Θεσσαλονίκη: Ανάληψη ευθύνης

0
215

Από τις ρίζες του καθώς και στο πέρασμα του χρόνου ένα πράγμα έχει μείνει αλώβητο στον αναρχικό αγώνα, η σύγκρουσή του με οποιαδήποτε ιεραρχική δομή. Μας βρίσκει αξιακά αντίθετους οτιδήποτε και οποιαδήποτε τάση θεωρείται εξουσιαστική, ιεραρχική, κάθετη, ό,τι οργανώνεται με θέσεις ισχύος. Η αγωνιστική διάθεση που τρέφει καθένας και καθεμιά από εμάς προκύπτει από την ατομική μας βούληση και τις συλλογικές μας διαδικασίες και τείνει έντονα να εναντιώνεται και να πολεμά κάθε καταπιεστική συμπεριφορά οποιουδήποτε έχει ως στόχο το πέρασμα αλυσίδων γύρω από τους λαιμούς όσων αρνούνται να συμβιβαστούν και να υπακούσουν σε προσταγές εξουσιαστών. Όσων αρνούνται να διαπραγματευτούν την ελευθερία τους και να μπουν σε καλογυαλισμένα κλουβιά που από τη γέννησή μας φτιάχνει το σύστημα για κάθ’ έναν από εμάς.

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι συλλογικότητα θεωρούμε τη σύμπραξη, συνεύρεση, συνέλευση ατομικοτήτων. Εντός μιας αναρχικής συλλογικότητας είναι απαραίτητο να υπάρχει σεβασμός στην ατομική συνείδηση και βούληση και να προκύπτουν συμφωνίες και διαφωνίες, πράξεις και θεωρίες μέσω των οποίων εκφράζονται όλοι. Εδώ έγκειται και η σύγκρουσή μας με το υπάρχον πολιτικό σύστημα, της ψήφου και των κομμάτων. Το εκλογικό σύστημα οργανώνεται γύρω από κάθετες, ιεραρχικές διαδικασίες όπου εγκολπώνονται ψηφοθηρικές συμπεριφορές και ο μόνος στόχος σε όλο αυτό είναι η υπερίσχυση κάποιου πάνω σε κάποιον άλλον. Ποιος είναι ο διαχειριστής της εξουσίας με λίγα λόγια. Η ψευδαίσθηση της εθνικής ενότητας που προβάλλουν οι εκλογές μόνο ως κοινό μαντρί στο οποίο κοιμίζονται οι συνειδήσεις μοιάζει στα μάτια μας. Μαντρί στο οποίο πεθαίνει κάθε διάθεση για αγώνα, επαναπαύεται η θέληση για αληθινή, ελεύθερη ζωή με την αυταπάτη της συμμετοχής, μια φορά στα τέσσερα χρόνια, σε μια υπνωτισμένη κοινότητα κονσερβοποιημένων συμπεριφορών. Αυτοπαρουσιάζονται έτσι τα κόμματα και οι αρχηγοί τους ως μεσσίες, διαμοιραστές της ελπίδας και επιλυτές προβλημάτων των ανθρώπων. Δημιουργώντας μια ψευδή εικόνα ελεύθερης επιλογής της ζωής που θέλει να ζήσει ο κάθε ψηφοφόρος.

Ανάλογα με το αν είναι δεξιά ή αριστερή η διαχείριση της εξουσίας οργανώνονται πιο ελαστικές ή πιο σκληρές στρατηγικές αντιμετώπισης των παράνομων, παρεκκλίνουσων και απροσάρμοστων συμπεριφορών. Γνωρίζουμε πως όλ’ αυτά είναι αυταπάτες και λαβύρινθοι στους οποίους μπαίνει κανείς επειδή αρνείται να επιλέξει το δρόμο της προσπάθειας για την αποδέσμευσή του από τις εξουσίες που κόβουν καθημερινά ανάσες ελευθερίας. Είτε χαρακτηρίζεται δεξιά, είτε αριστερά, είτε οτιδήποτε άλλο, η εξουσία έχει συγκεκριμένες μορφές και σίγουρα οι εκλογικές διαδικασίες αποτελούν μία απ΄ τις πτυχές της. Έτσι νομοθετούνται μέτρα και φράσσονται οι πιθανότητες εξέγερσης, επανάστασης, αποσταθεροποίησης του συστήματος και καταστέλλεται η οργή. Η κυνέρνηση προβάλλεται ως στηλοβάτης της κοινωνικής ειρήνης υπηρετώντας παράλληλα διεθνή και εγχώρια συμφέροντα και ως πιόνι εκτελεί τα προστάγματα του καπιταλιστικού συστήματος.

Για όλους τους παραπάνω λόγους τη Δευτέρα 15/05 και την Τρίτη 16/05 επιτεθήκαμε πετώντας μπογιές στα γραφεία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην Τούμπα και του ΛΑ.Ο.Σ. στη Βασ. Όλγας και στο γραφείο του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή της Ν.Δ. Καλαφάτη όπου επίσης σπάστηκε η επιγραφή.

Είμαστε εχθρικά αντίθετοι με τα κόμματα ως δομές, όσους τα απαρτίζουν και με καθέναν και καθεμία που τα στηρίζει.

Δύναμη στους αναρχικούς κρατούμενους.

Αναρχικοί/Αναρχικές

via athens.indymedia.org