Αρκετός κόσμος συμμετείχε στην συγκέντρωση ενάντια στις εκλογές που διοργάνωσε η συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση και πραγματοποιήθηκε την Τρίτη το απόγευμα στην Πάτρα, στην πλατεία Γεωργίου. Μοιράστηκαν πολλά κείμενα, στήθηκε μικροφωνική, τραπεζάκι με έντυπο υλικό, ενώ αναρτήθηκαν και 3 πανό, 2 ενάντια στις εκλογές και ένα αντιφασιστικό.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν από τη συνέλευση
ΚΑΜΙΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!
«Όποιος ψηφίσει και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση είναι για εμάς βλαβερός, αλλά το ίδιο βλαβερός είναι και όποιος απόσχει από τις εκλογές και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση»
Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι
Χρειάστηκαν μόλις 9 μήνες για να αποκαλυφθεί πλήρως το πραγματικό αντικοινωνικό πρόσωπο της “πρώτη φορά αριστερής” συγκυβέρνησης Σύριζα-Ανέλ. Η προκήρυξη των εκλογών της 20ης Σεπτέμβρη καταδεικνύει πλήρως την κατάρρευση του επιχειρήματος περί καλύτερης και εναλλακτικής διαχείρισης του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας, όπως αυτό εκφράστηκε έντονα τα τελευταία χρόνια από τις δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς. Παράλληλα, με τις εκλογές σηματοδοτείται ένας νέος γύρο λεηλασίας και επίθεσης στην κοινωνία, ακόμα πιο σκληρός και ακόμα πιο επώδυνος από τους προηγούμενους.
Η ψήφιση του 3ου μνημονίου, τα προαπαιτούμενα και οι εφαρμοστικοί νόμοι που το συνοδεύουν, η εξαθλίωση και η φτώχεια που θα επιφέρουν, σε συνδυασμό με την ακόμα μεγαλύτερη όξυνση της καταστολής απέναντι σε όσους αντιστέκονται στα σχέδια του καθεστώτος μαζί με τις δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα ή το στοίβαγμα τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, διαμορφώνουν το σημερινό κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον εντός του οποίου επιχειρεί να κυριαρχήσει ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός. Κάθε κυβέρνηση όσο κοινωνικό προσωπείο και να παρουσιάζει θα υπηρετεί πάντα τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου(ντόπιου και διεθνούς).
Η εύλογη κοινωνική δυσαρέσκεια που προκαλούν οι παραπάνω συνθήκες και η αδυναμία διαχείρισης της από το ήδη χρεοκοπημένο και ασταθές πολιτικό και οικονομικό σύστημα που προσπαθεί να κερδίσει παράταση ζωής, οδήγησαν σε μια ακόμα εκλογική διαδικασία που από τη μια θα επιχειρήσει να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση για τη συνέχιση των αντικοινωνικών πολιτικών μέσω της ψευδούς συνείδησης συμμετοχικότητας στο κοινοβουλευτικό σύστημα, ενώ από την άλλη θα διαμορφώσει το πλαίσιο συγκρότησης μια κυβέρνησης “ειδικού σκοπού” που στην μετά “μνημόνιο-αντιμνημόνιο” εποχή θα διατηρήσει ανεπηρέαστη την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Είναι λοιπόν πέρα για πέρα προφανές πως οι εκλογές, όποιον και αν φέρουν στη διακυβέρνηση, δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτα από τις συνθήκες κοινωνικής εξαθλίωσης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή αφεντικά, ούτε θα περιορίσουν το καθεστώς έκτακτης ανάγκης μέσω του οποίου εκφοβίζεται και καταστέλλεται η κοινωνική πλειοψηφία. Άλλωστε, η χρεοκοπία του πολιτικού και οικονομικού συστήματος δε συνεπάγεται επ’ ουδενί και την οικειοθελή απόσυρση του από το ιστορικό προσκήνιο. Γι’ αυτό θα πρέπει να επαγρυπνούμε διαρκώς καθώς οι φασιστικές εφεδρείες είναι ακόμα εδώ, έτοιμες να κάνουν τη βρώμικη δουλειά προς χάριν των συμφερόντων του κράτους και του κεφαλαίου.
Εκείνο που χρειάζεται στις μέρες μας είναι να πάψουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στους κάθε λογής επίδοξους διαχειριστές της ζωής μας. Να πάρουμε τον αγώνα και την αντίσταση στα χέρια μας, μακριά από οποιαδήποτε κομματική και συνδικαλιστική χειραγώγηση που αναπόφευκτα οδηγεί στην αποδυνάμωση του κοινωνικού και ταξικού κινήματος και στην ανάθεση της διαχείρισης των προβλημάτων μας σε νέους δυνάστες. Να διαμορφώσουμε το έδαφος πάνω στο οποίο θα πατήσει σταθερά ο αγώνας για τη δημιουργία ενός κόσμου βασισμένου στην κοινωνική αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύης, την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, αφεντικά και δούλους. Αν η επιλογή της υποταγής στα συμφέροντα των ισχυρών φαντάζει ως η μόνη ρεαλιστική προοπτική, να κρατήσουμε ανοιχτό το δρόμο για την κοινωνική επανάσταση, για την ανατροπή των σχέσεων εξουσίας. Για να κερδίσει τελικά η ίδια η ζωή.
Απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του κράτους που δεν έχουν τίποτα να υποσχεθούν παρά μόνο τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Απέναντι στην υποταγή και την εξαθλίωση, στον κανιβαλισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι, η μοναδική ελπίδα σήμερα είναι να ακολουθήσουμε το δρόμο του αγώνα, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, χωρίς αυταπάτες εξωραϊσμού του υπάρχοντος συστήματος. Η μοναδική διέξοδός είναι η πολιτική, ταξική και κοινωνική οργάνωση, η ενίσχυση και η αναβάθμιση των συλλογικών, ριζοσπαστικών, οριζόντιων αγώνων στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές, στους δρόμους.
ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση
