Η Αυτοοργάνωση – Συνέλευση Αναρχικών και Κομμουνιστών Αργολίδας ιδρύθηκε τον Απρίλη του 2019 από συντρόφους που έχουν διαφορετικές διαδρομές στο κίνημα αλλά κοινές ανησυχίες για την εξέλιξη της ταξικής πάλης τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και διεθνώς. Πρόκειται για μια αντιιεραρχική δομή, ανοιχτή σε κάθε αγωνιστή που θέλει να συμμετάσχει, η οποία φιλοδοξεί να συμβάλει από το μετερίζι της στην παγκόσμια πάλη ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας και ελευθερίας.
Δυο λόγια για την κατάσταση του κινήματος σήμερα
Η ήττα του καλοκαιριού του 2015 μαζί με τη χρεοκοπία του κοινοβουλευτικού δρόμου, τη διάψευση των ρεφορμιστικών αυταπατών του ΣΥΡΙΖΑ και την πλήρη ενσωμάτωσή του –σε συνδυασμό με την απουσία μιας αξιόπιστης προλεταριακής εναλλακτικής– έχει αφήσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου του ταξικού μας στρατοπέδου απογοητευμένο, να ψάχνει για ατομικές λύσεις. Οι τεράστιες και μαχητικές διαδηλώσεις του 2010-2012 αποτελούν παρελθόν, όπως επίσης και το κύμα ριζοσπαστικοποίησης της περιόδου.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά πλέον έχουμε το φαινόμενο οι μαζικές κινητοποιήσεις να είναι του απέναντι ταξικού στρατοπέδου. Μεγαλοαγρότες που θέλουν να πετάξουν από το μητρώο αγροτών τους μικρούς αγρότες και να μασουλάνε μόνοι τους τις επιδοτήσεις, γραβατάκηδες μεγαλοδικηγόροι και μηχανικοί που δε θέλουν να πληρώνουν εισφορές, «αγανακτισμένοι κάτοικοι» περιοχών στις οποίες κατοικούν μετανάστες και πρόσφυγες… Και τώρα τελευταία Μακεδονομάχοι με περικεφαλαίες που εξεγείρονται ενάντια στην «εθνική προδοσία» και θέλουν να φάνε ζωντανούς τους «Σκοπιανούς» – και όταν δε βρίσκουν στο διάβα τους «Σκοπιανούς», βάζουν, υπό την προστασία του κράτους, φωτιά σε αναρχικές καταλήψεις.
Η αντεπίθεση της αστικής αντεπανάστασης είναι εξαιρετικά αποδοτική και στο επίπεδο της ιδεολογίας. Η ακροδεξιά χτίζει με επιτυχία πάνω στα –πάντα υπαρκτά– αποθέματα σκοταδισμού, και στο έδαφος της ήττας φυτρώνουν κάθε είδους δηλητηριώδη σαπρόφυτα. Τα μέσα προπαγάνδας της κυκλοφορούν πλατιά και επηρεάζουν κόσμο, είτε πρόκειται για σκουπιδοφυλλάδες με ένθετα για τον Παΐσιο, την ελληνική καταγωγή του Πούτιν, την κούφια Γη κλπ, είτε για τους κάθε λογής τηλεοπτικούς λιακόπουλους. Με την κρίση να διαλύει την προηγούμενη κοινωνική ισορροπία, η εθνική αναδίπλωση παρέα με την καταφυγή στο ένδοξο παρελθόν τους «έθνους με το κοινό DNA» λειτουργεί σαν βάλσαμο για τους ξεπεσμένους πάλαι ποτέ μικροαστούς της μπελ επόκ, της φούσκας του χρηματιστηρίου, των διακοποδανείων, της ισχυρής Ελλάδας κλπ, καθιστώντας τους εξαίρετο κοινωνικό υλικό για τη διάδοση των ιδεών αυτών. Οι ψεκασμένοι του Σώρρα θα προσφέρονταν για άφθονο γέλιο αν δε διατηρούσαν γραφεία σε καμιά 200ριά πόλεις της επικράτειας. Σε διάφορους κύκλους γίνονται διεργασίες από τα κάτω, τις οποίες δεν αντιλαμβανόμαστε ακόμα στην πλήρη διάστασή τους, και που μάλλον θα μας εκπλήξουν δυσάρεστα.
Οι ναζίδες της Χρυσής Αυγής διατηρούν τα εκλογικά τους ποσοστά παρά τις τόσες πλέον αποκαλύψεις για την εγκληματική τους δράση, ενώ η ΝΔ πηγαίνει ολοένα και δεξιότερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατραπεί σε κανονική ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και έναν ικανότατο διαχειριστή του ελληνικού καπιταλισμού – που μάλιστα πρωτοστατεί στην εθνική προσπάθεια της γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας μέσω της εμβάθυνσης της συμμαχίας με το σιωνιστικό κράτος, τη χούντα της Αιγύπτου και τις ΗΠΑ, ακολουθώντας ένα επικίνδυνο μονοπάτι που μπορεί να οδηγήσει την περιοχή σε ανάφλεξη.
Οι ανατρεπτικές εναλλακτικές λύσεις φαντάζουν σε αυτή τη φάση μάλλον ανεδαφικές στον πλατύ κόσμο της πλευράς μας. Με μια ματιά στην κατάσταση της πλειοψηφίας των οργανωμένων δυνάμεων του ταξικού μας στρατοπέδου μπορεί κανείς να καταλάβει λίγο καλύτερα γιατί συμβαίνει αυτό.
Σχετικά με το εύρος της ταξικής πάλης
Α. Σε θεματικές
Η Αυτοοργάνωση – Συνέλευση Αναρχικών & Κομμουνιστών Αργολίδας υποστηρίζει πως ο καπιταλισμός είναι κάτι παραπάνω από αφεντικά που απομυζούν υπεραξία από εργάτες. Θα ήταν αυτό μόνο αν αφαιρούσαμε το κράτος και όλο το πολιτικό εποικοδόμημα που στηρίζει την κυρίαρχη αυτή σχέση.
Ο καπιταλισμός είναι ένας ολόκληρος κοινωνικός σχηματισμός που αναπαράγει τον εαυτό του αναπαράγοντας όχι μόνο την εκμετάλλευση της εργασίας, αλλά ένα ολόκληρο κοινωνικό σύστημα, με πολλαπλές ιεραρχήσεις, διαφορετικά μοντέλα διαχείρισης, συγκροτώντας διευρυμένα μπλοκ εξουσίας που να αντιστοιχούν στην φάση που κάθε φορά βρίσκεται, με ένα σύστημα -κυρίαρχων- ιδεών και ένα αντίστοιχο πολιτικό εποικοδόμημα. Με αυτό λοιπόν ως δεδομένο, η ταξική πάλη είναι ο συνολικός αγώνας ενάντια στο σύστημα σαν όλο. Μόνο υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να ιδωθεί η κυρίαρχη αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Χωρίς άλλωστε αυτό το εποικοδόμημα (αστικό κράτος, θεσμοί, κυρίαρχες ιδέες), χωρίς αυτό το κέλυφος προστασίας καμία «κυρίαρχη οικονομική σχέση» δεν θα μπορούσε να αναπαραχθεί. Συνεπώς, ταξικός αγώνας είναι κάθε αγώνας που στρέφεται εναντίον του συστήματος που υπερασπίζεται και αναπαράγει όχι μόνο την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, αλλά και κάθε είδους εκμετάλλευση και καταπίεση.
Ο αγώνας λοιπόν ενάντια στο αστικό κράτος και τις πολιτικές του –όχι μόνο τις οικονομικές, αλλά και όλες εκείνες που αναπαράγουν τους εθνικούς μύθους ή τους μύθους περί «υγιών» μελών του έθνους (μιλιταρισμός, εθνικισμός, φασισμός, σεξισμός, πατριαρχία), χτίζοντας πάνω σε αυτούς μια διαταξική συμμαχία υπό αστική ηγεμονία– είναι άμεσα ταξικός αγώνας και μάλιστα ιδιαίτερα σημαντικός.
Β. Στο χάρτη
Η Αυτοοργάνωση – Συνέλευση Αναρχικών & Κομμουνιστών Αργολίδας υποστηρίζει πως καμιά άλλη κοινωνία δεν είναι δυνατό να μακροημερεύσει συνυπάρχοντας ειρηνικά με την καθεστηκυία τάξη, χωρίς μια εφ’ όλης της ύλης σύγκρουση – και χωρίς το τσάκισμα των οργανωμένων θεσμών που αναπαράγουν και διαιωνίζουν την καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση. Ακόμα κι αν γεμίσουμε τις πόλεις με αυτοοργανωμένες περιοχές, ακόμα και αν καταλάβουν οι εργάτες τα εργοστάσια (αλά Ιταλία της Κόκκινης Διετίας) και οι αγρότες τα κτήματα (αλά Ουγγαρία του 1919), δε θα έχουμε νικήσει όσο το αστικό κράτος -το βασικό κόμμα της αστικής τάξης και η τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι στην όποια κοινωνική αλλαγή- στέκει στη θέση του. Η ανατροπή του καπιταλισμού σε μια χώρα προϋποθέτει την καταστροφή του αστικού κράτους.
Αν αυτό ισχύει σε εθνικό επίπεδο, ισχύει και σε διεθνές επίπεδο. Υπάρχει και σε διεθνές επίπεδο μια τελευταία γραμμή άμυνας για τον κάθε εθνικό καπιταλισμό, ένας θεματοφύλακας των κοινωνικών σχέσεων και συνάμα του μηχανισμού καταστολής, ελέγχου και κοινωνικής συναίνεσης – και τα τελευταία 70 χρόνια λέγεται ΝΑΤΟ, και έχει την ουσιαστική έδρα του στην Ουάσινγκτον. Όποια επανάσταση ξεσπάσει σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη Διεθνή αυτή της παγκόσμιας αντεπανάστασης, που θα σπεύσει να την καταπνίξει. Κάτι παρόμοιο αντιμετωπίζει και κάθε χώρα που προσπαθεί να ορίσει τη δική της μοίρα, αν αυτή δεν ταυτίζεται με το όραμα που έχει η παραπάνω Διεθνής για αυτήν.
Στη συνειδητοποίηση αυτή εδράζεται ο διεθνισμός μας – η αρχή μας δηλαδή να δρούμε με γνώμονα τα συμφέροντα του διεθνούς επαναστατικού προλεταριάτου.
Ως απαραίτητο συστατικό του προλεταριακού διεθνισμού μας αντιλαμβανόμαστε και το σεβασμό απέναντι στα πολιτικά επιτεύγματα άλλων λαών – ακόμα και αν αυτά δε μοιάζουν ακριβώς με ό,τι έχουμε εμείς στο μυαλό μας. Κατανοούμε πως η επανάσταση μιλάει κάθε φορά τη γλώσσα αυτών που την κάνουν, και πως στα εργαλεία που αναπτύσσει ο κάθε λαός για να παλέψει ενάντια στην καταπίεση ενσωματώνει το –διαφορετικό από το δικό μας– ιστορικό φορτίο που κουβαλάει.
Σε ποιούς απευθυνόμαστε
Η Αυτοοργάνωση – Συνέλευση Αναρχικών & Κομμουνιστών Αργολίδας δε θεωρεί πως το να είναι κανείς εκμεταλλευόμενος ή καταπιεσμένος αποτελεί υποχρεωτικά και τεκμήριο επαναστατικότητας. Δεν υποτιμούμε καθόλου το κομμάτι εκείνο του εκμεταλλευόμενου και καταπιεσμένου λαού που είδε τη λύση στο πρόβλημά του στον Μουσολίνι ή τον Χίτλερ ή που έσπευσε να γεμίσει τη νεολαία του Μεταξά και αργότερα τα Τάγματα Ασφαλείας.
Απευθυνόμαστε στους ανθρώπους που συνειδητά επιλέγουν να στέκονται ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση. Στους ανθρώπους που δε θέλουν να ζήσουν με αλυσίδες και χαλκάδες. Στους ανθρώπους που δε γλείφουν και δε ρουφιανεύουν, που δεν ενδιαφέρονται να πατήσουν πάνω στο διπλανό τους. Που αναγνωρίζουν τον εχθρό όχι στους πιο αδύναμους και σε όσους δεν ταιριάζουν με το πρότυπο του «υγιούς μέλους του έθνους», αλλά στην αστική τάξη –ντόπια και ξένη– και την αυλή της. Στους ανθρώπους που κινητοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ενάντια στα μνημόνια, τη λιτότητα και την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών. Που έδωσαν χρόνο και χρήμα από το υστέρημά τους για να στηριχθούν πρόσφυγες, μετανάστες και φτωχοί. Που οργίζονται βλέποντας τη δολοφονία του Ζακ από τους νοικοκυραίους και το ξέπλυμα που επιφυλάσσουν στους τελευταίους τα ΜΜΕ. Που γεμίζουν από αγανάκτηση όταν βλέπουν το σιωνιστικό κράτος (στρατηγικό πλέον σύμμαχο του ελληνικού κράτους) να βομβαρδίζει και να αποικιοποιεί την Παλαιστίνη ή τους γκάνγκστερς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να τραμπουκίζουν και να μακελεύουν όποιον λαό δεν υποτάσσεται στην παγκόσμια δικτατορία τους. Στους ανθρώπους που πονούν με τον πόνο των απανταχού καταπιεσμένων, που θεωρούν τα βάσανα των απανταχού κολασμένων και δικά τους βάσανα.
Στους ανθρώπους αυτούς απευθυνόμαστε, που αποτελούν το ταξικό μας στρατόπεδο, και τον ανθό της κοινωνίας επίσης – τους ανθρώπους μέσα από τη συνειδητή δράση των οποίων θα έρθει η οποιαδήποτε προοδευτική αλλαγή σε αυτήν εδώ τη χώρα και διεθνώς.Και τους λέμε πως η άμπωτη που βλέπουμε γύρω μας δε θα διαρκέσει για πάντα· η πλημμυρίδα θα επιστρέψει. Και για να μπορέσουμε να την καβαλήσουμε και να τα καταφέρουμε καλύτερα από την προηγούμενη φορά, οι συνειδητοί αγωνιστές πρέπει να μην αποστρατευτούν – αντίθετα, πρέπει να ανασυνταχθούν, να σφίξουν τις γραμμές τους και να μη λείψουν από καμιά μάχη της περιόδου. Πρέπει να το κάνουν αυτό κολυμπώντας κόντρα στο ρεύμα, ακόμα και αν –προσωρινά– οι μάζες δεν τους ακολουθούν. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να αποτελέσουν τον οργανωμένο και συνειδητό σκελετό του κόσμου που θα κινητοποιηθεί ξανά όταν επιστρέψει η πλημμυρίδα.
Αυτόν τον κόσμο καλούμε να πυκνώσει τις γραμμές της Αυτοοργάνωσης – Συνέλευσης Αναρχικών & Κομμουνιστών Αργολίδας, και να επιδιώξουμε από κοινού τον δύσκολο αλλά άξιο στόχο της αδιάλλακτης πάλης ενάντια στον καπιταλισμό και το κράτος του.
Για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό.
Αυτοοργάνωση Αναρχικών Κομμουνιστών Αργολίδας.
