Λάβαμε 30/01/2021 από
Ανακοίνωση και εξόρμηση στο AthensMetroMall ενάντια στα συνεχή Κυριακάτικα ανοίγματα των καταστημάτων
Να μη συνηθίσουμε το καθεστώς της δουλειας-λάστιχο!
Το απόγευμα της Πέμπτης 28/1 προχωρήσαμε σε μια ακόμα παρέμβαση στο πλαίσιο της καμπάνιας ενάντια συνολικά στο καθεστώς της δουλειας-λάστιχο και στα συνεχή Κυριακάτικα ανοίγματα των καταστημάτων. Σε συνέχεια αντίστοιχων κινήσεων κατά τις προηγούμενες εβδομάδες, αυτή τη φορά πραγματοποιήσαμε μοίρασμα σχετικών ανακοινώσεων (βλ. παρακάτω) σε συναδέλφισσες και συναδέλφους που εργάζονται μέσα στο AthensMetroMall (Μπραχάμι-Βουλιαγμένης) και αφισοκόλληση στην περιοχή γύρω από αυτό.
[update: Σύμφωνα με τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν την Παρασκευή 29/1, τελικά την Κυριακή 31/1 θα είναι κλειστά όλα τα μαγαζιά]
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ-ΛΑΣΤΙΧΟ
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Από βδομάδα σε βδομάδα, η κυβέρνηση ανακοινώνει το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων, δίχως να τεκμηριώνει βάσει ποιου νόμου ή έστω βάσει ποιας «πραγματικής» ανάγκης προκύπτει αυτή η απόφαση. Για συνεχόμενες Κυριακές οι συνάδελφοι/ισσες βρίσκονται στο πόστο τους μέχρι και από τα άγρια χαράματα (προαιρετικό άνοιγμα στις 7πμ αντί για 11πμ!). Ούτε και τα ΜΜΕ αναρωτιούνται περί νομιμότητας και χρησιμότητας αυτού του «κατά το δοκούν ανοίγματος», αλλά το παρουσιάζουν σαν μια κανονικότητα προτρέποντας, σε όλους τους τόνους, τους καταναλωτές να στηθούν στις ουρές.
Ως Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια κρίνουμε σκόπιμο να σημειώσουμε τα ακόλουθα:
Μια από τις βασικές αιχμές της διαχρονικής επίθεσης αφεντικών και κράτους στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, στις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, είναι η συνεχής ελαστικοποίηση της εργασίας. Πάντοτε εις βάρος των εργαζομένων και προς εξυπηρέτηση των πάγιων στοχεύσεων των μεγάλων αλλά και μικρότερων εργοδοτών. Ήδη μπροστά μας έχουμε το σχέδιο της κυβέρνησης για νομοθέτηση της 10ωρης εργασίας (με ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου), αλλά και την ταυτόχρονη αύξηση των υπερωριών. Παράλληλα, το επιβαλλόμενο μοντέλο τηλεργασίας σηματοδοτεί μια μορφή εξάπλωσης του εργασιακού περιβάλλοντος μέσα στα όρια του όποιου ελεύθερου χρόνου μας και του προσωπικού χώρου μας. Η υπερεντατικοποίηση της εργασίας, λοιπόν είναι η μόνη «λύση» που μας επιβάλουν οι εργοδότες (αντί για νέες προσλήψεις), προκειμένου να καλυφθεί ο πολύ συχνά υπέρογκος φόρτος δουλειάς.
Από όλο αυτό το φάσμα του σχεδίου ελαστικοποίησης της εργασίας μας, και ουσιαστικά και της ζωής μας, δε λείπει ποτέ και ο σχεδιασμός για την ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Μάλιστα με το πέρασμα των χρόνων γίνεται ολοένα και πιο σαφές και σε ολοένα και περισσότερο κόσμο το μέχρι που μπορούν να το φτάσουν τα αφεντικά και οι εκάστοτε κυβερνώντες…
Οι διαχρονικές προσπάθειες τους για κάποιες επιπλέον Κυριακές (πέραν αυτής πριν τα Χριστούγεννα) με τα μαγαζιά ανοιχτά ευοδώθηκαν το 2013 με την ψήφιση του νόμου για 7 Κυριακές σε πανελλαδικό επίπεδο. Ένα χρόνο μετά, έγιναν 8 (με την προσθήκη και της τελευταίας Κυριακής του χρόνου, που ψευδώς λέγεται ότι από πάντα ήταν ανοιχτά τα μαγαζιά τότε). Κάπου μέσα στο 2014 επιχειρήθηκε και το άνοιγμα για όλες τις Κυριακές. Το 2017 έγιναν 32 για κάποιες περιοχές, όπως για όλο το δήμο Αθήνας και για μεγάλα τμήματα του παραλιακού μετώπου της Αττικής. Το 2019 μέσω του αναπτυξιακού νόμου προστέθηκαν και τα κέντρα διανομής εμπορευμάτων προς καταστήματα λιανικής πώλησης, στις επιχειρήσεις που μπορούν να είναι ανοιχτές Κυριακάτικα. Στις αρχές του 2020 δόθηκε η δυνατότητα για 32 Κυριακάτικα ανοίγματα καταστημάτων και σε περιοχές με εμπορικά πάρκα, όπως στο εκπτωτικό χωριό στα Σπάτα, όπου μέχρι τότε δε είχαν τέτοια δικαιοδοσία. Εντωμεταξύ, με αποφάσεις Περιφερειαρχών έχουν καταλήξει εδώ και μερικά χρόνια, σε διάφορες περιοχές να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά όλες τις Κυριακές του χρόνου. Επίσης, μέσα από το επικείμενο αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση (πλέον Χατζηδάκη), προβλέπεται η επέκταση της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας και σε άλλους κλάδους πέραν του εμπορίου. Μάλιστα, σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας (!) που ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη (στο πλαίσιο της …«αντιμετώπισης της πανδημίας»), προβλέφθηκε για κάθε Κυριακή και η λειτουργία φαρμακαποθηκών και καταστημάτων λιανικής για την εξυπηρέτηση των click away αγορών.
Όλα αυτά τα χρόνια, από την επίμονη μάχη των εργαζομένων του κλάδου του εμπορίου και άλλων κομματιών του κόσμου του αγώνα, ανάμεσα σε άλλα, βροντοφωναζόταν η αλήθεια ότι «ΑΝ ΨΩΝΙΖΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ!» και καταδεικνυόταν ότι το εμπόριο λειτουργούσε πάντοτε ως ένας «δοκιμαστικός σωλήνας» για την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε όλους τους κλάδους.
Κι έτσι θα είναι πάρα πολλές χιλιάδες οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες που θα βιώσουν από πρώτο χέρι το τί σημαίνει να δουλεύεις Κυριακή (και ακόμα χειρότερα, κάθε Κυριακή). Και ενδεχόμενα στη συνέχεια (μιας και η δουλειά την Κυριακή θα είναι μια «κανονικότητα» και η Κυριακή δε θα συνιστά κάτι το ιδιαίτερο) θα δουλεύουν και χωρίς την προσαύξηση στο μισθό ή το έξτρα ρεπό (που είναι νομοθετημένα έως σήμερα), τα οποία βέβαια ήδη και από τώρα, στην πράξη δε λαμβάνονται από μεγάλο μέρος των εμποροϋπαλλήλων.
Ένα άλλο εργαλείο στα χέρια αφεντικών και κράτους για την διάλυση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων μας έχουν απομείνει, είναι η εκμετάλλευση διαφόρων ιδιαίτερων περιστάσεων. Όπως «κακή» ώρα τώρα η έξαρση της covid-19… Όπως εξ’ αρχής ο κόσμος της εργασίας και του αγώνα προσπαθήσαμε να καταδείξουμε, και όπως πλέον είναι ορατό σε όλο τον κόσμο που δεν εθελοτυφλεί, μέσα από την κρατική διαχείριση της πανδημίας επιχειρείται μια συνολική αναδιάρθρωση στον τρόπο που ζούμε, κοινωνικοποιούμαστε, εργαζόμαστε, αλλά ακόμα και στον τρόπο που θα σκεφτόμαστε και στον τρόπο που …δε θα διαδηλώνουμε! Πάντοτε εις βάρος του κόσμου της τάξης μας και προς εξυπηρέτηση του κόσμου της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.
Ειδικά οι εμποροϋπάλληλοι και ιδίως όσοι και όσες εργάζονται στα σουπερμάρκετ έχουν βιώσει για τα καλά την πολύ επικίνδυνη εργασιακή συνθήκη εν καιρώ κορωνοϊού, με το κράτος και τους εργοδότες ουσιαστικά να αδιαφορούν για την υγεία τους, με κρούσματα μόλυνσης να αποκρύπτονται από τις εταιρίες, με λιγοστά έως ανύπαρκτα μέτρα προστασίας να λαμβάνονται για τους εργαζόμενους και μάλιστα στο πλαίσιο όλο και πιο ξεχειλωμένων ωραρίων, που σε μία ιδιαίτερη υγειονομική συνθήκη αντί να συρρικνώνονται, διευρύνονται στο όνομα της απρόσκοπτης συνέχισης κίνησης της αγοράς.
Και είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα, όταν θα ανοίξουν «πιο κανονικά» όλα τα καταστήματα, θα επιδιωχθεί το άνοιγμά τους κάθε Κυριακή για όλο το χρόνο, ώστε να κερδηθεί μέρος του όποιου χαμένου τζίρου των αφεντικών την περίοδο του lock down.
Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας κι ενάντια στα εξοντωτικά ωράρια που επιβάλλουν τα αφεντικά είναι ανάγκη να συνεχιστεί και να δυναμώσει. Ως αυτό που πάντοτε ήταν. Ως ένα αναπόσπαστο τμήμα της ταξικής πάλης του συνόλου του κόσμου της εργασίας, τόσο αυτών που εργαζόμαστε στο εμπόριο, όσο και όσων εργαζόμαστε σε άλλους εργασιακούς κλάδους, ενάντια στην διαχρονική, συνολική και πολυμέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Ενάντια σε κάθε «καθεστώς εκτάκτου ανάγκης» που ορίζουν τα αφεντικά, ώστε να διαφυλάξουν τα κέρδη τους από τη μία και να διαλύσουν τα όποια δικαιώματα και τις ζωές μας από την άλλη.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια
prwterganenotia.wordpress.com | [email protected]
Η ανακοίνωση που μοιράσαμε:
Η αφίσα μας στο πλαίσιο της καμπάνια ενάντια στο καθεστώς της δουλειας-λάστιχο:
