Μνημόσυνο στον Κ. Κατσίφα, άλλη μια δράση του δημοκρατικού Ηρακλείου
Αν κανείς περνούσε έξω από τον ναό του Αγίου Μηνά το Σάββατο 8/12, λίγες μέρες μετά το θάνατο του Αλβανού Petrit Ζifle από χρυσαυγίτη στην Κέρκυρα, θα αντίκριζε ένα πρωτοφανές θέαμα: τριάντα περίπου άντρες εξοπλισμένοι με παλούκια, κράνη, και -αλίμονο- ελληνικές σημαίες βρίσκονταν παρατεταμένοι στο προαύλιο του ναού. Μέσα στην εκκλησία, άλλοι ομοϊδεάτες τους, μαζί με παπάδες μνημόνευαν τον Κ. Κατσίφα, τον εθνικιστή που πριν λίγες βδομάδες βγήκε με καλάσνικοφ στους Βουλιαράτες της Αλβανίας. Θα βρισκόταν λοιπόν αντιμέτωπος με την εξής εικόνα: η εκκλησία τιμά τους εθνικιστές. Το κράτος, μέσω της ΕΛ.ΑΣ, τους προστατεύει. Ο Δήμος και οι τοπικοί φορείς της πόλης δεν πήραν θέση (αν και κάποιοι χωρίς ντροπή παρευρέθηκαν στο μνημόσυνο).
«Ο εθνικισμός γεννάει νεκροταφεία, κανένα δάκρυ για τους νεκρούς φασίστες» απαντήσαμε στο Νότη Μαριά, στους εθνικοπατρίωτες του Άρδην και τον υπόλοιπο φασιστικό συρφετό που μνημόνευε τον Κατσίφα. Μετά το τέλος της «λειτουργίας», οι οπλισμένοι φασίστες κινήθηκαν περιμετρικά της αντιφασιστικής συγκέντρωσης με σκοπό τη σύγκρουση και στη συνέχεια τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στο μπλοκ μας. Η αντιφασιστική συγκέντρωση κατάφερε όχι μόνο να αντισταθεί στην αστυνομική καταστολή και την φασιστική επίθεση αλλά τελικά να κυνηγήσει και να ισοπεδώσει την φασιστική γκρούπα στα στενά γύρω από τον Άγιο Μηνά.
Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, τα τοπικά ΜΜΕ βρήκαν τον ένοχο: ο ένοχος είσαι εσύ φοιτητή, εσύ εργαζόμενε, εσύ αντιφασίστρια, εσύ που αντιστάθηκες σε αυτή τη φασιστική φιέστα, εσύ που δεν επέτρεψες στους εθνικόφρονες τάχα πατριώτες και στους εθνικιστές να εμφανιστούν στην πόλη σου. Δε διστάζουν βέβαια να προβάλουν τον Κατσίφα σαν εθνικό ήρωα, έναν άνθρωπο που πριν την «πατριωτική» του αυτή πράξη βρισκόταν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία ενώ υπήρξε και υποστηρικτής της οργάνωσης ΜΑΒΗ (μέτωπο απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου). Έναν άνθρωπο που δεν εκτελέστηκε εν ψυχρώ ως εθνικός ήρωας που πήγε να υπερασπιστεί την Ελληνική του ιθαγένεια, αλλά σκοτώθηκε μετά από μεγάλη καταδίωξη, αφού πρώτα είχε μπει οπλισμένος σε Αλβανικό χωριό και άνοιξε πυρ κατά της Αλβανικής αστυνομίας. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί ελαφρυντικό για την Αλβανική αστυνομία. Τα «όργανα της τάξεως» σε όποιο έδαφος κι αν βρίσκονται εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και καταχράζονται την εξουσία που τους δίνεται.
Η εκκλησία από την άλλη, γνήσια υποστηρίκτρια των εθνικιστικών δράσεων, δέχτηκε χωρίς αντιρρήσεις το μνημόσυνο θέλοντας κι αυτή να τιμήσει τον καλό χριστιανό, ενώ αποκαλεί ανθέλληνες και «ντροπή του έθνους» όσους/ες μάχονται κατά του φασισμού, για να μη ρισκάρει την άρτια συνεργασία της με το κράτος και τα ΜΜΕ, ειδικά την τρέχουσα περίοδο. Η Αρχιεπισκοπή Κρήτης διέθεσε μάλιστα για αυτόν τον σκοπό τον κεντρικότερο ναό της πόλης, γεγονός που μάλλον δε θα επαναλάμβανε στην περίπτωση του Ζακ/ZackieOh! ή του Petrit Zifle.
Η δημιουργία «εθνικών ηρώων» σαν τον Κατσίφα, η καλλιέργεια μίσους εναντίον γειτονικών λαών και η συστηματική απεικόνιση της Ελλάδας σαν το θύμα των κακών Αλβανών, των κακών Τούρκων και των κακών Μακεδόνων, ένα πράγμα θέλει να κρύψει: την προσπάθεια οικονομικής επιβολής του ισχυρότερου καπιταλιστικού κράτους στα γειτονικά πιο αδύναμα. Βλέπουμε τις Ελληνικές τράπεζες και επιχειρήσεις, μέσα από τα ΜΜΕ που ελέγχουν, να χρησιμοποιούν ρατσιστική και εθνικιστική ρητορική ενώ την ίδια ώρα να επεκτείνονται στην Δημοκρατία της Μακεδονίας και να ελέγχουν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε Μεσόγειο και Ιόνιο. Οι Έλληνες εργαζόμενοι όμως δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτή την επιθετική ιμπεριαλιστική πολιτική. Κερδισμένοι βγαίνουν μόνο οι Έλληνες καπιταλιστές που κερδοφορούν στις πλάτες των εργαζομένων πάσης πατρίδος και σημαίας.
Το μίσος να είναι ταξικό όχι εθνικό
Όσο υπάρχει αλληλεγγύη, τα σύνορα δεν έχουν να μας πουν τίποτα
Στέκι Μεταναστ(ρι)ών Ηρακλείου
