Να μη γίνουν οι γιατροί εργαλεία στην κυβερνητική πολιτική βασανισμού του Δημήτρη Κουφοντίνα

0
1252

Τριάντα έξι μέρες σκληρής (μόνο με νερό) απεργίας πείνας συμπληρώνει σήμερα ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Η τακτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι φανερή. Εφαρμόζει τη γνωστή τακτική των βασανιστών, ποντάροντας στη συνέργεια των γιατρών του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας, στους οποίους έχει από μέρες σταλεί εισαγγελική διαταγή για υποχρεωτική σίτιση, όταν ο απεργός πείνας χάσει τις αισθήσεις του.

Συνήθως αυτές οι εισαγγελικές διαταγές δεν μιλούν για υποχρεωτική σίτιση, αλλά απαιτούν γενικά από τους γιατρούς να κάνουν ό,τι χρειαστεί για να μείνει ο απεργός πείνας στη ζωή. Αγνοώντας τη θέλησή του.

Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Διαδικασία ανάνηψης χωρίς τοποθέτηση ορού δεν υπάρχει. Μπορεί ο Δ. Κουφοντίνας να έχει αρνηθεί την τοποθέτηση ακόμα και «πεταλούδας» στο χέρι του, όμως όταν χάσει τις αισθήσεις του οι γιατροί θα του τοποθετήσουν ορό, στον οποίο θα βάλουν ηλεκτρολύτες, γλυκόζη, μπορεί και βιταμίνες και δεν ξέρουμε τι άλλο. Υποθέτουμε ότι δε θα κάνουν παρεντερική σίτιση (με πρωτεΐνες κτλ). Και τι θα γίνει μετά; Οταν ο απεργός πείνας συνέλθει, θα πετάξει τον ορό. Θα περιμένουν να ξαναχάσει τις αισθήσεις του για να επαναλάβουν το ίδιο;

Αυτή η επαναλαμβανόμενη διαδικασία απώλειας αισθήσεων-ανάνηψης είναι βασανιστήριο. Και σ’ αυτό προσβλέπει η κυβέρνηση. Γιατί μέσα από τέτοια διαδοχικά σοκ μπορεί να επέλθει μόνιμη βλάβη σε ζωτικό/ά όργανο/α. Γι’ αυτό και οι γιατροί οφείλουν να απέχουν από οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από τη βούληση του απεργού πείνας.

Επαναλαμβάνουμε αυτό που τονίζει η Διακήρυξη για τους Απεργούς Πείνας, της Παγκόσμιας Ενωσης Ιατρών, την οποία μεταφράσαμε στα ελληνικά και δημοσιεύσαμε:

«Η απώλεια της νοητικής ικανότητας δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοηθεί η πρότερη άρνηση θεραπείας του ατόμου, συμπεριλαμβανομένης και της τεχνητής τροφής». Η Διακήρυξη επίσης τονίζει: «Είναι περισσότερο ηθικό να επιτρέψεις σε έναν αποφασισμένο απεργό πείνας να πεθάνει με αξιοπρέπεια παρά να υποβάλλεις αυτό το πρόσωπο σε επανειλημμένες ιατρικές παρεμβάσεις ενάντια στην θέλησή του/της».

Απευθύναμε έκκληση στα συνδικαλιστικά όργανα των γιατρών να παρέμβουν άμεσα, να υψώσουν ασπίδα μπροστά στους συναδέλφους τους του Νοσοκομείου Λαμίας, αποκρούοντας την κατασταλτική απειλή, ξεκαθαρίζοντας ότι οι γιατροί δε θα γίνουν σαν τους γιατρούς στα άντρα βασανιστηρίων της χουντικής Ασφάλειας και της ΕΣΑ.

Οταν είδαμε ότι οι εκκλήσεις μας έπεφταν στο κενό, επικοινωνήσαμε με την Αφροδίτη Ρέτζιου και τον Παναγιώτη Παπανικολάου, πρόεδρο και γενικό γραμματέα της ΟΕΝΓΕ, αντίστοιχα, και τους είπαμε ότι η Ομοσπονδία έχει υποχρέωση να τοποθετηθεί δημόσια και να καλέσει τους γιατρούς της Λαμίας να απόσχουν από οτιδήποτε έρχεται σε αντίθεση με τη βούληση του απεργού πείνας, ο οποίος έχει καταστήσει σαφές ότι δε θέλει οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση.

Ολα αυτά τους τα στείλαμε και γραπτώς. Στην κ. Ρέτζιου, μάλιστα, η οποία αρχικά νόμιζε ότι της ζητάμε εκδήλωση αλληλεγγύης (ο Π. Παπανικολάου έχει συνυπογράψει κείμενο αλληλεγγύης μαζί με πολλούς ακόμα γιατρούς), αφού διευκρινίσαμε ότι δεν ζητάμε κείμενο αλληλεγγύης από την ΟΕΝΓΕ, αλλά τοποθέτηση για τα καθήκοντα των γιατρών έναντι απεργού πείνας, στείλαμε και δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και του «Ημεροδρόμου», που εκφράζονταν υπέρ του αιτήματος του Δ. Κουφοντίνα. Εν πάση περιπτώσει, εδώ πρόκειται για ένα τεράστιο ζήτημα ιατρικής δεοντολογίας και βιοηθικής, που δεν μπορεί να φορτώνεται στις πλάτες κάποιων γιατρών της Λαμίας.

Η ΟΕΝΓΕ πρέπει να σταθεί στο ύψος της δεοντολογίας που υποδεικνύει η Παγκόσμια Ενωση Ιατρών: «Οι Εθνικές Ιατρικές Ενώσεις έχουν την υποχρέωση να κάνουν προσπάθειες να αποτρέπουν τυχόν ανήθικες πρακτικές, να παίρνουν θέση και να εκφράζουν την αντίθεσή τους σε κάθε ηθική παραβίαση καθώς και να τις εξετάζουν καταλλήλως».

Μόνο έτσι θα κοπεί η φόρα της κυβέρνησης, που θέλει να χρησιμοποιήσει τους γιατρούς ως εργαλεία στην πολιτική της έναντι του απεργού πείνας. Οταν οι γιατροί ξεκαθαρίσουν ότι δεν προτίθενται, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, να προχωρήσουν όχι μόνο σε σίτιση, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη ιατρική παρέμβαση, που ο απεργός πείνας, ενόσω είχε τις αισθήσεις του, κατέστησε σαφές ότι δεν επιθυμεί.

Η έγγραφη επικοινωνία μας με τα δύο συνδικαλιστικά στελέχη έγινε το Σάββατο 6 Φλεβάρη. Και οι δύο πήραν τα έγγραφα που τους στείλαμε. Επειδή οι μέρες περνούσαν άπρακτες, δοκιμάσαμε να επικοινωνήσουμε και πάλι τηλεφωνικά μαζί τους. Ο κ. Παπανικολάου χθες το πρωί ήταν στο χειρουργείο, ενώ το απόγευμα-βράδυ και σήμερα το πρωί δεν απαντούσε στο κινητό του. Η κ. Ρέτζιου μας απάντησε σήμερα το πρωί ότι «δεν το έχουν συζητήσει»! Αυτό για εμάς σημαίνει ότι πέταξαν το αίτημά μας στα σκουπίδια.

Εξίσου άκαρπες απέβησαν και οι προσπάθειές μας προς την πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ Ματίνα Παγώνη, την οποία έχουμε ενημερώσει πλήρως, αλλά απάντηση δεν έχουμε πάρει, παρά τις συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες. Ας σημειωθεί ότι παλαιότερα η ΕΙΝΑΠ έχει τοποθετηθεί σωστά και όπως αρμόζει στην ιατρική δεοντολογία και ηθική, αποκρούοντες εισαγγελικές εντολές. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η στήριξη από την ΕΙΝΑΠ των γιατρών του «Γ. Γεννηματάς», τον Οκτώβρη του 2004, σε απεργία πείνας πάλι του Δ. Κουφοντίνα, όταν αρνήθηκαν να υπακούσουν σε εντολή του περιβόητου Δ. Παπαγγελόπουλου, τότε προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας, «να επέμβουν άμεσα οποτεδήποτε κρίνουν ότι κινδυνεύει η ζωή του και να λάβουν τα αναγκαία κατά την κρίση τους θεραπευτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης της υγείας τουσε τρόπο ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του ή να υποστεί μη αναστρέψιμες βλάβες υγείας».

Ο Δ. Κουφοντίνας είχε καταστήσει και τότε σαφές ότι αρνείται να δεχτεί ορό, ότι αρνείται να του τοποθετηθεί φλεβοκαθετήρας («πεταλούδα») για να μπορούν οι γιατροί να επέμβουν σε άμεσο κίνδυνο κώματος και ότι αν φτάσει σε κατάσταση που θα έχει υποστεί μη αντιστρεπτές βλάβες δε θέλει καμιά ιατρική στήριξη. Οι γιατροί σεβάστηκαν τη βούλησή του και η ΕΙΝΑΠ στήριξε τους γιατρούς (δείτε στην Κόντρα, 16.10.2004, σελ. 9), αφαιρώντας από την κυβέρνηση κάθε δυνατότητα να τους μετατρέψει σε εργαλεία της.

Αναγκαζόμαστε να τα δημοσιοποιήσουμε όλ’ αυτά γιατί βρισκόμαστε στην κρίσιμη περίοδο και πρέπει οι πάντες να αναλάβουν τις ευθύνες τους και όχι να «σφυρίζουν κλέφτικα». Η ΟΕΝΓΕ οφείλει να πάρει δημόσια θέση και όχι να σιωπά.

Αρχική δημοσίευση στις 12/02/2021 στην eksegersi.gr