ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ 23ης /2/2018 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Β΄ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΝΤ.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Θέλω να κάνω μια τοποθέτηση γιατί οι βασικοί μάρτυρες για την Τράπεζα της Ελλάδας έχουν καταθέσει, δηλαδή οι υπάλληλοι security της ΤτΕ και της Τράπεζας Πειραιώς. Θέλω όμως να ξεκινήσω για να αντιπαρατεθώ στον ισχυρισμό περί ‘‘ενδεχόμενου δόλου’’ και τι αποδεικνύεται από τις καταθέσεις των συγκεκριμένων μαρτύρων.
Θα ξεκινήσω πρώτα από τον κ. Ντάβο που ήταν από την Εφημερίδα των Συντακτών. Του έκανα ερώτηση όταν κατέθεσε για το τι είπε προανακριτικά σε σχέση με το σημείωμα που έγραψε για το προειδοποιητικό τηλεφώνημα που ήταν σαφέστατο. Το μήνυμα που διατυπώθηκε 2 φορές στο προειδοποιητικό τηλεφώνημα έλεγε ότι ‘‘στην οδό Αμερικής μεταξύ Σταδίου και Πανεπιστημίου μπροστά στην Τράπεζα της Ελλάδας υπάρχει αυτοκίνητο με 75 κιλά εκρηκτικά και θα εκραγεί σε 45΄λεπτά. Να εκκενωθούν τα κτίρια’’.
Στο πρωτοβάθμιο ο μάρτυρας είχε καταθέσει, ‘‘θυμάμαι ότι ο άγνωστος που τηλεφώνησε είχε μια αγωνία. Έλεγε ‘‘σύντομα, βιάσου’’, μου ζητούσε να του επαναλάβω αυτά που μου είπε, ισχύει αυτό που λέτε, λέει ο κ. Ντάβος, ότι μου είπε βιάσου, ότι θα εκραγεί σε 45΄ λεπτά. Επιβεβαιώνω ό, τι έχω καταθέσει’’.
Αυτή η μαρτυρία από μόνη της δείχνει άτομο ή άτομα που είχαν τον ενδεχόμενο δόλο ότι μπορεί να υπάρχουν παραλείψεις κατά την διάρκεια του περιστατικού και αποδέχονται ή αδιαφορούν στο να τραυματιστούν ή να πληγούν άνθρωποι; Από την κατάθεση του συγκεκριμένου μάρτυρα;
Και μετά από τις ίδιες καταθέσεις των ίδιων των υπαλλήλων security, και του κ. Καραμπαράκη, και του κ. Καλορίτη – ο κ. Καραμπαράκης το επιβεβαίωσε χαλαρά – ο κ. Καλορίτης είπε σαφέστατα ότι την ευθύνη την είχε η αστυνομία. Και ο κ. Τσιρίτας και ο κ. Μουστρούφας τα ίδια είπανε.
Βέβαια μπορεί να μου πούνε ότι αυτά είναι υποκειμενικές ερμηνείες των υπαλλήλων, τα πραγματικά περιστατικά δείχνουν άλλα. Τα πραγματικά περιστατικά όμως, η σαφήνεια των 2, όχι ενός, προειδοποιητικών τηλεφωνημάτων, η σαφήνεια του τόπου, η τοποθεσία, το χρονικό περιθώριο δεν δείχνουν αντικειμενικά άτομα τα οποία έχουν τον ενδεχόμενο δόλο σύμφωνα με την απόφαση να πληγούν άνθρωποι άσχετοι με τον στόχο.
Και να πω ότι και σε προηγούμενες επιθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα έχουν παρθεί όχι ένα, αλλά 2 προειδοποιητικά τηλεφωνήματα όπως στο υπουργείο Οικονομίας που και εκεί υπήρξε πρόβλημα.
Και να υπενθυμίσω ότι σε αυτή την περίπτωση, γυναίκα πολίτης που είχε τραυματιστεί ελαφρά γιατί η αστυνομία δεν απέκλεισε τον χώρο, είχε πάρει αποζημίωση από το ελληνικό δημόσιο και μάλιστα, η απόφαση του αστικού δικαστηρίου έλεγε ότι την ευθύνη την είχε η αστυνομία που δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα.
Και αυτήν την απόφαση την είχαμε καταθέσει στην Α΄ δίκη που εκδίκαζε την επίθεση στο υπουργείο Οικονομίας. Υπάρχει και περίπτωση μάλιστα, και αυτό το αναφέρω γιατί και εκεί η προειδοποίηση ήταν σαφής, ότι όταν είχε γίνει το προειδοποιητικό τηλεφώνημα για την βόμβα στα γραφεία της πολυεθνικής Shell στο Π. Φάληρο, επειδή ο μαλάκας ο υπάλληλος της Ελευθεροτυπίας το έκλεισε το τηλέφωνο, τότε τα άτομα της οργάνωσης είχαν τηλεφωνήσει στην ίδια την άμεση δράση και είχαν προειδοποιήσει ότι έχει τοποθετηθεί αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός. Αυτά και μόνο τα γεγονότα, υποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει, όχι άμεσος δόλος , ούτε ενδεχόμενος δόλος.
Προσέξτε όμως τι λέει η απόφαση του πρωτοβάθμιου που θα την σχολιάσω. Αρχικά, λέει στην σελίδα 900,‘‘ο πρώτος κατηγορούμενος – για μένα λέει – υποστήριξε ότι δεν επιδίωκαν τον θάνατο ή τον τραυματισμό ανθρώπων και ότι προς τούτο έλαβαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα, δηλαδή, προεiδοποίησαν τηλεφωνικά τις αρχές για την επικείμενη έκρηξη δίνοντας την χρονική δυνατότητα να αποκλείσουν τον χώρο και να απομακρύνουν τον κόσμο από την συγκεκριμένη περιοχή ενώ προκάλεσαν την έκρηξη σε ώρα που δεν λειτουργούσαν οι υπηρεσίες αλλά και τα πέριξ αυτής γραφεί και καταστήματα’’.
Μέχρι εδώ όλα καλά, συμφωνούμε. Τι λέει όμως παρακάτω; ‘‘ Ότι υπήρχε λέει άμεση επίγνωση από τους δράστες – δηλαδή εγώ και οι λοιποί δράστες – είχαν απόλυτη επίγνωση ότι στη συγκεκριμένη περιοχή του κέντρου της Αθήνας με την πυκνή δόμηση κα τα πολυώροφα κτίρια, τα καταστήματα και τα γραφεία, η έκρηξη την οποία σκόπευαν και ήθελαν να προκαλέσουν και εντέλει την προκάλεσαν ήταν τόσο μεγάλης ισχύος και έντασης, μπορούσε οπωσδήποτε να πλήξει άτομο ή άτομα απροσδιορίστου αριθμού και ταυτότητας τα οποία θα βρίσκονταν εντός των χώρων. Γιατί δεν θα αντιλαμβάνονταν την επιχείρηση της αστυνομίας, γιατί θα υποτιμούσαν τον κίνδυνο, δεν θα προλάβαιναν ή δεν θα ήθελαν για οποιοδήποτε λόγο – έτσι λέει – να συμμορφωθούν στις εντολές των αστυνομικών. Το ενδεχόμενο αυτό γνώριζε οπωσδήποτε ο κατηγορούμενος και οι συναυτουργοί του’’.
Αλήθεια από πού αποδεικνύεται ότι γνώριζαν αυτοί που έκαναν την επίθεση αυτό που οι ίδιοι οι μάρτυρες περιέγραψαν, ότι η αστυνομία δεν θα έμπαινε μέσα στην (οδό) Αμερικής να τους ειδοποιήσει; Από πού προκύπτει αυτό; Από πού αποδεικνύεται; Παρακάτω λέει ότι, ‘‘αυτό το ενδεχόμενο δεν είναι απλώς και μόνο θεωρητικό, ότι είναι ιστορικά αποδεδειγμένο’’.
Ναι, στο υπουργείο Οικονομίας (το 2005) και το γνωρίζει αυτό μέλος του δικαστηρίου σας που ήταν στην πρώτη δίκη, έχει γίνει αυτό, αλλά τι σημαίνει αυτό; Ότι επειδή έχει γίνει μία φορά στο υπουργείο Οικονομίας, σημαίνει ότι θα ξανασυμβεί; Ποιος το ξέρει αυτό το πράγμα; Τι είμαστε; Μέντιουμ;
Σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιθέσεων μπορώ να πω έχει γίνει κανονικός αποκλεισμός, στα 200 μέτρα από το σημείο της βόμβας για να μην υπάρχει το ενδεχόμενο να υπάρχουν πεζοί ή αυτοκίνητα να κινούνται μέσα στο περιφερειακό αυτό χώρο, να υπάρχει αποκλεισμός και εκκένωση των κτιρίων. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων που υπάρχουν βομβιστικές επιθέσεις με προειδοποίηση γίνεται αυτό.
Και λέει παρακάτω στο συμπέρασμα τελικά, ότι ‘‘επιδιώκοντας λοιπόν την γενικευμένη έκταση των φθορών ως εκδήλωση κατάλυσης της νομιμότητας γνώριζαν ως έμπειροι δράστες στην οργάνωση και εκτέλεση τέτοιων εγκλημάτων το σοβαρό ενδεχόμενο, ότι σε αυτή την γενικευμένη έκνομη κατάσταση που θα επικρατούσε όπως και επικράτησε στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, θα υπήρχε σοβαρότατος κίνδυνος για την σωματική ακεραιότητα και ζωή απροσδιορίστου αριθμού προσώπων που τυχόν βρίσκονταν εντός των πολυώροφων οικοδομών’’. Άρα καταλήγει παρακάτω, ‘‘τελώντας σε πλήρη επίγνωση του σοβαρού αυτού ενδεχομένου το αποδέχτηκαν – εγώ – και οι υπόλοιποι δράστες χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό και αναστολή εκλαμβάνοντάς το ως παράπλευρη απώλεια’’.
Από πού προκύπτει ότι γνώριζαν οι δράστες ότι θα γινόταν αυτή η κατάσταση που περιέγραψαν οι μάρτυρες; Από πουθενά. Αλλά το γεγονός ότι εδώ βάζει ότι το εκλαμβάνουμε αυτό ως ‘‘παράπλευρη απώλεια’’, αυτό είναι μεγάλη υποκρισία.
Θυμάστε ότι σας είχα πει ότι οι λέξεις και οι έννοιες δεν είναι ουδέτερες. Σας είχα πει στην πρώτη συνεδρίαση πως είχε βγει η λέξη τρομοκρατία και ότι ουσιαστικά αποτελεί κρατική δραστηριότητα.
Ο όρος ‘‘παράπλευρες απώλειες’’ είναι έκφραση που χρησιμοποίησε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ όταν το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί με την συνδρομή του ελληνικού σας κράτους βομβάρδιζαν την Γιουγκοσλαβία το 1999 και σκότωναν πολίτες. Ήταν μόνο πολίτες τα θύματα αυτού του πολέμου. Αυτές ήταν οι ‘‘παράπλευρες απώλειες’’. Και μας τις χρεώνει ένα δικαστήριο σε εμάς, ότι είχαμε σκοπό να έχουμε ‘‘παράπλευρες απώλειες’’; Ότι αδιαφορήσαμε αν πληγούν κάποιοι και ότι αυτό είναι ‘‘παράπλευρες απώλειες; Αυτό είναι υποκρισία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας διακόψω λίγο; Είπατε προηγουμένως το ελληνικό σας κράτος. Εσείς διαφωνείτε με την λέξη κράτος αλλά γιατί βγάζετε έξω τον εαυτόν σας; Δεν είμαστε όλοι Έλληνες πολίτες;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Άλλο το κράτος και άλλο οι πολίτες. Ταυτίζετε το κράτος με την κοινωνία γενικότερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως διαφωνείτε με την έννοια του κράτους;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ε, ναι, αναρχικός είμαι. Φυσικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό ήθελα να ρωτήσω.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Να κάνω μια ερώτηση; Ποια είναι η εκτίμησή σας για την αστυνομία και τα όργανά της;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Πιστεύω ότι είναι όργανα των αφεντικών, της οικονομικής και πολιτικής ελίτ της χώρας.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Ως εργαζόμενοι πώς εκτελούν κατά την δική σας άποψη τα καθήκοντά τους;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Η άποψή μου είναι αυτή που σας είπα. Θεωρώ ότι τα σώματα ασφαλείας σε γενικές γραμμές είναι όργανα της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Ζούμε σε μια κοινωνία ταξική, είναι όργανα των αφεντικών.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Εκτελούνε τα καθήκοντά τους με επιτυχία;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Σε σχέση με τι; Τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας, την Βρεκουλέσκου π.χ. τους φυλάνε καλά. Τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους βουλευτές τους φυλάσσουν καλά. Τα κτίρια τα κρατικά τα φυλάνε καλά, το Μαξίμου, το φρουρεί καλά η αστυνομία. Σε αυτήν την αρμοδιότητα κάνει άψογα τη δουλειά της.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Σε ποιά δεν την κάνει καλά;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει κάτι άλλο. Αυτή είναι η δουλειά της.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Σε τι πιστεύετε κύριε ότι δεν κάνει καλά την δουλειά της;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Σας είπα η αστυνομία έχει αυτόν τον ρόλο, και κανέναν άλλο. Δεν μπορώ να απαντήσω σε μια μερώτηση τι δεν κάνει καλά. Η δουλειά που κάνει δεν είναι η προστασία του πολίτη, να το ξεκαθαρίσω.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Πείτε λοιπόν ότι δεν είναι για να τον προστατεύει;
ΡΟΥΠΑ: Στην προκειμένη περίπτωση δεν τον προστάτεψε.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Η αρμοδιότητα της αστυνομίας δεν είναι η προστασία του πολίτη. Είναι η μονοπώληση της απονομής δικαιοσύνης από το κράτος.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Αφού λοιπόν δεν προστατεύει τον πολίτη, πώς εσείς εμπιστευτήκατε ως μέλος της οργάνωσης ή αυτός που έκανε αυτή την ενέργεια, πώς εμπιστευτήκατε την αστυνομία αφού δεν κάνει καλά την δουλειά της;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Αν η οργάνωση είχε την ευχέρεια να κάνει η ίδια τον αποκλεισμό όπως έχει γίνει σε μια περίπτωση του δυτικοευρωπαϊκού αντάρτικου, π.χ. στο Βέλγιο όταν μια οργάνωση είχε βάλει βόμβα σε μια πολυεθνική τράπεζα είχε η ίδια εκκενώσει τον χώρο, εάν εμείς είχαμε την δυνατότητα αυτή θα το κάναμε εμείς, φυσικά δεν θα εμπιστευόμαστε την αστυνομία.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Ως μέλος λοιπόν αυτής της οργάνωσης ξέρατε ότι η αστυνομία – έτσι υποστηρίζετε – δεν έκανε καλά την δουλειά της στο χρηματιστήριο.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Δεν είπα αυτό για το χρηματιστήριο.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Στο υπουργείο Οικονομικών. Δεν έκανε καλά την δουλειά της στην Shell.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Όχι, για την Shell δεν ισχύει…
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Ως μέλος αυτής της οργάνωσης μετά από 14 χρόνια…
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Είπα ότι το γεγονός ότι στο υπουργείο Οικονομίας έγινε αυτό που έγινε, δεν σημαίνει ότι θα ξαναγινόταν αυτό το πράγμα.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Αφού ξέρετε κ. κατηγορούμενε ότι έχει επαναληφθεί.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Στο χρηματιστήριο για παράδειγμα δεν έγινε αυτό το πράγμα. Ήσασταν στην δίκη για το χρηματιστήριο. Στο χρηματιστήριο την ευθύνη για το ότι μείνανε οι υπάλληλοι security μέσα δεν την είχε η αστυνομία, την είχε ο κανονισμός ασφαλείας. Το θυμάστε καλά. Είχε έρθει η κ. Κοκκίνη και ο κ. Πολυταρίδης και οι υπάλληλοι security, ο κ. Μαυροειδάκος αν θυμάστε καλά έλεγε ότι ο κανονισμός τους υποχρέωνε να μείνουν μέσα και θα πάνε στο υπόγειο. Και δεν το αρνήθηκε.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Στο υπουργείο Οικονομικών κ. κατηγορούμενε τι έγινε;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Μα το είπα από μόνος μου. Το γεγονός ότι έγινε αυτό στο υπουργείο Οικονομίας δεν σημαίνει ότι εμείς ή οποιοσδήποτε άλλος που προβαίνει σε μια τέτοια ενέργεια θα πίστευε ότι θα ξαναγινόταν ατό το περιστατικό.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν ενδεχόμενο αφού αυτή ήταν η κρίση…
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εάν βάλουμε στατιστικά σε πόσες ενέργειες και θα επιχειρηματολογήσω και παρακάτω σε πόσα περιστατικά έχουν γίνει οι πρέπουσες ενέργειες, αποκλεισμοί και εκκενώσεις, είναι πολύ περισσότερες.
Και θα απαντήσω σε όσα είπε ο κ. εισαγγελέας της πρώτης δίκης ο κ. Λιόγας, – ήσασταν παρών -, εγώ δεν ήμουν παρών, αλλά τα διάβασα αργότερα, σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από το υπουργείο Οικονομίας και στην περίπτωση του Επαναστατικού Αγώνα και σε άλλες ενέργειες, δεν υπήρξε ποτέ τραυματισμός ή να πληγούν άνθρωποι παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Στην Ελλάδα έχουν μπει εκατοντάδες βόμβες. Ο ΕΛΑ στην εικοσαετία που έδρασε έβαλε περίπου 120 βόμβες. Εκτός από την περίπτωση που σκότωσε με τηλεχειριστήριο αστυνομικό στον Περισσό, οι υπόλοιπες ενέργειες ήταν με προειδοποιητικό τηλεφώνημα για υλικές ζημιές. Δεν υπήρξε παράπλευρος τραυματισμός. Οπότε με βάση το πόσα περιστατικά έχουν γίνει…
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Δηλαδή αυτός που έκανε αυτή την ενέργεια (στην ΤτΕ) ήταν σίγουρος ότι την συγκεκριμένη ενέργεια ενώ από την εμπειρία μέχρι τώρα η κρίση των μελών της οργάνωσής σας λέει ότι δεν φέρθηκε σωστά η αστυνομία, πάντα αμέλεια δείχνει, έτσι λέτε σε κάποια περιστατικά.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Είπαμε για το ένα περιστατικό στο υπουργείο Οικονομίας.
ΡΟΥΠΑ: Αν μη τι άλλο, τους υπαλλήλους των αφεντικών της Τράπεζα της Ελλάδας θα έπρεπε να τους προσέξει λίγο, δεν είναι και μετανάστες!
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Για την συγκεκριμένη ενέργεια πώς ήσασταν σίγουροι….;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Όπως ήμασταν σίγουροι και για την Eurobank της Αργυρούπολης κυρία δικαστή που έγινε μετά το υπουργείο Οικονομίας όπου εκεί κάποιο περιπολικό της αστυνομίας είχε δει και τους δράστες, έγινε κανονικός αποκλεισμός στα 200 μέτρα που λέει το ΤΕΕΜ και η αστυνομία και δεν υπήρξε τραυματισμός ούτε προέκυψε κίνδυνος για πολίτες. Είχε αποκλειστεί η οδός Γερουλάνου, ο παράδρομος της Βουλγιαγμένης, είχε αποκλειστεί η Βουλιαγμένης, δεν υπήρχε ούτε πεζός, ούτε αυτοκίνητα. Ήταν μετά το περιστατικό στο υπουργείο Οικονομίας.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Και τώρα είχε γίνει αποκλεισμός.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Όχι, δεν έγινε αποκλεισμός σωστά. Αυτό αποδείχθηκε. Γιατί πέρα από τον αποκλεισμό θα έπρεπε να μπούνε μέσα να ειδοποιήσουν τους υπαλλήλους. Και αυτό λένε οι μάρτυρες ότι θα έπρεπε να κάνει η αστυνομία. Και να πω και κάτι άλλο. Θυμάστε στο υπουργείο Απασχόλησης τι είχε γίνει;
Ότι ο ειδικός φρουρός είχε βάλει τον πολίτη, έναν άστεγο από την πλατεία Κουμουνδούρου να μετακινήσει το σακ-βουαγιάζ με την βόμβα, να το μετακινήσει 4 μέτρα από την είσοδο του υπουργείου στο ρείθρο του πεζοδρομίου; Αυτό το ενδεχόμενο ποιος θα το ήξερε; Αυτή την βλακεία που έκανε ο αστυνομικός ο ‘‘μάχιμος’’, ο ‘‘προστάτης του πολίτη’’, ποιος θα ήξερε αυτό το ενδεχόμενο;
Μα μιλάμε για τρέλες τώρα; Το θυμάστε αυτό; Εμείς τον είχαμε καλέσει αυτόν τον αστυνομικό να καταθέσει, με δικό μας αίτημα.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Αυτό προηγήθηκε αυτής της ενέργειας.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ποιάς ενέργειας;
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Της Τράπεζας της Ελλάδας.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Και λοιπόν;
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Θέλω να σας πω, αυτός που έκανε την ενέργεια που μας ενδιαφέρει τώρα, πώς είναι σίγουρος ότι ως δια μαγείας θα λειτουργήσει κατά την δική σας άποψη σωστά η αστυνομία και θα εκκενωθούν τα κτίρια και δεν θα κινδυνέψει κανείς; Πώς ήσασταν σίγουροι; Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ακόμα και για λόγους πολιτικού κόστους. Θυμάστε ότι ο Βουλγαράκης είχε δεχτεί πιέσεις για το υπουργείο Οικονομίας και τον ψάχνανε οι δημοσιογράφοι γι’ αυτό. Θα είχε η αστυνομία και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης οφέλη από το να πληγούν πολίτες από μια τέτοια επίθεση; Τον θυμάστε αυτό τον ντόρο που έγινε; Με βάση αυτό και με βάση και την στατιστική και το πολιτικό κόστος που μπορεί να έχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, σαφέστατα, είμαι σίγουρος.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Και ένα τελευταίο. Αφού λέτε ότι αυτός που έκανε αυτή την ενέργεια δεν υπολόγιζε αυτό το ενδεχόμενο, δεν θα μπορούσε επειδή έφυγε με μοτοσυκλέτα, νύχτα ήταν, οι δρόμοι ήταν άδειοι, με κόκκινο πέρασε, δεν θα μπορούσε να φωνάξει, να προειδοποιήσει, αφού μου λέτε….
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Δεν σας απαντάω γιατί αυτή η ερώτηση…
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Γιατί είναι βλακώδης!
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εγώ δεν είπα τίποτα.
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Όχι, να μου πείτε.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Μπορείτε να με αφήσετε να συνεχίσω;
2ος ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Κυρία πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, εσείς θα κρίνετε αν πρέπει να το πω, ο κ. κατηγορούμενος και απευθύνομαι στον ίδιο για να καταλάβει το πώς αντιμετωπίζει την υπεράσπιση της κατηγορίας, έχω να πω λοιπόν στο στάδιο αυτό ζητήσατε τον λόγο για να….
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Για να σχολιάσω κάποιες μαρτυρίες.
2ος ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Κάνετε σχολιασμό με το 358 του Κ.Π.Δ. Και αυτό το λέω μήπως θα έπρεπε να συνεννοηθείτε με την κυρία συνήγορό σας για το εξής ζήτημα. Όταν εσείς τελειώσατε τον σχολιασμό των μαρτύρων, αρχίσατε και κάνατε…
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Δεν τελείωσα τον σχολιασμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγνώμη, εγώ διέκοψα τον σχολιασμό. Έκανα μια διευκρινιστική ερώτηση, τι εννοούσατε με την φράση το ‘‘το δικό σας κράτος’’. Εκεί λοιπόν εγώ διέκοψα τον σχολιασμό.
2ος ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Ναι, εγώ άλλο ήθελα να πω. Επειδή πήρε αφορμή ο κ. κατηγορούμενος και ουσιαστικά εκθέτει τις απόψεις του επί της κατηγορίας και αν θεμελιώνεται ή όχι και είναι μοιραίο όταν εκθέτει τις απόψεις του να υπόκειται σε ερωτήσεις, μήπως είναι καλύτερο να συνεννοηθεί με την κυρία συνήγορο για το αν πρέπει να υπεισέλθει πέραν από τον σχολιασμό με το 358…. Αυτό ήθελα να πω.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Δεν έχω κανένα πρόβλημα να απαντήσω. Μπορώ να συνεχίσω κυρία πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα συνεχίσετε τον σχολιασμό;
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Βεβαίως θα συνεχίσω.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Αν μου επιτρέπεται, για την παρέμβαση της κυρίας εφέτου, ήθελα να πω ότι ο ενδεχόμενος δόλος δεν στοιχειοθετείται ούτε αποδεικνύεται από την κρίση των κατηγορουμένων ή των μελών της οργάνωσης, σε καμία περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν εξετάζουμε αυτό τώρα.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Επειδή έγιναν συγκεκριμένες ερωτήσεις…
ΡΟΥΠΑ: Ναι, αλλά το αναλύουμε όμως παρ’ όλα αυτά.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Και η κυρία εφέτης υπονόησε κάποια πράγματα, δεν στοιχειοθετείται σε καμία περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν είναι και το στάδιο αυτό της διαδικασίας.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Έστω, δεν είναι το στάδιο αυτό όμως επειδή πρέπει να απαντήσουμε.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Άρα κάνετε παρατυπίες.
ΡΟΥΠΑ: Δεν πειράζει.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Μπορώ να συνεχίσω κυρία πρόεδρε με το 358 (του Κ.Π.Δ.);
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω κάτι όμως; Είναι καλύτερα να σας παρακολουθούμε πάρα πολύ και να ρωτάμε και εμείς κάτι.
ΡΟΥΠΑ: Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Μα εγώ απάντησα στις ερωτήσεις που είχε η συνάδελφός σας, σας τις απάντησα. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Ούτε χρειάζεται να συνεννοηθώ κάτι με την συνήγορό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίζουμε με τις καταθέσεις των μαρτύρων.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Επειδή μας προσάπτει ‘‘παράπλευρη απώλεια’’ και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και ο εισαγγελέας της πρώτης δίκης που είπε τα ίδια πράγματα, πέρα από το ότι ‘‘παράπλευρη απώλεια’’ ήταν οι φόνοι πολιτών στην Γιουγκοσλαβία στον πόλεμο όπου το ελληνικό κράτος ήταν συνεργός, τον ρωτάγανε τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ οι δημοσιογράφοι: Κύριε γραμματέα, εδώ σκοτώνονται απλοί πολίτες και απαντάει, ε, αυτές είναι ‘‘παράπλευρες απώλειες’’. Αυτή ήταν η λογική τους, όχι αυτά που έχει κάνει ο Επαναστατικός Αγώνας –, την ίδια λογική είχε και ο πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας, των σωμάτων ασφαλείας σας, ο κ. Χρυσοχοΐδης και θα θυμίσω τι είχε πει σε μια δήλωση το 2010 όταν αστυνομικοί της ΟΠΚΕ είχαν σκοτώσει κατά λάθος έναν ‘‘λάθος’’ Αλβανό στον Βύρωνα το 2010.
Ήταν επιχείρηση καταδίωξης του Μαριάν Κόλα που είχε αποδράσει μετά από τα Τρίκαλα. Όταν σκότωσαν έναν ‘‘λάθος’’ Αλβανό, τον πυροβολήσανε 9 φορές, είχε πει ο Χρυσοχοΐδης την εξής φράση: ‘‘Μπορεί να σκοτώθηκε ένας άνθρωπος αλλά συνελήφθη ένας επικίνδυνος κακοποιός’’.
Αυτό είναι η λογική των ‘‘παράπλευρων απωλειών’’, δηλαδή ότι την δουλειά μας την κάναμε, τον συλλάβαμε τον Μαριάν Κόλα, τώρα ότι σκοτώθηκε ο Νικόλα Τόντι που δεν είχε καμία σχέση με τον Μαριάν Κόλα, ε, δεν είναι και τόσο σοβαρό! Αυτή είναι η λογική των ‘‘παράπλευρων απωλειών’’, όχι αυτά που κάνει ο Επαναστατικός Αγώνας. Δεν μιλάμε για τραυματισμούς ή σπάσιμο τζαμιών ή για ένα μικροτραυματισμό που έκανε ένα ράμμα. Μιλάμε για ανθρωποκτονία τελεσμένη.
Και το δικαστήριο του κράτους σας όταν έγινε η δίκη των αστυνομικών της ΟΠΚΕ έριξε την ευθύνη και στο ίδιο το θύμα. Μιλούσε για ‘‘συγκλίνουσα αμέλεια’’. Είχε αμέλεια ο Αλβανός που βρέθηκε σε ‘‘λάθος’’ σημείο κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ παρανόμων – αστυνομίας. Αυτά είναι ‘‘παράπλευρες απώλειες’’ και όχι αυτά που λέει η κυρία συνάδελφός σας (η πάρεδρος) ότι αν ξέραμε τι θα κάνει η αστυνομία σε κάθε περίπτωση.
Και να πω και κάτι άλλο για τα ενδεχόμενα γιατί συζητάμε για ενδεχόμενο δόλο.
Το δικό σας κράτος – το είπα και στην πρώτη συνεδρίαση – ευθύνεται με τις μνημονικές πολιτικές για θανάτους πολιτών, για αυτοκτονίες, με τις πολιτικές τις δικές του οι οποίες φέρανε φτώχεια, εξαθλίωση, αυτοκτονίες, πείνα, λοιμό. Μέχρι το 2014, λέγεται ότι αυτοκτόνησαν 4000 άνθρωποι. Αυτά έγιναν από σκόπιμες ενέργειες πολιτικές για την σωτηρία του συστήματος των τραπεζών που επλήγησαν από την κρίση, όπως η Τράπεζα Πειραιώς του κ. Σάλλα – τώρα δεν είναι επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς – όπως είναι η Τράπεζα της Ελλάδας, το φερέφωνο του Ντράγκι και παλιότερα του Ζ.Κ.Τρισέ που επέβαλαν αυτές τις πολιτικές.
Είναι υποκρισία να μιλάτε για εμάς, να λένε τα δικαστήρια για ‘‘παράπλευρες απώλειες’’ και για ενδεχόμενο δόλο τη στιγμή που το δικό σας το σύστημα έχει σκοτώσει ένα σωρό κόσμο με τις δικές του πολιτικές.
Εδώ λέμε για ένα περιστατικό που τα σώματα ασφαλείας σκοτώνουν έναν ‘‘λάθος’’ πολίτη γιατί η συμπλοκή απ’ ότι θυμάμαι κ. εισαγγελέα ανήκε στα αφηρημένης διακινδύνευσης εγκλήματα όπως είναι το άρθρο 270 (Π.Κ. έκρηξη). Αυτά μας έχουν μάθει οι συνάδελφοί σας. Οι εκρήξεις είναι αφηρημένης διακινδύνευσης. Υπάρχουν τρείς διαβαθμίσεις: Αφηρημένης, αφηρημένης – συγκεκριμένης, συγκεκριμένης διακινδύνευσης εγκλήματα. Εφόσον βάζεις μια βόμβα, άσχετα αν έχεις προειδοποιήσει και μάλιστα 2 φορές, άσχετα αν λες σαφώς το σημείο, άσχετα αν αφήνεις χρονικό περιθώριο, τέτοιο που οι ίδιοι οι μάρτυρες, τα ‘‘θύματα’’ λένε ότι την ευθύνη την έχει η αστυνομία, ότι υπήρχε έγκαιρη ειδοποίηση εμείς θα φεύγαμε ή θα πηγαίναμε σε σημείο που δεν θα κινδυνεύαμε, άσχετα απ’ όλα αυτά, αυτά παραβλέπονται. Άρα, είναι έγκλημα διακινδύνευσης de facto η ενέργεια που κάνεις, είσαι ένοχος είτε για άμεσο δόλο, είτε για ενδεχόμενο.
Τα έχουμε μάθει αυτά τα νομικά. Αλλά αν ισχύουν αυτά τότε και οι αστυνομικοί της ΟΠΚΕ στον Βύρωνα θα έπρεπε να μπουν φυλακή. Αντιθέτως δεν κατηγορήθηκαν ούτε καν για ανθρωποκτονία εξ’ αμελείας.
Και αυτό ισχύει και για το Μοναστηράκι για να κάνω μια παρένθεση. Γιατί υποτίθεται ότι εγώ πυροβόλησα μέσα σε κόσμο, σε διερχόμενους πεζούς. Όμως και αυτός που ήταν ‘‘προστάτης του πολίτη’’ που σκότωσε τον ταξιτζή στην Καστοριά, με πυροβόλησε μέσα σε κόσμο, με διερχόμενους πεζούς και αυτοκίνητα.
Αν εγώ έχω κάνει απόπειρα ανθρωποκτονίας, την έχει κάνει και αυτός. Αλλά η ‘‘δικαιοσύνη’’ η δικιά σας έχει 2 μέτρα και 2 σταθμά. Αυτή είναι η επισήμανση που κάνω. Είναι υποκρισία λοιπόν για μας να μας λέτε για ‘‘παράπλευρες απώλειες’’. Εάν θέλατε….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγνώμη, να πω κάτι εδώ; Τώρα σχολιάζετε την πρωτόδικη και απευθύνεστε σε εμάς, ότι λέμε για ‘‘παράπλευρες απώλειες’’. Σχολιάζετε την πρωτόδικη απόφαση.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Χρησιμοποιώ ένα κομμάτι της πρωτόδικης απόφασης και με βάση το σκεπτικό της απόφασης για τις ‘‘παράπλευρες απώλειες’’…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η υπόθεση εξετάζεται εξ’ αρχής.
ΡΟΥΠΑ: Πάντως σε αυτό το ζήτημα εμμέσως πλην σαφώς μπήκε η έδρα με βάση την τοποθέτηση που έγινε και τις ερωτήσεις. Δηλαδή, ‘‘δεν γνωρίζατε ότι μπορεί να ξαναγίνει αυτό’’; ‘‘Δεν είχε προηγηθεί το άλλο’’; ‘‘Δεν γνωρίζατε ότι μπορεί να υπάρξουν τραυματισμοί’’; Εμμέσως πλην σαφώς έχει γίνει αυτή η τοποθέτηση. Ότι θα έπρεπε να αποδεχτείτε ότι υπάρχουν τέτοιες εξελίξεις. Οπότε δεν είμαστε εκτός θέματος. Αυτό θέλω να πω.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Όχι εμμέσως, άμεσα έχει γίνει αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δικονομικό στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε είναι ο σχολιασμός μαρτύρων.
ΡΟΥΠΑ: Όχι, δεν αντιλέγω, απλά λέω για την αναφορά ότι γίνεται μνεία στην πρωτόδικη απόφαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να κάνετε σχολιασμό των μαρτύρων που κατέθεσαν σήμερα;
ΡΟΥΠΑ: Ναι, και εγώ θέλω να το κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εν πάσει περιπτώσει, για να μην υπάρχει καμία παραποίηση ούτε έχουμε καταλήξει, η υπόθεση είναι στην αρχή, η υπόθεση είναι στην αποδεικτική διαδικασία, όχι στην αρχή, σε ένα στάδιο….
Όταν λέμε ότι τυπικά γίνεται δεκτή η έφεση, ξεκινάει από την αρχή την διαλεύκανση της υπόθεσης. Αυτό για να μην μας αποδίδετε έτσι όπως τα λέτε, διαβάζοντας αποσπάσματα από την πρωτόδικη απόφαση, μας τα απoδίδετε και σε μας αυτά που λέτε.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Κυρία πρόεδρε, ξεκινάω από το τι είπαν οι μάρτυρες οι οποίοι είπανε ότι δεν υπήρχε κανένας δόλος από τους δράστες…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, γιατί να μην επισημάνετε αυτό;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Με αφορμή τις ερωτήσεις – αν μου επιτρέπετε – επεκτάθηκε λίγο ο σχολιασμός…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά πολλές φορές η επέκταση…
ΠΑΡΕΔΡΟΣ: Δεν ωφελεί…
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Ποιους δεν ωφελεί; Εμάς; Να συνεχίσω κυρία πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε ό, τι θέλετε.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Εγώ ξεκίνησα από το ότι οι βασικοί μάρτυρες για την πρώτη υπόθεση που εκδικάζετε εδώ – για την Τράπεζα της Ελλάδας – για την οποία μου έχει επιβληθεί ισόβια κάθειρξη – είπαν κατά την δική τους γνώμη για να ακριβολογούμε, ότι ‘‘η ενέργεια αυτή είχε σκοπό εφόσον έγινε με προειδοποιητικό τηλεφώνημα να προξενήσει υλικές ζημιές και όχι να πληγούν οι ίδιοι’’.
Έγινε ερώτηση από εμάς αν και κανονικά θα έπρεπε να γίνει από εσάς. Παρ’ όλα αυτά εμείς αυτό που λέμε, αυτή είναι η αλήθεια, ότι η ενέργεια αυτή είχε σκοπό να προξενήσει υλικές ζημιές – ναι μεν μεγάλες, αυτό δεν το αρνούμαστε – αλλά επ’ ουδενί υπήρχε αυτό περί ενδεχόμενου δόλου. Και με βάση αυτό, με το τι είπαν οι συγκεκριμένοι μάρτυρες, έκανα αυτό τον σχολιασμό. Δεν το καταλαβαίνω αυτό ότι έχω επεκταθεί πολύ.
Για μένα το να φυλάς την Τράπεζα της Ελλάδας, αξιέπαινο δεν είναι. Ένα σκυλί του αφεντικού είσαι. Αυτών που είναι δήμιοι της χώρας. Αν υπήρχε δόλος εναντίον τέτοιων ανθρώπων, υπαλλήλων security, να πληγούν αυτοί, θα γίνονταν διαφορετικά τα πράγματα αλλά επ’ ουδενί θα ασχολιόταν η οργάνωση με ανθρώπους οι οποίοι να το πώς και αλλιώς είναι το τελευταίο γρανάζι σε μια μηχανή η οποία φυλάει καθάρματα. Επ’ ουδενί, ούτε καν σαν ενδεχόμενο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, αν θέλετε λίγο πιο ήπιες εκφράσεις.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Για ποιό πράγμα το λέτε αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει γενικά το λέω, επειδή μέχρι τώρα το επίπεδο της διαδικασίας είναι πολύ καλό.
ΜΑΖΙΩΤΗΣ: Είναι η κουλτούρα του αντιτρομοκρατικού νόμου, του 187Α να μας παρουσιάζει ότι κάνουμε τυφλές ενέργειες. Αυτή την κουλτούρα την έχουν υιοθετήσει τα δικαστήρια. Δεν έχουμε καμία σχέση ούτε με την Αλ Κάιντα, ούτε με το Ισλαμικό Κράτος.
Εμείς όσες φορές θέλαμε να πλήξουμε υποδομές, δηλαδή γραφεία, κτίρια, προειδοποιήσαμε όχι μία, μερικές φορές και δύο φορές. Οπότε ο στόχος εδώ και η πρόθεση ήταν υλικές ζημιές. Όσες φορές η οργάνωση ήθελε να πλήξει ανθρώπους είτε τους αστυνομικούς των ΜΑΤ που το παραδεχθήκαμε και αναλάβαμε την επίθεση, είτε τον πρώην υπουργό Δημόσιας Τάξης, τον Βουλγαράκη, επίσης έχουμε αναλάβει την ευθύνη.
Οι στόχοι μας ήταν επιλεγμένοι. Δεν είναι δεξιά και αριστερά, πολίτες που είναι άσχετοι με αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Γιατί αυτό μας προσδίδει η κατηγορία περί ενδεχόμενου δόλου, ότι κάνεις κάτι ξέροντας ότι μπορεί να γίνουν παραλείψεις από την αστυνομία ή από οποιονδήποτε άλλον γενικά, άρα αποδέχεσαι το ενδεχόμενο να πληγούν άνθρωποι από την ενέργειά σου.
Στην πραγματικότητα αυτή η κουλτούρα, μας είναι ξένη. Και σας λέω, το κράτος την έχει αυτή την κουλτούρα και το απέδειξε και με τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και με ένα περιστατικό (τέτοιας) φύσεως σαν τον Βύρωνα. Αυτά που λέγονται περί ‘‘παράπλευρων απωλειών’’.
Αυτά θα μπορούσα να τα πω και στην ‘‘απολογία’’ μου, τα λέω όμως και τώρα παίρνοντας αφορμή από τον σχολιασμό των μαρτύρων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κ. Ρούπα θα τοποθετηθείτε;
ΡΟΥΠΑ: Ναι, θα ήθελα όμως 5 λεπτά διάλλειμα για να αποφορτιστεί η ένταση από την έδρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει καμία ένταση. Απλώς είναι μια ζωντανή διαδικασία κάποιες στιγμές τα λες ήρεμα, κάποιες στιγμές υπάρχει ένταση.
ΡΟΥΠΑ: Δεν το λέω για μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε απόλυτη ηρεμία. Η υπόθεση εξετάζεται εξ’ αρχής.
ΡΟΥΠΑ: Κοιτάξτε εγώ δε θα έκανα μια τέτοια αναφορά για την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου αν και έχω κάνει στο πρωτόδικο που δικάζομαι τώρα. Έχω κάνει κάποιες τέτοιες αναφορές, γιατί έχει γίνει η δίκη, έχει επαναληφθεί, υπάρχουν κάποια σκεπτικά. Κάποια σκεπτικά επαναλαμβάνονται έστω στον πυρήνα τους να το πω έτσι, όχι με την ίδια αναλυτικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να επαναλαμβάνονται κάποιες νομικές διατάξεις…
ΡΟΥΠΑ: Όχι, κ. πρόεδρε δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν θα αναφερόμουν εκεί. Ήθελα να ξεκινήσω από τους μάρτυρες, να σχολιάσω, να κάνω μια σύνδεση των όσων είπαν μέχρι τώρα για να καταλήξω να πούμε ποια συμπεράσματα βγαίνουν. Αλλά ξαναγυρνάμε στο ίδιο θέμα. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι, όσον αφορά αυτή την απόφαση στο ζήτημα του δόλου, είναι πολιτικό θέμα.
Δηλαδή έτσι όπως την έχω ζήσει μέσα από τις διαδικασίες και στην πρώτη δίκη και στο πρωτόδικο για την Τράπεζα της Ελλάδας, έχω δει αυτό το σκεπτικό και σε 2 άλλες δίκες, όπου έχω δει αυτό το σκεπτικό έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρέπει να φύγει από το πλαίσιο, αυτή η λογική ότι ‘‘αυτές οι οργανώσεις, αυτή η συγκεκριμένη οργάνωση και συγκεκριμένοι άνθρωποι που αναλαμβάνουν, δεν έχουν μόνο ως στόχο κάποια στενή πολιτική κατεύθυνση ενάντια στην οποία στρέφονται αλλά είναι επικίνδυνοι γενικώς για το κοινωνικό σύνολο’’. Καταλάβατε; Οπότε υπάρχει μια τέτοια πολιτική τάση μέσα από την οποία εκφράζεται και μέσα από τα σκεπτικά που βγαίνουν ανά καιρούς σε σχέση με το ζήτημα του δόλου. Εγώ αυτό έχω δει.
Και είναι πραγματικά ένα στοίχημα. Θεωρώ ότι πραγματικά θα έχει κάποιος πολύ θάρρος για να πει ότι όντως μέσα από μια αποδεικτική διαδικασία αποδεικνύεται ότι όντως αυτοί δεν είναι ανεύθυνοι για αυτό που έγινε. Είναι άλλοι. Και νομίζω ότι σε αυτό προσπαθεί να γίνει μια προσέγγιση αυτή τη στιγμή.
Τώρα αν δεν γίνεται με τον τρόπο που νομίζετε ότι αρμόζει στην διαδικασία, αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Αλλά δεν μιλάμε για το ύφος και τον τρόπο που μιλάει ο καθένας, μιλάμε για την ουσία. Εγώ αυτό το αντιλαμβάνομαι. Δηλαδή ότι πρόκειται για μια πολιτική κατεύθυνση. Γιατί όπως και να ’χει, υπάρχει ένα στοίχημα: Αυτές οι οργανώσεις να βγουν (να εξαχθεί δηλαδή το συμπέρασμα) ότι έχουν ένα ευρύτερο αντικοινωνικό προφίλ. Δεν είναι μόνο στενά ότι ο στόχος της είναι η εξουσία, μια Τράπεζα της Ελλάδας, ένα υπουργείο, ένας υπουργός, μια τέτοια δομή ή ένας τέτοιος οργανισμός. Είναι γενικώς επικίνδυνοι.
Αυτό είναι που διακυβεύεται μέσα σε αυτές τις διαδικασίες και μέσα σε αυτή την διαδικασία. Μερικές φορές μπορεί να ανεβαίνει και η ένταση και υπάρχουν και συγκρούσεις κλπ, κλπ. Τώρα όσον αφορά το ζήτημα του ρόλου της αστυνομίας, ναι, είναι ένα πολιτικό στοίχημα και αυτό, στο τι θα κάνει η αστυνομία σε αυτές τις περιπτώσεις. Γι’ αυτό και υπάρχει και αυτή η ενημέρωση σε μέσα (ΜΜΕ) τα οποία υποτίθεται, ότι είναι ουδέτερα. Ουδέτερα μέσα σε εισαγωγικά γιατί κανείς δεν είναι ουδέτερος μέσα στην κοινωνία, ούτε πολιτικά ούτε κοινωνικά. Δεν υπάρχει ουδετερότητα αλλά η αλήθεια είναι ότι μεσολαβεί ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, το οποίο αναλαμβάνει να ενημερώσει τους αρμοδίους για να κάνουν μια δουλειά.
Τώρα το αν έχεις εμπιστοσύνη ή δεν έχεις εμπιστοσύνη στην αστυνομία – για να πούμε την αλήθεια οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν και την καλύτερη γνώμη, άλλος για άλφα λόγους, άλλος για τους βήτα λόγους – αλλά όπως και να ’χει είναι ένα στοίχημα σε σχέση με τις συγκεκριμένες ενέργειες. Δεν θα κάτσω να σχολιάσω, να πω την άποψη του άλφα ή του βήτα που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση, αλλά σε σχέση με τα συγκεκριμένα γεγονότα, ναι, το διακύβευμα είναι αυτό: Πραγματικά θα αναλαμβάνανε το κόστος να υπάρχουν νεκροί ενώ γνωρίζουν τι θα γίνει; Και γιατί θα το κάνουν;
Ο μόνος λόγος για να το έκαναν γιατί θα το έκαναν, άρα μπορούσαν να σηκώσουν το πολιτικό κόστος, – θα το έκαναν προκειμένου να πλήξουν τις οργανώσεις αντάρτικου, τον Επαναστατικό Αγώνα. Αυτό που γίνεται τώρα εδώ με την Τράπεζα της Ελλάδας είναι ένα ερώτημα το οποίο, για να πω την αλήθεια δεν το έχω απαντήσει. Ίσως να το απαντήσουμε μέσα εδώ αλλά και στο πρωτόδικο που δικάζομαι επειδή οι μάρτυρες έχουν πει συγκεκριμένα πράγματα, αντιφάσεις δεν υπάρχουν. Η μόνη αντίφαση που βρήκα ήταν σε έναν αστυνομικό, ο οποίος στο πρώτο δικαστήριο είπε: ‘‘εκεί που ήμασταν στην Πανεπιστημίου και Αμερικής ότι τα περιπολικά ήταν 2-3’’ και σε αυτό το δικαστήριο τώρα, ήρθε και κατέθεσε ότι ήταν περισσότερα. Και του το ’πα, ‘‘αυτό που λέτε είναι ψέμα’’. Δηλαδή, ‘‘άλλα λες στο πρώτο δικαστήριο και άλλα λες εδώ’’. Πέρα από αυτή την μαρτυρία, άλλη που να έχει διαφοροποίηση, που έρχεται σε αντίφαση, που να έρχεται σε σύγκρουση ή να δημιουργεί ασάφειες και σύγχυση, δεν υπάρχει.
Δηλαδή τα γεγονότα είναι πολύ συγκεκριμένα. Εμφανίστηκε 5 η ώρα το αυτοκίνητο, το είδε ο κ. Τζιρίτας που κατέθεσε μόλις τώρα. Ενημέρωσε την αστυνομία. Ενημέρωση ο ίδιος δεν έλαβε από την αστυνομία. Περνάει ένα περιπολικό, τον ενημερώνει, φεύγει το περιπολικό. Ενημέρωση μέχρι τις 5.30 που ο κ. Τζιρίτας ήταν έξω στον δρόμο (και απ’ ότι είπε και ο ίδιος έτυχε να είναι έξω στον δρόμο γιατί εκείνη την ώρα είχε και συγκεκριμένη δουλειά, θα μπορούσε να είναι και μέσα και να μην καταλάβει και αυτός τίποτα, να μην είχε ενημερωθεί από κανέναν), δεν υπήρχε. Καμία εικόνα δεν υπήρχε περί τίνος πρόκειται. Κάποιοι υπάλληλοι είδαν αστυνομικούς και από την μια και από την άλλη, παρ’ όλα αυτά δεν κατάλαβαν. Ο ένας είπε: Δεν θυμάμαι αν το είπε σε αυτό το δικαστήριο ή στο άλλο – ότι σημαδεύανε με τα όπλα από το περιπολικό το αυτοκίνητο έξω από την Τράπεζα της Ελλάδας. Τώρα το τι σημάδευε ο άλλος, δηλαδή είδαν μια παρουσία από την αστυνομία και δεν ήξεραν περί τίνος πρόκειται. Κανένας δεν ειδοποίησε κανέναν από την Τράπεζα της Ελλάδας. Έλεγαν ότι υπήρχε μια επικοινωνία με το κεντρικό κτίριο και αυτοί η μόνη ενημέρωση που είχαν ήταν μέσω μιας καθαρίστριας, η οποία προσέγγιζε. Την σταμάτησαν και της είπαν ότι πρόκειται για ένα αυτοκίνητο που είναι μακριά, ψηλά στην Ομήρου.
Καμία σχέση με το σημείο, καμία ενημέρωση για τίποτα. Και ο κ. Τζιρίτας που ήταν πολύ αναλυτικός σε σχέση με τα γεγονότα και ήταν ο μόνος που είχε μια άμεση επικοινωνία επειδή έτυχε να είναι εκεί, προσπαθούσε 10 – 15 λεπτά – τόσα είπε – να καταλάβει τι ακριβώς ήθελε να κάνει ο αστυνομικός που ήταν δίπλα του στα 15 μέτρα. Και φεύγει ο αστυνομικός από εκεί, φεύγει ο κ. Τζιρίτας, πάει και ενημερώνει, κάνει ό, τι είναι να κάνει, βγαίνει από πίσω στην Βουκουρεστίου και τους ενημερώνουν εκεί να πάνε ακόμα πιο μακριά. Που σημαίνει ότι έχουν επίγνωση του πράγματος που θα ακολουθήσει. Όλα τα ξέρουν και τα ξέρουν πάρα πολύ καλά.
Δηλαδή και οι μάρτυρες που ήρθαν εδώ πέρα για τα τηλεφωνήματα είπαν ότι ήταν σαφή, τα ίδια πράγματα είπαν και στο προηγούμενο δικαστήριο, δεν υπάρχει καμία σύγχυση. Και γνωρίζουν τι μέγεθος έκρηξης θα είναι γιατί ξέρουν πόσα κιλά είναι, γνωρίζουν τον χρόνο ακριβώς, έχουν και την πληροφορία να εκκενώσουν τα κτίρια. Δεν αρκεί να κλείσεις έναν δρόμο, το ξέρεις , το καταλαβαίνεις και εμπειρία έχεις, μιας και αναφέραμε εδώ πέρα προηγούμενα γεγονότα. Και παρ’ όλα αυτά μόνο και μόνο το γεγονός ότι κλείσανε αυτό το στενάκι της Αμερικής, από την Πανεπιστημίου μέχρι την Σταδίου είναι τραγικό.
Και αυτό είναι τραγικό: Ξέρεις ότι αυτό που θα προκληθεί θα είναι αρκετά μεγάλο. Και φάρσα να ήταν, έμπαιναν και ειδοποιούσαν και άδειαζαν τα κτίρια. Όταν παίρνουν τηλέφωνο για τα δικαστήρια, δεν μπαίνουν και αδειάζουν τα κτίρια; Τα αδειάζουν ακόμα κι αν υποψιάζονται ότι είναι φάρσα. Δεν αφήνουν ανθρώπους μέσα. Και ρωτάω τον κ. Τζιρίτα γιατί, αφού ήταν δίπλα σας ο αστυνομικός, γιατί δεν μπήκε κανένας μέσα στην Αμερικής, κάποιος να ειδοποιήσει; Φοβόντουσαν!
Λέτε τώρα ‘‘οι οργανώσεις, ο Επαναστατικός Αγώνας δεν γνωρίζει’’; Ωραία, να βγάλουμε εδώ ένα συμπέρασμα, ποιό; Ότι ο μηχανισμός, η αστυνομία κρίνει πρώτα την δική της ασφάλεια σε σχέση με τέτοια γεγονότα και να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι φοβούνται. Όταν είναι κάτι σοβαρό και πρέπει να κάνουν κάτι, να βοηθήσουν, να εκκενώσουν μια περιοχή, το κυρίαρχο κριτήριό τους είναι ο φόβος τους και η δική τους ασφάλεια; Να καταλήξουμε σε αυτό; Για να δούμε μετά αν μπορεί να συνεχιστεί η ένοπλη δράση, και με ποιο τρόπο ο Επαναστατικός Αγώνας θα κάνει τις ενέργειές του;
Ή προκύπτει κάτι άλλο; Δηλαδή, για ποιο λόγο δεν μπήκαν; Για ποιο λόγο δεν ειδοποίησαν; Ούτε τηλεφωνικώς; Ούτε να μπούνε στην Αμερικής. Ο άλλος δε μάρτυρας είπε ότι όχι μόνο γνωρίζανε, αλλά ήταν και βέβαιοι για την αλήθεια και την σοβαρότητα της ενημέρωσης γιατί έκαναν αντίστροφη μέτρηση όπως έλεγε και ο κ. Τζιρίτας. Με τέτοια ακρίβεια. Και έλεγαν ‘‘τώρα θα σκάσει, σε λίγο , σε 3 λεπτά, σε 2 λεπτά’’. Και ο άλλος (Τζιρίτας) να λέει ‘‘δεν το πιστεύω ότι θα γίνει αυτό που λέει, να σκάσει σε 1 λεπτό και να γίνεται η έκρηξη’’. Αποδεικνύεται από τα παραπάνω ότι έχουν πλήρη εικόνα της κατάστασης. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην είχαν δυνατότητα να μπούνε στην Αμερικής με ασφάλεια δικιά τους και να αδειάσουν την περιοχή και τα κτίρια.
Γιατί δεν το έκαναν; Γιατί; Δεν είναι αφέλεια. Γιατί οι δυνάμεις έτσι όπως αποδεικνύεται από τις μαρτυρίες των ανθρώπων στην περιοχή ήταν πολλές. Δεν ήταν ότι άργησαν, δεν ήταν ότι είχαν λάθος πληροφορία, δεν υπήρχε καμία σύγχυση, τίποτα τέτοιο δεν υπήρχε. Όλα ήταν σαφή και συγκεκριμένα από την πρώτη στιγμή και αυτό επιβεβαιώνεται και μέσα από την διαδικασία.
Και μάλιστα ο κ. Τζιρίτας είπε ότι οι ίδιοι οι πολίτες έλεγαν ‘‘μα γιατί αργήσανε να αδειάσουν την περιοχή’’; Ποια περιοχή δηλαδή; Τίποτα δεν αδειάσανε. Κλείσανε τους δρόμους και αυτοί μαζευτήκανε πολλοί γύρω-γύρω, γιατί άργησαν να ειδοποιήσουνε. Δεν ειδοποίησαν ούτε τον κ. Τζιρίτα. Έτυχε να είναι έξω και να δει τον αστυνομικό και να του πει δια ζώσης να φύγει. Είναι ένα ερώτημα. Είχαν αρκετό χρόνο για να εκκενώσουν την περιοχή.
Ένας άλλος μάρτυρας σε άλλη δικάσιμο είχε πει ότι με τον χρόνο που είχανε, θα μπορούσαν να εκκενώσουν όλο το κέντρο. Και εφόσον μαζεύτηκαν και τόσες δυνάμεις γύρω-γύρω, σημαίνει ότι είχαν αυτή την δυνατότητα. Παρ’ όλα αυτά κάθονταν και κάνανε αντίστροφη μέτρηση. Καθόντουσαν οι δυνάμεις και έλεγαν σε πόσα λεπτά θα σκάσει. Και ήξεραν κιόλας ότι υπάρχουν άνθρωποι μέσα στα κτίρια. Ήξεραν ότι υπάρχουν σεκιουριτάδες. Παρ’ όλα αυτά το κάνανε. Γνώριζαν ότι είχαν αφήσει εκτεθειμένους ανθρώπους, πώς αλλιώς να το πω; Δεν ήταν λάθος αυτό. Έχουμε ‘‘φύγει από τα παλιά’’, έχουμε πάει σε κάτι άλλο.
Και το άλλο: Αυτό που γίνεται να χρεώνεις ως κράτος τώρα στον Επαναστατικό Αγώνα τραυματισμούς. Να του χρεώνεις και το γεγονός ότι έμειναν μέσα άνθρωποι και ότι κινδύνευσαν.
Να κάνω μια παρένθεση, στην Τράπεζα Πειραιώς που είχε μείνει ο κ. Τζώρτζης και ο κ. Μουντρούφας, ο κ. Μουντρούφας είχε πει στην προηγούμενη διαδικασία ότι παρ’ όλο που βρισκόντουσαν σχεδόν απέναντι από την ΤτΕ δεν έπαθαν τίποτα, ούτε αυτός ούτε ο κ. Τζώρτζης. Και ήταν απέναντι. Δεν λέω ότι δεν ήταν ισχυρή η έκρηξη, αλλά δεν έπαθαν τίποτα παρ’ όλο που έμειναν μέσα και δεν ενημερώθηκαν καθόλου και για τίποτα. Τελευταία στιγμή τους είπανε να φύγουν και δεν προλάβανε να φύγουν.
Πού καταλήγουμε; ‘‘Όλα είναι μια χαρά, εμείς πήγαμε εκεί, κάναμε αποκλεισμό, παρ’ όλα αυτά τραυματίστηκαν άνθρωποι. Ποιος τα χρεώνεται όλα αυτά; Ο Επαναστατικός Αγώνας. Ορίστε τα ισόβια για τον Μαζιώτη’’. Γι’ αυτό γίνεται όλη αυτή η κουβέντα. Δεν αφορά μόνο την ποινή, είναι το πολιτικό, αυτό που είπα από την αρχή.
Γι’ αυτό έβαλα το ερώτημα ‘‘γιατί το κάνανε αυτό ενώ ήξεραν ότι υπάρχουν άνθρωποι που ήταν μπροστά στην βόμβα, στα επίμαχα κτίρια. ‘‘ Ήταν τόσες δυνάμεις ακροβολισμένες και κάνει ο άλλος.. αντίστροφη μέτρηση..!
Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ – ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
