Τον τελευταίο καιρό λαμβάνουν χώρα αλλεπάλληλες κατασταλτικές επιθέσεις ενάντια σε αναρχικούς χώρους από το κράτος και τους μισθοφόρους του. Από τη διακοπή νερού στην κατάληψη 111 στη Θεσσαλονίκη, την εκκένωση της Βίλας Ζωγράφου και του Δρακοπούλειου στην Αθήνα, μέχρι την εισβολή των μπάτσων στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Αγρίνιο, δεν θα μείνει τίποτα αναπάντητο.
Υποστηρίζουμε την κατάληψη ως μέσο αγώνα ενάντια στην κυριαρχία, αλλά και σε κάθε θεσμοθετημένη ή μη εξουσία. Προκύπτει ως συνειδητή επιλογή του να μην δουλεύουμε για ένα αφεντικό με σκοπό να πληρώνουμε έναν ιδιοκτήτη. Χτίζουμε σχέσεις αλληλεγγύης λειτουργώντας αντιιεραρχικά και αυτοοργανωμένα, λύνουμε τις ανάγκες και εκπληρώνουμε τις επιθυμίες μας δίχως διαμεσολαβητές. Καλλιεργούμε ειλικρινείς δεσμούς εμπιστοσύνης μέσω κοινών εμπειριών. Έχοντας επίγνωση της κοινωνικής συγκυρίας της αλλοτρίωσης δεν τρέφουμε αυταπάτες, αλλά στεγάζουμε τις επιθυμίες μας στο εδώ και το τώρα, προσπαθώντας να επιβιώσουμε στις σύγχρονες μητροπόλεις και τη σάπια ομοιομορφία του αστικού τοπίου.
Οι καταλήψεις, παράλληλα, αποτελούν εστίες αντίστασης στην κανονικότητα καθώς και ορμητήρια αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.
Την Τρίτη το πρωί, στις 14 Μαρτίου προσεγγίσαμε τον ΕΥΑΘ που βρίσκεται στην Καμάρα και πετάξαμε μπογιές, τρικάκια ενώ γράψαμε και συνθήματα με σπρέϋ. Επιλέξαμε να επιτεθούμε συμβολικά στη συγκεκριμένη εταιρεία ως ελάχιστη απάντηση στο κόψιμο νερού της κατάληψης 111. Η συγκεκριμένη εταιρεία, φορέας εκμετάλλευσης της φύσης και των φυσικών πόρων με σκοπό το κέρδος, το τελευταίο διάστημα έχει επιδείξει σκληρή πολιτική προβαίνοντας σε ολοένα και συχνότερες διακοπές νερού σε κατειλλημένους ή μη χώρους.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ
ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ.
ΟΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΕΝΑ.
αναρχικοί/ες
