Μια οφειλόμενη απάντηση στην Ν. Παύλου και την Εφημερίδα των Συντακτών

Μια οφειλόμενη απάντηση στην Ν. Παύλου και την Εφημερίδας Συντακτών (http://www.efsyn.gr/arthro/pros-toys-katalipsies-toy-rs-sto-kokkino)

Το υβριστικό και χυδαίο κείμενο της Ν. Παύλου στην Εφημερίδα των Συντακτών δεν μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση. Είναι μία άμεση πρόκληση, όχι μόνο σε σχέση με την κατάληψη του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο», αλλά για το σύνολο του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου και στην πραγματικότητα για το σύνολο του αγωνιστικού κινήματος. Οπότε απαντάω με βάση την προσωπική μου θέση.

Σχολιάζω σημείο-σημείο:

-«Πώς θα σας φαινόταν, αν στα δικά σας στέκια εισβάλλανε κάποιοι με το στανιό, σας πέταγαν έξω και αναμετάδιδαν, έστω με ντουντούκες, τις δικές τους αλήθειες;»

Στα δικά μας στέκια και στις καταλήψεις μας εισβάλλουν συχνά κάποιοι. Αυτοί οι κάποιοι είναι η αστυνομία, με εντολές της εκάστοτε εξουσίας, οι οποίοι δεν έχουν βέβαια ντουντούκες, αλλά το σύνολο των ΜΜΕ. Τα στέκια και τις καταλήψεις δεν τα χρησιμοποιούν για να μεταδώσουν «τις αλήθειες» τους, αλλά τα κλείνουν, γιατί η λειτουργία τους είναι ενοχλητική και απειλητική για τους εντολοδόχους τους. (Ενίοτε, οι ίδιοι κάποιοι εισβάλλουν και στα σπίτια μας)

– «Τόσα χρόνια “κινήματος”, γιατί βρε παιδιά, δεν αξιωθήκατε να κάνετε έναν δικό σας ραδιοσταθμό;»

Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο, για την οικονομία της κουβέντας να ξέρουμε τι γράφουμε. Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε δικούς μας ραδιοσταθμούς (105FM, 1431ΑΜ , 98FM, Radio Revolt, Αυτόνομο Ραδιόφωνο Ιωαννίνων, Ράδιο Κατάληψη, Ράδιο Παράσιτα, Ράδιο Φράγματα, Radio Antiregime κ.τ.λ). Εξαιρετικούς σταθμούς, με σημαντικές παρεμβάσεις και το σημαντικότερο αυτοοργανωμένους, δηλαδή χωρίς κρατική επιχορήγηση.

– «Καταλαμβάνετε τον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» τώρα, τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ πριν λίγο καιρό, εκ του ασφαλούς. Γιατί και εσείς ξέρετε πώς αυτή η κυβέρνηση δεν είναι σαν τις προηγούμενες, (ακόμη τουλάχιστον…). Γιατί ξέρετε πως κανείς δεν θα σας πειράξει. Εσείς, που θεωρείτε “ταξικό εχθρό”, όσους ψήφισαν!»

Σημείο πρώτο. Ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικούς χώρος έχει καταλάβει μια σειρά ραδιοσταθμούς για λόγους αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης (Sport  M, Flash, Best κλπ) και επιπλέον έχουν γίνει αρκετές καταλήψεις και σε τηλεοπτικούς σταθμούς, πολλές από τις οποίες μάλιστα έγιναν πρόσφατα ως αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας. Επίσης, προ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχουν γίνει καταλήψεις σε πολιτικά γραφεία υπουργών και παρεμβάσεις στα σπίτια τους. Για όλες αυτές τις δράσεις το κράτος έχει αντιδράσει με προσαγωγές και συλλήψεις, και για τα θέματα αυτά έχουν γίνει μια σειρά δικαστήρια. Για κάποια από αυτά μπορείτε να ανατρέξετε και στο αρχείο της εφημερίδας σας.

Σημείο δεύτερο. Δεν υπάρχει εκ του ασφαλούς κατάληψη. Και το μαύρο που έπεσε σήμερα το πρωί στο Κόκκινο το αποδεικνύει. Το βασικό όμως είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση, είναι εξουσία και αυτό κάποια στιγμή πρέπει να το καταλάβουμε. Και η κάθε εξουσία όταν αμφισβητηθεί, (βλ. νέα μνημόνια το καλοκαίρι κλπ) θα λειτουργήσει ως εξουσία, δηλαδή θα καταστείλει. Οι διαψεύσεις, άλλωστε, εμφανίστηκαν ταχύτατα: τα σκισμένα μνημόνια, η διαγραφή χρέους, η αναίρεση μέτρων, το τέλος της λιτότητας κλπ ξεχάστηκαν την επόμενη μέρα των εκλογών.

Σημείο τρίτο. Προφανώς «ταξικοί εχθροί» δεν είναι οι ψηφοφόροι. Ο ταξικός εχθρός (η αστική τάξη και οι σύμμαχοί της) δεν μπορεί παρά να εκφράζει και να επιβάλει τα συμφέροντά του μέσα από το κράτος. Και, ανεξάρτητα, από το αν έχουμε φασιστικού τύπου ή σοσιαλδημοκρατικού τύπου κυβέρνηση, η βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας είναι αυτή που καθορίζει, σε τελική ανάλυση, όλους τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Και φυσικά την καταστολή. Για εμένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτέλεσε τη μοναδική επιλογή του συστήματος για τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι αυτό γιατί έφτασε, μετά από τόσα χρόνια κρίσης, το σημείο εκείνο όπου η απόσπαση συναίνεσης από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση θα ήταν αδύνατη. Και η νέα κυβέρνηση εξυπηρετεί το σύστημα αφού φαίνεται να διεκδικεί την κοινωνική συναίνεση ακόμα και των πιο μαχητικών κομματιών του κινήματος από τη μία, και την οργάνωση της νέας εθνικής (οπωσδήποτε διαταξικής) ενότητας, από την άλλη.

– «Σοβαρευτείτε επιτέλους! Στην “πίσω μεριά» καιροφυλακτεί ο πραγματικός φασισμός να κυβερνήσει που είναι -δυστυχώς- πιo “έξυπνος” από τον δικό σας και τότε να δούμε πόσοι από εσάς θα ‘ναι τόσο “τσαμπουκάδες” κι “αγωνιστές”!»

Προσωπικά δε συμμερίζομαι τη -βολική για τον ΣΥΡΙΖΑ- άποψη περί βαθέους κράτους που καιροφυλαχτεί, οπότε αν η νέα κυβέρνηση δε στηριχθεί θα έρθουν τα χειρότερα. Δεν θα επεκταθώ εδώ. Υπάρχουν εξαιρετικές αναλύσεις περί αυτού του θέματος άλλωστε. Το σίγουρο είναι όμως ότι ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος και κομμάτια της άκρας αριστερά έχουν πρωτοστατήσει στον αντιφασιστικό αγώνα και με αγώνες και με τσαμπουκάδες (δε χρειάζονται εισαγωγικά). Και επιπλέον με κόστος, διώξεις, τραυματισμούς, φασιστικές επιθέσεις κλπ. Για παραπάνω πληροφορίες στο αρχείο της εφημερίδας σας.

Αν κάποιος θεωρεί ότι ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος και συνολικά το ανταγωνιστικό κίνημα είναι μιας μορφής φασισμού, ή υιοθετεί τέτοιες πρακτικές, αν δηλαδή υιοθετεί τη θεωρία των δύο άκρων, ας σκεφτεί ότι αυτή η θεωρία προβάλλεται ως βασικό επιχείρημα του κράτους έκτακτης-ανάγκης (στην πρόσφατη ιστορία από την προηγούμενη κυβέρνηση), ως προσπάθεια απονομιμοποίησης και ποινικοποίησης της αντίστασης.

–«Ακόμη κι ένας μέσος 17άρης, αρχίζει και συνειδητοποιεί πώς δεν γίνονται όλα αυτόματα! Τι να κάνουμε, που δεν πιστεύουμε όλοι -όπως εσείς- στο όλα ή τίποτα ή στο εδώ και τώρα! Κάποτε πρέπει να μάθετε να το σέβεστε αυτό, εσείς οι… αντιεξουσιαστές(!)».

Η κατάληψη στο Κόκκινο, στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι δράσεις που έχουν γίνει έχουν σαν στόχο την αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους. Τα αιτήματα αυτού του αγώνα δεν είναι ουτοπικά, δεν είναι όλα ή τίποτα. Είναι δίκαια και πολιτικά ώριμα.  H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ακολουθεί τις δεσμεύσεις για ανατροπή του άθλιου καθεστώτος της αντιτρομοκρατικής και κατασταλτικής νομοθεσίας (Τρομονόμοι -187 και 187Α-, κουκουλονόμος κλπ). Ακόμα και ένας 17άρης συνειδητοποιεί τους ακροβατισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

–«Ξεπεράστε πια τους ναρκισσισμούς, τους αυτισμούς και τους εγκλωβισμούς στους μύθους σας»

Είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται τα καθεστωτικά αντανακλαστικά. Ξεπεράστε τη γοητεία της εξουσίας, ξεπεράστε τα σύνδρομα καταδίωξης και διαγράψτε μια και καλή την πεποίθηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το τέλος των κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αγώνων.

Νίκη στον αγώνα των απεργών-πείνας

Μάνια Μαρκάκη