Για την εικαστική παρέμβαση στο δικαστικό μέγαρο :
Οι έννοιες, όντας άυλες, είναι πολύ εύκολο να παραμορφωθούν και να μείνουν παραμορφωμένες χωρίς να ξενίζουν σε κανέναν, με συνέπεια να αλλάξει το νόημα τους. Έτσι και η δικαιοσύνη είναι μια έννοια ξεκάθαρα υποκειμενική και το πρίσμα από το οποίο την εξετάζεις δίνει μια τελείως διαφορετική οπτική. Η δικαιοσύνη είναι ταξική και αυτό δε χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη κοινωνικοοικονομική ανάλυση για να το διαπιστώσει κανείς. Μια ματιά μόνο να ρίξει κάποιος στον αριθμό των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές και από ποια κοινωνικά στρώματα προέρχονται οι περισσότεροι και τι είδους εγκλήματα έχουν διαπράξει, θα καταλάβει ότι οι φυλακές είναι ένα εργαλείο διαχείρισης της μικροεγκληματικότητας. Οι μεγάλοι εγκληματίες χαίρουν βουλευτικής ασυλίας και έχουν διαλέξει στρατόπεδο, τις γραβάτες. Υπό το πρίσμα της κυρίαρχης ηθικής, η φυλακή είναι ο μηχανισμός που βοηθά στο να διαχωρίζει την ανθρώπινη κοινωνία από τη «ζούγκλα». Για εμάς, είναι βασικός πυλώνας εκφοβισμού και διατήρησης αυτού που αποκαλούνε κοινωνική ειρήνη. Μια κοινωνική ειρήνη που έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε πάνω από 2.000 αυτοκτονίες και πάνω από 900.000 άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Οι συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές ύστερα από αγώνα πολλών κρατουμένων και άλλων ανθρώπων εκτός φυλακής έχουν γνωστοποιηθεί για το πόσο απάνθρωπες είναι. Τις τελευταίες μέρες σε διάστημα δύο εβδομάδων υπήρξαν 5 θάνατοι εκ των οποίων οι δύο ήταν κρατικές δολοφονίες καθώς δεν τους παρασχέθηκε η ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη που χρειαζόντουσαν. Όσο κι αν ο ρόλος της φυλακής κατά την κυρίαρχη αφήγηση είναι να «εξανθρωπίζει και να εκλογικεύσει κάθε παραβατικό στοιχείο», είμαστε πεπεισμένοι/ες ότι σε ένα περιβάλλον τόσο απάνθρωπο, όπου δεν μπορείς να έχεις ουσιαστική επαφή ούτε με τα συγγενικά ή φιλικά σου πρόσωπα, δεν μπορεί παρά να σε αποκτηνώνει. Εκεί που ο κοινωνικός κανιβαλισμός και η ρουφιανιά φαινομενικά είναι η μόνη λύση για επιβίωση, η αλλοίωση της όποιας ανθρώπινης πλευράς σου είναι ο πιο ύπουλος εχθρός, η μόνη ελπίδα είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια.
Ο αγώνας ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα έχει ξεκινήσει πριν από το δεκέμβρη του 2017 σε πολλά σωφρονιστικά καταστήματα από όλη την Ελλάδα. Οι κρατούμενοι διεξάγουν έναν αγώνα για αξιοπρέπεια . Δεν μας ωφέλει να εθελοτυφλούμε και να ξεχνάμε, ότι τα κεκτημένα που χάνονται είναι όσα δεν υπερασπιζόμαστε μαχητικά. Ο νέος σωφρονιστικός κώδικας δίνει τη δυνατότητα στον εισαγγελέα να ασκεί βέτο για τις άδειες των κρατουμένων και να κρίνει αν θα πάρει ή όχι τις εκπαιδευτικές άδειες. Ενώ οι πιάτσες των ναρκωτικών αλλάζουν τοποθεσία μέσα στο αστικό τοπίο κατά το δοκούν των αφεντικών, ανάλογα με το ποιές περιοχές θέλουν να υποβαθμίσουν και «ολόκληρα καράβια εξαφανίζονται», οι κρατούμενοι είναι νομικά υποχρεωμένοι να υπόκεινται σε εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Η επιτήρηση με ηλεκτρονικό βραχιολάκι και το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συγγενικών προσώπων που επισκέπτονται και επικοινωνούν με τους κρατούμενους, είναι οι τεχνολογικές καινοτομίες που ενσαρκώνουν το δόγμα της απόλυτης τάξης και ασφάλειας. Επαναφέρει τις φυλακές τύπου Γ’ και αφαιρεί το δικαίωμα των κρατουμένων να έχουν τα πλήρη δικαιώματα πάνω στο σώμα τους, καθώς καθιστά νόμιμη την αναγκαστική σίτιση σε απεργούς πείνας.
Το βράδυ του Σαββάτου 6 Ιανουαρίου, όπου στην πόλη υπήρχε έντονη αστυνομική παρουσία, προβήκαμε σε κίνηση αλληλεγγύης του αγώνα των κρατουμένων και βάψαμε την πρόσοψη του δικαστικού μεγάρου Βόλου και τα γραφεία του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.
«οι πεφωτισμένοι»
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΟΦΡΩΝΗΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
