ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΙΣ 14/3/2017 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΗ ΡΟΥΚΕΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΙΣ 12/1/2007
Η τοποθέτηση του Νίκου Μαζιώτη έγινε μετά από την κατάθεση τριών αστυνομικών που φρουρούσαν την πρεσβεία αποκλειστικά και ενός ένοπλου security που ήταν επόπτης φύλαξης στο κτίριο της πρεσβείας των ΗΠΑ καθώς και ενός πολίτη που ήταν με το αυτοκίνητό του την ώρα της επίθεσης στη διασταύρωση των οδών Πέτρου Κόκκαλη και Βασ.Σοφίας.
Οι αστυνομικοί δήλωσαν μετά από ερωτήσεις των συντρόφων Μαζιώτη και Ρούπα, ότι είχαν επίγνωση ότι η πρεσβεία θα μπορούσε να είναι στόχος επιθέσεων και ότι καθήκον τους ήταν να ρισκάρουν τη ζωή τους για την ασφάλεια της πρεσβείας ενώ ο πολίτης σε σχετική ερώτηση δήλωσε ότι η επίθεση στην πρεσβεία των ΗΠΑ δεν είναι μια αντικοινωνική πράξη που στρεφόταν κατά των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Μαζιώτης: Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι είναι ντροπή, για τους Έλληνες αστυνομικούς μιλάω, οι οποίοι φοράνε το εθνόσημο, είναι ντροπή για Έλληνες αστυνομικούς να φυλάνε το κτίριο της πρεσβείας των ΗΠΑ.
Αυτό είναι προδοτική πράξη. Από πατριωτικής άποψης το να φυλάνε και να ρισκάρουν τη ζωή τους για την πρεσβεία των ΗΠΑ είναι προδοτική πράξη.
Είναι το ίδιο με την συμπεριφορά των ταγμάτων ασφαλείας και τους χίτες, τους γερμανοτσολιάδες της κατοχής σε άλλες ιστορικές εποχές. Γιατί;
Σε άλλη τοποθέτηση είχα πει ότι από τότε που φτιάχτηκε ελληνικό κράτος πάντοτε ήταν ένα κράτος – μαριονέτα ξένων από το 1830 που φτιάχτηκε ελληνικό κράτος και έπαψε αυτή η χώρα να είναι επαρχία του σουλτάνου της Κωνσταντινούπολης.
Πρώτα είχαμε τους Βρετανούς, μέχρι το 1944. Από το 1947 έχουμε τους Αμερικανούς για αφεντικά, αφεντικά δικά σας όμως, του κρατικού μηχανισμού, οι οποίοι ελέγχουν και τον πολιτικό και τον κοινωνικό και τον οικονομικό βίο του τόπου.
Και έχουμε τους Έλληνες αστυνομικούς, τα σώματα ασφαλείας, διαχρονικά, πάντα φυλάγανε τους ξένους, για την ασφάλεια των ξένων.
Και στην κατοχή αυτό γινότανε. Και με τους Βρετανούς αυτό γινόταν και με τους Αμερικανούς αυτό γίνεται.
Και σήμερα ποιοί φυλάνε τη Βρεκουλέσκου, τον Τόμσεν και τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας, του ΕΜΣ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ; Έλληνες αστυνομικοί που φοράνε το εθνόσημο, τη γαλανόλευκη με το σταυρό. Γιατί;
Για να μην πάθουν κάτι οι κύριοι αυτοί που επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές κοινωνικής γενοκτονίας.
Έλληνες αστυνομικοί το να φυλάνε την πρεσβεία είναι προδοσία. Δεν θα επικαλεστώ εθνικοπατριωτικές κορόνες. Προδοσία κατά του ελληνικού λαού, αυτό είναι!
Γι’ αυτό έκανα αυτές τις συγκεκριμένες ερωτήσεις στους συγκεκριμένους. Θα ρισκάρατε τη ζωή σας;
Ναι λέει. Μα εγώ το ξέρω, θα τη ρίσκαρε τη ζωή του.
Αυτό είναι το καθήκον του. Είναι όργανο, είναι ένα γρανάζι που δέχεται εντολές. Για τον μισθό του, τίποτα άλλο.
Είναι μισθοφόροι του κρατικού μηχανισμού.
Είναι ντροπή γι’ αυτούς να το κάνουν αυτό το πράγμα. Και για τις ερωτήσεις (εννοεί των δικαστών) οι οποίες δεν είναι αθώες, για «ενδεχόμενους κινδύνους» που αυτό θα πείτε στο τέλος, στα πρακτικά της δίκης, στην απόφαση, εσείς είστε ικανοί, υποθετικά λέω, – στην κατοχή ας πούμε είχαν ανατινάξει στην πλατεία Κάνιγγος, στην Πατησίων, στο κέντρο της πόλης, το κτίριο της ΕΣΠΟ, της Εθνικοσοσιαλιστικής Πολιτικής Οργάνωσης και είχαν σκοτωθεί δεκάδες άτομα, προδότες που ήταν μέσα στο κτίριο – εσείς με αυτή την ερώτηση επειδή έγινε ενέργεια σε κατοικημένο χώρο, στο κέντρο της πόλης, στην Ομόνοια, θα τους δικάζατε για ενδεχόμενο δόλο για κίνδυνο κατά πολιτών. Εκεί φτάνετε.
Για μια ενέργεια η οποία χτύπησε στοχευμένα ένα κτίριο που δεν υπήρχε κίνδυνος ούτε καν για τους προδότες που το φυλάγανε θα μας δικάσετε.
Ότι υπήρχε κίνδυνος για τους Αμερικανούς πεζοναύτες, ναι. Αλλά δεν μας δικάζετε άμεσα γι’ αυτό. Μας δικάζετε για την πρεσβεία των ΗΠΑ αλλά αυτοί που θα κινδύνευαν πραγματικά θα ήταν ο Αμερικανός πεζοναύτης που είπε ο μάρτυρας(ο security επόπτης στατικής φύλαξης) ότι ήταν μέσα.
Εμείς ακόμα κι αν σκοτωνόταν ο Αμερικανός πεζοναύτης, ακόμα και αν σκοτωνόταν Έλληνας αστυνομικός, είναι δίκαιη ενέργεια και θα την αναλαμβάναμε.
Αλλά δεν έγινε καμία στόχευση ούτε στα φυλάκια , ούτε χαμηλά, ούτε να πληγεί κανένας προδότης Έλληνας αστυνομικός.
Έγινε μέσα στο κτίριο. Το να λέτε λοιπόν, το να κάνετε αυτές τις ερωτήσεις για ενδεχόμενο κίνδυνο και δόλο, αποδεικνύει το τι είστε στην πραγματικότητα.
Αυτή η ενέργεια είχε μεγάλη κοινωνική αποδοχή και όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και διεθνώς. Γιατί ήταν από τις σημαντικότερες ενέργειες του ελληνικού αντάρτικου πόλης.
Αυτό όπως είπα και την προηγούμενη φορά δεν το έκανε ούτε η 17Ν, εμείς το κάναμε, ο Επαναστατικός Αγώνας, κατάφατσα στην πρεσβεία.
Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα είναι η καλύτερα φυλασσόμενη στην Ευρώπη.
Και δεν υπάρχουν πολλές πρεσβείες που χτυπιούνται στον κόσμο. Μπορεί να είναι της Βαγδάτης, μπορεί να είναι της Καμπούλ. Είναι τιμή μας που χτυπήσαμε την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα.
Και για αυτό το πράγμα υπήρχε αποδοχή από πολλούς, ειδικά στη Μ.Ανατολή, από λαούς, από Παλαιστίνιους, από Άραβες, οι οποίοι χτυπιούνται από τον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’ που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ.
Αυτή ήταν η σημαντικότερη ενέργεια μπορώ να πω της α΄ περιόδου της στρατηγικής της οργάνωσης από το 2003 ως το 2007.
Σε αυτό το διάστημα είχαμε χτυπήσει έχοντας 2 άξονες, τον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’ και τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.
Η επίθεση στα δικαστήρια της Ευελπίδων, στον Βουλγαράκη, στο κομβόι των ΜΑΤ στη Πέτρου Ράλλη, στο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας, χτυπούσαν απλά την συμμετοχή και συστράτευση του ελληνικού κράτους στον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’.
Το χτύπημα στην πρεσβεία χτυπούσε αυτούς που τον είχαν κηρύξει. Όπως το λένε όλοι, όπως ισχύει, χτυπήθηκε έδαφος των ΗΠΑ.
Εσείς μας δικάζετε για επίθεση σε ξένο έδαφος, ούτε καν ελληνικό.
Τι είναι όμως ο πόλεμος κατά της «τρομοκρατίας»;
Δεν είναι στην πραγματικότητα πόλεμος κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’, είναι ψέμα αυτό. Γιατί αυτοί είναι οι παγκόσμιοι τρομοκράτες, οι ΗΠΑ, με τις οποίες έχει συστρατευτεί το ελληνικό κράτος όπως και όλη η διεθνής κοινότητα στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου. Στην πραγματικότητα, με δυο λόγια ο πόλεμος κατά της
‘’τρομοκρατίας’’ είναι πόλεμος για την αμερικάνικη ηγεμονία παγκοσμίως.
Οι ΗΠΑ είναι το κράτος που είναι η ατμομηχανή του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Αυτός είναι ο ρόλος των ΗΠΑ και σέρνει από πίσω και την ΕΕ. Είναι ένας πόλεμος ο οποίος είναι συνέχεια των πολέμων της δεκαετίας του ’90, της Νέας Τάξης, συνέχεια του α΄ πολέμου κατά του Ιράκ, συνέχεια των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας. Μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ, θέλανε οι ΗΠΑ και κατ’ επέκταση και το ΝΑΤΟ να επεκτείνουν την κυριαρχία τους προς ανατολάς.
Και ο ρόλος της Μ. Ανατολής είναι σημαντικός γιατί εκεί υπάρχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου. Το Ιράκ έχει τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου.
Σε όλους αυτούς τους πολέμους, η Ελλάδα, στον α΄ πόλεμο του Ιράκ , στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, στην εισβολή στο Αφγανιστάν, στον β΄ πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003, ήταν σε όλα αρωγός.
Ήταν αυτό που λέμε, έδωσε ‘‘γη και ύδωρ’’ σε όλα όσα έχουν ζητήσει οι Αμερικανοί.
Παραχώρησε τη Σούδα να τη χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί για τους βομβαρδισμούς , έχει παραχωρήσει το ελληνικό κράτος βάσεις, αεροδρόμια, της Τανάγρας, της Ν. Αγχιάλου, του Αράξου, τα awacs του Ακτίου για τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, έχει παραχωρήσει το ελληνικό κράτος, όχι η ελληνική κοινωνία, πλοία να περιπολούν στην Αδριατική Θάλασσα στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, είτε πλοία αντιτορπιλικά να περιπολούν στην Ερυθρά Θάλασσα στον α΄ πόλεμο κατά του Ιράκ.
Έχει δώσει το ελληνικό κράτος ‘‘γη και ύδωρ‘’. Ήταν πάντα από την αρχή που υπήρχε, κράτος– μαριονέτα, κράτος- ανδρείκελο.
Και αυτό το εκπροσωπείτε εσείς γιατί εσείς είστε ο κρατικός μηχανισμός, δεν είστε η ελληνική κοινωνία.
Είστε το ελληνικό κράτος, είναι διαφορετικό το ένα από το άλλο.
Την δεκαετία του ’90 όταν έγινε ο α΄ πόλεμος του Ιράκ υπήρχαν κάποιοι ή μάλλον να το ξεκινήσω αλλιώς. Οι ΗΠΑ θεωρούνται ότι είναι οι προστάτες της «δημοκρατίας» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ότι κάνουν επεμβάσεις και πολέμους για αυτούς τους λόγους. Και αυτό είναι ψέμα.
Για παράδειγμα, ο α΄πόλεμος του Κόλπου στο Ιράκ το 1991, έγινε για την απελευθέρωση του Κουβέϊτ, ποιου, ενός απολυταρχικού καθεστώτος.
Όποτε συνέφερε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στήριξε απολυταρχικά καθεστώτα. Κατά τα άλλα όμως επικαλείται ότι δρα για την ελευθερία των ανθρώπων, τα ‘‘ανθρώπινα δικαιώματα’’, είναι ψέματα όλα αυτά.
Στο Ιράκ εισέβαλε το ’91 για την απελευθέρωση ενός απολυταρχικού εμιράτου. Και αυτό έγινε για το πετρέλαιο. Γιατί το Ιράκ έχει τα δεύτερα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα στον κόσμο. Τότε, στη δεκαετία του ’90 κάποιο Αμερικανοί, νεορηγκανικοί θα τους έλεγα εγώ, που ήταν υπέρ της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής του Ρήγκαν την δεκαετία του ’80, πίστευαν ότι στο Ιράκ θα έπρεπε να ανατραπεί ο Σαντάμ Χουσεϊν και όχι να σταματήσει η επίθεση γιατί όντως απελευθερώθηκε το Κουβέϊτ εντός εισαγωγικών αλλά δεν ανατράπηκε ο Σαντάμ Χουσεϊν.
Αυτοί λοιπόν οι νεορηγκανικοί, τα think talk αυτά , ρεπουμπλικάνοι, είχαν υπογράψει μια έκθεση, ένα κείμενο, το Σχέδιο για έναν Αμερικάνικο Αιώνα.
Ήταν μια έκθεση που έλεγε για το πώς θα έπρεπε να είναι η αμερικανική πολιτική στον 21ο αιώνα, στην αυγή του 21ου αιώνα.
Λέγαν λοιπόν αυτοί ότι θα έπρεπε οι ΗΠΑ να επιχειρήσουν να ανατρέψουν καθεστώτα που ήταν εχθρικά, Ιράκ, Ιράν , Β.Κορέα ή να έχουν μια επιθετική πολιτική απέναντι στη Κίνα, τη Σερβία, καθεστώτα τα οποία δεν είναι ούτε φιλοδυτικά, ούτε φιλοαμερικάνικα.
Η 11/9 τους έδωσε την αφορμή για να εφαρμόσουν αυτό το σχέδιο, το Σχέδιο για έναν Αμερικάνικο Αιώνα.
Δεν είναι πόλεμος κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’, είναι πόλεμος για την αμερικάνικη ηγεμονία.
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Γιατί στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί είναι οι αρχιτρομοκράτες.
Αυτοί που έλεγαν αυτό το πράγμα, ήταν αυτοί που το 2000 είχαν επιτελικές θέσεις στην κυβέρνηση του Τζώρτζ Μπους, αυτού που κήρυξε τον πόλεμο.
Ήταν ο Ντόναλντ Ράμφσελντ, υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος ήταν θιασώτης του στρατοπέδου του Γκουαντάναμο και των βασανιστηρίων, των ειδικών ανακριτικών μέσων όπως ο εικονικός πνιγμός που χρησιμοποιήθηκε και στο Γκουαντάναμο και στο Αμπού Γκράιμπ της Βαγδάτης, ήταν ο Ντίκ Τσέινι, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, ήταν ο Πολ Γούλφοβιτς, think tank, δεξαμενή σκέψης ο οποίος ήταν σύμβουλος ασφαλείας των ΗΠΑ.
Αυτοί ήταν κάποιοι από τους ιθύνοντες για τον πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας», ουσιαστικά για την αμερικανική ηγεμονία παγκοσμίως.
Σε αυτό τον πόλεμο συστρατεύθηκε πάλι η Ελλάδα. Είπα και την προηγούμενη φορά ότι οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι στην Ελλάδα ήταν οδηγία των Αμερικανών. Να το επαναλάβω. Και ο πρώτος νόμος ο 187, ο νόμος Σταθόπουλου που έγινε 2 μήνες πριν γίνει η 11/9, ήταν παραγγελία και των Αμερικανών και των Βρετανών μετά την εκτέλεση Σόντερς, για την αντιμετώπιση του εγχώριου αντάρτικου πόλης.
Ο νόμος Παπαληγούρα το 2004 ήταν αποτέλεσμα της 11/9. Ουσιαστικά τότε συστρατεύτηκαν σαν σκυλάκια πίσω από τις ΗΠΑ όλη η διεθνής κοινότητα και η Ελλάδα μαζί.
Έφτιαξαν τον 2ο αντιτρομοκρατικό νόμο, έκαναν συμφωνίες με την ΕΕ για ανταλλαγή πληροφοριών σε αστυνομικό και δικαστικό επίπεδο μεταξύ Ελλάδας- ΕΕ- ΗΠΑ σε θέματα εντός εισαγωγικών τρομοκρατίας.
Και γεγονότα τα οποία έγιναν αργότερα, οι υποκλοπές που ο ίδιος ο Βουλγαράκης ήρθε εδώ και είπε ότι οι Αμερικανοί είναι υπεύθυνοι και το είπε και τότε, φωτογράφιζε την αμερικανική πρεσβεία όπως και ο Ρουσόπουλος και ο Παπαληγούρας.
Και οι υποκλοπές λοιπόν ήταν οδηγία των Αμερικανών για τις οποίες ήταν σύμφωνος και ο Βουλγαράκης και η ελληνική κυβέρνηση, ήταν γνώστες της κατάστασης αλλά απλά θέλανε να αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους, και οι απαγωγές των Πακιστανών για τις οποίες πάλι ήταν υπεύθυνος ο Βουλγαράκης και για τις οποίες εμείς τον στοχοποιήσαμε, ήταν αποτέλεσμα του πολέμου κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’. Είναι διαδικασίες που ακολούθησαν οι Αμερικανοί στο Γκουαντάναμο.
Δηλαδή, όχι συλλήψεις με εισαγγελέα & με το νόμο, κουκούλα στο κεφάλι, απαγωγή, κράτηση σε μυστικά κέντρα κράτησης και ανακριτικές μεθόδους όπως ο εικονικός πνιγμός.
Αυτά έγιναν στους Πακιστανούς, απαγωγή, δεν ξέραμε καν που κρατήθηκαν, δεν ήταν κανονικοί κρατούμενοι και η απόδειξη είναι ότι έχουν πει οι Αμερικανοί για το Γκουαντάναμο.
Είχαν πει ότι δεν είναι ποινικοί κρατούμενοι, δεν υπάγονται στο εθνικό δίκαιο των ΗΠΑ, δεν είναι ούτε αιχμάλωτοι πολέμου να τους καλύπτει η συνθήκη της Γενεύης.
Είναι «παράνομοι μαχητές» και τους κάνουμε ό,τι θέλουμε, τους βασανίζουμε, τους κρατάμε επ’ αόριστο, ούτε καν κατηγορίες υπάρχουν. Αυτός είναι ο πόλεμος κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’ στη πραγματικότητα!
Αυτός είναι ο πόλεμος της τρομοκρατίας, όχι κατά της τρομοκρατίας.
Αυτά λοιπόν έχουν συμβεί και στην Ελλάδα.
Αντιτρομοκρατικοί νόμοι, συμφωνίες, απαγωγές, υποκλοπές, νόμος για να καταγράφονται οι κλήσεις των τηλεπικοινωνιών που έγινε το 2004 ή το 2005 αν θυμάμαι καλά, επί Βουλγαράκη.
Αυτά είναι στα πλαίσια του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας», όχι για την ασφάλεια των πολιτών αλλά για την ασφάλεια του συστήματος, έχει διαφορά, να το αποσαφηνίζουμε.
Η επίθεση αυτή τον Γενάρη του ’07 έγινε σε μια περίοδο που μαινόταν και το αντάρτικο κατά της αμερικάνικης κατοχής στο Ιράκ και υπήρξε και ο πόλεμος όπου μετά από δεκαετίες ηττήθηκαν για πρώτη φορά οι Ισραηλινοί το 2006 από τη Χεσμπολάχ στο Λίβανο.
Είναι σίγουρο ότι πολλοί στη Μέση Ανατολή απ’ αυτούς που πλήττονται από τον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’, στη Παλαιστίνη, στη Λωρίδα της Γάζας, στη Δυτική Όχθη, στο Λίβανο, στη Μ.Ανατολή γενικότερα και στο Ιράκ, ότι πανηγύρισαν με αυτή την επίθεση. Γιατί ήταν σαν να μεταφέρουμε τον πόλεμο από το μέτωπο της Μ. Ανατολής στα μετόπισθεν.
Γι’ αυτό είναι ένα πράγμα που δεν θα το ξεχάσουν ποτέ οι Αμερικανοί & δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ.
Και εσείς θα μας καταδικάσετε για αυτούς. Δεν θα μας καταδικάσετε για λογαριασμό της ελληνικής κοινωνίας.
Οι ΗΠΑ, τι είναι αυτό το κράτος, το κράτος της «δημοκρατίας», της «ελευθερίας» για το οποίο ο Έλληνας επόπτης στατικής φύλαξης δεν ήξερε τίποτα, ούτε για το πραξικόπημα του ’67;
Όχι μόνο ο επόπτης αλλά και ο άλλος αστυνομικός ο οποίος είπε ότι δεν είχε γεννηθεί το ’67 αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.
Λοιπόν το κράτος αυτό εναντίον του οποίου έγινε η επίθεση και για την οποία θα μας καταδικάσετε, το κράτος αυτό το οποίο αγωνίζεται για την «δημοκρατία», την «ελευθερία», τα «ανθρώπινα δικαιώματα», φτιάχτηκε από Βρετανικής καταγωγής Αγγλοσάξονες αποίκους σε μια χώρα στην οποία αφού κατέσφαξαν τους ιθαγενείς, έφεραν στη συνέχεια μαύρους δούλους να δουλεύουν στα κτήματα και τα λατιφούντια των τσιφλικάδων και των μεγαλογαιοκτημόνων.
Οι πατέρες της αμερικάνικης δημοκρατίας, οι Τόμας Τζέφρερσον και Τζώρτζ Ουάσιγκτον δουλοκτήτες ήταν. Από τα τέλη του 19ου αιώνα και μετά έπαψε η πολιτική του απομονωτισμού που είχε η Αμερική τότε – η Ευρώπη να ασχολείται με τις υποθέσεις της, η Αμερική με τις δικές της υποθέσεις -, και ξεκίνησε η εκστρατεία για την αμερικανική ηγεμονία την οποία κατόρθωσε μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο αφού οι Ευρωπαίοι μακελεύτηκαν μεταξύ τους.
Δεν υπήρξε δικτατορία που αυτοί οι υποστηρικτές της ‘‘δημοκρατίας’’ να μην την στήριξαν, να μην την χρηματοδότησαν, να μην την υποκίνησαν οι Αμερικανοί.
Η πρώτη τους εμπλοκή στον ψυχρό πόλεμο ήταν στον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα το 1947- ’49.
Χωρίς την υποστήριξή τους, χωρίς τον εξοπλισμό και την οικονομική υποστήριξη που παρείχαν δεν θα είχε ηττηθεί ο Δημοκρατικός Στρατός και δεν θα είχαν νικήσει οι μοναρχοφασίστες, αυτοί οι οποίοι στηρίχτηκαν σε όλο το δοσιλογικό μηχανισμό της κατοχής, στους χίτες και τους ταγματασφαλίτες.
Όλα τα σώματα ασφαλείας, η ελληνική χωροφυλακή, το μηχανοκίνητο, η αστυνομία πόλεων ήταν συνεργάτες των Γερμανών γιατί όπως είπα προηγουμένως ανέκαθεν τα σώματα ασφαλείας στην Ελλάδα ήταν προδότες και συνεργάτες κάθε ξένου δυνάστη και καταπιεστή σε αυτή τη χώρα.
Η πρώτη τους λοιπόν αποστολή ήταν στον εμφύλιο πόλεμο για να ηττηθεί ο Δημοκρατικός Στρατός.
Ακολούθως οι πρέσβεις , ο Πιουριφόι αν θυμάστε καλά, οι πρέσβεις στην Ελλάδα κινούσαν τα νήματα, ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις, στη δεκαετία του ’50 για παράδειγμα.
Επέβαλαν συμφωνίες να έρχονται οι πολυεθνικές επιχειρήσεις να έχουν φορολογικές ατέλειες, να επενδύουν και να επιδοτούνται από το ελληνικό κράτος.
Έφτιαξαν τις αμερικανικές βάσεις, η κυβέρνηση Παπάγου το έκανε αυτό και επειδή δεν είχανε τη δεκαετία του ’60 ένα καθαρά αμερικανικό κόμμα που να στηριχτούν, η μόνη τους εναλλακτική λύση ήταν οι συνταγματάρχες το ’67. Γιατί; Γιατί το μόνο αμερικάνικο κόμμα που υπήρξε ήταν του Παπάγου, ο Συναγερμός, αυτός που έφερε τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα. Τον Παπάγο οι ίδιοι οι Αμερικανοί τον επέβαλαν στη χώρα το ’49 ως αρχιστράτηγο σε αντίθεση με αυτό που ήθελαν ο Παύλος και η Φρειδερίκη, η μοναρχία δηλαδή. Μετά όμως δεν είχαν να στηριχτούν σε κανένα κόμμα.
Η ΕΡΕ του «εθνάρχη» Καραμανλή που τον διόρισε ο Παύλος(εννοεί ως πρωθυπουργό) σαν να ήταν ο κηπουρός του, δεν ήταν ένα καθαρά αμερικάνικο κόμμα.
Ήταν ένα κόμμα που κατά βάση ήταν υπό τον έλεγχο του παλατιού. Το ’67 οι Αμερικανοί δεν είχαν ένα πολιτικό κόμμα να κυβερνήσει και η εναλλακτική ήταν οι συνταγματάρχες.
Και στην Κύπρο το πραξικόπημα που έγινε κατά του Μακαρίου αυτοί το υποκίνησαν γιατί ο Μακάριος ενώ ήταν αντικομμουνιστής δεν ήταν ακριβώς ένα φιλοδυτικό πολιτικό πρόσωπο, είχε ανοίξει παρτίδες και με το ανατολικό μπλόκ.
Ο Κίσινγκερ τον αποκαλούσε ‘‘ ο Κάστρο της Μεσογείου’’.
Αυτά είναι κάποια επιτεύγματα των Αμερικανών που κάθε κυβέρνηση που υπήρχε σε αυτό τον τόπο τους προσκύνησε δουλικά. Δεν υπήρχε στην Λ. Αμερική δικτατορία, της Ουρουγουάης, του Βιντέλα στην Αργεντινή, του Πινοσέτ στη Χιλή, της Βραζιλίας ή χούντες στη Κ. Αμερική που να μην ήταν από πίσω οι Αμερικανοί.
Το ’54 ανέτρεψαν τον πρόεδρο της Γουατεμάλα, τον Τζιάκομο Άρμπενζ. Εκεί βγήκε και ο όρος μπανανία που λέμε σήμερα. Γιατί πίσω από το πραξικόπημα ήταν μια αμερικάνικη πολυεθνική, η United Fruit Company, μπανάνες εμπορευόταν και μεγαλομέτοχός της ήταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζων Φόστερ Ντάλες.
Από τότε βγήκε αυτή η έκφραση για κράτη – μαριονέτες και ανδρείκελα. Μπανανίες!
Την προηγούμενη χρονιά ανέτρεψαν τον Μοσαντέκ στο Ιράν για τα πετρέλαια και έβαλαν τον Σάχη.
Δεν υπήρξε λοιπόν, αυτοί για τους οποίους θα μας δικάσετε, για λογαριασμό τους, δεν υπήρξε δικτατορία ή τάγματα θανάτου που να μην τα έχουν εκπαιδεύσει οι Αμερικανοί στο Λάγκλεϊ και να μην τα έχουν χρηματοδοτήσει οι Αμερικανοί, το ‘‘δημοκρατικό’’ έθνος που παλεύει για τα ‘‘ανθρώπινα δικαιώματα’’ σε όλο τον κόσμο.
Στην Ελλάδα δεν υπήρξε κυβέρνηση και από το ’74 και μετά, είτε η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ που εναλλάχτηκαν στην εξουσία οι οποίες να μην έχουν την συγκατάθεση και την υποστήριξη των Αμερικανών.
Σήμερα ειδικά με την κρίση είναι ένα από τα αφεντικά της χώρας. Ένας από αυτούς τους υπερεθνικούς οργανισμούς είναι το ΔΝΤ.
Η ΕΚΤ, η ΕΕ και ο ΕΜΣ είναι όργανα της ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ. Το ΔΝΤ όμως είναι των Αμερικανών.
Είναι ένας οργανισμός που φτιάχτηκε από τους Αμερικανούς και έχει συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους ότι ο εκάστοτε διευθυντής ή διευθύντρια θα είναι του χεριού τους, θα είναι της αρεσκείας τους.
Και η Λαγκάρντ και ο Στρος Καν είναι του χεριού των Αμερικανών. Οποιοσδήποτε διευθυντής του ΔΝΤ.
Οι Αμερικανοί εκτός από αυτά που έχουν κάνει στο παρελθόν ευθύνονται και για αυτά που γίνονται τώρα.
Γιατί; Γιατί κατέχουν την παγκόσμια ηγεμονία στο καπιταλιστικό σύστημα διεθνώς. Μαζί φυσικά με τους Ευρωπαίους, όμως οι Ευρωπαίοι είναι ουρά αυτών και η Κίνα είναι μια περιφερειακή δύναμη.
Για την πολιτική που εφαρμόζεται από το 2010 και μετά φταίνε και οι ΗΠΑ.
Αυτός είναι ό ένας πυλώνας της εξουσίας σήμερα στην πραγματικότητα. Αυτούς υπηρετείτε στην πραγματικότητα.
Και το ΔΝΤ υπηρετείτε, και την ΕΚΤ, και την ΕΕ, και τον ΕΜΣ.
Το ελληνικό κράτος που εσείς εκπροσωπείτε είναι ένα ανδρείκελο αυτών που επέβαλαν αυτές τις πολιτικές τα τελευταία 7 χρόνια.
Οι ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για την οικονομική κρίση γιατί από εκεί ξεκίνησε το 2007. Από τράπεζες αμερικανικές και διεθνοποιήθηκε.
Και για την πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα είναι υπεύθυνες αυτές( οι ΗΠΑ).
Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Το μόνο ότι όπως είπα και για την στάση των αστυνομικών που φυλάσσουν το κτίριο της πρεσβείας, ότι στην πραγματικότητα την ίδια στάση έχετε και εσείς, είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι, εκ του θεσμικού σας ρόλου.
Για μένα Έλληνες δικαστές που δικάζουν Έλληνες αγωνιστές για ένα χτύπημα από το οποίο δεν κινδύνευσαν καν Έλληνες πολίτες – ούτε καν οι Έλληνες αστυνομικοί που το φύλαγαν-, είναι προδοτική πράξη.
