Λάβαμε 01/11/2020
Παρέμβαση προπαγάνδισης και ενημέρωσης στο Κουκάκι για το νέο νομοσχέδιο λαιμητόμο για τα δικαιώματα των κρατουμένων
Το Σάββατο 31/10 ομάδα περίπου 20 περίπου συντρόφων/σσων της ανοιχτής συνέλευσης που καλέστηκε από την Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές, πραγματοποίησε παρέμβαση στη γειτονιά του Κουκακίου, από την οδό Δράκου ως και την οδού Ολυμπίου, με σκοπό την προπαγάνδιση και την ενημέρωση για το νέο νομοσχέδιο λαιμητόμο για τα δικαιώματα των κρατουμένων, που περιλαμβάνει επίθεση σε κάποια από τα σημαντικότερα κεκτημένα των προηγούμενων δεκαετιών, κεκτημένα αιματηρών αγώνων σε μια πολύ δύσκολη εποχή μάλιστα.Στη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν κείμενα σε περαστικούς και θαμώνες μαγαζιών, πετάχτηκαν τρικάκια και γράφτηκαν συνθήματα στη γειτονιά.
Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:
Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο – λαιμητόμος για τα δικαιώματα των κρατουμένων
Η παρούσα διαχείριση του κράτους μέσω της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ετοιμάζεται να χτυπήσει σαρωτικά κάποια από τα πιο βασικά δικαιώματα των κρατουμένων. Δικαιώματα που έγιναν κεκτημένα αγώνων και θυσιών που κόστισαν χρόνιες ταλαιπωρίες, μαρτύρια και βασανιστήρια σε δεκάδες αγωνιστές και αξιοπρεπείς κρατούμενους/ες που τα διεκδίκησαν βάζοντας οδόφραγμα τα σώμα τους σε απεργίες πείνας, σκαρφαλώνοντας σε ταράτσες, βάζοντας φωτιές και αντικρύζοντας θαρρετά το τέρας του σωφρονισμού στα μάτια. Πιστή λοιπόν στις προεκλογικές της δεσμεύσεις και στη συντηρητική της ατζέντα λοιπόν η Νέα Δημοκρατία, έρχεται να ισοπεδώσει ότι με πόνο και αίμα έχει κατακτηθεί στις φυλακές, για να χαρίσει λίγο παραπάνω θέαμα τάξης και ασφάλειας στην εκλογική της βάση που έδειξε να συγκινείται με το πρόγραμμα της.
Το νέο νομοσχέδιο τερατούργημα που ετοιμάζει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που πλέον έχει αναλάβει να διοικεί τις φυλακές, προβλέπει μια σειρά από διατάξεις που αυστηροποιούν το καθεστώς κράτησης αναιρώντας το χαρακτήρα βασικών και ζωτικών για τους κρατούμενους, ευεργετημάτων.
- i) Οι ανάσες ελευθερίες λιγοστεύουν- αυστηροποίηση καθεστώτος χορήγησης αδειών
Ένα από τα πρώτα δικαιώματα που δέχεται πλήγμα, είναι οι άδειες των κρατουμένων. Οι άδειες είναι γνωστό ότι αποτελούν βασική βαλβίδα αποσυμπίεσης της ψυχικής κούρασης και φθοράς που επιφέρει ο πολύχρονος εγκλεισμός. Είναι ανάσα ελευθερίας από τη ασφυξία του τσιμέντου και των σιδερόφρακτων θυρών και παραθύρων που ακρωτηριάζουν τη θεά στον ουρανό. Είναι σημείο επανένωσης με οικογένεια, φίλους, αγαπημένα πρόσωπα κάθε είδους, ώστε να μη χάνεται η επαφή με τον έξω κόσμο και να μην τραυματίζονται ανεπανόρθωτα σχέσεις ταλαιπωρημένες από το βάρος της απόστασης και ότι αυτή συνεπάγεται. Είναι ένας τρόπος βασικής επανασύνδεσης με το έξω που σε περιμένει ώστε η μετάβαση να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή, όσο μπορεί να γίνει τουλάχιστον.
Αυτό το πολύτιμο λοιπόν κεκτημένο των κρατουμένων έρχεται η κυβέρνηση με μια σειρά νέων μέτρων να το στραγγαλίσει.
α) Πρώτόν αυξάνει το χρόνο κράτησης που απαιτείται για το δικαίωμα στην τακτική άδεια, από το 1/5 στα 2/5 έκτισης πραγματικής ποινής. Έτσι ο χρόνος που θα δικαιούται ένας κρατούμενος άδειες, υπολογίζοντας και τις απορριπτικές ρουτίνας διπλασιάζεται (ένας κρατούμενος καταδικασμένος σε 20 χρόνια από τα 4 χρόνια που θα είχε δικαίωμα στην άδεια με το νέο νόμο θα έχει στα οκτώ).
β) Μειώνεται το μέγιστο των ημερών που μπορεί να φτάσει η άδεια ενός κρατουμένου. Από εκεί που με το παλιό καθεστώς το ανώτατο όριο ημερών ήταν 9 (μετά από ένα απαραίτητο διάστημα δοκιμασίας με τήρηση όλων των όρων στις προηγούμενες άδειες) τώρα αυτό το όριο πάει στις 5 μέρες με τη δυνατότητα να μπορεί να φτάσει το μάξιμουμ των έξι ημερών κι αυτό κάτω υπό προϋποθέσεις. Η συγκεκριμένη αυστηροποίηση δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Δε λειτουργεί σε κανένα επίπεδο αποτρεπτικά ή προληπτικά για κάτι. Όσο μπορεί ένας κρατούμενος να αποδράσει στις 9 μέρες άλλο τόσο μπορεί και στις 6 και στις 5 και στις 2 αν το θέλει πραγματικά. Επομένως αυτό το μέτρο έχει καθαρά σαδιστικό χαρακτήρα. Αποσκοπεί μέσω της στέρησης ημερών αδείας να επιμηκύνει τη ψυχική ταλαιπωρία των κρατουμένων αφού έτσι κι αλλιώς οι ημέρες άδειας δεν συνυπολογίζονται στο συνολικό χρόνο έκτισης, δηλαδή αναπληρώνονται με εκτιτέες ημέρες εγκλεισμού. Με λίγα λόγια με τις άδειες οι κρατούμενοι δεν «κλέβουν» το σωφρονιστικό σύστημα, διότι θα εκτίσουν κανονικά το χρόνο της ποινής που τους αναλογεί, απλά λιγότερο ασφυκτικά. Αυτή η ευχέρεια με το νέο νόμο συρρικνώνεται.
γ) Οι καταδικασμένοι σε ισόβια κρατούμενους/ες με το νέο νόμο θα δικαιούνται στα 12 χρόνια από εκεί που θα δικαιούντο άδεια στα 8 χρόνια πραγματικής ποινή. 12 χρόνια απανωτού εγκλεισμού χωρίς καμία δυνατότητα αποσυμπίεσης και αποφόρτισης, χωρίς καμία δυνατότητα ανθρώπινης επαφής εκτός των στενών πλαισίων ενός επισκεπτηρίου.
- ii) Ο ορίζοντας της εξόδου στενεύει- τεχνικές επιμήκυνσης του χρόνου κράτησης
Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι η ίδια η φυλακή πλέον γίνεται πολύ πιο ασφυκτική, ο νέος νόμος κάνει πιο δύσκολες τις προϋποθέσεις για το δικαίωμα μεταφοράς σε αγροτική φυλακή όπου μπορείς να μειώσεις το υπόλοιπο της ποινής σου. Πλέον είναι απαραίτητος όρος να μην υπάρχει ούτε καν πλημμεληματική δίωξη εναντίον σου για να μπορέσεις να μεταχθείς σε αγροτική φυλακή, κάτι εξαιρετικά δύσκολο σε ένα περιβάλλον ποινικοποίησης σχεδόν κάθε διαμαρτυρίας για καλύτερες συνθήκες, και κάθε αντίστασης στη συστημική αυθαιρεσία. Δεν κρύβουν εξάλλου ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι φωτογραφική και αφορά τον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα που υπάρχει σε βάρος του πλημμεληματική δίωξη, έτσι ώστε να μη δικαιούται ούτε παραμονής σε αγροτική φυλακή αλλά ούτε και άδειας. Όμως το πρόβλημα δεν τελειώνει εκεί.
Με βάση τον νέο Ποινικό Κώδικα οι κρατούμενοι δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση αποφυλάκισης μόλις συμπληρώσουν τα 3/5 μεικτής ποινής εκ των οποίων τα 2/5 πρέπει να είναι πραγματικός χρόνος κράτησης. Επί της ουσίας με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο καταργείτε το δικαίωμα στην άδεια αφού ο κρατούμενος θα υποβάλει αίτημα για άδεια σχεδόν ταυτόχρονα με το αίτημα για την αποφυλάκιση του. Το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου αποτελεί και ένα μήνυμα προς τα δικαστικά συμβούλια που εξετάζουν τις αιτήσεις αποφυλάκισης να απορρίπτουν τις αιτήσεις των κρατουμένων με το πρόσχημα ότι δεν έχει υπάρξει κάποιος «χρόνος δοκιμασίας» στο κοινωνικό περιβάλλον. Έτσι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επί της ουσίας αλλάζει τον Ποινικό Κώδικα και τους απαιτούμενους χρόνους έκτισης ποινής από την πίσω πόρτα χωρίς να επωμιστεί πολιτικό κόστος η κυβέρνηση της ΝΔ.
Είναι αναμενόμενο ότι όσο η πολύπλευρη καπιταλιστική κρίση βαθαίνει τόσο θα εντείνονται τα κατασταλτικά μέτρα από την πλευρά του κράτους. Μέτρα τα οποία απλώνονται σε όλα τα κοινωνικά πεδία και συνδέονται μεταξύ τους κάτω από το πρίσμα της στρατηγικής της προληπτικής αντιεξέγερσης. Το νέο νομοσχέδιο για τις φυλακές λοιπόν δεν είναι ξεκομμένο από τις εξελίξεις στο υπόλοιπο κοινωνικό γίγνεσθαι. Έρχεται να προστεθεί στο νομοσχέδιο περιστολής των διαδηλώσεων, στα νομοσχέδια που απειλούν το δικαίωμα στην απεργία όπως το ξέραμε, στην επιχείρηση σπασίματος των μαθητικών καταλήψεων με πιο εκλεπτυσμένες μορφές καταστολής όπως η τηλεκπαίδευση με παρουσίες, στην μετατροπή της γειτονιάς των Εξαρχείων σε μια στρατιωτικοποιημένη ζώνη προδιαγραφών φαβέλας καθώς συνεχίζει να αποτελεί παράπλευρη απώλεια ενός άγριου και συχνά αιματηρού ανταγωνισμού για το μονοπώλιο κάθε είδους παράνομης δοσοληψίας, στις κατασταλτικές επιχειρήσεις εκκενώσεων καταλήψεων, στις αντιτρομοκρατικές εκστρατείες.
Μπορεί να βρισκόμαστε ενωπίον μιας γενικότερης επίθεσης της κυριαρχίας εναντίον δικαιωμάτων και κεκτημένων αγώνων αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσουμε και μάχη μάχη, χαράκωμα χαράκωμα, να βαδίσουμε στον επίπονο αγώνα υπεράσπισης των κατακτήσεων αλλά και της αξιοπρέπειας μας.
Γιατί οι ζωές μας αξίζουν. Όπως και των κρατουμένων.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ-ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
