Περίληψη για Το Εκκρεμές του κυρίου Φουκώ, βιβλίο του κυρίου Ουμπέρτεκο [Διαβασμένο με τα μάτια του Αντώνη, μαθητή Β’ Δημοτικού]

0
191

10629701_820111621385238_3854718557434999721_n

(Διαβασμένο με τα μάτια του Αντώνη, μαθητή Β’ Δημοτικού.)

Η κυρία μας μας είπε να διαβάζουμε 1 βιβλίο το μήνα γιατί είναι καλό και θα μάθουμε πολλά ωραία πράματα. Ο μήνας έχει συνήθως 30 μέρες αλλά ο Οκτώβριος είχε 31. Εγώ έχω πολλά βιβλία, που είναι παιδικά, και μου αρέσουνε πολλύ αλλα πιο πολύ μου αρέσουνε τα βιβλία του μπαμπά και της μαμάς. Ο μπαμπάς κι η μαμά έχουνε πολλά και όμορφα βιβλία που δε μ αφήνουνε να τα δω όλα όλο διαβάζουνε πιο πολύ στη τουαλέτα που έχει ησυχία. Αυτοί δεν έχουνε γραφείο αλλά εγώ έχω κι η αδερφή μου έχει αλλά διαβάζουμε στο σαλόνι ξάπλα στο καναπέ.

Τα βιβλία του μπαμπά τα έχουνε γράψει κάποιοι αρχαίοι κύριοι με γένεια και μακριά μαλλία όπως ο μπαμπάς μου αλλά φοράνε κάτι μαύρα κουστούμια και περίεργες γραβάτες ο μπαμπάς δε φοράη ποτέ γραβάτα και κουστούμι αλλά έχει πολλά στη ντουλάπα από τα παλιά χρόνια όταν έκανε άλλη δουλειά. Τότε τα φόραγε αλλα εγώ δεν τον έχω δει και δε του κάνανε αλλεργία όπως τώρα γιατί ήταν αδύνατος και δεν είχε μαλλιά και γένεια. Εγώ  πήρα χωρις να το πω 1 βιβλίο του μπαμπά πολύ χοντρό και βαρύ σα τούβλο σα 2 τούβλα. Το λένε Εκκρεμές του κυρίου Φουκό και το έγραψε ένας άλλος κύριος με γένεια κι αυτός όπως στη φωτογραφία στο βιβλίο ο κύριος Ουμπέρτος Έκος. Στην αρχή τον κύριο Φουκό τον έλεγα κύριο Φουγκό, αλλά μου είπε ο μπαμπάς μου να το λέω σωστα.

Νομίζω πως ο κύριος Φουγκό έγραψε ένα άλλο βιβλίο με κάτι άθλιους.  Ο κύριος Ουμπέρτοσέκος φοράει καπέλλο και γιαλιά . Επειδή είναι μεγάλο θα το διάβαζα όλο το μήνα αλλά είναι πολύ μεγάλο και κάποιες σελίδες δε τις διάβαζα. Έμαθα πολλά πράγματα αλλά δε κατάλαβα τα πιο πολλά. Πήγανε σε πολλά μέρη κι όλο συζητούσανε και διαβάζανε και ξανασυζητούσανε πράγματα των μεγάλων. Αυτά γίνανε παλιά και πιο παλιά στα παλιά και τα αρχαία χρόνια στο Μεσαίωνα που λέμε αλλά και σήμερα. Εμένα μου άρεσε γιατί ξέρανε πολλά πράματα οι κύριοι επιμελητές που μένανε σε ένα σπίτι που το λέγανε Εκδοτικό οίκο και είχανε πολλά πολλά βιβλία. Έχει και στο σχολείο επιμελητές αλλά αυτοί μένουν σπίτι τους. Μετά ήρθε στους επιμελητές  και ένας άλλος κύριος πολύ πλούσιος και σοφός και αυτός. Μου άρεσε που είχε και ιππότες με πανοπλίες και όπλα. Τους λέγανε Νανίτες και είχε κι άλλους που τους λέγανε Ροδόσαυρους γιατί αυτοί καβαλούσανε σαύρες με ρόδες και όχι άλογα. Οι Νανίτες ήταν κοντοί σαν εμένα. Όλοι ψάχνανε ένα ακριβό σερβίτσιο το Δισκοπότηρο που ήταν δίσκος και ποτήρι μαζί. Δε ξέρω γιατί το ψάχνανε όμως  ήταν σημαντικό γιατί είχανε το Σχέδιο. Αυτό δεν κατάλαβα τι είναι γιατί πήγα σε άλλες σελίδες.Διαβάσανε και κάτι Καβάλα ή κάτι τέτοιο. Ηκαβάλα δε γράφεται καβάλα αλλά ΚΑΜΠΑΛΑ. Ήταν λάθος όπως το έγραψε ο κύριος Ουμπέρτοέκο αλλά δε πειράζει μερικά λάθη σε τόσο χοντρό και βαρύ βιβλίο. Πρέπει να κουράστηκε ο καημένος τόσο που έγραφε. Το μόνο που θυμάμαι και μου άρεσε πολύ θα σας το γράψω για να το μάθετε και σεις.

 …. Λοιπόν. Στον κόσμο υπάρχουν οι κρετίνοι, οι ανόητοι, οι βλάκες και οι τρελοί”. “Εξαιρείται κανείς;” “Ναι, εμείς οι δυο. Ή τουλάχιστον, δίχως να θέλω να σας προσβάλω, εγώ. Τέλος πάντων, όμως, αν το καλοσκεφτούμε, όλοι ανήκουν σε κάποια απ αυτές τις κατηγορίες. Ολοι μας κάθε τόσο είμαστε κρετίνοι, ανόητοι, βλάκες και τρελοί.” …

Κρετίνος δε ξέρω τι είναι, εμένα δε μου αρέσει πολύ το κρέας, αλλά μου αρέσει η φασουλάδα και τα γλυκά και τα παγωτά αλλα τώρα δε κάνει να τρώω παγωτά.

Καμιά φορά κάνω βλακείες και ζαβολιές και ανοησίες αλλά δεν είμαι βλάκας ούτε είμαι ανόητος. Άμα μεγαλώσω μπορεί να γίνω τρελλός.

Αυτά και άλλα πολλά που δε θυμάμαι και δε κατάλαβα έγραφε ο κύριος Ουμπέροέκο στο Εκκρεμές του κυρίου Φουκό.  Το εκκρεμές του κυρίου Φουκώ κσέχασα να σας το πω πως είναι 1 ρολόι διαφορετικό από τα άλλα.

Ο μπαμπάς μου όταν με είδε με το βιβλίο δε θύμωσε αλλά γκρίνιαξε γιατί ήταν στα ψηλά ράφια στη βιβλιοθήκη στο σαλόνι να μη τα φτάνω και εγώ έβαλα καρέκλα και έφτασα. Μου είπε πως δε πειράζει που πήρα το βιβλίο αλλά έπρεπε να το ζητήσω για να μη πέσω από τη καρέκλα και σπάσω το κεφάλι μου και τρέχουμε πάλι στο Παίδων που είναι νοσοκομείο για παιδιά που είχε πάει παλιά η αδερφή μου. Μου είπε πως το βιβλίο αυτό δεν είναι για παιδιά και πως δε θα το καταλάβω. Εγώ πολλά δε κατάλαβα αλλά άλλα τα κατάλαβα όπως με τους Νανίτες και τους Ροδόσαυρους ιππότες.  Το βιβλίο του κυρίου Ουμπέρτοέκο θα το ξαναδιαβάσω όταν μεγαλώσω και θα τα καταλάβω όσα δε κατάλαβα. Εκτός αν γίνω τρελλός και κάνω τρέλλες . Μου άρεσε που διάβασα κι ας μη τα καταλάβαινα όλα γιατί δεν ήταν βαρετά σα τα μαθήματα. Θα ήθελα να μπορώ να διαβάζω πιο πολύ βιβλία και όχι μόνο μαθήματα που μας μαθαίνουν πράγματα. Και να παίζω πιο πολύ θα ήθελα αλλά δεν έχω που να πάω ούτε μπορώ στο πάρκο γιατί νυχτώνει νωρίς και ο μπαμπάς έχει δουλειά και η μαμά διαβάζει την Ελένη. 

Τον άλλο μήνα που έχει 30 μέρες και λέγεται Νοέμβριος θα διαβάσω άλλο βιβλιο του μπαμπά, αλλά θα του πω να μου το δώσει αυτός. Δεν έχω αποφασίσει ποιο αλλά μάλλον 1 του κυρίου Μπακούνη ή του κυρίου Ντοστογιέβζκη γιατί είναι δίπλα δίπλα στη βιβλιοθήκη και έχουνε κι αυτοί γένεια και μαλλιά. Και φοράνε κουστούμια που δε φοράει ποτέ ο μπαμπάς ο παππούς όμως φοράει. Αυτοί οι 2 κύριοι είναι Ρώσοι από τη ρωσία. Εμένα μου αρέσει η ρωσία, αλλά δεν έχω πάει ποτέ.

Θα γράψω τον άλλο μήνα ή μόλις διαβάσω το βιβλίο.

Ευχαριστούμε τον φίλο Sfentonix Dreamcatcer που μας παραχώρησε το κείμενο.