Λάβαμε 23/12/2020 από prwterganenotia.wordpress.com
Νέα ανακοίνωση για την Κυριακάτικη αργία […που μοιράζουμε τις μέρες αυτές μέσα κι έξω από χώρους δουλειάς παράλληλα με την αφισοκόλληση της νέας αφίσας της Πρωτοβουλίας εργαζομένων/ανέργων στα νότια – Να μη συνηθίσουμε το καθεστώς της δουλειας-λάστιχο!]
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ-ΛΑΣΤΙΧΟ
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Καθώς έρχεται μια ακόμα Κυριακή, στις 27/12/20, με τα μαγαζιά να μπορούν να είναι σε πανελλαδικό επίπεδο ανοιχτά (είτε ορθάνοιχτα αν μιλάμε για σούπερ μάρκετ, βιβλιοπωλεία κ.α., είτε σχεδόν ανοιχτά για όλα τα υπόλοιπα που λειτουργούν σε καθεστώς click away) και με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας στο εμπόριο να είναι στο πόστο τους…
Ως Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια κρίνουμε σκόπιμο να σημειώσουμε τα ακόλουθα:
Μια από τις βασικές αιχμές της διαχρονικής επίθεσης αφεντικών και κράτους στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, στις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας είναι η συνεχής ελαστικοποίηση της εργασίας. Πάντοτε εις βάρος των εργαζομένων και προς εξυπηρέτηση των πάγιων στοχεύσεων των μεγάλων αλλά και μικρότερων εργοδοτών. Ήδη μπροστά μας έχουμε το σχέδιο της κυβέρνησης για νομοθέτηση της 10ωρης εργασίας (με ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου), αλλά και την ταυτόχρονη αύξηση των υπερωριών. Παράλληλα, το επιβαλλόμενο μοντέλο τηλεργασίας σηματοδοτεί μια μορφή εξάπλωσης του εργασιακού περιβάλλοντος μέσα στα όρια του όποιου ελεύθερου χρόνου μας και του προσωπικού χώρου μας. Ενώ και η υπερεντατικοποίηση της εργασίας είναι η μόνη «λύση» που μας επιβάλουν οι εργοδότες (αντί για νέες προσλήψεις), προκειμένου να καλυφθεί ο πολύ συχνά υπέρογκος φόρτος δουλειάς.
Από όλο αυτό το φάσμα του σχεδίου ελαστικοποίησης της εργασίας μας, και ουσιαστικά και της ζωής μας, δε λείπει ποτέ και ο σχεδιασμός για την ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Μάλιστα με το πέρασμα των χρόνων γίνεται ολοένα και πιο σαφές και σε ολοένα και περισσότερο κόσμο το μέχρι που μπορούν να το φτάσουν τα αφεντικά και οι εκάστοτε κυβερνώντες…
Οι διαχρονικές προσπάθειες τους για κάποιες επιπλέον Κυριακές (πέραν αυτής πριν τα Χριστούγεννα) με τα μαγαζιά ανοιχτά ευοδώνονται το 2013 με την ψήφιση του νόμου για 7 Κυριακές σε πανελλαδικό επίπεδο. Ένα χρόνο μετά γίνονται 8 (με την προσθήκη και της τελευταίας Κυριακής του χρόνου, που ψευδώς λέγεται ότι από πάντα ήταν ανοιχτά τα μαγαζιά τότε). Κάπου μέσα στο 2015 επιχειρήθηκε και το άνοιγμα για όλες τις Κυριακές. Το 2017 γίνονται 32 για κάποιες περιοχές, όπως όλος ο δήμος Αθήνας και μεγάλα τμήματα του παραλιακού μετώπου της Αττικής. Το 2019 μέσω του αναπτυξιακού νόμου προστίθενται στις επιχειρήσεις που μπορούν να είναι ανοιχτές Κυριακάτικά και τα κέντρα διανομής εμπορευμάτων προς καταστήματα λιανικής πώλησης. Στις αρχές του 2020 δόθηκε η δυνατότητα για 32 Κυριακάτικα ανοίγματα καταστημάτων και σε περιοχές με εμπορικά πάρκα, όπως το εκπτωτικό χωριό στα Σπάτα, όπου μέχρι τότε δε είχαν τέτοια δικαιοδοσία. Εν τω μεταξύ με αποφάσεις Περιφερειαρχών έχουν καταλήξει εδώ και μερικά χρόνια διάφορες περιοχές να έχουν ανοιχτά μαγαζιά και όλες τις Κυριακές του χρόνου. Επίσης, μέσα από το επικείμενο αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση προβλέπεται η επέκταση της κατάργησης της Κυριακάτικης αργία και σε άλλους κλάδους πέραν του εμπορίου. Μάλιστα, σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας (!) που ψηφίζεται τις μέρες αυτές (στο πλαίσιο της …«αντιμετώπισης της πανδημίας») προβλέπεται για κάθε Κυριακή και η λειτουργία φαρμακαποθηκών και καταστημάτων λιανικής για την εξυπηρέτηση των click away αγορών.
Όλα αυτά τα χρόνια, από την επίμονη μάχη των εργαζομένων από τον κλάδο του εμπορίου και άλλων κομματιών του κόσμου του αγώνα, ανάμεσα σε άλλα, βροντοφωναζόταν η αλήθεια ότι «ΑΝ ΨΩΝΙΖΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ!» και καταδεικνυόταν ότι το εμπόριο λειτουργούσε πάντοτε ως ένας «δοκιμαστικός σωλήνας» για την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε όλους τους κλάδους.
Κι έτσι θα είναι πάρα πολλές χιλιάδες οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες που θα βιώσουν από πρώτο χέρι το τί σημαίνει να δουλεύεις Κυριακή (και ακόμα χειρότερα, κάθε Κυριακή). Και ενδεχόμενα στη συνέχεια (μιας και η δουλειά την Κυριακή θα είναι μια «κανονικότητα» και η Κυριακή δε θα συνιστά κάτι το ιδιαίτερο) και χωρίς την προσαύξηση στο μισθό ή το έξτρα ρεπό (που είναι νομοθετημένα έως σήμερα), τα οποία βέβαια ήδη και από τώρα στην πράξη δε λαμβάνονται από μεγάλο μέρος των εμποροϋπαλλήλων.
Ένα άλλο εργαλείο στα χέρια αφεντικών και κράτους για την διάλυση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων μας έχουν απομείνει είναι η εκμετάλλευση διαφόρων ιδιαίτερων περιστάσεων. Όπως «κακή» ώρα τώρα η έξαρση της covid-19… Όπως εξ αρχής ο κόσμος της εργασίας και του αγώνα προσπαθήσαμε να καταδείξουμε, και όπως πλέον είναι ορατό σε όλο τον κόσμο που δεν εθελοτυφλεί, μέσα από την κρατική διαχείριση της πανδημίας επιχειρείται μια συνολική αναδιάρθρωση στον τρόπο που ζούμε, κοινωνικοποιούμαστε, εργαζόμαστε, αλλά ακόμα και στον τρόπο που θα σκεφτόμαστε και στον τρόπο που …δε θα διαδηλώνουμε! Πάντοτε εις βάρος του κόσμου της τάξης μας και προς εξυπηρέτηση του κόσμου της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.
Ειδικά οι εμποροϋπάλληλοι και ιδίως όσοι και όσες εργάζονται στα σουπερμάρκετ έχουν βιώσει για τα καλά την πολύ επικίνδυνη εργασιακή συνθήκη εν καιρώ κορωνοϊού, με το κράτος και τους εργοδότες ουσιαστικά να αδιαφορούν για την υγεία τους, με κρούσματα μόλυνσης να αποκρύπτονται από τις εταιρίες,…
Και είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα, όταν θα ανοίξουν «πιο κανονικά» όλα τα καταστήματα, θα επιδιωχθεί το άνοιγμά τους κάθε Κυριακή για όλο το χρόνο, ώστε να κερδηθεί μέρος του όποιου χαμένου τζίρου των αφεντικών τον καιρό του lock down.
Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας κι ενάντια στα ξεχειλωμένα ωράρια που επιβάλλουν τα αφεντικά είναι ανάγκη να συνεχιστεί και να δυναμώσει. Ως αυτό που πάντοτε ήταν. Ως ένα αναπόσπαστο τμήμα της ταξικής πάλης του συνόλου του κόσμου της εργασίας, τόσο αυτών που εργαζόμαστε στο εμπόριο όσο και όσων εργαζόμαστε σε άλλους εργασιακούς κλάδους, ενάντια στην διαχρονική, συνολική και πολυμέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Ενάντια σε κάθε «καθεστώς εκτάκτου ανάγκης» που ορίζουν τα αφεντικά, ώστε να διαφυλάξουν τα κέρδη τους από τη μία και να διαλύσουν τα όποια δικαιώματα και τις ζωές μας από την άλλη.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια
https://prwterganenotia.wordpress.com – [email protected]
