Πάτρα: Για την αποχώρηση μας από τον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω

0
239

Λάβαμε 19/09/2018

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΧΩΡΟ ΕΠΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Σε μια περίοδο, κατά την οποία η κυριαρχία επιτίθεται στους απο τα κάτω της κοινωνικής πυραμίδας με όλες της τις δυνάμεις και το ανταγωνιστικό κίνημα βρίσκεται σε άμπωτη, oι αγωνιστές και οι αγωνίστριες βρισκόμαστε στην κρίσιμηθέση να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για την συνέχεια του αγώνα.

Για εμάς – που μέχρι και τη συγγραφή της ανακοίνωσης αυτής συμμετείχαμε στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω στην Πάτρα, έχοντας κάποιοι από εμάς υπάρξει μερικά από τα ιδρυτικά μέλη του στεκιού – η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη και η ισότητα είναι αξίες πιο επίκαιρες και επιτακτικές απο ποτέ. Είναι αξίες που μας έχουν συνοδεύσει κι εξακολουθούν να μας συνοδεύουν στο δύσκολο αλλά όμορφο μονοπάτι του αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση όλα αυτά τα χρόνια.

Δυστυχώς όμως, την περίοδοπου διανύουμε, παρατηρείται ακόμα και στους χώρους των αγωνιστών και αγωνιστριών μια κρίση αξιών που τοποθετεί τον ίδιο τον αγώνα στη σφαίρα του θεάματοςαποστερώντας τον με τον τρόπο αυτό από όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν απελευθερωτικό και χειραφετητικό.

Τον τελευταίο ένα χρόνο, στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω έχουμε συστήσει μια πρωτοβουλία αναρχικών που λειτουργούσαμε το καφενείο της Πέμπτης, έχοντας διοργανώσει θεματικές προβολές και μουσικές βραδιές αλλά και μια παρουσίαση πολιτικής μπροσούρας από συντροφικό εγχείρημα, εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα άλλοτε στα σκαλιά της Πατρέως και άλλοτε στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω. Τον περασμένο Ιούνη  πραγματοποιήσαμε και το φεστιβάλ αναρχικού βιβλίου 2018 στον Έσπερο.

Η πρωτοβουλία αυτή προέκυψε, προκειμένου να καλυφθεί το πολιτικό κενό που δημιούργησε η έλλειψη συλλογικού εδάφους ανάμεσα στα μέλη του Επί τα Πρόσω, λόγω των διαφορετικών πολιτικών επιλογών του καθενός αλλά και λόγω μεγάλης απόστασης αναφορικά με το πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε μια στάση αξιοπρέπειας ανεξαρτήτως επιμέρους πολιτικών διαφορών και αντιπαραθέσεων. Η συνύπαρξη των τελευταίων χρόνων στο Επί τα Πρόσω έφτασε για εμάς σε ένα αδιέξοδο. Παρά τις επίμονες προσπάθειες που έγιναν στο παρελθόν, για να εκδιωχθούν κάποιοι από εμάς από τον χώρο – προσπάθειες είτε ενεργητικές είτε σιωπηλά συναινούσες στον επιχειρούμενο εκδιωγμό – παίρνουμε εμείς την απόφαση να αποχωρήσουμε, τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε πως οι βασικές αναρχικές αξίες του χώρου πήγαν περίπατο και ο μόνος τρόπος, για να παραμείνουμε στο στέκι,θα ήταν να τρώμε τις σάρκες μας.

Επιλέγουμε λοιπόν τον ανοιχτό πόλεμο με το κράτος, τους μηχανισμούς του και το κεφάλαιο. Αντιθέτως, δεν επιλέγουμε μια κανιβαλικού τύπου αντιπαράθεση που διεξάγεται έξω από την πολιτική αισθητικήκαι τις αναρχικές μας αξίες. Βέβαια, η επικράτηση – στο εσωτερικό του ανταγωνιστικού κινήματος – της πιο διεξοδικής αντίληψης και πρότασης, είναι μια υγιής και θεμιτή διαδικασία στα πλαίσια της συντροφικότητας και του αγώνα. Όμωςη επιχειρούμενη επιβολή της ηγεμονίας πάνω στους υπόλοιπους αγωνιστές και αγωνίστριες είναι μια επικίνδυνη και μη αξιοπρεπήςεπιλογή που καταλήγει σε έναν τεράστιο τοίχο, δυστυχώς όχι μόνο για εκείνον που την επιθυμεί αλλά και για τον αγώνα στο σύνολό του.

Επιπροσθέτως, το λιγότερο που οφείλει να κάνει ένας χώρος, ώστε να αποκαλείται αυτοδιαχειριζόμενος, είναι να έχει τουλάχιστον μια διαδικασία διαχειριστική, για να μπορεί να αποφασίζεται ο τρόπος λειτουργίας του αλλά και διάφορα άλλα ζητήματα που προκύπτουν. Σε αντίθετη περίπτωση, ο καθένας κάνει ό, τι θέλει χωρίς να υπάρχει επικοινωνία των ζητημάτων, με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Τον τελευταίο χρόνο στο Επί τα Πρόσω δεν γίνονταν ούτε καν διαχειριστικές συνελεύσεις με αποτέλεσμα ο χώρος να λειτουργεί – στην καλύτερη περίπτωση – στον αυτόματο πιλότο.

Για εμάς λοιπόν, οι αρχικές αξίες δημιουργίας του χώρου, δηλαδή η ισότητα, η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, και η μη ιεραρχία, αποτελούν ακόμα βασικές αξίες σύμφωνα με τις οποίες πιστεύουμε πως πρέπει να λειτουργούν οι πολιτικοί χώροι που αγωνίζονται για την κοινωνική χειραφέτηση. Εφόσον οι αξίες αυτές δεν υφίστανται πλέον, επιλέγουμε να αποχωρήσουμε από το Επί τα Πρόσω και να καλλιεργήσουμε καινούργια εδάφη, με τον σπόρο της αξιοπρέπειας, της αλληλοβοήθειας και της συντροφικότητας.

Κι αυτό διότι, ο τρόπος που αγωνιζόμαστε στο σήμερα, προεικονίζει την κοινωνία που θέλουμε να χτίσουμε στο αύριο και γι’ αυτό το λόγο τα μέσα του αγώνα μας θα βρίσκονται πάντα σε συνάφεια με το σκοπό μας, προετοιμάζοντας το έδαφος για την κοινωνική επανάσταση, για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης,για την ίδια αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Αναρχικοί/ή