Λάβαμε 09/06/2021 από peloto.espivblogs.net
Κείμενο ενάντια στο νέο νομοσχέδιο υποτίμησης της εργασίας και του δικαιώματος στην απεργία.
Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ-ΔΕΚΑΩΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Εδώ και μια δεκαετία βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, η υποτίμηση και η επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας ολοένα και οξύνεται. Παρόλο που οι εκμεταλλευτές μας προσπαθούν να μας πείσουν πως η εποχή των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας έχει τελειώσει, στη σημερινή συγκυρία της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, προετοιμάζουν σωρεία νέων επιθετικών αναδιαρθρώσεων σε νευραλγικούς τομείς. Έτσι, το ελληνικό κράτος ευθυγραμμισμένο με τις επιταγές της Ε.Ε. και του ΣΕΒ αξιοποιεί την πανδημία για την εφαρμογή νομοσχεδίων και πολιτικών προς όφελος του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου.
Η εργασιακή πραγματικότητα εν καιρώ πανδημίας βρήκε τους/τις εργαζόμενους/ες είτε να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το επίδομα των 534 ευρώ, είτε να συνεχίζουν να εργάζονται με φυσική παρουσία υπό αβέβαιες συνθήκες χωρίς καμία μέριμνα για την προστασία της υγείας τους στο βωμό του κεφαλαίου και της συνεχούς παραγωγής κέρδους για τα αφεντικά. Για άλλους η τηλεργασία έγινε μια μόνιμη συνθήκη και κανονικότητα με τα ωράρια να γίνονται λάστιχο, τον προσωπικό χώρο και χρόνο να εξαφανίζονται και τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες να αυξάνονται και όλα αυτά μέσα σε ένα απρόσωπο περιβάλλον οπού η δυνατότητα για επικοινωνία με τους/τις συναδέλφους/ισσες πάει περίπατο. Όσοι και όσες ήταν άνεργοι/ες αλλά και όσοι/ες δούλευαν μαύρα και απολύθηκαν μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας λόγω περικοπών της επιχείρησης, βρέθηκαν έκθετοι και μετέωροι να προσπαθούν να επιβιώσουν εν μέσω lockdown. Επιπλέον είδαμε τα εργατικά ατυχήματα όχι απλά να συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά να αυξάνονται όσο αυξάνονται και οι απαιτήσεις ή η πίεση εν ώρα εργασίας από τα αφεντικά.
Η κρίση που περνάει το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο σε συνδυασμό με τα συνεχή lockdown τα οποία βαθαίνουν ακόμα περισσότερο την πληγή της εγχώριας οικονομίας, δημιούργησαν την ανάγκη κράτος και κεφάλαιο να αναπροσαρμόσουν τις πολιτικές τους για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις νέες συνθήκες. Το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά- το οποίο ακολουθεί πιστά τις υποδείξεις της έκθεσης Πισσαρίδη για μια οικονομία ανταγωνιστική, καινοτόμα, εξαγωγική και αναπτυσσόμενη σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, εισάγει μια σειρά από αναδιαρθρώσεις, οι οποίες χτυπάνε κατακτήσεις χρόνων του εργατικού κινήματος και αφορούν το ωράριο, την πενθήμερη εργασία, την απεργία και πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση στη βουλή τις επόμενες εβδομάδες.
Το νομοσχέδιο προβλέπει εφαρμογή 10ωρης εργασίας ,υπερδιπλασιασμό του ορίου των απλήρωτων υπερωριών (από 48 σε 120), ελαστικά σπαστά ωράρια μετά από «ατομική συμφωνία» του εργαζόμενου και του εργοδότη και διεύρυνση των κλάδων που θα λειτουργούν Κυριακές. Οι υπερωρίες πέραν του 8ώρου δε θα πληρώνονται με προσαύξηση, αλλά θα δίνονται ως ρεπό ή ως μειωμένο ωράριο εργασίας στο μέλλον, κάτι που μειώνει τον μισθό μας και τσακίζει τον προγραμματισμό των ζωών μας. Μάλιστα από τη στιγμή που υπάρχει 6μηνη προθεσμία για να δηλωθούν συνολικά οι υπερωρίες, είναι φανερό ότι ακόμα και τα μειωμένα ωράρια δεν πρόκειται να δοθούν ποτέ. Επιπλέον η τηλεργασία φαίνεται πως ήρθε να μείνει ως μια νέα πραγματικότητα καθώς τώρα καθιερώνεται ως πλήρους, μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης ανάλογα με τις απαιτήσεις του εργοδότη. Ο χρόνος εργασίας αυξάνεται ανάλογα τις ανάγκες της εκάστοτε παραγωγικής περιόδου σε κάθε κλάδο πχ τουριστικές επιχειρήσεις και επισιτισμός σε καλοκαιρινή περίοδο.
Ωστόσο, η επίθεση στα δικαιώματα μας δε σταματά εδώ. Το νέο νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις σχετικές με την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος για το οποίο πλέον απαιτείται η απογραφή στο Γενικό Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων, φακελώνοντας ουσιαστικά όσους συνδικαλίζονται. Η συγκεκριμένη παρέμβαση σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική ψηφοφορία για οποιαδήποτε απόφαση του φορέα, δυσχεραίνει οποιαδήποτε επιχειρησιακή ή κλαδική απεργία καθιστώντας την παράνομη ή και ανέφικτη. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να υπενθυμίσουμε τη διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2018, βάσει της οποίας υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία στο 51%. Επιπλέον, το προσωπικό ασφαλείας που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο δημόσιο και αλλού, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%. Έτσι, παρέχεται ένα ιδιαίτερα ισχυρό κίνητρο στην εργοδοσία να εξασφαλίσει με οποιονδήποτε τρόπο την «ομαλή λειτουργία της επιχείρησης» με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ορίζεται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός ασφάλειας σε νευραλγικούς για το κράτος τομείς. Τέλος, η προστασία των συμφερόντων της εργοδοσίας ενισχύεται, καθώς αν κατά την διάρκεια απεργίας, οι εργαζόμενοι προβούν σε κατάληψη εργασιακών χώρων (ακόμα και των εισόδων αυτών) ή σε περίπτωση που ασκηθεί «ψυχολογική ή σωματική βία», η απεργία καθίσταται παράνομη και όσοι μετέχουν σε αυτή τελούν ποινικά κολάσιμη πράξη. Ο ασαφής χαρακτήρας της «ψυχολογικής βίας» αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας, η οποία θα μπορεί να τη χρησιμοποιεί ως δικαιολογία ώστε να βγάζει κάθε απεργία παράνομη, φτάνοντας στο σημείο να διεκδικεί ακόμα και αποζημίωση.
Είναι προφανές πως η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που της προσφέρει η έξαρση της πανδημίας προκειμένου, εν μέσω lockdown και της συστηματικής καλλιέργειας φόβου, να περάσει νομοσχέδια-ταφόπλακες για το νεοπρολεταριάτο και τα συμφέροντα του. Το έκανε στο προηγούμενο lockdown με το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, που δίνει το πράσινο φως σε πολυεθνικούς κολοσσούς για την περαιτέρω λεηλασία της φύσης και με το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, που κηρύττει παράνομη οποιαδήποτε διαδήλωση αποφασίσει κάθε φορά η κυβέρνηση. Το ζήτημα είναι το πότε η τάξη μας θα περάσει στην αντεπίθεση, καταργώντας στην πράξη τις συνθήκες που τις έχουν επιβάλει να ζει με τους χαμηλούς μισθούς, τα ελαστικά ωράρια, τις απολύσεις, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα στιγμιότυπο της ιστορικής επίθεσης που βιώνουμε από κράτος και κεφάλαιο. Αν το επιτρέψουμε, τα αφεντικά θα περάσουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας, για να ξεπεράσουμε «όλοι μαζί» την υγειονομική κρίση. Είναι χρέος μας, λοιπόν, να στήσουμε ταξικά αναχώματα στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Να αντισταθούμε ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας που μας σκοτώνει λίγο-λίγο, που μας στοιβάζει στα ΜΜΜ και μας πετά έξω από τις ΜΕΘ, την ώρα που δίνονται λεφτά στα ΜΜΕ, στους πολεμικούς εξοπλισμούς και την καταστολή. Να οργανωθούμε στη βάση ενάντια στα νομοσχέδια που μας φέρνουν όλο και πιο κοντά στον εργασιακό μεσαίωνα και μας υποχρεώνουν να ζούμε μέσα στην εξαθλίωση. Να διώξουμε τον φόβο, να σπάσουμε το lockdown που μας έχει επιβληθεί για να διεκδικήσουμε υγεία προσβάσιμη για όλους, δουλειά με δικαιώματα, επαναφορά του οκταώρου που είχε κατακτηθεί με αίμα και αγώνες, δικαίωμα στην κατοικία και ζωή με αξιοπρέπεια. Γιατί μόνο αν οργανωθούμε και αντισταθούμε συλλογικά μπορούμε να ελπίζουμε!
ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
ΓΙΑ ΝA ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Πέλοτο
Αφίσα καλέσματος στην απεργιακή κινητοποίηση της 10ης Ιουνίου ενάντια στο νέο νομοσχέδιο υποτίμησης της εργασίας και του δικαιώματος στην απεργία.
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΜΕ!
ΌΛΕΣ ΚΑΙ ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 10:00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΕΠΙΘΕΣΗ
