Λάβαμε 24/11/2019
ΕΛΛΑΔΑ-ΧΙΛΗ-ΓΑΛΛΙΑ- ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ
ένα κομμάτι του πλανήτη βρίσκεται ξανά στις φλόγες της εξέγερσης: Γαλλία, Λίβανος, Ιράκ, Χονγκ Κονγκ, Καταλονία, Εκουαδόρ, Αϊτή, Χιλή… Με διαφορετικά κοινωνικά φόντα, με διαφορετικά κοινωνικά αιτήματα, καταπιεσμένοι πληθυσμοί υψώνουν το λάβαρο της εξέγερσης, καταλαμβάνουν δρόμους, αμφισβητούν τάξη που τους καταπιέζει, απορρίπτουν την κοινωνική ομαλότητα. Πάνω από όλα όμως αποδεικνύουν πως η σταθερότητα των κάθε είδους κυριαρχικών μοντέλων εξουσίας είναι εύθραυστη και χρειάζεται μεγάλες δόσεις κρατικής βίας και τρομοκρατίας για να επιβληθεί. Είτε πρόκειται για αυτονομιστικά κινήματα με όλες τις επιμέρους τάσεις και αντιφάσεις τους (Καταλονία, Χονγκ Κονγκ), είτε για μαζικά ξεσπάσματα ενάντια στην απόλυτη εξαθλίωση (Αϊτή), είτε για μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στην κρατική διαφθορά (Λίβανος), είτε τέλος για μια εναντίωση που ξεκίνησε ενάντια στην επιβολή μέτρων μιας νεοφιλελεύθερης ατζέντας (Γαλλία, Εκουαδόρ, Χιλή) πρόκειται για το κύμα μιας διάχυτης αμφισβήτησης των σύγχρονων όρων καταπίεσης που αρχίζει και εξαπλώνεται στον κόσμο χωρίς κανείς να ξέρει ή να μπορεί να πει που θα ξεσπάσει αύριο το επόμενο κρούσμα κοινωνικής ανταρσίας και ποια αφορμή θα βρει για να εκδηλωθεί.
Επιπλέον το ξέσπασμα των συγκούσεων στη Χιλή και Γαλλία μέσα στην οποία ανεμίζουν ξεκάθαρα και διακριτά τα αναρχικά λάβαρα, με το χαρακτήρα που πήρε και την ένταση και έκταση με την οποία εκδηλώθηκαν, μας θυμίζουν τον όχι και πολύ μακρινό μας Δεκέμβρη του 2008 όπου και εδώ η εξέγερση που σημειώθηκε ταρακούνησε το σύστημα κυριαρχίας και καταπίεσης με το αναρχικό κίνημα ξανά πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Οι εικόνες που βλέπουμε από την Χιλή που μας φέρνουν έντονα στην μνήμη εικόνες από το εξεγερμένο μητροπολιτικό τοπίο της Αθήνας και τους εξεγερμένους δρόμους του Δεκεμβρίου του 2008 όπου όπως και τώρα στην Χιλή έτσι και τότε στην Αθήνα οι μαθητές πρωτοστατούσαν στις διαδηλώσεις και στις επιθέσεις ενάντια στους ένστολους φονιάδες, πετώντας πέτρες στα αστυνομικά τμήματα, αναποδογυρίζοντας περιπολικά, καταλαμβάνοντας τα σχολεία τους, κατεβαίνοντας στους δρόμους πίσω από τα φλεγόμενα οδοφράγματα. Είναι εκείνες οι στιγμές όπου νέοι άνθρωποι με δίψα για ζωή αποφασίζουν να διεκδικήσουν την θέση τους μέσα στην ιστορία. Τους τελευταίους μήνες στη Γαλλία βλέπουμε να εξελίσσεται μια σειρά αιματοβαμμένων διαδηλώσεων, με τους εκεί καταπιεσμένους/ες να αντιστέκονται στην υποτίμηση της ζωής
τους, αμφισβητώντας έμπρακτα το μονοπώλιο της βίας κράτους και κεφαλαίου.Το γαλλικό κράτος απαντάει από την αρχή με πολεμική καταστολή δίχως όρια, μη διστάζοντας να ανακοινώσει πρόσφατα την κάθοδο του στρατού στο δρόμο για τα επόμενα Σάββατα των διαδηλώσεων. Για μια ακόμη φορά, τα συμφέροντα του γαλλικού κεφαλαίου τίθενται μπροστά και υπερασπίζονται από το ίδιο το κράτος, ενώ αμφισβητούνται έμπρακτα στο δρόμο από τα κοινωνικά κινήματα.
Όσο τα αφεντικά παγκοσμιοποιούν τις επιθέσεις τους, οφείλουμε να παγκοσμιοποιούμε τις επιθέσεις μας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΓΙΛΕΚΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΔΗΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΧΙΛΗ
