Συ.Κα.Προ.: Πρόταση συμμετοχής στην περιφρούριση της γειτονιάς των Εξαρχείων

0
182

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

Στις 6/12/2008 δολοφονείται από τις αστυνομικές δυνάμεις κατοχής ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Η δολοφονία αυτή δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός -όπως τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν στην κοινή γνώμη-, αλλά το αναμενόμενο επακόλουθο της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας που επιβάλλεται στους είδη ταξικά αδύναμους. Η δολοφονία του νέου αγωνιστή που αμφισβήτησε την υπάρχουσα κοινωνία και το κράτος που τη διαμορφώνει, δηλώνει ευθέως μέχρι σήμερα την μηδενική ανοχή στα υποκείμενα που συνοργανώνονται για την αντεπίθεση και την κοινωνική απελευθέρωση.

Η ένταση και η σταδιακή κλιμάκωση των ταξικών ανταγωνισμών εκείνης της περιόδου και η απόπειρα αποσταθεροποίησης του καθεστώτος από τους εξεγερμένους, ανάγκασαν τους κυρίαρχους να προστατέψουν με νύχια και με δόντια το σύστημα τους. Από τις διεκδικητικές πορείες των φοιτητών του 06-07 μέχρι τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου το δεκέμβρη του 08, η οργή κα ιη κοινωνική δυσαρέσκεια στοχοποίησε τον αστυνομικό μηχανισμό ως άμεσο υπεύθυνο για την ασφάλεια του συστήματος όπου η καταπίεση και η φτώχεια επιβαλλόταν μόνο με καταστολή. Η οργή αποτυπωνόταν στις δυναμικές πορείες-απεργίες τόσο σε κεντρικούς δρόμους των μητροπόλεων, στις συγκρούσεις στους δρόμους με την αστυνομία και σε ενέργειες άμεσης δράσης. Η μαζική και συνεπής παρουσία εκείνων που δεν μπορούσαν να ενσωματωθούν και να υποταχθούν στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο των κυρίαρχων, ανακίνησε τακτικές πολέμου και στρατηγική τρομοκρατίας από τη μεριά των κατασταλτικών μηχανισμών.

Η νέα καθεστωτική στρατηγική επιχειρεί την αποδυνάμωση του οριζόντιου και ριζοσπαστικού κινήματος, που στοχεύει στην κοινωνική απελευθέρωση μέσα από την ανατροπή. Μετά την κινηματική νηνεμία 2012-2014, ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε τις ανίσχυρες κοινωνικές αντιστάσεις για να ανέβει στην εξουσία, να πείσει τους κρατικό-οικονομικούς παράγοντες για τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα του καθεστώτος της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης και τη δυνατότητα παράτασής του. Η νέα όψη της καταστολής τοποθετεί στη θέση της υπέρμετρης βίας- η οποία έχει είδη επιτελέσει τη δουλεία της με την τρομοκρατία- την μονιμοποίηση της ανέχειας και μεθόδους αφομοίωσης του οριζόντιου-ριζοσπαστικού κινήματος. Το κράτος της αριστεράς εντείνει και παρατείνει την καταπίεση και την εκμετάλλευση, ανοίγει δικογραφίες ”βαφτίζοντας” αγωνιστές εγκληματίες, κρατάει τους αναρχικούς και τους κομμουνιστές αγωνιστές έγκλειστους στις φυλακές και αφήνει τους ταξικούς ανταγωνισμούς αλώβητους και προς αξιοποίηση.

Η δολοφονία των νέων αγωνιστών, είναι ευθεία και χωρίς όρους επίθεση του κρατικού μηχανισμού σε εκείνους που δεν υποτάσσονται μπροστά στη δουλεία, σε εκείνους που τάσσονται με την ελευθερία και όχι με την υποταγή. Τα Εξάρχεια τότε έως και σήμερα αποτελούν πεδίο συνάντησης εκείνων που αμφισβητούν και δεν υποτάσσονται στο κράτος και την κοινωνική αδράνεια. Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία και το κράτος είναι συμμετοχή και υποστήριξη του απελευθερωμένου κοινωνικού εδάφους και των δομών μας. Οι καταλήψεις συνενώνουν τους καταπιεσμένους ακυρώνοντας στην πράξη την όποια έκφραση ιεραρχίας και αποτελούν το άμεσο παράδειγμα της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, κόντρα και ενάντια στο μονοπώλιο και τη βαρβαρότητα του κράτους και του καπιταλισμού.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΗ

ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΥΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ

6/12/2016

Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org