Μυτιλήνη: Παρεμβάσεις για τους αναρχικούς κρατούμενους και τα τελευταία δρώμενα

Παρεμβάσεις στην πόλη της Μυτιλήνης για τα δρώμενα του τελευταίου χρονικού διαστήματος
και την 11η Ιούνη, την παγκόσμια ημέρα αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους.

Την βδομάδα που μας πέρασε αποφασίσαμε να εξορμίσουμε στην πόλη της Μυτιλήνης και να παρέμβουμε στον δημόσιο χωροχρόνο της, με συνθήματα και πανό, τόσο στην πόλη όσο και στο πανεπιστήμιο αιγαίου, με απώτερο σκοπό την διάχυση κάποιων μηνυμάτων -δηλώσεων της επιθυμίας μας για εχθροπραξία απέναντι στην υπάρχουσα δυστοπία.

Η θεματολογία μας κινήθηκε πάνω σε κάποια πολύ συγκεκριμένα πλαίσια, άμεσα συνδεδεμένα με τα δρώμενα του τελευταίου χρονικού διαστήματος.

Ο φασίστας και ανθρωποφύλακας Δομουζογλου Κωνσταντίνος, η πρόεδρος δικαστηρίου Α. Υφαντή, τα ασπόνδυλα μιάσματα που ξερνούν τον ρατσιστικό οχετό τους στην Χίο και ξεμυτούν ξανά από τις τρύπες τους και οι γενικευμένες κρατικές προσπάθειες καταστολής και εξόντωσης τόσο των αιχμάλωτων συντρόφων μας όσο και των υπολοίπων μας, είναι μονάχα μερικά δήγματα ενός γιγαντωμένου συνονθυλεύματος επιθέσεων κατά των Αναρχικών τόσο από το οργανωμένο κράτος όσο και από τους παρατρεχάμενούς του. Μια γενικευμένη επίθεση από τον διάχυτο κρατικό μηχανισμό η οποία θεωρούμε πως δεν θα έχει απαντηθεί καταλλήλως ως ότου συνθέσουμε ένα Αναρχικό κίνημα ικανό να αποτελέσει ουσιαστική απειλή για την κρατική δομή και την υποτέλεια που επιβάλει.

Φυσικά νιώσαμε την ανάγκη να ανταποκριθούμε ανάλογα και στις 11 Ιουνίου, την παγκόσμια ημέρα αλληλεγγύης στους Αναρχικούς κρατούμενους, αναρτώντας ένα πανό σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Το στοίχημα που μένει να κερδηθεί όμως δεν αφορά και δεν πρέπει να περιορίζετε σε μέρες αλληλεγγύης. Είναι το διαρκές στοίχημα της Αναρχικής διάχυσης σε όλα τα επίπεδα, είναι το στοίχημα της ενσάρκωσης των αρνήσεων μας στο εδώ και στο τώρα.

Η αναπόφευκτη σύγκρουση με το υπάρχον με όλα τα μέσα, είναι μια κατάσταση που ως Αναρχικοί πρέπει να επιδιώκουμε.

Η αλληλεγγύη και συνενοχή με τους αιχμάλωτους συντρόφους μας είναι μια συνθήκη της οποίας η διάρκεια αποτελεί ένα αδιάκοπο συνεχές.

Η συνέχιση του Αναρχικού αγώνα, η διάχυση της θεωρίας και των πρακτικών μας, η διαρκής εξέλιξή τους, αυτά αποτελούν το αποκορύφωμα της διασύνδεσής μας με τους νεκρούς και αιχμάλωτους συντρόφους μας.

Όσο οι δικαστικές αρχές αυξάνουν την αυθαιρεσία τους και τα ναζιστικά σκουπίδια ανασκουμπώνονται, εμείς δεν έχουμε παρά να αυξήσουμε το μένος και την λύσσα μας διεκδικώντας τον απαραίτητο ζωτικό χώρο για τον κατακερματισμό της διάχυτης εξουσίας.

Ως το τέλος των κρατών… Ζούμε με τους νεκρούς συντρόφους στις μνήμες μας, τους αιχμάλωτους συντρόφους στις σκέψεις μας και το μίσος μας για το υπάρχον στο κάθε μας βήμα.

Ζήτω η Αναρχία!

Εγωιστική Σύμπραξη Αναρχικών Μυτιλήνης