Λάβαμε 21/04/2019
Όπως πολλ# ίσως ήδη να έχετε ακούσει, η συμφωνία ενοικίασης με τον κερδοσκόπο ακίνητης περιουσίας Padovicz, ιδιοκτήτης 2000 ακινήτων στο Βερολίνο, έληξε στα τέλη του 2018. Από τότε μένουμε χαρούμεν# χωρίς συμβόλαιο στη Liebig34, αγαπάμε το σπίτι μας όπως πάντα και είμαστε έτοιμ# να το υπερασπιστούμε. Ο Padovicz και η γερουσία του Βερολίνου δεν θα μας βγάλουν από εδώ, γιατί αυτό είναι το σπίτι μας! Σήμερα θέλουμε να σας ενημερώσουμε για την τρέχουσα κατάσταση του σπιτιού.
Τι έχει συμβεί μέχρι τώρα:
Σχεδόν πριν ένα χρόνο, τον Απρίλη του 2018, στείλαμε μια επιστολή στον ιδιοκτήτη του σπιτιού Gijora Padovicz, στην οποία εκφράσαμε την επιθυμία μας να παραμείνουμε “νόμιμα” στο σπίτι και μετά το 2018. Δεν λάβαμε κάποια απάντηση. Το καλοκαίρι, ο δημοτικός σύμβουλος Florian Schmidt μας κάλεσε να μιλήσουμε με τον ιδιοκτήτη. Η πρόταση αυτή άνοιξε πολλές συζητήσεις εντός της συνέλευσης μας: πολύ λίγα αυτά που προσδοκούσαμε, πολλά όμως αυτά τα οποία έπρεπε να απορριφθούν από τις βλέψεις μας. Παρ ‚όλα αυτά, η περιέργεια, το ενδιαφέρον για την απόκτηση πληροφοριών και με την ελπίδα να βρούμε τρόπους να κρατήσουμε και να σώσουμε το σπίτι μας, παρ‘ όλες τις επιφυλάξεις μας, οδήγησαν σε μια συνάντηση μεταξύ κάποιων ατόμων από την Liebig34 και τον Florian Schmidt, ο οποίος προσφέρθηκε να οργανώσει μια συνάντηση με τον Padovicz, στην οποία εμείς, ως συλλογικότητα, συμφωνήσαμε, ώστε να λάβουμε πιο απτές και συγκεκριμένες πληροφορίες από τον ιδιοκτήτη. Το Σεπτέμβριο, χιλιάδες διαδήλωσαν υπέρ της Liebig34 και ενάντια στο gentrification. Συγχρόνως, καταλήφθηκε ένα άδειο διαμέρισμα του Padovicz στην οδό Weidenweg 63. Κατά την ίδια περίοδο, ο Florian Schmidt ακύρωσε μια πρώτη συνάντηση με τον Gijora Padovicz μόνο για να προτείνει εκ νέου συνάντηση τον Οκτώβριο του 2018. Σ’ αυτήν τη συνάντηση, ο Padovicz εξέφρασε ξεκάθαρα την πρόθεση του να μας βγάλει από το σπίτι και κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα διαπραγμάτευσης. Επιπλέον, μας κατηγόρησε για συκοφαντική εκστρατεία εναντίον του. Η συζήτηση έληξε χωρίς κάποιο αποτέλεσμα, αλλά με σαφή πρόθεση για την πορεία της δράσης την οποία θα ακολουθούσε. Αμέσως μετά τη συνάντηση, το Νοέμβριο, ο δικηγόρος του Padovicz, Ferdinand Wrobel (ο οποίος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας, εκπροσωπεί κυρίως ιδιοκτήτες και διαχειριστές ακινήτων από το γραφείο Lascar στην Kurfürstendamm) κατέθεσε αγωγή για την εκκένωση της Liebig34.
News
Η περιφέρεια, εκπροσωπούμενη από τον Florian Schimidt, προσπαθεί από τότε να κατευνάσει την κλιμάκωση της κατάστασης. Σύμφωνα με τον ίδιο, η κατάσταση στο Friedrichshain Nordkiez πρέπει να κρατηθεί υπό έλεγχο και ο ίδιος προσπαθεί να εκκινήσει ένα διάλογο με τον Padovicz – χωρίς τη συμμετοχή μας ως συλλογικότητα – προς μια συμφωνία που να ικανοποιεί και τις δυο πλευρές. Θα πρέπει, βέβαια, να κρατήσουμε το στόμα μας κλειστό. Τον Δεκέμβριο μας είπαν ότι υπήρχαν προσπάθειες για την εύρεση ενός ακινήτου για τον Padovicz σε αντάλλαγμα την Liebigstrasse 34, έτσι ώστε η συλλογικότητα Liebig34 να παραμείνει στη συγκεκριμένη οδό. Αν αυτή η ανταλλαγή ήταν στην πραγματικότητα μια συγκεκριμένη δυνατότητα, δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που ξέρουμε, αντιθέτως, είναι ότι η γερουσία έχει ήδη ξεκινήσει κρυφά συζητήσεις για το πώς μπορούν να μας εκκενώσουν το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να αποφευχθεί η αρνητική εικόνα πριν τις επόμενες εκλογές. Οι πολιτικοί και οι ιδιοκτήτες θέλουν να μας εκκενώσουν. Στο νομικό επίπεδο, η υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη στο δικαστήριο. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα αποφασισθεί τους επόμενους μήνες.
What we want:
Δεν συμφωνούμε με την τρέχουσα κατάσταση των γεγονότων. Δεν συμφωνούμε με την ιεραρχία και τον έλεγχο των κρατικών δομών. Ως εκ τούτου μια “νομική” ή “πολιτική” αποφάση δεν θα μας αφήσει ικανοποιημέν#. Είμαστε οργισμέν# για το γεγονός ότι ο χώρος διαβίωσης μας είναι διαπραγματεύσιμος ως εμπόρευμα και ότι η κερδοσκοπία συνεχίζεται. Είμαστε οργισμέν# για το γεγονός ότι οι άνθρωποι εξαναγκάζονται σε απομόνωση. Είμαστε οργισμέν# για το γεγονός ότι πρέπει να δουλεύουμε περισσότερο, προκειμένου να εξασφαλίσουμε μια στέγη πάνω από τα κεφάλια μας. Είμαστε οργισμέν# για το γεγονός ότι αυτοί που κατέχουν κεφάλαιο μπορούν έτσι να έχουν και τη ζωή τ#ν άλλ#ν στη διάθεσή τους, έχοντας την προστασία και τη στήριξη του κράτους. Εμείς δε θέλουμε να σώσουμε μόνο τον δικό μας κώλο, ενώ η πόλη που αγαπάμε ξεπουλιέται παρά τη θέληση των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν και την διαμορφώνουν και οι οποίοι υποφέρουν από το gentrification και την καταστολή παντού.
