκετοί από εμάς ζούνε, εργάζονται και δρουν στην περιοχή εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Γνωρίζουμε τα Εξάρχεια και τα Εξάρχεια μας γνωρίζουν. Για τα Εξάρχεια έχουμε κάνει και υλοποιούμε από το 2005 την πρόταση του ΕΚΧ Nosotros. Έναν ανοιχτό, κοινωνικό χώρο διαλόγου και πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής αλληλεπίδρασης. Από την άλλη, δεν σταματήσαμε ποτέ να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την περιοχή ανοιχτά και δημόσια, για τις οποίες και μόνο φέρουμε ευθύνη και λογοδοτούμε, είτε υπήρξαν περισσότερο είτε λιγότερο επιτυχημένες. Όποιος δεν γνωρίζει, όποιος είναι νέος στην περιοχή, δεν έχει παρά να απευθυνθεί και να ρωτήσει στα κοινωνικά κέντρα και χώρους, στα διάφορα εγχειρήματα αλλά και τους ίδιους τους κατοίκους των Εξαρχείων.
Φυσικά και γνωρίζουμε, όπως όλοι στα Εξάρχεια, τι συνέβαινε μέσα και γύρω από την κατάληψη της Αραχώβης 44 εδώ και μεγάλο διάστημα. Αντιλαμβανόμαστε, επομένως, πολύ καλά τα κίνητρα τόσο όσων προχώρησαν στην εκκένωσή της όσο και εκείνων που την ανακατέλαβαν. Οι δεύτεροι επέλεξαν ένα δύσκολο και απονενοημένο δρόμο, ανέλαβαν τη βαριά ευθύνη της διαχείρισης μιας δυσώδους πραγματικότητας κι ενδεχομένως κληθούν να λογοδοτήσουν γι’ αυτό. Εμείς από την πλευρά μας τους ευχόμαστε καλή δύναμη.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μία περίοδο έντασης της μυθολογίας γύρω από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση και τίποτα περισσότερο. Όσα τερατώδη μας καταλογίζουν εντελώς αστήριχτα, δεν μπορούν να σταθούν έξω από τη στενότητα της πολιτικής και ταυτοτικής ένδειας. Αντιλαμβανόμαστε ότι ορισμένοι αναγκάζονται να κατεβάσουν την πραγματικότητα στο ύψος τους για να βρούνε ρόλο και ομοιογένεια αλλά και για να κατακτήσουν μια καλύτερη θέση στο παιχνίδι κυριαρχίας των Εξαρχείων και στην προσπάθειά τους αυτή ενορχηστρώνουν μια επίθεση ψευδολογίας και fake news σαν την καλύτερη μονταζιέρα της εξουσίας. Στην απουσία νοήματος της σημερινής τεμαχισμένης ζωής, είναι χαρά μας να προσφέρουμε μια ηλιαχτίδα ρόλου, νοήματος και ταυτότητας.
Η μυθολογία αυτή εξελίσσεται σήμερα σε συνωμοσιολογικό σενάριο για δήθεν σχέσεις με ΜΚΟ, το κράτος, τη CIA κι ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Άνθρωποι ενός στρεβλωμένου επαναστατικού ειδώλου το οποίο έτσι κι αλλιώς είναι σε φάση κατάρρευσης, βαδίζουν ολοταχώς την κατηφορική πορεία του λαϊκισμού, της αθεωρησίας, της εξύμνησης κάθε είδους παραβατικότητας, της μίξης αντιθετικών ιδεολογιών ως άλλοθι της ταυτοτικής τους ύπαρξης κι επιδίδονται στην ενίσχυση ενός ρόλου που καμιά σχέση δεν έχει με τη ριζική αλλαγή αυτής της κοινωνίας.
Ως Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας, δεν επιθυμούμε και δεν επικροτούμε τη διαχείριση πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων από αυθαίρετες ομάδες άσκησης βίας, οι οποίες παίρνουν το οποιοδήποτε πρόσημο ανάλογα τους συσχετισμούς δύναμης. Αντίθετα, επιλέγουμε τη δημιουργία θεσμισμένων λειτουργιών που να εμπνέονται από το πρόταγμα της Άμεσης Δημοκρατίας, της προϋπόθεσης δηλαδή της ατομικής και συλλογικής αυτονομίας.
Συμμετέχουμε και δημιουργούμε κοινωνικές αντιεξουσίες, με σκοπό την προώθηση των απελευθερωτικών επιλογών μας. Αυτή είναι και η πολιτική μας επιλογή για την περιοχή των Εξαρχείων. Στις τοπικές αυτοθεσμίσεις, στη συγκρότηση μιας πολιτικής κοινότητας ελευθερίας όπου το κράτος και η εξουσία δεν θα μπορούν να εκφράζονται ως αυθεντίες, εκεί είναι που βλέπουμε την προοπτική υπέρβασης παλιών και νέων παθογενειών.
Οι προκλήσεις, λοιπόν, των ανώνυμων καταγγελλόντων προς την Αντιεξουσιαστική Κίνηση επιστρέφονται ανεπεξέργαστες, εφόσον τα πεδία στα οποία αυτοί δραστηριοποιούνται είναι τελείως διαφορετικά από τα δικά μας και δεν μας αφορούν.
Στο ζόφο των νεόκοπων κι επίδοξων Ζορό, απαντάμε με τη φωτεινή, διαυγή πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα με την κοινωνία. Για την αναδημιουργία του δημοσίου χώρου κι όχι για τη διάλυσή του.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
