ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Ο κρατούμενος στις φυλακές Λάρισας Σπύρος Χριστοδούλου βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 14/01 με κύριο αίτημα του την συγχώνευση των ποινών του. Ο Χριστοδούλου -ο οποίος πρώτη φορά καταδικάστηκε το 1999 για ληστεία σε υποκατάστημα τράπεζας- παρά την καταστολή και τον εγκλεισμό, συνέχισε να αμφισβητεί την κρατική εξουσία παραβιάζοντας τις άδειές του, με εξαντλητικές απεργίες πείνας αλλά και με το λόγο του.
Το σωφρονιστικό σύστημα και οι φορείς του επιλέγουν να αγνοήσουν τα αιτήματα που δικαιούται (συγχώνευση των ποινών), αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την καταστολή και την εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών απέναντι σε όσους βρίσκονται σε καθεστώς εγκλεισμού. Η μη συγχώνευση, εν προκειμένω, των ποινών σημαίνει έως και ισόβια παραμονή ανθρώπων στη φυλακή. Αλλά η κρατική καταστολή στρέφεται και σε όσους βρίσκονται εκτός των κελιών. Με νόμους κουρελόχαρτα, που χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν από τους εκάστοτε εισαγγελείς μπαίνουν στο στόχαστρο του κράτους αγωνιστές αλλά και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (πρόσφατη είναι η υπόθεση της καθαρίστριας που εκδικάστηκε για πλαστό πτυχίο δημοτικού), ενώ όσοι κλέβουν λεφτά από το δημόσιο με σκάνδαλα εκατομμυρίων, όσοι καταστρέφουν το περιβάλλον στο βωμό του κέρδους και όσοι είναι υπεύθυνοι για την φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των από τα κάτω είναι στο απυρόβλητο. Από τους τρομονόμους, τους κουκουλονόμους, και την ποινικοποίηση των απεργιών έως τη νομοθέτηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και τις δεσμεύσεις καταθέσεων για χρέη προς το δημόσιο, που στόχο έχουν την οικονομική αλλά και φυσική εξάντληση των φτωχών, το κράτος καταστέλλει μέσω των νόμων του. Γίνεται έτσι προφανής η ταξική φύση της δικαιοσύνης.
Οι τράπεζες αποτελούν νευραλγικό μηχανισμό του καπιταλιστικού συστήματος. Συντηρούν τον καπιταλισμό, που εξ ορισμού παράγει και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και των εξουσιαστών. Σαν μηχανισμοί πρωτοστάτησαν στη “σωτηρία της χώρας” τα προηγούμενα χρόνια των μνημονιακών πολιτικών και της βίαιης καπιταλιστικής επέλασης. Σημερινό παράδειγμα είναι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, που στερούν το δικαίωμα της στέγασης στο βωμό του κέρδους. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ακόμα και σε καιρό κρίσεων, δίχως να υποχρεώνονται να επιστρέψουν τα χρήματα αυτά στην παραγωγική βάση της ταξικής πυραμίδας. Συσσωρεύουν αμύθητο πλούτο, που φτάνει πολλές φορές τα έσοδα ολόκληρων χωρών, χωρίς να συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία, που λαμβάνει χώρα με τη χειρωνακτική και την πνευματική εργασία των από τα κάτω. Στον βαθμό που κάθε οικονομική δραστηριότητα διέπεται από το τραπεζικό σύστημα, διαφαίνεται η συμμετοχή του στην διεξαγωγή πολέμων ( μέσω της βιομηχανίας πολέμου) αλλά και σε κάθε δραστηριότητα που λεηλατεί την φύση, εκμεταλλεύεται τα ζώα και τον άνθρωπο (κατασκευαστικός κλάδος, βιομηχανία φαρμάκων κοκ). Για όλους αυτούς τους λόγους δε θεωρούμε τη ληστεία μιας τράπεζας κάτι το μεμπτό, καθώς είναι η απαλλοτρίωση και η επανοικειοποίηση μέρος αυτού που παράγουμε και μας ανήκει.
Αντιλαμβανόμενοι τους εαυτούς μας ως μέρος των καταπιεσμένων, των όσων βιώνουν την κρατική καταστολή έξω από τις φυλακές και αναγνωρίζοντας στους αγωνιζόμενους και τις πράξεις τους κομμάτια του δικού μας εαυτού, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στηρίξουμε την απεργία πείνας του Σπύρου Χριστοδούλου. Στον πόλεμο ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο η αλληλεγγύη ανάμεσα στους καταπιεσμένους είναι το μέσο επικοινωνίας με αγωνιστικά χαρακτηριστικά, είναι εκείνη η σχέση που μας βοηθά να υπερβούμε τους φόβους μας και να πιστέψουμε στη συλλογική μας δύναμη. Απέναντι σε κάθε εξουσιαστικό μηχανισμό, σε κάθε κρατική μεθόδευση, σε αυτό το σύστημα που θέλει να περάσει από πάνω μας ας αντιτάξουμε τον αναρχικό αγώνα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΠΥΡΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Πάτρας
