Ποτοσί – Ένα αλληγορικό τραγούδι/σχόλιο για την εξόρυξη στη Χαλκιδική

    0
    280

    unnamed

    Οι Social Waste, ο Κωσταντής Παπακωνσταντίνου και ο Dj Magnum μοιράζονται μαζί μας ένα αλληγορικό τραγούδι-σχόλιο αφιερωμένο σε όλους εκείνους που παλεύουν για να μη γίνει ποτέ αυτή η εξόρυξη στη Χαλκιδική!

    Το τραγούδι θα βρίσκεται στο επερχόμενο άλμπουμ τον Social Waste το οποίο έχει τίτλο «Με μια πειρατική Γαλέρα». Αναμένεται να κυκλοφορήσει γύρω στα μέσα Νοέμβρη.

    Λευτεριά στον Κάκαβο!

    Στάλθηκε στην mpalothia

    unnamed (1)

    Το Ποτοσί, λέει ο Γκαλεάνο, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες και πολυπληθέστερες πόλεις του κόσμου.

    Είχε τον ίδιο πληθυσμό με το Λονδίνο, μεγαλύτερο από τη Μαδρίτη ή τη Σεβίλλη. “Vale un Potosi”, αξίζει ένα Ποτοσί, λένε οι Ισπανοί ακόμα και σήμερα για τα ακριβά αντικείμενα.

    Λένε ότι με το ασήμι που εξήχθη από το Cerro Rico και έφευγε για την Ευρώπη, θα μπορούσε να χτιστεί μια ασημένια γέφυρα από το Ποτοσί μέχρι τη Μαδρίτη.

    Οι εργάτες στα ορυχεία βέβαια πέθαιναν νωρίς. Σήμερα το Ποτοσί είναι μια πόλη-φάντασμα.

    Το ασήμι τελείωσε και τα παλιά μεγαλεία έσβησαν.

    Οι εργάτες τα ορυχεία ψάχνουν ακόμη για ψήγματα ασημιού.

    Πεθαίνουν πριν φτάσουν τα 45 τους.

    [youtube https://www.youtube.com/watch?v=Tkm6SkEN3nQ&w=560&h=315]

    Την Κυριακή είδα ένα όνειρο παράξενο
    Ήμουνα λέει στο παλιό το Ποτοσί
    Κάπου στα 4.000 μέτρα υψόμετρο
    Τι άραγε να γύρευα πες μου κι εσύ
    Μες το παλιό virreinato του Περού
    Πριν γίνει η σημερινή η Βολιβία
    Mamitas και papachos του παλιού καιρού
    Σκυφτοί κι αμίλητοι δε σήκωναν αστεία
    Και κάτω από του Cerro Rico τη σκιά
    Παίζοντας κείνο το παιχνίδι με τις χάντρες
    Σε δρόμους από ασήμι κι άφωτα κελιά
    Λέγαν για το βουνό που έτρωγε τους άντρες
    Κρύβει στα σπλάχνα του ψιθύριζαν το διάβολο
    Που εμείς εδώ οι ιθαγενείς τον λέμε Τίο
    Κι απ’ τον παράδεισο των ισπανών των άβολο
    Καλύτερα στην κόλαση και στο ορυχείο
    Κονκισταδόρες φεουδάρχες  και αρτίστες
    Στις εκκλησίες ιερείς πιστοί και ικέτες
    Ασήμι, πόρνες, τυχοδιώκτες αριβίστες
    Στις λέσχες παίζαν τη ζωή τους χαρτοπαίχτες
    Κι ύστερα λέει σα να βρέθηκα στο σύγχρονο
    Το Ποτοσί της φτώχειας μα και της δυσχέρειας
    muchacho εδώ ya, no hay plata μου φωνάζανε
    στου θανατά τα ορυχεία και της μιζέριας
    Στην άλλοτε μεγάλη πόλη ξεθωριάσανε
    οι δόξες και τα πλούτη που είχε ζήσει πριν
    και μόνο κάτι gringos τώρα πια θαυμάζανε
    τους πίνακες του Melchor Pérez Holguín
    Οι τυχοδιώκτες τώρα πια την κοπανήσανε
    Μα ακόμα στα ορυχεία πεθαίνουνε νωρίς
    Οι πόρνες κι οι αρχιερείς αποδημήσανε
    Και ούτε κόκκο ασήμι εκεί πια δε θα βρεις
    Μα όλη αυτή η ιστορία σα να μου θύμισε
    Κάτι απ’τη μοίρα του ασημιού και του χρυσού
    Και του Καθεδρικού η καμπάνα όταν ήχησε
    Έμοιαζε με της εκκλησίας της Ιερισσού
    Παράξενο παιχνίδι μου ‘παιξε το όνειρο
    Στο ορκίζομαι δεν ξαναπίνω Κυριακή
    Με κάποιο κόλπο μαγικό μα και παμπόνηρο
    Κοιμήθηκα στο Ποτοσί και ξύπνησα Χαλκιδική
    Στίχοι, παρουσίαση: Λεωνίδας
    Παραγωγή: Κωσταντής Παπακωνσταντίνου, Χρήστος
    Τζουράς, κλασική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, γυαλί ταμπούρ, moog synthesizer, samples: Κωσταντής Παπακωνσταντίνου
    Scratches: DJ Magnum
    Μπάσο: Στέλιος
    Έτος : 2015
    Social Waste official website: www.socialwaste.org
    Κωσταντής Παπακωνσταντίνου Facebook: www.fb.com/kostantis.papakonstantinou
    DJ Magnum Facebook : www.fb.com/Dj.Magnum.d.st8
    Social Waste Facebook : 
    www.fb.com/Social.Waste.Official
    Social Waste Twitter: 
    http://www.twitter.com/infosocialwaste