Το παρακάτω κείμενο αφορά τις δράσεις που λαμβάνουν χώρα στο κτίριο Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που τελείται υπό κατάληψη, με αφορμή το περιστατικό που συνέβη στις φοιτητικές εστίες της Μυτιλήνης.
Πριν από κάποιες ημέρες έγινε καταγγελία από φοιτήτρια που διαμένει στις φοιτητικές εστίες, για βιασμό της ίδιας από φύλακα που εργαζόταν εκεί. Η δικαστική απόφαση που βγήκε, αφήνοντας τον βιαστή ελεύθερο με περιοριστικούς όρους μέχρι τη δίκη που θα γίνει σε 1,5 χρόνο από τώρα, καθώς και η κοινωνική κατακραυγή της φοιτήτριας σε συνδυασμό με αμφιβολίες για το αληθές της δήλωσής της, φανερώνουν την υπάρχουσα κουλτούρα του βιασμού ως καθημερινή κοινωνική συνθήκη.
Ειδικότερα, έχουν συμβεί στο παρελθόν προφορικές καταγγελίες στον υπεύθυνο των εστιών και από άλλες φοιτήτριες για παραβιαστικές συμπεριφορές του εν λόγω βιαστή-φύλακα, στις οποίες όμως δεν δόθηκε σημασία. Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό βιασμών συμβαίνουν σε οικείους χώρους και από οικεία πρόσωπα. Το κλασσικό μοτίβο είναι η αμφισβήτηση του θύματος, συνήθως το ίδιο το θύμα αποκλείεται και στοχοποιείται από την κοινωνία και καλείται να αποδείξει την αθωότητά του.
Ενώ η πρυτανική αρχή δηλώνει πίστη στην ελληνική δικαιοσύνη, εμείς βλέπουμε το δικαστικό-νομικό σύστημα να αναπαράγει τις ρητορικές που ρίχνουν την ευθύνη στο θύμα ή αμφισβητούν τον βιασμό. Δεν αποτελεί επομένως ένα ουδέτερο πεδίο λόγου, καθώς δεν διαμορφώνεται εξω-κοινωνικά, αλλά ως φορέας του κυρίαρχου λόγου και των πατριαρχικών αντιλήψεων νομιμοποιεί και θεσμικά την ανδρική κυριαρχία και την κουλτούρα του βιασμού που επιβάλλεται καθημερινά στα γυναικεία σώματα.
Ως συνέχεια όλων αυτών, το ίδιο το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποφεύγει να λάβει ξεκάθαρη θέση απέναντι στο γεγονός και διατηρεί ¨ουδέτερη¨ στάση σχετικά με το όλο συμβάν. Με τακτική την αποσιώπηση του ώστε να μην πληγεί το κύρος του, προβάλει ως πρώτο μέλημα τη διασφάλιση της ακεραιότητας της φοιτήτριας.
Προβληματισμό μας προκαλεί το γεγονός ότι η σύμβαση που έχει συνάψει το Πανεπιστήμιο με την ιδιωτική εταιρεία security δεν έθετε περιορισμούς προς τους εργαζόμενους της εταιρείας, ώστε να περιορίζονται τέτοιου είδους παραβιαστικές συμπεριφορές. Παρόλο που το Πανεπιστήμιο δηλώνει ότι είναι δίπλα στη φοιτήτρια, αρνείται να προβεί σε διακοπή της σύμβασής του με την εταιρεία, με βάση οικονομικά συμφέροντα, η οποία αντί να απομακρύνει τον συγκεκριμένο εργαζόμενο από το προσωπικό της, τον μετέφερε σε άλλο εργασιακό χώρο.
Παράλληλα, οι συνθήκες που επικρατούν μέσα στις φοιτητικές εστίες αποτελούν μία κατάσταση διαρκούς ελέγχου των φοιτητών/τριών. Η υποθετική ασφάλεια που διασφαλίζεται με το μοντέλο οργάνωσης και λειτουργίας των εστιών ( σύστημα με κάρτες, ταυτοποιήση, κλείδωμα κοινόχρηστων χώρων σε μη προβλεπόμενες ώρες ) είναι μια δυστοπική πραγματικότητα. Προεκτάσεις της αποτελούν η αυθαίρετη πρόσβαση των φυλάκων και της ιδιότητας να συντελούνται συστηματικά παραβιαστικές συμπεριφορές εντός των εστιών.
Εμείς στεκόμαστε αντίθετοι σε όλα τα παραπάνω και επιθυμούμε την απουσία αυτών των συνθηκών ελέγχου από τους πανεπιστημιακούς χώρους. Καθώς πιστεύουμε στην κυριότητα των σωμάτων μας, προτάσσουμε την αυτοδιάθεση τους και εναντιωνόμαστε σε κάθε αστυνόμευση, ιδιωτική ή μη.
Για αυτούς τους λόγους απαιτούμε:
- ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΒΙΑΣΤΗ-ΦΥΛΑΚΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
- ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΠΟΥ ΤΗ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΕΙ ΣΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΩΝ ΕΣΤΙΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΒΙΑΣΤΗ ΣΤΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ
- ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ
Συνέλευση Κατάληψης του Κτιρίου Διοίκησης Πανεπιστημίου Αιγαίου
