Σε απάντηση στην ανακοίνωση του ΙΣΑ σχετικά με την «προστασία των πολιτών», θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
Είναι αναμενόμενο σε καιρούς που υποχωρεί η πρόληψη και η πρόνοια, η επίκληση στην ασφάλεια και την καταστολή να γίνεται αναγκαία από την εξουσία. Προς αυτή την κατεύθυνση λειτουργεί και η τελευταία ανακοίνωση του ΙΣΑ ως κρατικός συνεργάτης ο οποίος «όμοιος ομοίω αεί πελάζει«. Είναι γνωστό όμως τι σημαίνει παγκοσμίως το αστυνομικό κράτος και πως «εξασφαλίζει» τις συνθήκες ασφάλειας & αξιοπρέπειας των εργαζομένων αλλά και των ασθενών του χρησιμοποιώντας πανοπτικές πολιτικές ανέχειας, φόβου και πείνας. Όσον αφορά στο πολύπαθο εθνικό σύστημα υγείας, αυτό υποφέρει λόγο της υποβάθμισης του προς όφελος της αγοράς – βασικό στοιχείο του καπιταλισμού. Το υπάρχον καθεστώς συντηρεί το επίσημο κράτος που επικαλείται και συνεπικουρεί ο ΙΣΑ και οι λοιποί θεσμικοί και κατεστημένοι ιατρικοί σύλλογοι ανά την επικράτεια, περιφράσσοντας τον χώρο του λειτουργήματός της υγείας σε ένα κλειστό και προσοδοφόρο κλαμπ για τους δικούς τους.
Το περιστατικό στον ευαγγελισμό, ήρθε ως απάντηση στον τραμπουκισμό σε βάρος των ασθενών από καταξιωμένο γιατρό, γνωστό για τις «επιστημονικές» τεχνικές του, ώστε η επίκληση στον όρκο του Ιπποκράτη να φαντάζει ως ένα κακόγουστο αστείο. Ο ΙΣΑ παραλείπει εσκεμμένα και επανειλημμένα το γεγονός ότι ζούμε σε καθεστώς διάλυσης της κοινωνίας και ισχυροποίησης του κράτους ασφάλειας, με την δικαιοσύνη να παρεμβαίνει για να διαφυλάττει τους ισχυρούς και τους θεσμούς τους και να επιβάλει το φρόνημα – βλέπε περίπτωση Ηριάννας/Περικλή, άδειες κρατουμένων, κοκ. Ο κοινωνικός αυτοματισμός και ο κανιβαλισμός προς όφελος της αγοράς είναι που μετατρέπουν την κοινωνία σε ζούγκλα και όχι οι συμβολικές – πολιτικές & κοινωνικές πράξεις αντίστασης, όπως στην προκειμένη αυτή του Ρουβίκωνα.
Ο ΙΣΑ αποτελεί μέρος του διεφθαρμένου αυτού συστήματος του καπιταλισμού όσο και αν ισχυρίζεται το αντίθετο, ότι πράττει υπέρ του «δημοσίου συμφέροντος». Είναι γνωστές οι σχέσεις του προέδρου του και των παρατρεχάμενων του ΔΣ του με θεσμικά δυναμικές μειοψηφίες όπως μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, εκκλησία, ΜΚΟ, πολυεθνικές, κοκ., που καταλύουν με ευκολία τους νόμους κι εξευτελίζουν ατιμώρητοι άλλους πολίτες. Όταν κάποιοι από τους παραπάνω παραβαίνουν τους νόμους η αστική δικαιοσύνη τους αφήνει στο απυρόβλητο μιας και κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει που λέει και ο σοφός- αλλά εχθρός τους –λαός. Είναι αυτοί που με τις πράξεις τους μετατρέπουν την χώρα σε Φαρ Ουέστ προκαλώντας εργοδοτικά εγκλήματα ή οικολογικές καταστροφές όπως το πολύ πρόσφατο «ατύχημα» του «Αγία Ζώνη ΙΙ». Η ανισότητα λοιπόν είναι αυτή που γεννά την βία. Η αντιβία είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία. Η αντίσταση των από τα κάτω είναι το φυσικό επακόλουθο, η μόνη και επιβεβλημένη άμυνα σε ότι αυτοί υφίστανται σε όλους τους τομείς από την ελλιπή παροχή υγείας, την κακή περίθαλψη, την εμπορευματοποίηση του πόνου που δημιουργεί το φακελάκι, όλα με ευθύνη του κράτους, της εκάστοτε κυβέρνησης και των συνεργατών της όπως ο ΙΣΑ και οι λοιποί κλαδικοί σύλλογοι και φορείς.
Συνεπώς, τα διαρκώς επαναλαμβανόμενα φαινόμενα κοινωνικής αδικίας & θεσμικής αναλγησίας πρέπει να αντιμετωπιστούν με αποφασιστικότητα από την ίδια την κοινωνία, τα κοινωνικά κινήματα και το σύνολο του κόσμου του αγώνα. Στην ύπαρξη της ανισότητας και του καπιταλισμού η σιωπή είναι συνενοχή. Στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την μη συμμετοχή. Ο καθένας ατομικά ή συλλογικά επιλέγει την θέση του. Ο ΙΣΑ διάλεξε υπέρ του καπιταλισμού και του κράτους. Να τους υπενθυμίσουμε όμως ότι η κοινωνία μπορεί να λειτουργήσει και να ευημερεύει αυτοργανωμένη χωρίς κράτος και εξουσία. Ο ΙΣΑ χωρίς τον θεσμικό και κατασταλτικό του σύμμαχο αδυνατεί. Στον κόσμο που ονειρευόμαστε θεσμοί, όπως το φακελάκι, η εξουσία, το κράτος και οι φορείς του όπως ΙΣΑ και κάθε ΙΣΑ θα είναι παρωχημένοι και αχρείαστοι.
