Σχετικά με τις ανακαταλήψεις στο Κουκάκι και την έμπρακτη αμφισβήτηση του παραλόγου
Τα ξημερώματα της Τετάρτης 18/12/2019 παρακολουθήσαμε την ταυτόχρονη τριπλή εκκένωση των καταλήψεων στέγης της γειτονιάς μας, Ματρόζου 45, Παναιτωλίου 21 και Αρβάλη 3. Τα τρία αυτά σπίτια, εκτός από καταλήψεις στέγης υπήρξαν χώροι κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης και δράσης, με δομές αλληλεγγύης ανοιχτές σε όλους και όλες. Οι κάτοικοι της Κοινότητας Καταληψεων Κουκακίου υπερασπίστηκαν τα σπίτια τους με κάθε δυνατό μέσο, ενάντια στην ακραία βίαιη κρατική καταστολή, ενώ οι υπόλοιποι είδαμε τη γειτονιά μας να στρατιωτικοποιείται στο βωμό της κυβερνητικής επιθυμίας για “νόμο, τάξη και ασφάλεια”. “Νόμο, τάξη και ασφάλεια” που προκάλεσε τον τραυματισμό μιας γυναίκας από τη ρίψη πλαστικής σφαίρας στο στήθος και επιβλήθηκε απροκάλυπτα στους γείτονες με άσκηση λεκτικής και σωματικής βίας. Όλα τα παραπάνω συνέβησαν την ίδια μέρα, που στη δίκη φιάσκο για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, η εισαγγελέας κα. Οικονόμου λέει πως όλες οι πράξεις που της αποδίδονται είναι “μεμονωμένα περιστατικά που ουδεμία σχέση προέκυψε να έχουν με το κόμμα και την ηγεσία του”.
Ως έμπρακτη αμφισβήτηση στην κρατική καταστολή, το Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2020, πραγματοποιήθηκαν 2 συγκεντρώσεις με σκοπό την ανακατάληψη των δύο εκ των τριών, εκκενωμένων καταλήψεων στέγης, αυτών της Ματρόζου και Παναιτωλίου. Τα σπίτια ανακαταλήφθηκαν και ο αλληλέγγυος κόσμος παρέμεινε συγκεντρωμένος έξω από αυτά δυναμώνοντας τη φωνή των Κατοίκων της Κοινότητας Καταλήψεων Κουκακίου και στηρίζοντάς τους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα εμφανίστηκαν οι πρώτες αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από ένα πλήθος ΜΑΤατζήδων, ασφαλιτών, μηχανών, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, drones και ελικοπτέρων, κάνοντας σαφές ότι οποιαδήποτε αυτονόητη συλλογική διεκδίκηση αντιμετωπίζεται ως πράξη πολέμου.
Οι προθέσεις τις αστυνομίας δεν κρύφτηκαν από την αρχή. Στην πρώτη επαφή, έξω από το κτίριο της οδού Ματρόζου, επιδίωξαν να περικυκλώσουν τον συγκεντρωμένο κόσμο που φώναζε συνθήματα, εφορμώντας απο δύο κατευθύνσεις. Ο κόσμος προσπάθησε να αμυνθεί χρησιμοποιώντας πυροσβεστήρες, αλλά ο καπνός τους δεν ήταν αρκετός για να περιορίσει τη μανία των μπάτσων. Στο σημείο αυτό ήταν που έκανε την εμφάνισή της, απο τρίτη κατεύθυνση, η νεοσύστατη ομάδα (προς εργασιακή αποκατάσταση νέων τραμπούκων) ΔΡΑΣΗ, που με τις παλιές και γνώριμες τακτικές της ως ΔΕΛΤΑ, κινήθηκε με μεγάλη ταχύτητα προς το σώμα της πορείας, πραγματοποιώντας συλλήψεις στο σωρό. Την ίδια στιγμή εκδιώχθηκε και ο αλληλέγγυος κόσμος που είχε συγκεντρωθεί στο λόφο του Φιλοπάππου απέναντι από το κτίριο της οδού Παναιτωλίου, με ρίψη χημικών και κρότου λάμψης, αλλά αυτή τη φορά χωρίς συλλήψεις. Οι μπάτσοι θέσανε το λόφο σε κίνδυνο με τις ενέργειές τους, αλλά τελικά αυτοί και αυτές, που ανιδιοτελώς τον νοιάζονται, κατάφεραν να απομακρυνθούν.
Ο κόσμος και απο τις δύο συγκεντρώσεις συναντήθηκε και κινήθηκε σε πορεία προς την πλατεία Μερκούρη, προκειμένου να ανασυνταχθεί. Ταυτόχρονα στα 2 ανακατειλημμένα κτίρια αρχίζει να κλείνει ο κλοιός. Δημιουργείται μια υγειονομικού τύπου απομόνωση ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων. Οι ειδικές δυνάμεις δίνουν μια άνιση μάχη, για σχεδόν δύο ώρες, με μία σθεναρή αντιεξουσιαστική λαμαρίνα, καθώς η ζωή τους και οι στολές τους αποκτάνε χρώμα. Χαρίζουν όμως στο τηλεοπτικό κοινό ένα αντάξιο για αυτούς θέαμα, που δεν θα είχε επιτευχθεί αν απλώς είχε κοπεί τόσο εύκολα. Στο άλλο κτίριο, στην οδό Παναιτωλίου, ο τηλεοπτικός χρόνος, συμπεριλαμβανομένων των διαφημίσεων, φαίνεται πως είχε τελειώσει και η διαδικασία απλά διεκπεραιώθηκε λίγο πιο συνοπτικά.
Αφού οι κάμερες έχουν μαζέψει αρκετό υλικό για να τρομοκρατούν τον κόσμο τις επόμενες μέρες και να ηδονίζουν και τον τελευταίο φασίστα, αποχωρούν, με τα δύο σπίτια ξανά άδεια και συνολικό απολογισμό 21 συλλήψεις, με κάποια άτομα τραυματισμένα να μεταφέρονται στο νοσοκομείο.
Αργά το βραδύ πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τη ΓΑΔΑ, ενώ την επόμενη μέρα πραγματοποιείται δεύτερη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τα δικαστήρια με την αστυνομία να επιχειρεί να τρομοκρατήσει το συγκεντρωμένο κόσμο. Μονάδες των ΜΑΤ κάνουν εφόδους προς τους αλληλέγγυους και μηχανές της ομάδας ΔΡΑΣΗ περνάνε τακτικά από το χώρο της συγκέντρωσης. Κλούβες ξεφορτώνουν και άλλες ομάδες ΜΑΤατζήδων και φυσικά δεν χάνεται η ευκαιρία για επιπλέον συλλήψεις.
Η συνεχής κλιμάκωση της καταστολής, συνοδευόμενης από τα αντίστοιχα επικοινωνιακά τρικ, είναι η προετοιμασία, πολιτική και στρατοκρατική, για αυτά που έπονται. Οι φωνές και οι αντιδράσεις των κατοίκων των γειτονιών μας που για άλλη μια φορά αποδοκίμασαν την αστυνομική παρουσία και επικρότησαν τις ενέργειες των αλληλέγγυων μέσα και έξω από τα κτίρια, κρύφτηκαν επιμελώς κάτω από το χαλί. Στα κανάλια, σαν το κυρίαρχο μέσο επιρροής και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, προβάλλεται μια συγκεκριμένη πραγματικότητα. Δεν δίνεται χρόνος και χώρος σε γείτονες και κατοίκους να εκφράσουν την αγανάκτηση και τη δυσαρέσκεια που ένιωσαν εκείνο το απόγευμα και πολλά άλλα στο παρελθόν, όταν ανακατεύτηκαν με τους συγκεντρωμένους και φώναζαν μαζί τους συνθήματα, όταν βγήκαν στα μπαλκόνια τους και χειροκροτούσαν, όταν έφεραν και τα παιδιά τους να πάρουν μέρος σε αυτό, ίσως απολογητικά, για να τους δείξουν οτί ο κόσμος που τα έφεραν δεν είναι όλος τόσο ζοφερός.
Οι συλληφθέντες έξω από τα κατειλημμένα κτίρια βαρύνονται με τα, πασπαρτού αδικήματα, της διατάραξης οικιακής ή κοινής ειρήνης, δύο πολύ συχνές ασαφείς κατηγορίες που υπάρχουν για να μην υπάρχει το πιο σαφές απαγορεύονται οι συναθροίσεις άνω των 3 ατόμων. Για τους συλληφθέντες εντός των καταλήψεων και παρά τη δημοσιευμένη εισαγγελική απόφαση, μαθαίνουμε πως, “επιχειρήθηκε τις τελευταίες ημέρες συντονισμένα τόσο απο υπουργούς της κυβέρνησης, όσο και απο εκπροσώπους των αστυνομικών υπαλλήλων, μια έμμεση πίεση στους εισαγγελικούς λειτουργούς για τροποποίηση των ποινικών διώξεων που έχουν ήδη ασκηθεί, σε βαθμό πλημμελήματος, προκειμένου να χαρακτηριστούν ως κακουργήματα”!
Το κράτος έχει δημιουργήσει και επικοινωνεί το αφήγημα του εσωτερικού εχθρού! Σε αυτή την κοινωνική κατάσταση, που θεωρεί κανονικότητα την καθημερινή και αδιάκοπη αστυνομική επιτήρηση και επιβολή και νομιμοποιεί τη βία των μπάτσων με κάθε ευκαιρία, οι αλληλέγγυοι και ανοιχτοί χώροι στην πόλη και τις γειτονιές και τα άτομα που τους υποστηρίζουν και τους δίνουν ζωή, αποτελούν ασφαλώς το βασικό εχθρό. Οτιδήποτε εμποδίζει την «ανάπτυξη» ή έστω το αφήγημα της, πρόκειται να δεχθεί επίθεση, προκειμένου να ικανοποιηθεί μια κοινωνία που έχει αρχίσει από καιρό να τρώει τις σάρκες της. Στο πλαίσιο ποιας ανάπτυξης όμως το δικαίωμα στη στέγη και η διεκδίκησή της αποτελεί έγκλημα; Στο αφήγημα αυτής στην οποία, μερίδα της κοινωνίας ζητά από φοιτητές, εργαζόμενους, οικογένειες, ντόπιους ή μετανάστες να πληρώσουν διπλάσιο νοίκι ή να φύγουν από το σπίτι τους για να το κάνει Airbnb, ελπίζοντας να αρπάξει ένα ξεροκόμματο, πατώντας κάτω τον διπλανό της, ενώ παράλληλα δρομολογείται και η κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Στο αφήγημα και πάλι αυτής της ανάπτυξης, μερίδα της κοινωνίας κραυγάζει στα κοινωνικά δίκτυα για περισσότερο αίμα ανθρώπων που αγωνίζονται για τις ιδέες τους, απαιτώντας το αυτονόητο. Μέσα από όλα τα γεγονότα εκείνης της ημέρας αλλά της κάθε επόμενης μέχρι και σήμερα, τονίζεται ολοένα και περισσότερο η διάθεση του κυρίαρχου λόγου να βαφτίσει εγκληματίες όσους μάχονται, με τα σώματά τους απόλυτα εκτεθειμένα, ενάντια στην άκρατη εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της καθημερινότητας και επιμένουν με κοινωνικούς αγώνες και πρακτικές, να αντισταθούν.
Σε όλο αυτό που έρχεται, κάθε μέρα και όλο πιο κοντά, οφείλουμε να προτάξουμε την αλληλεγγύη και την κοινωνικοποίηση μας. Το οφείλουμε εφόσον θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια μέσα σε γειτονιές και όχι σε στρατιωτικά επιτηρούμενες ζώνες. Αν υπάρξει σιωπηρή αποδοχή του γεγονότος ότι για μια χούφτα ανθρώπους και δύο εγκαταλελειμμένα κτίρια κουβαλιέται ένας ολόκληρος στρατός, την επόμενη φορά θα έρθουν και για αυτόν που θα τολμήσει να ψελλίσει ότι δε μπορεί να ζήσει έτσι. Οι κατηγορίες της διατάραξης κοινής ή οικιακής ειρήνης δε θα πέσουν στα κεφάλια “περίεργων” αντιεξουσιαστών αλλά σε εργαζόμενους που ζητάνε τα αυτονόητα, όπως ήδη έγινε πρόσφατα με τους απεργούς του ΟΤΕ.
Η ποινικοποίηση των αγώνων είναι το πρώτο βήμα για την ακραία συντηρητικοποίηση της κοινωνίας και την προετοιμασία της να δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε «αλλαγή προς την ανάπτυξη» που θα κάνει την καθημερινότητα ακόμα πιο ασφυκτική. Η δίψα της κρατικής και κατασταλτικής εξουσίας για επιβολή, στο βωμό του επιχειρηματικού κέρδους, του εξευγενισμού και της τουριστικοποίησης θα βρίσκει απέναντί της ξανά και ξανά την έμπρακτη αμφισβήτηση της κυριαρχίας της, με καθημερινούς αγώνες στους δρόμους και τις γειτονιές.
Στηρίζουμε όλες τις φωνές αντίστασης που στέκονται απέναντι σε κάθε βίαιη υποβάθμιση και υποτίμηση των ζωών μας.
Αλληλεγγύη στους κατειλημμένους χώρους στέγης, κοινωνικών και πολιτικών δράσεων.
Πρωτοβουλία Κατοίκων Κουκακίου και γύρω περιοχών
Email: anti-bnb-koukaki@riseup.net
Πρωτότυπη δημοσίευση 30/01/2020
via antiairbnbkoukaki.noblogs.org
