ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
“Η ανυπακοή είναι το θεμέλιο της ελευθερίας. Οι υπάκουοι πρέπει να είναι σκλάβοι.”
Τον Οκτώβρη του 2017 κατατέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η πρόταση για το νέο σωφρονιστικό κώδικα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο οποίος συντάχθηκε από ειδική επιτροπή υπό την προεδρία του εισαγγελέα εφετών, Παναγιώτη Μπρακουμάτσου και με τη συμμετοχή των επίκουρων καθηγητών, Νικόλαου Κουλούρη και Αντωνίας Ιόλης Τζανετάκη. Μια πρόταση η οποία όσο και αν επιχειρείται να προβληθεί από τα καθεστωτικά ΜΜΕ ως μέτρο που στόχο έχει την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης εντός των τειχών, αποτελεί έναν νόμο έκτρωμα. Πολιτικός του στόχος είναι η συνολική καθυπόταξη των αντιστάσεων εντός και εκτός των τειχών καθώς και η απομόνωση και εξόντωση των πολιτικών αιχμαλώτων του καθεστώτος.
Αρχικά, σε καιρούς κοινωνικής οκνηρίας, εξαθλίωσης, και οικονομικής-πολιτικής αποσταθεροποίησης το κράτος επιδιώκει να ισοπεδώσει τις αντιστάσεις όσων αγωνίζονται, εφαρμόζοντας ένα συνολικότερο σχέδιο καταστολής, μέρος του οποίου αποτελεί και η επεξεργασία και ψήφιση νομοθετημάτων όπως ο νέος σωφρονιστικός κώδικας. Βασική στόχευση του νέου αυτού μέτρου αποτελεί η εντατικοποίηση του ελέγχου και η αυστηροποίηση της καταστολής εντός των τειχών. Στόχευση που επιχειρείται να εφαρμοστεί αρχικά στον έγκλειστο πληθυσμό με παράλληλη επιδίωξη να εφαρμοστεί στο μέλλον και στην υπόλοιπη κοινωνία, όπως και μέσω της αναθεώρησης του Ποινικού Κώδικα. Συνολικά ο απώτερος πολιτικός στόχος είναι η επιβολή ενός γενικού κλίματος επίπλαστης κοινωνικής ειρήνης, ώστε να επικρατήσει η συναίνεση, η συστημική σταθερότητα και η αφομοίωση των αντιστάσεων τόσο εκτός όσο και εντός των τειχών.
Σημαντικός στόχος αυτής της προσπάθειας είναι η φίμωση της κοινωνίας των φυλακών, η επιβολή ενός ολοκληρωτικού μοντέλου που προκρίνει τον αφοπλισμό όλων εκείνων που είτε ατομικά είτε συλλογικά επιλέγουν να αγωνίζονται ακόμα και κάτω από τις συνθήκες του εγκλεισμού. Με σαφήνεια πλέον ορίζεται ότι οποιοδήποτε αντιστεκόμενο κομμάτι γεννάται μέσα από την κοινωνία των φυλακών θα καταστέλλεται με όλους τους δυνατούς τρόπους (απεργία πεινάς – υποχρεωτική σίτιση, ανυπακοή και αντιδράσεις – πειθαρχικά, άρνηση συνεργασίας- χρήση βίας κ.α.). Οποίοι κρατούμενοι διαταράζουν την κανονικότητα στα κάτεργα των φυλακών θα εξαργυρώνουν το κόστος των επιλογών τους μέσα από μια σειρά συνθηκών ‘’ειδικής’’ κράτησης.
Οι νέες φυλακές τύπου Γ, οι ειδικά διαμορφωμένες πτέρυγες, η απομόνωση, η κράτηση σε ‘’ειδικά’’ διαμορφωμένους χώρους καθώς και η πλήρη παράδοση στην άσκηση της εισαγγελικής εξουσίας σε μια σειρά από ‘’παραπτώματα’’, τα οποία οδηγούν σε ειδικές αξιολογήσεις και την επιβολή των αντίστοιχων ποινών αποτελούν ένα ακόμη μέσο προειδοποίησης στην κοινωνία των φυλακών που στόχο έχει την διαμόρφωση των ‘’συνετισμένων κρατούμενων’’. Πρόκειται για μια σειρά από τις πολλές διατάξεις του νέου σωφρονιστικού κώδικα, όπου φαίνονται οι υπέρ-αρμοδιότητες που δίνονται στη δικαστική εξουσία (και στον εισαγγελέα της φυλακής ) για να αποφασίζει για καίρια ζητήματα στη ζωή των κρατουμένων . Οι ασάφειες του νέου κώδικα, η διάκριση των κρατουμένων σε κατηγορίες ανάλογα με την ποινή τους , καθώς και η εκχώρηση αρμοδιοτήτων στους δικαστές, στοχεύουν στη διάσπαση των κρατούμενων σε ομάδες με διαφορετική αντιμετώπιση από τον εισαγγελέα της φυλακής ανάλογα με τις ποινές και την στάση τους, έτσι ώστε να μη αποτυπώνεται γραπτά το εύρος και η ουσία της εφαρμογής των διατάξεων αυτών, αλλά η κάθε περίπτωση να αφήνεται στην κρίση του κάθε δικαστή.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι, όπως και η απροσδιόριστη κατηγοριοποίηση όσων αναγνωρίζονται ως ‘’επικίνδυνοι’’ έγκλειστοι, δεν θα μπορούσαν να μην αποτελούν ένα βασικό γνώμονα για την διαμόρφωση των νόμων του νέου σχεδίου του σωφρονιστικού κώδικα. Καθώς κάθε ενεργό πολιτικό υποκείμενο που ενυπάρχει στην κοινωνία των φυλακών, κοινωνικοποιείται, επηρεάζει και δημιουργεί ανοιχτά πεδία πολιτικής δράσης, αναγνωρίζεται ως απειλή αποσταθεροποίησης. Έτσι πλέον θα λαμβάνει τις καθορισμένες από το κράτος ‘’ειδικές’’ συνθήκες κράτησης σε ένα γενικευμένο σύστημα έλεγχου και επιβολής ώστε μέσα από την κοινωνική απομόνωση του να αποκόπτεται αρχικά η επαφή του με την υπόλοιπη έγκλειστη κοινωνία.
Αποκοπή κάθε πόλου αντίστασης, αποδυνάμωση των αντιστεκόμενων, κατακερματισμός με στόχο την παύση των αγώνων. Όλες οι προς το κράτος απειλητικές ενέργειες (κινητοποιήσεις, αγώνες, εξεγέρσεις) καταστέλλονται μέσα από τον νέο σωφρονιστικό κώδικα.
Με το Ν.Σ.Κ, αυστηροποιείται το μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται στους πολιτικούς κρατούμενους, και διευρύνεται η ισχύς του στους “επικινδύνους” και ανυπότακτους κρατούμενους.
Ο “εκσυγχρονισμός” του σωφρονιστικού κώδικα, ευθυγραμμίζεται με τις απαιτήσεις της “αντιτρομοκρατικής” πολιτικής και νομοθεσίας, έτσι όπως αυτή άρχισε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 2002.
Η επαναφορά των φυλακών τύπου Γ’ (λευκά κελιά) όπου προορίζονται για τους πολιτικούς εχθρούς του καθεστώτος, ενώ ακόμα διευρύνεται η λειτουργία τους για “επικίνδυνους” κρατούμενους. Ακολουθούν οι φωτογραφικές αναφορές σε υποθέσεις συντρόφων που εμπλέκονται ως κατηγορούμενοι στην πρόσφατη απόπειρα απόδρασης (μέλη Ε.Α. μέλη ΣΠΦ και κατηγορούμενοι σύντροφοι) :‘‘θα τοποθετούνται σε ειδικούς καθορισμένους χώρους ατομικής ή ομαδικής κράτησης όσοι έχουν καταδικαστεί για την οργάνωση αποδράσεων και άλλων αξιόποινων πράξεων που τελούνται εντός των καταστημάτων κράτησης και προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία περί εγκληματικής(187) και τρομοκρατικής οργάνωσης(187Α)”, οι απορρίψεις αδειών σε “ειδικές” περιπτώσεις κρατούμενων, οι “ειδικές” συνθήκες κράτησης και η κράτηση σε “ειδικούς” χώρους μέσα σε αστυνομικές υπηρεσίες και στη ΓΑΔΑ κατά τη διάρκεια των δικών, είναι οι αιχμές που διαμορφώνουν το στρατηγικό πλαίσιο του νομοθετικού οδοστρωτήρα πάνω στους πολιτικούς κρατούμενους και όσους αντιστέκονται στην επέλαση του σωφρονιστικού ολοκληρωτισμού.
Το δικαίωμα στην άδεια των κρατούμενων, είναι μια κατάκτηση πολύχρονων και αιματηρών αγώνων και όχι “ευεργέτημα” των εισαγγελικών αρχών και των συμβουλίων της φυλακής. Οι αιτήσεις άδειας κατατάσσονται πλέον ξεκάθαρα κάτω από καθεστώς “ειδικών” κριτηρίων και ελέγχου. Για τους πολιτικούς κρατούμενους, ήδη εδώ και χρόνια ζητούνται φρονηματικές δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης του αγώνα που διεξάγουν. Μέσω της υπερεξουσίας που δίνεται στον εισαγγελέα των φυλακών από τον Ν.Σ.Κ, διατηρείται το εισαγγελικό βέτο με διαφορετική μορφή για μια σειρά ζητημάτων όπως είναι οι τακτικές-εκπαιδευτικές άδειες, οι αποφυλακίσεις, μέχρι και το ζήτημα της εκπαίδευσης-φοίτησης των κρατουμένων εντός των φυλακών. Ο εισαγγελέας μπορεί να παρεμβαίνει και να διακόπτει αυτές τις διαδικασίες για όσους κρίνονται ως “επικίνδυνοι” και “ανυπότακτοι”, για όσους εκκρεμούν πειθαρχικά, εντατικοποιώντας το ασφυκτικό για τους κρατούμενους καθεστώς της πειθαρχικής ομηρίας. Αυτή η συνθήκη συνοδεύεται από τη ρύθμιση για την “αθροιστική έκτιση της ποινής του κρατούμενου για παραπτώματα εντός των φυλακών η’ κατά τη διάρκεια της άδειας”, εκβιάζοντας επί της ουσίας τους “απείθαρχους” και “ασυνέτιστους” κρατούμενους με ατελείωτα χρόνια ποινών φυλάκισης.
Βάσει του Ν.Σ.Κ, θα αποκλείονται από τη διαδικασία αίτησης και χορήγησης άδειας όσοι κρατούμενοι εκτίουν ποινές για “πράξεις βίας” που υπερβαίνουν τα 15 έτη, συμπεριλαμβανομένων και όσων εμπίπτουν στον 187Α(“αντιτρομοκρατική” νομοθεσία). Σε αυτές τις περιπτώσεις οι κρατούμενοι θα εκτίουν “σκαστή” τη ποινή τους χωρίς ανάσα “ελευθερίας”. Στο στόχαστρο αυτού του αποκλεισμού βρίσκονται και μέλη ένοπλων οργανώσεων, μερίδα πολιτικών κρατούμενων και φυλακισμένων αγωνιστών που έχουν καταδικαστεί με τον 187Α.
Για τις τακτικές και εκπαιδευτικές άδειες, εφόσον αυτές χορηγηθούν, συνοδεύονται από περιοριστικούς όρους κατ’ οίκων περιορισμού και επιτήρησης με ηλεκτρονικό βραχιόλι. Το ίδιο επιδιώκεται να εφαρμοστεί και για τις αποφυλακίσεις, όπου μέχρι τώρα εφόσον το αίτημα γινόταν δεκτό, ο κρατούμενος αποφυλακιζόταν κανονικά. Πλέον η ‘’θετική’’ έκβαση του αιτήματος συνοδεύεται από κατ’ οίκων περιορισμό και ηλεκτρονικό βραχιόλι. Επί της ουσίας, δημιουργείται μια μόνιμη συνθήκη φυλάκισης που ακολουθεί τους κρατούμενους. Αυτές οι ρυθμίσεις, εκτός της συμβολής τους στον σωφρονιστικό ολοκληρωτισμό που επιδιώκεται να επιβληθεί, αντικατοπτρίζουν οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούνται μέσω επενδύσεων σε νέες τεχνολογίες, όπως είναι το ηλεκτρονικό βραχιόλι επιτήρησης (όμιλος Group 4).
Η θεσμοθέτηση της χρήσης της βίας από τους σωφρονιστικούς θα προσδιορίζεται μέσα από τα μέτρα καταστολής της κάθε φυλακής, και θα ασκείται ακόμα και απέναντι σε κρατούμενους που θα κρατούν παθητική στάση. Σε σωματικό έλεγχο θα υπόκεινται οι κρατούμενοι που θα διαπράττεται με την απογύμνωση συμπεριλαμβανομένου και του κολπικού έλεγχου που αφορά τις γυναίκες κρατούμενες. Αυτή η ρύθμιση αποτελεί άλλη μια μέθοδο η οποία επιβάλλεται και στοχεύει ξεκάθαρα στην ισοπέδωση της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας κάθε κρατούμενου δημιουργώντας ένα κλίμα υποταγής και ανισχυρότητας που τελικό στόχο έχει την ανάδειξη της εξουσίας της φυλακής και κατ’ επέκταση την επιβολή των κυρίαρχων.
Η κατάπτυστη διάταξη του Ν.Σ.Κ., για υποχρεωτική σίτιση των απεργών πείνας, αποτυπώνει τον ανήθικο πόλεμο του κράτους προς τους έγκλειστους. Θέτοντας επονείδιστα μέσα που παραβιάζουν τις αποφάσεις και τις επιλογές αγώνα των κρατουμένων, έτσι ώστε αυτοί να αφοπλίζονται ασχέτως τις όποιες σοβαρές επιπτώσεις θα έχει αυτό στην υγεία τους. Η επιλογή της απεργίας πείνας, είναι μια συνειδητή επιλογή ως έσχατο μέσο αγώνα, που έχουν πραγματοποιήσει διαχρονικά πολιτικοί κρατούμενοι και φυλακισμένοι αγωνιστές. Βάζοντας ως ανάχωμα το ίδιο τους το σώμα στην επέλαση της εξουσίας, ως τελευταίο μοχλό πίεσης σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Τέτοιοι αγώνες έχουν δοθεί από χιλιάδες απεργούς πείνας και έχουν γονατίσει κυβερνήσεις και καθεστώτα, με κόστος εκατοντάδες θανάτους και απώλειες.
Όσον αφορά στους κρατούμενους γονείς ανηλίκων στις διατάξεις ‘‘για τις ειδικές ρυθμίσεις για κρατούμενες μητέρες και κρατούμενους γονείς’’ ενσωματώνεται άρθρο του αστικού κώδικα περί ‘‘κακής άσκησης γονικής μέριμνας’’. Παύει πλέον να είναι δεδομένο ότι τα παιδιά έως τριών ετών θα μένουν μαζί με την κρατούμενη μάνα τους και αυτό θα εξαρτάται από την κρίση του δικαστηρίου, όπως και για θέματα επιμέλειας σε περιπτώσεις που η μητέρα- κρατούμενη εκτίει ποινή άνω των δέκα ετών. Ένας τεχνοκρατικός μηχανισμός καθίσταται αρμόδιος να συντηρήσει ή να διακόψει τη σχέση μητέρας-παιδιού με βασικό κριτήριο την καταδίκη και την ποινή της κρατούμενης . Η διάταξη αυτή αφορά επίσης τους έγκλειστους συντρόφους, Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη, των οποίων το παιδί είχε απαχθεί στην ψυχιατρική πτέρυγα του Νοσοκομείου Παίδων σε ειδικές συνθήκες μετά τη σύλληψη της μητέρας του και της Κωνσταντίνας Αθανασοπούλου, μέλη του Ε.Α. Οι σύντροφοι έχουν ήδη ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 11/11/2017 με μια σειρά αιτήματα σχετικά με το νέο σωφρονιστικό κώδικα και τα επισκεπτήρια μεταξύ τους αλλά και με το παιδί τους.
Ένα ακόμη σημείο-αιχμή του Ν.Σ.Κ βρίσκεται στις διατάξεις για την επικοινωνία των κρατουμένων με τα συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα, όπου οι αριθμοί επικοινωνίας θα πρέπει να δηλώνονται στην φυλακή προς έγκριση και καταχώρηση σε ηλεκτρονικό τηλεφωνικό κέντρο, φακελώνοντας έτσι όποιον έχει επαφές με κρατούμενους και αποτρέποντας όποιον επιθυμεί να έχει . Εμείς από την πλευρά μας, μαχόμενοι τη φυσική , ηθική και πολιτική απομόνωση των πολιτικών κρατουμένων που επιχειρείται με το ηλεκτρονικό φακέλωμα , στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις επιλογές αγώνα και δεν υποχωρούμε ούτε και πρόκειται να υποχωρήσουμε από τη διαρκή προσπάθεια δημιουργίας αμφίδρομης σχέσης μαζί τους και συνεχούς επικοινωνίας.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο σύνολο των αιτημάτων των κρατουμένων και τις κινητοποιήσεις τους γύρω από τον νέο σωφρονιστικό κώδικα. Αντιλαμβανόμενοι τον κώδικα ως ένα κομμάτι εφαρμογής του γενικού σχεδιασμού της κρατικής καταστολής ο οποίος μέσα από την ψήφιση του κατ’ αρχήν εκτελεί έναν απαραίτητο κοινωνικό πειραματισμό για την αποδοχή, την συναίνεση και τα αντανακλαστικά αντιστάσεων της κοινωνίας απέναντι στην αφομοίωση και την υποταγή. Προσμετρά τις αντιδράσεις απέναντι στα νέα μέτρα οριοθέτησης καθώς και επιδιώκει την εδραίωση τέτοιων νομοθετημάτων που στόχο έχουν τον περιορισμό των πεδίων αγώνα αντίστασης, και την εξάλειψη των πολιτικών ερεισμάτων που τέτοια πεδία ανοίγουν στο σύνολο της κοινωνίας. Κράτος και κεφάλαιο εξαπολύουν νέα μέτρα απέναντι σε όσους διέπονται από την πολιτική συνείδηση και την ριζοσπαστικοποίηση της
Μέσω της καταστολής αυτής επιτυγχάνεται η επικράτηση και η εξέλιξη της συστημικής κυριαρχίας για τα συμφέροντα κεφαλαίου , για την διαιώνιση του κράτους.
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΔΥΝΑΜΗ & ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ Ν.ΜΑΖΙΩΤΗ Π.ΡΟΥΠΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Ε.Α
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές
