“…Σε πολλές γλώσσες, ιδιώματα, σύμβολα, αναφέρουμε εκείνους που λείπουν. Και κάθε θλίψη και κάθε οργή παίρνει ένα όνομα, ένα πρόσωπο, μια ιστορία, ένα κενό που πονάει και ντροπιάζει.
Ο κόσμος και η ιστορία του είναι γεμάτος με απουσίες. Και οι απουσίες γίνονται ένα μουρμουρητό, μια ισχυρή λέξη, ένα κλάμα ή μια κραυγή. Δεν ουρλιάζουμε για μεταμέλεια. Δεν κλαίμε για οίκτο. Δεν παραπονιόμαστε για παραίτηση. Αυτά τα κάνουμε, έτσι ώστε εκείνοι που λείπουν, να μπορέσουν να βρουν το δρόμο τους πίσω.
Ώστε να ξέρουν ότι είναι εδώ, ακόμη κι αν λείπουν. Ώστε να μην ξεχάσουν, ότι εμείς δεν ξεχνάμε, πάντα θυμόμαστε.
Γι’αυτό το λόγο η αντίσταση. Γι ‘αυτό η εξέγερση. Επειδή θα έρθει η στιγμή, που αυτοί που μας χρωστάνε τα πάντα, θα πληρώσουν.
Αυτός που διώκει θα πληρώσει, αυτός που φυλακίζει θα πληρώσει, αυτός που χτυπάει και βασανίζει θα πληρώσει.
Επειδή το σύστημα που δημιούργησε, έθρεψε, προστάτεψε και με το οποίο κάλυψε εγκλήματα, ντυμένος σαν την κακή κυβέρνηση, θα καταστραφεί. Δεν θα καλλοπιστεί, δεν θα μεταρρυθμιστεί, δεν θα εκσυγχρονιστεί. Θα κατεδαφιστεί, θα καταστραφεί, θα τελειώσει, θα θαφτεί.
Γι ‘αυτό αυτή τη στιγμή το μήνυμά μας δεν ένα από κείνα, που στοχεύουν στην παρηγοριά όσων υποφέρουν εξαιτίας ενός ή πολλών απουσιών.
Επειδή γνωρίζουμε την ίδια θλίψη. Επειδή έχουμε στα σωθικά μας την ίδια οργή. Επειδή, όντας διαφορετικοί, έτσι γινόμαστε ίδιοι.
Γι ‘αυτό και η αντίστασή μας, γι’ αυτό η εξέγερση μας. Για την θλίψη και την οργή.
Γι’αυτό:
Μην διστάζετε. Μην ξεπουλιέστε. Μην παραδίδεστε…”
Οι κοινότητες των καταπιεσμένων που αγωνίζονται είναι λειψές χωρίς τους αιχμάλωτους μαχητές τους
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΓΙΑΝΝΗ ΝΑΞΑΚΗ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΑΡΑΦΟΥΔΗ
που δικάζονται σε δεύτερο βαθμό για ληστεία τράπεζας με μόνο αποδεικτικό στοιχείο το DNA
ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ
σύντροφοι/ισσες, χειρόγραφα από το απόλυτο
