Σήμερα Δευτέρα 12/12 υπήρχαν πληροφορίες για εμφάνιση του Ηλία Κασιδιάρη στο συγκεκριμένο μαγαζί, οι οποίες συνοδευόντουσαν με την εκτίμηση ότι λαμβάνει χώρα κλειστή εκδήλωση της Χρυσής Αυγής. Κατόπιν διασταύρωσης και επιβεβαίωσης των πληροφοριών, 20 αντιφασίστες της περιοχής (αναρχικοί, κομμουνιστές, οπαδοί του Ατρομήτου) συγκεντρώθηκαν σε πάρκο πλησίον του μαγαζιού που γινόταν η εκδήλωση (100 μέτρα απόσταση περίπου). Οι πόρτες παρέμεναν ερμητικά κλειστές, όπως και τα παράθυρα διαρκώς κλειστά. Οι αρουραίοι της Χ.Α ήξεραν πολύ καλά που βρίσκονταν και δεν ήθελαν να δώσουν σε καμία περίπτωση στόχο. Η φύλαξη των ταγμάτων εφόδου βρισκόταν στο πάρκιν παρακείμενου σούπερ μάρκετ και αποτελούνταν από δύο περιπολικά της ελ.ας, ένα συμβατικό αυτοκίνητο της ασφάλειας και μία ομάδα διας.
Κάποια στιγμή οι πόρτες άνοιξαν και οι μπροστάρηδες ποντικοί φάνηκαν φορώντας κράνη, κρατώντας λοστούς και πυροσβεστήρες (προφανώς είχαν πληροφορηθεί την παρουσία μας, που η αλήθεια είναι ότι δεν την κρύψαμε ιδιαίτερα, εδώ είναι η γειτονιά μας άλλωστε).
Βγήκαμε και μείς στο δρόμο, παραταχθήκαμε και του περιμέναμε. 45-50 φασίστες βγήκαν στο δρόμο, αν και οι διπλάσιοι και κάτι παραπάνω από εμάς, με αρκετούς από την “αφρόκρεμα” τους (εδώ γελάμε) να είναι μπροστάρηδες, ξεκίνησαν να έρχονται προς τα πάνω μας. Φωνές, βρισιές, κομπασμοί. Οι φωνακλάδες αυτοί, περίμεναν ότι η ομοιόμορφη παρουσία τους και οι συντονισμένες φωνές τους θα ήταν αρκετές, για να μας κάνουν να πισωπατήσουμε. Ερχόντουσαν, μέναμε και περιμέναμε χωρίς κομπασμούς, χωρίς φωνές. Στεκόμασταν απέναντι τους γιατί ξέραμε ποιοι είναι και τι εκπροσωπούν και ποιων συμφέροντα εξυπηρετούν. Σταθήκαμε απέναντί τους γιατί ο κόσμος του αγώνα όπου τους βρίσκει, δεν πρέπει να τους αφήνει σπιθαμή γης.
Τα πρώτα καπνογόνα άναψαν και φύγαμε πάνω τους. Κατευθείαν αντικρίσαμε τις πλάτες τους και το κυνήγι άρχισε. Κάθε φορά που σταματούσαν και ανασυντασσόντουσαν, επιχειρώντας να έρθουν ξανά πάνω μας, άναβαν κι άλλα καπνογόνα και φεύγαμε ξανά πάνω τους. Χωρίς να έχουμε κράνη, κοκάλινα γάντια ή λοστάρια και αγνοώντας την βροχή από τις πέτρες που εκσφενδόνιζαν, πηγαίναμε μπροστά και βλέπαμε ξανά τις πλάτες τους. Οι εξοπλισμένοι ”λεβέντες” με κράνη, λοστούς, πυροσβεστήρες και πέτρες βαρεθήκανε να τρέχουν πίσω και ξανά πίσω, ώσπου τους φτάσαμε πίσω στην ποντικότρυπα τους.
Είναι πραγματικά μία όμορφη εικόνα να βλέπεις τον Ηλία Κασιδιάρη να ωρύεται στους μπάτσους και να τους λέει: ” τι κάθεστε και κοιτάτε, κάντε κάτι θα μας σκοτώσουν”.
Στη λαϊκή γειτονιά που μεγαλώσαμε, που ζούμε και αγωνιζόμαστε, οι φασίστες δεν έχουν θέση, δεν παίρνουν μέτρο γης και αυτό το καταλάβανε πολύ καλά σήμερα.
Σ’ αυτή τη γειτονιά, όπου το ένδοξο παρελθόν της αντίστασης και της αλληλεγγύης αποτελεί οδηγό για την δική μας γενιά και φωτίζει το δρόμο για τις επόμενες. Είναι αυτή η γειτονιά που πολέμησε με θάρρος και αυταπάρνηση τον χιτλεροφασισμό, που έδωσε ένα καλό μάθημα στο ντόπιο δοσιλογισμό.
Η γειτονιά αυτή που παρά τον βαρύ φόρο αίματος που πλήρωσε, συνέχισε να αντιστέκεται, να αγωνίζεται και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των καταπιεσμένων.
Σήμερα οι απόγονοι των δοσίλογων και των χιτλεροφασιστών πήραν το μάθημα που τους άξιζε, για να μην ξεχνούν ποτέ πως πάντα θα τρέχουν και θα τσακίζονται όπου βρεθούν.
Φασίστες δεν σας περιμένουμε, σας ψάχνουμε, σας βρίσκουμε, σας τσακίζουμε.
Μαχητικός αντιφασισμός παντού.
υ.γ. στα δυτικά λημέρια, στους ναζί καρτέρια.
Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org
