Θεσσαλονίκη: Ανάληψη ευθύνης

0
214

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΤΟΥΝ, ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ…

Στον ιταλικό χώρο, το κράτος έχει μια παράδοση στο να εξαντλεί κάθε όπλο απέναντι στον αναρχικό αγώνα, φέρνοντας μέσα και πτυχές του στο επίκεντρο της καταστολής, χωρίς ωστόσο να επιτυγχάνεται η πραγματική καταστολή τους.

Μία τέτοια κατασταλτική επιχείρηση, επονομαζόμενη ως ”Scripta Manent”, ξεκίνησε στις 6 σεπτέμβρη του 2016 με στόχο την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία και επιθέσεις που έγιναν την περίοδο 2005-12 από τους πυρήνες Λαϊκή Θέληση, Ανώνυμη Χαοτική Ανταρσία, Συνεργασία Πυρός και Τεχνουργημάτων και Όλγας. Κατά την πρώτη φάση έγιναν 32 εισβολές σε σπίτια και συνελήφθησαν οι σύντροφοι/ισσες Marco Bisetti, Emillianio Danilo Cremonese, Anna Beniamino, Alessandro Mercogliano και Valentina Speziale, ενώ σχηματίστηκε και νέα δίωξη για τους ήδη έγκλειστους συντρόφους Alfredo Cospito και Nicola Gai.

Στις 2 και 3 Ιουνίου, οι digos (αντιτρομοκρατική) θέλησαν να επεκτείνουν την επίθεση και σε όσους/ες δεν λύγισαν και τρόμαξαν από την πρώτη φάση και στάθηκαν δίπλα στους/ις έγκλειστους/ες συντρόφους/ισσες. Με κατηγορίες την ”ένωση με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος” και την ”υποκίνηση για τέλεση εγκλήματος”, 7 σύντροφοι καθώς και τα μέσα αντιπληροφόρησης Croce Nera Anarchica, Radio Azione και Anarhija.info βρέθηκαν στο στόχαστρο της καταστολής. Η δεύτερη φάση, μάλιστα, ξέφυγε από τα ιταλικά σύνορα, καθώς κατηγορούνται και σύντροφοι από την ελλάδα και την κροατία, υπενθυμίζοντας πως τα κράτη συνεργάζονται άψογα απέναντι στους εχθρούς τους.

Ο στόχος της επιχείρησης αυτής φανερώνεται στο σκεπτικό του εισαγγελέα Sparanga ”ότι οι κατηγορούμενοι είναι απομονωμένοι και απομακρυσμένοι από το αναρχικό πλαίσιο”, επιχειρώντας το διαχωρισμό της αναρχίας σε νόμιμη και παράνομη. Φαίνεται όμως πως το ιταλικό κράτος υπολόγισε λάθος, καθώς ο αναρχικός αγώνας δε χωράει σε νομικά τερτίπια, ούτε ετεροκαθορίζεται από τα κρατικά πλαίσια. Παραμένει επαναστατικός, επικίνδυνος και προπάντων απειλητικός απέναντι στο κράτος, τον καπιταλισμό και τους θιασώτες τους.

…ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Στις 15/11 επιτεθήκαμε σε υποκατάστημα της εταιρίας ιταλικών συμφερόντων united colors of benetton στην περιοχή της Καλαμαριάς, σπάζοντας και ρίχνοντας τις τζαμαρίες του, ως ένδειξη αλληλεγγύης στους συντρόφους που διώκονται στα πλάισια της επιχείρησης ”Scripta Manent” από το ιταλικό κράτος. Η επίθεση αυτή ταυτόχρονα αποτελεί μια ελάχιστη πράξη εκδίκησης και φόρου τιμής για το θάνατο του αναρχικού Santiago Maldonado που δολοφονήθηκε από τους μισθοφόρους του αργεντίνικου κράτους αγωνιζόμενος ενάντια στην επεκτατικότητα του κεφαλαίου, συμμετέχοντας στους αγώνες υπεράσπισης της γης των Mapuche, στην εκμετάλλευση της οποίας συμβάλλει και η εν λόγω πολυεθνική.

Οι πολυεθνικές εταιρείες άλλωστε ανήκουν στον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος και γι’ αυτό ανέκαθεν αποτελούσαν στόχο των εξεγερμένων. Χάρις και στη συνεργασία τους με τα κράτη, διογκώνονται και φτάνουν να κατέχουν ολοένα και περισσότερο πλούτο. Αυτό επιτυγχάνεται φυσικά και με την εκμετάλλευση των ανθρώπων που αποτελούν το εργατικό δυναμικό, ζώων και φύσης που χρησιμοποιούνται ως πεδία πειραματισμού και απομύζησης πρώτων υλών.

ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ

Το εξουσιαστικό οικοδόμημα που αναπαράγεται και διαιωνίζεται μέσα από την αλληλεπίδραση της θεσμοθετημένης εξουσίας με το κοινωνικό σώμα, χρειάζεται την καταστολή και τους μηχανισμούς της, ώστε να συνεχίσει να συντηρείται. Οχυρώνεται διαρκώς, γίνεται ολοένα και πιο περίπλοκο και δαιδαλώδες. Εξελίσσεται, εμπλουτίζεται και απομυζά όποιο είδος τεχνολογικής κατάρτισης και επιστημονικής ειδίκευσης μπορεί, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει φρουρούμενο. Μολύνει οτιδήποτε αγγίζει, περιχαρακώνεται και όλο αυτό μαρτυρά το φόβο του.

Εμείς από την άλλη, στεκόμαστε εδώ απλοί και επικίνδυνοι. Οπλιζόμαστε με το ακατάσχετο μίσος μας, γινόμαστε ολοένα δυνατότεροι, ολοένα πιο πρόθυμοι. Έχουμε ο ένας τον άλλον, δείχνουμε την αλληλεγγύη μας έμπρακτα σε όποιον αγωνίζεται. Για εμάς, οι διάφορες κοινωνικές συμβάσεις είναι απλώς άλλο ένα εμπόδιο που είμαστε αποφασισμένοι να ξεπεράσουμε. Στις ανεξούσιες σχέσεις αλληλεγγύης οι χιλιομετρικές αποστάσεις, τα κρατικά σύνορα, τα τείχη εκμηδενίζονται και ισοπεδώνονται. Επικοινωνούμε μεταξύ μας με τρόπους που το υπάρχον αδυνατεί να καταλάβει, αδυνατεί να συλλάβει. Δεν είμαστε αριθμοί. Δεν είμαστε ονόματα. Δεν είμαστε υποθέσεις. Δε χωράμε στις κατηγορίες τους, στις νόρμες τους, στους νόμους τους. Είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, πολύ πιο αφηρημένο, πολύ πιο διαχυτο και ταυτόχρονα αδιάρρηκτο. Σε αυτόν τον πόλεμο που μαίνεται δεν κάνουμε ανακωχή, δεν αναδιπλωνόμαστε και κυρίως δεν αφήνουμε κανένα σύντροφο μας πίσω, μόνο του ή ξεχασμένο.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ”SCRIPTA MANENT

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ PIERLORETTO FALLANCA ΚΑΙ SALVATORE VESPERTINO ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ SANTIAGO MALDONADO

ΥΓ: ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΝΤΙΝΟ ΓΙΑΓΤΖΟΓΛΟΥ

Αναρχικός Πυρήνας casus belli

via athens.indymedia.org